Category Archives: Κυριακατικη Εργασια

Πολιτική καμπάνια ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

Παρέμβαση πραγματοποιήθηκε τις προηγούμενες ημέρες σε κεντρικούς δρόμους της Ξάνθης με αφισοκόλληση και με μοίρασμα κειμένων σε εργαζομένους και μη , για τον νέο αντεργατικό νόμο Γεωργιάδη που  έρχεται να κατοχυρώσει την επίσημη κατάργηση του 8ωρου  δίνοντας την «δυνατότητα» στον εργαζόμενο να δουλεύει έως 13 ώρες τη μέρα, σε δύο διαφορετικούς εργοδότες.

Τα κείμενα που μοιράστηκαν μπορείς να τα κατεβάσεις σε μορφή pdf από παρακάτω.

κείμενο 1

κείμενο 2

 

Κείμενο – καλέσματα ομάδων, συλλογικοτήτων εν όψει του διημέρου 14-15 Δεκεμβρίου με αιχμή τον αντεργατικό νόμο Γεωργιάδη

Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ, ΟΙ ΠΟΛΥΠΛΗΘΕΙΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ:

ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ

Το 2023 σημειώθηκαν 161 θάνατοι και 260 σοβαροί τραυματισμοί σε χώρους εργασίας, οι περισσότεροι καταγεγραμμένοι των τελευταίων ετών. Γνωρίζουμε πολύ καλά πως αυτά τα νούμερα δεν είναι απλά στατιστικά στοιχεία, ούτε αποτελούν «μεμονωμένα περιστατικά» και «τραγωδίες», όπως συχνά αναπαράγεται από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά συνθέτουν την εργασιακή πραγματικότητα, την οποία βιώνουμε καθημερινά οι περισσότεροι/ες από εμάς. Μια πραγματικότητα διαρκούς εντατικοποίησης, εξατομίκευσης, ευέλικτων ωραρίων, αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας και ελλιπών μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς μας ͘ εν τέλει μια πραγματικότητα διαρκούς απαξίωσης της εργασιακής μας δύναμης. Παράλληλα, γεγονότα όπως το έγκλημα των Τεμπών, η δολοφονία των μεταναστ(ρι)ών στην Πύλο, οι πλημμύρες στη Θεσσαλία, η διαχείριση των δασικών πυρκαγιών, η κρατική διαχείριση του Covid-19 και οι αστυνομικές δολοφονίες (Κώστας Μανιουδάκης, Χρήστος Μιχαλόπουλος κ.ά) αναδεικνύουν εν τέλει την συνολικότερη υποτίμηση των ίδιων μας των ζωών. Την τελευταία δεκαπενταετία, το κεφάλαιο στο όνομα της ανάπτυξης –ή στη πραγματικότητα, στην προσπάθεια αναπαραγωγής του, εντός των δομικών κρίσεων του καπιταλισμού- και το ελληνικό κράτος μειώνουν συστηματικά το λαϊκό εισόδημα, καταργούν εργατικά δικαιώματα, ενώ επιδιώκουν να κάμψουν κάθε εργατική αντίσταση, ακόμα και τις θεσμικά κατοχυρωμένες. Αυτή την πολιτική έρχεται να επισφραγίσει το ο νόμος Γεωργιάδη που ψηφίστηκε το Σεπτέμβρη του 2023 και αποτελεί συνέχεια του νομοσχεδίου Χατζηδάκη.Πιο συγκεκριμένα, ο εν λόγω νόμος έρχεται να κατοχυρώσει την επίσημη κατάργηση του 8ωρου (αφού ήδη ο περισσότερος κόσμος, λόγω των χαμηλών μισθών, κάνει δύο δουλειές «μαύρα»), δίνοντας την «δυνατότητα» στον εργαζόμενο να δουλεύει έως 13 ώρες τη μέρα, σε δύο διαφορετικούς εργοδότες. Με αυτό τον τρόπο, νομιμοποιεί την μαύρη εργασία και προσπαθεί να καλύψει τα κενά που υπάρχουν σε εργατικό δυναμικό σεπολλούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Παράλληλα, η εφαρμογήσυμβάσεων μηδενικών ωρών οδηγεί σε σχέσεις ομηρίας των εργαζομένων και σε καθεστώς μόνιμης αναμονής, με τα αφεντικά να έχουν το δικαίωμα να ειδοποιήσουν για την παροχή εργασίας ακόμα και έως 24 ώρες πριν. Το νέο μοντέλο stand by εργασίας συρρικνώνει τον ελεύθερο χρόνο του εργαζόμενου δεσμεύοντάς τον σε ένα καθεστώς διαρκούς αβεβαιότητας, περιμένοντας να «αξιοποιηθεί» ανάλογα με τις εκάστοτε εργοδοτικές ανάγκες. Επίσης, μειώνεται η δοκιμαστική περίοδος των εργαζομένων, αφού το διάστημα του ενός χρόνου γίνεται 6 μήνες, αφήνοντας τους έκθετους σε απολύσεις ή όπως αλλιώς αυτές πλέον αποκαλούνται ως λήξεις συμβάσεων, χωρίς κανένα δικαίωμα σε αποζημίωση. Τέλος ο νέος νόμος – πλαίσιο για τα εργασιακά έρχεται να συμπληρώσει τη νομοθεσία ΣΥΡΙΖΑ καθώς και αυτή του Κ. Χατζηδάκη για την καταστολή των αγώνων και την στοχοποίηση των σωματείων περιορίζοντας σημαντικά το δικαίωμα των εργαζομένων να αντιδρούν στους χώρους εργασίας. Στο νομικό οπλοστάσιο του κεφαλαίου προστίθεται πλέον και η ποινική δίωξη με φυλάκιση και επιβολή χρηματικού προστίμου, σε όποιον παρεμποδίσει εργαζόμενο να δουλέψει εν μέσω απεργίας. Κοινώς μέχρι και η ντροπή της εργατικής τάξης, οι λεγόμενοι απεργοσπάστες, αποκτούν νομική στέγη για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των αφεντικών τους, διασπώντας την ταξική ενότητα.

Ταυτόχρονα, ψηφίστηκε στη βουλή ο ακραία ταξικός σε βάρος του κόσμου της εργασίας νέος φορολογικός νομος Χατζηδάκη, που αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα της αντικοινωνικής επίθεσης με τη φοροεπιδρομή εναντίον ενός αξιοσημείωτου τμήματος εργαζόμενων (με μπλοκάκι), την αύξηση του ΦΠΑ και των φόρων (άρα και της ακρίβειας) επί των αγαθών και των υπηρεσιών και ταυτόχρονα είναι προκλητικά μεροληπτικός προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου με τη διατήρηση και ενίσχυση των φοροαπαλλαγών. Ακόμα και η επίθεση εναντίον των μικροαστικών στρωμάτων έχει ως στόχο την εκκαθάριση της αγοράς και τον μονοπωλιακό της έλεγχο στο πλαίσιο της ευρύτερης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης.

Μέσα σε αυτό το ζόφο της κατά μέτωπο επίθεσης κράτους και κεφαλαίου απέναντι στην κοινωνική βάση, μέσα σε ένα επιβαλλόμενο περιβάλλον ιδιώτευσης και εξατομίκευσης, είναι πιο αναγκαίο από ποτέ, όλοι και όλες μας, να υψώσουμε συλλογικά αναχώματα απέναντι στην διαρκή απαξίωση των ζωών μας. Ορμώμενοι από πρόσφατους –και όχι μόνο – συλλογικούς και μαχητικούς αγώνες της τάξης μας, όπως αυτός της E-Food και των εργατών στις προβλήτες της Cosco, στα Λιπάσματα Καβάλας και την Μαλαματίνα, εγχώρια, αλλά και παγκοσμίως, όπως αυτοί των εργαζομένων στην Amazon και στα εργοστάσια του Μπαγλαντές, να εμπνευστούμε για την συνέχεια της ταξικής πάλης. Να δίνουμε το παρόν στα ταξικά σωματεία, συνδέοντας παράλληλα τους εργατικούς με τους ευρύτερους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, να προχωράμε πλάι πλάι με φοιτητικά και μαθητικά κινήματα, να επαν-οικειοποιηθούμε την προλεταριακή αντιβία. Από τους καθημερινούς αγώνες στις δουλειές μας για την υπεράσπιση των προλεταριακών μας συμφερόντων, έως τις μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις να πορευτούμε συλλογικά και να ανασυγκροτήσουμε το ανταγωνιστικό εργατικό κίνημα, μέχρι την κατάργηση της τάξης μας.

Στη διάρκεια του διημέρου 14 – 15 Δεκεμβρίου στην Αλεξανδρούπολη, την Ξάνθη, την Πάτρα και την Αθήνα θα διεξαχθούν εκδηλώσεις, κινητοποιήσεις, συγκεντρώσεις και παρεμβάσεις με αιχμή τον αντεργατικό νόμο Γεωργιάδη και τις δολοφονίες στα εργασιακά κάτεργα.

Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα), Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα), Πέλοτο (Ξάνθη), Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

Ανακοίνωση με αφορμή την απεργία ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο Γεωργιάδη. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

Στα τρένα, στα σύνορα, στα καμένα βουνά, στα πλημμυρισμένα χωριά διεξάγεται ένας συνεχής και ανελέητος πόλεμος. Κράτος και κεφάλαιο επιτίθενται καθημερινά εναντίον της κοινωνικής πλειοψηφίας με ένα και μοναδικό σκοπό˙ τη διαφύλαξη των κερδών των εκμεταλλευτών μας. Όσο η επίθεση αυτή μαίνεται, η τάξη μας δε σταματά να μετρά νεκρούς. Έτσι, τα γεγονότα του τελευταίου καιρού, υπογραμμίζουν με τον πιο τραγικό τρόπο πως όλα αυτά που βιώνουμε δεν αποτελούν απλά μια κρατική ανεπάρκεια, αμέλεια ή αδιαφορία. Αντίθετα, αποτελούν απτή απόδειξη ότι το κράτος και το κεφάλαιο έχουν άλλες προτεραιότητες.

Βασική προτεραιότητα, λοιπόν, αποτελεί το ξεζούμισμα της τάξης μας για να κερδίζουν τα κάθε λογής αφεντικά μας. Το σκοπό αυτό έρχεται να επιτελέσει το νομοσχέδιο Γεωργιάδη πατώντας σε δύο βασικούς άξονες: από τη μία στο ξεζούμισμα και την περαιτέρω εκμετάλλευση μέσω επέκτασης της εργάσιμης ημέρας, και από την άλλη στην καταστολή αντιστάσεων και των εργατικών αγώνων κάνοντας ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία.

Πιο συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο Γεωργιάδη προβλέπει επέκταση του μέγιστου αριθμού ωρών απασχόλησης από 48 σε 78 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, επιτρέποντας, ταυτόχρονα, 13 ώρες καθημερινής εργασίας σε πάνω από έναν εργοδότη. Επιπλέον, κατοχυρώνονται συμβάσεις μηδενικών ωρών, απλήρωτες υπερωρίες, ενώ καταργείται το 5ήμερο στις επιχειρήσεις εναλλασσόμενης βάρδιας συνεχούς λειτουργίας. Ακόμα, επεκτείνεται η Κυριακάτικη εργασία στους τομείς βιομηχανίας τροφίμων και εκμετάλλευσης.

Στο δεύτερο σκέλος, προβλέπονται ποινές εξάμηνης φυλάκισης και δυσβάσταχτα χρηματικά πρόστιμα (5.000€ και 10.000€ σε δεύτερη φάση) για όποιους «παρεμποδίζουν με οποιονδήποτε τρόπο την ελεύθερη και ακώλυτη προσέλευση ή αποχώρηση από τον χώρο εργασίας» ή «συμμετέχουν σε κατάληψη χώρων εργασίας ή εισόδων τους κατά τη διάρκεια απεργίας ή ανεξαρτήτως αυτής». Με ένα τέχνασμα για τη δήθεν «προστασία» του δικαιώματος στην εργασία, οποιαδήποτε προσπάθεια αντίστασης στα αντεργατικά αυτά μέτρα τσακίζεται, ενισχύοντας μέσω της εργοδοτικής τρομοκρατίας τον εκβιασμό των εργαζομένων και την απεργοσπασία.

Οι συνθήκες σύγχρονης εργασιακής σκλαβιάς που προσπαθεί να καθιερώσει το νομοσχέδιο Γεωργιάδη, με την εξόντωση των εργαζομένων και την περιστολή οποιονδήποτε δικαιωμάτων τους έχουν απομείνει δεν έρχονται τυχαία. Κράτος και κεφάλαιο προσπαθούν να διαφυλάξουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους όλα αυτά τα χρόνια της διαρκούς κρίσης. Ιδιαίτερα, μετά την πανδημία που η ακρίβεια τσακίζει την κοινωνική βάση και κάθε της δικαίωμα για υγεία, ρεύμα, τροφή, στέγαση, την “ανάπτυξη” των αφεντικών την πληρώνει με το αίμα της η τάξη μας.

Όσο αυξάνεται η ένταση της εκμετάλλευσης, η φυσική εξόντωσή μας γίνεται πλέον σκληρή καθημερινότητα. Μιας καθημερινότητας με μισθούς πείνας, εξαντλητικά ωράρια, ελλιπή (αν όχι ανύπαρκτα) μέτρα ασφάλειας, επισφάλεια και μαύρη εργασία. Δε θέλουμε δεύτερη δουλειά, να τρέχουμε από αφεντικό σε αφεντικό 13 από τις 24 ώρες της ημέρας. Θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια. Να κερδίσουμε αυτά που εμείς -και κανένας άλλος!- παράγουμε.

Από τον πάντα επίκαιρο αγώνα για το 8ωρο, μέχρι τις κρατικές δολοφονίες στα Τέμπη, στην Πύλο, στο καμένο δάσος της Δαδιάς και στα πλημμυρισμένα χωριά της Θεσσαλίας, το συμπέρασμα για εμάς, την κοινωνική βάση, είναι κοινό: Κράτος και Κεφάλαιο μας κλέβουν τη ζωή. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είτε βρισκόμαστε σε πόλεμο, είτε σε ειρήνη, αντιλαμβανόμαστε ότι χαμένοι θα είμαστε εμείς. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Ανεξάρτητα από ψευτοδιλήμματα για νέους διαχειριστές αυτού του σάπιου συστήματος, είτε με αριστερό είτε με δεξιό προσωπείο, το κράτος πάντα τάσσεται υπέρ του κεφαλαίου.

Κόντρα στον κοινωνικό κανιβαλισμό, στις ατομικές λύσεις και στη λογική της ανάθεσης, να σταθούμε η μία πλάι στον άλλον και να αντεπιτεθούμε. Να οργανωθούμε στους χώρους της δουλειάς, στα σωματεία μας, σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Να χτίσουμε αναχώματα κόντρα στην υποτίμησή μας και στο αυξημένο κόστος ζωής. Να εμπνευστούμε από τους νικηφόρους εργατικούς αγώνες των τελευταίων χρόνων. Να απαιτήσουμε καλύτερους και αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας, ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα βασικά αγαθά ως κομμάτι του μισθού μας, ως την ελάχιστη επιστροφή της εργατικής μας δύναμης. Με όχημα την αλληλεγγύη στους ανθρώπους της τάξης μας, να μπλοκάρουμε την ακρίβεια με απεργίες, αρνήσεις πληρωμών, αυτομειώσεις και με το στήσιμο των δικών μας δικτύων και δομών αλληλοβοήθειας.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ, ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΙ ΟΛΑ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ

ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΌΛΑ ΌΣΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 6 ΑΠΡΙΛΗ – ΦΤΩΧΕΙΑ-ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ-ΠΟΛΕΜΟΙ! ΝΑ ΞΕΘΑΨΟΥΜΕ ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Ανακοίνωση και κάλεσμα στην απεργία στις 6 Απρίλη. Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

Όλες/οι στην απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη 6 Απριλίου, στην Πλατεία Ελευθερίας στις 10:00.

ΦΤΩΧΕΙΑ-ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ-ΠΟΛΕΜΟΙ! ΝΑ ΞΕΘΑΨΟΥΜΕ ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Ζούμε σε μια περίοδο όπου οι έγνοιες της κοινωνικής βάσης είναι πολλές. Ήδη τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε τη διαρκώς αυξανόμενη ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης σε κάθε εργασιακό τομέα: Οι μισθοί πέφτουν, τα ωράρια να ελαστικοποιούνται, οι υπερωρίες να μένουν απλήρωτες και τα δικαιώματά μας καταπατώνται με κάθε ευκαιρία. Όλη αυτή η εντατικοποίηση της καθημερινότητας στη δουλειάς μας, σε συνδυασμό με τα ελλιπή μέτρα προστασίας, μας έχουν οδηγήσει στα όριά μας, μας έχουν εξαντλήσει σωματικά και ψυχολογικά, και σε κάποιες περιπτώσεις έχουν οδηγήσει μέχρι και στο θάνατο (με πιο πρόσφατα τα παραδείγματα των τριών εργατικών θανάτων από έκρηξη στην ΕΛΤΕΚ στα Γρεβενά, αλλά και αυτού στην Κόρινθο σε κατάστημα catering). Από την κανονικοποίηση της άτυπης αυτής εκμετάλλευσης από τους εκάστοτε εργοδότες, περνάμε σταδιακά και στη νομιμοποίηση των πρακτικών αυτών. Ο νόμος Χατζηδάκη παίρνει πίσω τα κεκτημένα μας, αναδιαμορφώνοντας το εργασιακό σκηνικό. Θεσμοθετήθηκε, έτσι, η 10ωρη, ελαστική εργασία, η πληρωμή των υπερωριών σε “είδος”, η αύξηση του πλαφόν υπερωριών, και παράλληλα ποινικοποιήθηκε επίσημα ο συνδικαλισμός.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο της συνολικής υποτίμησης της εργασιακής μας δύναμης, κράτος και κεφάλαιο σχεδιάζουν την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, συγκεντρώνοντας τις αλλαγές που έρχονται στο πόρισμα Πισσαρίδη. Έναν “χάρτη” της φιλελευθεροποίησης που σταδιακά εφαρμόζεται τόσο στην αγορά εργασίας, όσο και στον σύνολο των κοινωνικών αγαθών και παροχών. Το πόρισμα αυτό μεταφράζεται μέχρι στιγμής στο νόμο Χατζηδάκη, ενώ τώρα συμπληρώνεται με την πρόταση για την αναδιάρθρωση του ΟΑΕΔ. Με τις διατάξεις αυτές διαγράφεται ένα ποσοστό των χρόνια ανέργων, ενώ ταυτόχρονα απαιτείται από τους ανέργους η διαρκής απόδειξη ότι επιθυμούν να εργαστούν, με τη ρήτρα ότι τρεις αρνήσεις σε εργασία αντιστοιχούν σε διαγραφή από τον ΟΑΕΔ και αφαίρεση του επιδόματος, παρά τα επαρκή ένσημα. Έτσι από τη μία έχουμε μια πλασματική μείωση του ποσοστού των ανέργων, και από την άλλη μια πραγματική μείωση των παροχών του κράτους. Επιπλέον, όμως, έχουμε τη θεσμοθέτηση της σχέσης ισχύος του εργοδότη στη διαπραγμάτευση των όρων της δουλειάς. Βλέπουμε ξεκάθαρα πόσο καλά δένουν τα δύο νομοσχέδια, καθώς αναδεικνύεται μια καλά οργανωμένη επίθεση στον κόσμο της εργασίας, όπου με εκβιαστικούς όρους ωθούμαστε να δεχόμαστε ολοένα και δυσμενέστερους όρους εργασίας για να επιβιώσουμε. Μας χρεώνουν την οικονομική και ηθική ευθύνη για τα αδιέξοδα στα οποία μπορεί να βρεθούμε, ονομάζοντας αυτή την κατάργηση του όποιου κοινωνικού συμβολαίου “εκσυγχρονισμό” και “ανάπτυξη”.

Αυτή η συνολική υποτίμηση της ζωής μας ολοκληρώνεται με την ακρίβεια σε όλα τα βασικά αγαθά και τις τεράστιες αυξήσεις στην ενέργεια. Ήδη από τις αρχές του φθινοπώρου του 2021 βρίσκεται σε εξέλιξη ένα κύμα ανατιμήσεων σε καταναλωτικά και βιομηχανικά είδη. Δηλαδή σε ό,τι μας είναι απαραίτητο για να ζήσουμε, από τα τρόφιμα και το ρεύμα, μέχρι το φυσικό αέριο και τα καύσιμα. Τη στιγμή που βλέπουμε τον μισθό ή το επίδομά μας είτε να μένουν στάσιμα, είτε να μειώνονται, το κόστος ζωής αυξάνεται σε μη βιώσιμα επίπεδα. Συντελείται, δηλαδή, μια έμμεση μείωση του μισθού μας, η οποία μάλιστα εντείνεται με την άγρια διαδικασία ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης μιας σειράς κοινών αγαθών, καθώς το πλάνο τους είναι στραγγίξουν κέρδος από κάθε δημόσια υποδομή, με μερικές ή πλήρεις ιδιωτικοποιήσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σχέδιο αναδιάρθρωσης του Ε.Σ.Υ. σύμφωνα με το οποίο για να κάνεις ένα χειρουργείο ή μια διαγνωστική εξέταση στην ώρα της, θα είναι λογικό να πρέπει να πληρώσεις. Καλούμαστε λοιπόν να πληρώσουμε για την υγείας μας, την εκπαίδευση, αλλά και την ύδρευση, τις συγκοινωνίες, τη στέγαση, τις δημόσιες υποδομές και περιουσία (από κτίρια μέχρι ολόκληρα βουνά και παραλίες).

Οι ανατιμήσεις αυτές, με χαρακτηριστικότερες όλων τις τεράστιες αυξήσεις στην ενέργεια, προκύπτουν ως αποτέλεσμα της ανάγκης του ντόπιου αλλά και του διεθνούς κεφαλαίου να επιστρέψει γρήγορα στη μέγιστη δυνατή κερδοφορία. Αντανακλούν τους ανταγωνισμούς του «ελεύθερου» εμπορίου και της αγοράς, ενώ σχετίζονται άμεσα με την στρατηγική της «απελευθέρωσης» της ενέργειας και της «πράσινης» μετάβασης, την οποία ευαγγελίζονται οι κυρίαρχοι. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της απόλυτης “πίστης” στις αρχές του νεοφιλελευθερισμού, και της ολοένα και μεγαλύτερης στροφής σε αντίστοιχα μοντέλα. Με τις ανάλογα πάντα συνέπειες για εμάς, που καλούμαστε να πληρώσουμε για την κρίση και τους ανταγωνισμούς του καπιταλιστικού κόσμου.

Και όλα αυτά οξύνονται ακόμη περισσότερο, όσο οξύνονται οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων σε παγκόσμιο επίπεδο, πόσο μάλλον τώρα, που οι διαρκείς διακρατικές εντάσεις μεταφράζονται σε μία κεντρική σύγκρουση, στον πόλεμο στην Ουκρανία. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είτε βρισκόμαστε σε πόλεμο, είτε σε ειρήνη, αντιλαμβανόμαστε ότι χαμένοι θα είμαστε εμείς. Ας μην έχουμε αυταπάτες και ας αναγνωρίσουμε με ποιους έχουμε κοινά συμφέροντα, βασιζόμενοι στην πραγματικότητα και σε όσα ζούμε. Κόντρα στον κοινωνικό  κανιβαλισμό, στις ατομικές λύσεις και στη λογική της ανάθεσης, να βασιστούμε η μία στην άλλη και να αντεπιτεθούμε, με εργαλείο τη συλλογικοποίησή μας. Να οργανωθούμε στους χώρους της δουλειάς, στα σωματεία μας, σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Να χτίσουμε αναχώματα κόντρα στην υποτίμησή μας και στο αυξημένο κόστος ζωής. Να εμπνευστούμε από τους νικηφόρους εργατικούς αγώνες του τελευταίου χρόνου. Να απαιτήσουμε καλύτερους και αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας, ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα βασικά αγαθά, ως κομμάτι του μισθού μας, ως την ελάχιστη επιστροφή της εργατικής μας δύναμης. Με όχημα την αλληλεγγύη στους ανθρώπους της τάξης μας, να μπλοκάρουμε την ακρίβεια με απεργίες, αρνήσεις πληρωμών, αυτομειώσεις και με το στήσιμο των δικών μας δικτύων και δομών αλληλοβοήθειας. Να κάνουμε ξεκάθαρο ότι δεν θα πολεμήσουμε κανέναν άνθρωπο της τάξης μας από την άλλη πλευρά των συνόρων.

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΙΩΝ
ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΑΥΞΗΜΕΝΟ ΚΟΣΤΟΣ ΖΩΗΣ,
ΤΑ ΑΚΡΙΒΑ ΕΝΟΙΚΙΑ, ΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ, ΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ

ΓΙΑ ΝA ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ!

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΟΜΙΛΟΥ “ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ”

Την Πέμπτη 17/6, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με τρικάκια και πανό και πορεία γειτονιάς στο σούπερ-μάρκετ “Σκλαβενίτης” στην πόλη της Ξάνθης με αφορμή την είδηση για διευρυμένο ωράριο 07:00-10:30. Παρόλο που η συγκεκριμένη πολιτική διεύρυνσης του ωραρίου δεν έχει εφαρμοστεί καθολικά (μέχρι στιγμής γνωρίζουμε για ένα κατάστημα Σκλαβενίτη στην Αθήνα όπου πραγματοποιήθηκε και παρέμβαση από το Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας (https://twitter.com/sea1891/status/1401271481292705792?fbclid=IwAR2ZPzHytlBuiSLvPbqfCuAYUM2P2dytWi9zYn_l-8LWinYkOfwNlFzb6t0), εδώ και πάνω από ένα χρόνο τα ωράρια των εργαζομένων και οι συνθήκες εργασίας στα σούπερ-μάρκετ αποτελούν συνθήκες γαλέρας. Πιο συγκεκριμένα, από τις αρχές της πανδημίας εφαρμόστηκε ελαστικοποίηση του ωραρίου, κυριακάτικη εργασία, δήθεν για τη λιγότερη προσέλευση πελατών και τη μείωση της διασποράς, τεντώνοντας τους/τις εργαζομένους/ες και αφήνοντας τους χωρίς καμία προστασία για την υγεία τους.

Η διαχείριση του κόβιντ είναι ταξική. Τα αφεντικά, οι κεφαλαιοκράτες των αλυσίδων των σούπερ-μαρκετς κέρδισαν μέσα στην υγειονομική κρίση της πανδημίας, δεν έκλεισαν και αντίθετα αύξησαν το τζίρο τους, πατώντας πάνω στους/ις εργαζόμενους/ες τους. Ξεζουμίζοντας τους και πατώντας ταυτόχρονα στο φόβο του κόσμου, καρπώθηκαν την ευκαιρία να βγουν κερδισμένοι, όσο μερικοί/ες από τα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα την έβγαζαν με τα 534.

Πρέπει να το καταλάβουμε καλά: τα αφεντικά θα περάσουν πάνω απ’ τα κεφάλια μας, για να ξεπεράσουμε «όλοι μαζί» την υγειονομική κρίση. Είναι χρέος μας, λοιπόν, να στήσουμε ταξικά αναχώματα στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε. Να οργανωθούμε στη βάση ενάντια στα νομοσχέδια που μας φέρνουν όλο και πιο κοντά στον εργασιακό μεσαίωνα και μας υποχρεώνουν να ζούμε μέσα στην εξαθλίωση. Να διώξουμε τον φόβο, να σπάσουμε το lockdown που μας έχει επιβληθεί για να διεκδικήσουμε υγεία προσβάσιμη για όλους, δουλειά με δικαιώματα, επαναφορά του οκταώρου που είχε κατακτηθεί με αίμα και αγώνες, δικαίωμα στην κατοικία και ζωή με αξιοπρέπεια.

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΤΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ

ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

 

ΠΑΡΈΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 10ΗΣ ΙΟΥΝΙΟΥ

Φωτογραφίες από πανό που αναρτήθηκαν σε κεντρικά σημεία της πόλης στα πλαίσια της παρέμβασης ενόψει της απεργίας της 10ης Ιουνίου και του αγώνα ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο.

ΌΛΕΣ ΚΑΙ ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ 10:00, ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΩΡΑΡΙΑ-ΔΕΚΑΩΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΉ ΣΥΓΚΈΝΤΡΩΣΗ 10 ΙΟΥΝΊΟΥ, 10:00 Πλ. ΕΛΕΥΘΕΡΊΑΣ

Αφίσα καλέσματος στην απεργιακή κινητοποίηση της 10ης Ιουνίου ενάντια στο νέο νομοσχέδιο υποτίμησης της εργασίας και του δικαιώματος στην απεργία.

ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΞΕΡΑΜΕ!

ΌΛΕΣ ΚΑΙ ΌΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ 10:00, ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΕΠΙΘΕΣΗ

ΕΛΑΣΤΙΚΑ ΩΡΑΡΙΑ-ΔΕΚΑΩΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Κείμενο ενάντια στο νέο νομοσχέδιο υποτίμησης της εργασίας και του δικαιώματος στην απεργία. Μπορείς να το κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

Εδώ και μια δεκαετία βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, η υποτίμηση και η επίθεση που δέχεται ο κόσμος της εργασίας ολοένα και οξύνεται. Παρόλο που οι εκμεταλλευτές μας προσπαθούν να μας πείσουν πως η εποχή των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας έχει τελειώσει, στη σημερινή συγκυρία της παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης, προετοιμάζουν σωρεία νέων επιθετικών αναδιαρθρώσεων σε νευραλγικούς τομείς. Έτσι, το ελληνικό κράτος ευθυγραμμισμένο με τις επιταγές της Ε.Ε. και του ΣΕΒ αξιοποιεί την πανδημία για την εφαρμογή νομοσχεδίων και πολιτικών προς όφελος του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου.

Η εργασιακή πραγματικότητα εν καιρώ πανδημίας βρήκε τους/τις εργαζόμενους/ες είτε να προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με το επίδομα των 534 ευρώ, είτε να συνεχίζουν να εργάζονται με φυσική παρουσία υπό αβέβαιες συνθήκες χωρίς καμία μέριμνα για την προστασία της υγείας τους στο βωμό του κεφαλαίου και της συνεχούς παραγωγής κέρδους για τα αφεντικά. Για άλλους η τηλεργασία έγινε μια μόνιμη συνθήκη και κανονικότητα με τα ωράρια να γίνονται λάστιχο, τον προσωπικό χώρο και χρόνο να εξαφανίζονται και τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες να αυξάνονται και όλα αυτά μέσα σε ένα απρόσωπο περιβάλλον οπού η δυνατότητα για επικοινωνία με τους/τις συναδέλφους/ισσες πάει περίπατο. Όσοι και όσες ήταν άνεργοι/ες αλλά και όσοι/ες δούλευαν μαύρα και απολύθηκαν μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας λόγω περικοπών της επιχείρησης, βρέθηκαν έκθετοι και μετέωροι να προσπαθούν να επιβιώσουν εν μέσω lockdown. Επιπλέον είδαμε τα εργατικά ατυχήματα όχι απλά να συνεχίζουν να υπάρχουν αλλά να αυξάνονται όσο αυξάνονται και οι απαιτήσεις ή η πίεση εν ώρα εργασίας από τα αφεντικά.

Η κρίση που περνάει το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο σε συνδυασμό με τα συνεχή lockdown τα οποία βαθαίνουν ακόμα περισσότερο την πληγή της εγχώριας οικονομίας, δημιούργησαν την ανάγκη κράτος και κεφάλαιο να αναπροσαρμόσουν τις πολιτικές τους για να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στις νέες συνθήκες. Το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά- το οποίο ακολουθεί πιστά τις υποδείξεις της έκθεσης Πισσαρίδη για μια οικονομία ανταγωνιστική, καινοτόμα, εξαγωγική και αναπτυσσόμενη σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, εισάγει μια σειρά από αναδιαρθρώσεις, οι οποίες χτυπάνε κατακτήσεις χρόνων του εργατικού κινήματος και αφορούν το ωράριο, την πενθήμερη εργασία, την απεργία και πρόκειται να κατατεθεί προς ψήφιση στη βουλή τις επόμενες εβδομάδες.

Το νομοσχέδιο προβλέπει εφαρμογή 10ωρης εργασίας ,υπερδιπλασιασμό του ορίου των απλήρωτων υπερωριών (από 48 σε 120), ελαστικά σπαστά ωράρια μετά από «ατομική συμφωνία» του εργαζόμενου και του εργοδότη και διεύρυνση των κλάδων που θα λειτουργούν Κυριακές. Οι υπερωρίες πέραν του 8ώρου δε θα πληρώνονται με προσαύξηση, αλλά θα δίνονται ως ρεπό ή ως μειωμένο ωράριο εργασίας στο μέλλον, κάτι που μειώνει τον μισθό μας και τσακίζει τον προγραμματισμό των ζωών μας. Μάλιστα από τη στιγμή που υπάρχει 6μηνη προθεσμία για να δηλωθούν συνολικά οι υπερωρίες, είναι φανερό ότι ακόμα και τα μειωμένα ωράρια δεν πρόκειται να δοθούν ποτέ. Επιπλέον η τηλεργασία φαίνεται πως ήρθε να μείνει ως μια νέα πραγματικότητα καθώς τώρα καθιερώνεται ως πλήρους, μερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης ανάλογα με τις απαιτήσεις του εργοδότη. Ο χρόνος εργασίας αυξάνεται ανάλογα τις ανάγκες της εκάστοτε παραγωγικής περιόδου σε κάθε κλάδο πχ τουριστικές επιχειρήσεις και επισιτισμός σε καλοκαιρινή περίοδο.

Ωστόσο, η επίθεση στα δικαιώματα μας δε σταματά εδώ. Το νέο νομοσχέδιο περιλαμβάνει ρυθμίσεις σχετικές με την άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος για το οποίο πλέον απαιτείται η απογραφή στο Γενικό Μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων, φακελώνοντας ουσιαστικά όσους συνδικαλίζονται. Η συγκεκριμένη παρέμβαση σε συνδυασμό με την ηλεκτρονική ψηφοφορία για οποιαδήποτε απόφαση του φορέα, δυσχεραίνει οποιαδήποτε επιχειρησιακή ή κλαδική απεργία καθιστώντας την παράνομη ή και ανέφικτη. Στο σημείο αυτό οφείλουμε να υπενθυμίσουμε τη διάταξη που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη του 2018, βάσει της οποίας υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των εργαζομένων που απαιτείται προκειμένου να κηρυχθεί απεργία στο 51%. Επιπλέον, το προσωπικό ασφαλείας που πρέπει να εξακολουθεί να εργάζεται σε περίπτωση απεργίας στις επιχειρήσεις που η λειτουργία τους είναι κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο, στο δημόσιο και αλλού, ορίζεται σε τουλάχιστον 40%. Έτσι, παρέχεται ένα ιδιαίτερα ισχυρό κίνητρο στην εργοδοσία να εξασφαλίσει με οποιονδήποτε τρόπο την «ομαλή λειτουργία της επιχείρησης» με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Ορίζεται, κατ’ αυτόν τον τρόπο, ένας απεργοσπαστικός μηχανισμός ασφάλειας σε νευραλγικούς για το κράτος τομείς. Τέλος, η προστασία των συμφερόντων της εργοδοσίας ενισχύεται, καθώς αν κατά την διάρκεια απεργίας, οι εργαζόμενοι προβούν σε κατάληψη εργασιακών χώρων (ακόμα και των εισόδων αυτών) ή σε περίπτωση που ασκηθεί «ψυχολογική ή σωματική βία», η απεργία καθίσταται παράνομη και όσοι μετέχουν σε αυτή τελούν ποινικά κολάσιμη πράξη. Ο ασαφής χαρακτήρας της «ψυχολογικής βίας» αποτελεί βούτυρο στο ψωμί της εργοδοσίας, η οποία θα μπορεί να τη χρησιμοποιεί ως δικαιολογία ώστε να βγάζει κάθε απεργία παράνομη, φτάνοντας στο σημείο να διεκδικεί ακόμα και αποζημίωση.

Είναι προφανές πως η κυβέρνηση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία που της προσφέρει η έξαρση της πανδημίας προκειμένου, εν μέσω lockdown και της συστηματικής καλλιέργειας φόβου, να περάσει νομοσχέδια-ταφόπλακες για το νεοπρολεταριάτο και τα συμφέροντα του. Το έκανε στο προηγούμενο lockdown με το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, που δίνει το πράσινο φως σε πολυεθνικούς κολοσσούς για την περαιτέρω λεηλασία της φύσης και με το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, που κηρύττει παράνομη οποιαδήποτε διαδήλωση αποφασίσει κάθε φορά η κυβέρνηση. Το ζήτημα είναι το πότε η τάξη μας θα περάσει στην αντεπίθεση, καταργώντας στην πράξη τις συνθήκες που τις έχουν επιβάλει να ζει με τους χαμηλούς μισθούς, τα ελαστικά ωράρια, τις απολύσεις, τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν ένα στιγμιότυπο της ιστορικής επίθεσης που βιώνουμε από κράτος και κεφάλαιο. Αν το επιτρέψουμε, τα αφεντικά θα περάσουν πάνω απ’ τα κεφάλια μας, για να ξεπεράσουμε «όλοι μαζί» την υγειονομική κρίση. Είναι χρέος μας, λοιπόν, να στήσουμε ταξικά αναχώματα στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε. Να αντισταθούμε ενάντια στην κρατική διαχείριση της πανδημίας που μας σκοτώνει λίγο-λίγο, που μας στοιβάζει στα ΜΜΜ και μας πετά έξω από τις ΜΕΘ, την ώρα που δίνονται λεφτά στα ΜΜΕ, στους πολεμικούς εξοπλισμούς και την καταστολή. Να οργανωθούμε στη βάση ενάντια στα νομοσχέδια που μας φέρνουν όλο και πιο κοντά στον εργασιακό μεσαίωνα και μας υποχρεώνουν να ζούμε μέσα στην εξαθλίωση. Να διώξουμε τον φόβο, να σπάσουμε το lockdown που μας έχει επιβληθεί για να διεκδικήσουμε υγεία προσβάσιμη για όλους, δουλειά με δικαιώματα, επαναφορά του οκταώρου που είχε κατακτηθεί με αίμα και αγώνες, δικαίωμα στην κατοικία και ζωή με αξιοπρέπεια. Γιατί μόνο αν οργανωθούμε και αντισταθούμε συλλογικά μπορούμε να ελπίζουμε!

 ΟΛΕΣ/ΟΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ

ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ

ΓΙΑ ΝA ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Αφισοκόλληση ενάντια στην κυριακάτικη εργασία

Το σάββατο 5.5 ενόψει του κυριακάτικου ανοίγματος των μαγαζιών 6.5, πραγματοποιήθηκε αφισοκόλληση και πετάχτηκαν τρικάκια στους εμπορικούς δρόμους της πόλης.

Την αφίσα του Πέλοτο ενάντια στην κυριακάτικη εργασία θα την βρεις εδώ

Πανο, τρικακια και προκηρυξη εναντια στην Κυριακατικη εργασια, 07.2014

Κρεμάστηκε πανό στην κεντρική πλατεία, πετάχτηκαν τρικάκια στο κέντρο της πόλης και μοιράστηκε προκήρυξη με αποσπάσματα από αντίστοιχη της αθηναϊκής συλλογικότητας “Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια”, την οποία μπορείς να κατεβάσεις σε pdf από εδώ

DSCF2463 1153