75 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ..
Συγκέντρωση: Πέμπτη 4.4| 19.00| Πλ. Αντίκα
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ-ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ,ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ “ΕΙΡΗΝΗ” ΤΟΥΣ
…Η ΟΞΥΝΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ,Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ, ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΕΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.
«Είμαστε έτοιμοι να τα κάνουμε όλα Κούγκι για την εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων»
Αντιστράτηγος ε.α. και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Μάρτιος 2021
Στις 5 Δεκεμβρίου ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κώστας Χατζηδάκης, μίλησε με απόλυτη σαφήνεια σε τηλεοπτική εκπομπή: η μείωση του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης δεν είναι εφικτή για δυο βασικούς λόγους: πρώτον, το γενικό οικονομικό περιβάλλον είναι ναρκοθετημένο από την εξυπηρέτηση του υπέρογκου κρατικού χρέους (δηλ. κατά κύριο λόγο στην αποπληρωμή των δανείων από τους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως το EFSF και ο ESM) και δεύτερον, γιατί πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην πολεμική προπαρασκευή του ελληνικού κράτους και την ενίσχυση της “άμυνας” της χώρας, καθώς: «Οι φρεγάτες, τα αεροπλάνα, στοιχίζουν, από κάπου πρέπει να βρεθούν». Με δυο λόγια: ο πόλεμος μεταφέρεται στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Οι βασικές κοινωνικές ανάγκες πρέπει να θυσιαστούν στο βωμό των σχεδιασμών γεωπολιτικής αναβάθμισης του ελληνικού κράτους, που ως μεσίτης της αστικής τάξης επιχειρεί να αποσπάσει προσόδους από τη μοιρασιά της λείας του ιμπεριαλιστικού πολέμου (στο βαθμό που του αναλογεί, βέβαια, και όχι στο βαθμό που ενδεχομένως θα επιθυμούσε). Η κούρσα εξοπλισμών που έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια είναι απόλυτα ενδεικτική. Μόνο για το 2022 η Ελλάδα ήταν πρώτη σε στρατιωτικές δαπάνες στις χώρες του ΝΑΤΟ, αφού σπατάλησε το 3,54% του ΑΕΠ της, ξεπερνώντας ακόμα και τις ΗΠΑ (κάτι που βέβαια αποτυπώνει το σχετικό και όχι το απόλυτο μέγεθος των στρατιωτικών δαπανών). Ένα ακόμα ενδεικτικό στοιχείο για την απόπειρα ενδυνάμωσης του πεδίου στρατιωτικής ισχύος του ελληνικού κράτους είναι πως οι εξοπλιστικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν το 45,3% των συνολικών αμυντικών δαπανών της Ελλάδας, που είναι το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό μετά την Ουγγαρία (48%). Αυτή η υποτίμηση των κοινωνικών αναγκών έναντι των δαπανών πολεμικής προετοιμασίας αναμένεται να οξυνθεί ακόμα περισσότερο μετά την απόφαση του ecofin για εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από το έλλειμα του ελληνικού κράτους (δηλαδή, χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας ΜΟΝΟ για τις στρατιωτικές δαπάνες).
Μετά τη φάρσα της υποτιθέμενης “πολυπαραγοντικής εξωτερικής πολιτικής” που πούλησε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ στους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής του, το ελληνικό κράτος ευθυγράμμισε πλήρως την εξωτερική του πολιτική με τις επιδιώξεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, μετατρεπόμενο σε μια απέραντη στρατιωτική βάση, σε πολεμικό ορμητήριο και προκεχωρημένο φυλάκιο του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Γιατί το κράτος έχει συνέχεια, όπως έλεγαν οι ίδιοι. Το βασικό αφήγημα του ελληνικού κράτους είναι ότι αποτελεί προπύργιο σταθερότητας στην περιοχή, αξιόπιστος πυλώνας για τη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ και κόμβος ασφάλειας σε ένα τόξο γενικευμένης γεωπολιτικής αναταραχής. Κι η χάραξη αυτής της πολιτικής αποτελεί μια σταθερά του ελληνικού κράτους που δεν διαταράσσεται από τις εναλλαγές των κυβερνήσεων. Όπως έγραφαν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις το 2014 στη “Λευκή Βίβλο” τους: «Η Ελλάδα παίζει σημαντικό ρόλο στο περιφερειακό και διεθνές σύστημα ασφαλείας, με ακλόνητη φιλοδοξία να γίνει ένας οδηγός σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Προκειμένου να πετύχει στο δύσκολο αυτό έργο, η χώρα μας διατηρεί (…) εξαιρετικά σημαντικές εγκαταστάσεις και διευκολύνσεις που δίνουν ένα μοναδικό πλεονέκτημα για μια πιθανή ανάπτυξη αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων των συμμάχων στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Το στοιχείο αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη και υποστήριξη των πολυεθνικών προσπαθειών (…) Όπως καταδεικνύει η περίπτωση της Λιβύης, έχουμε δημιουργήσει μια εμπεριστατωμένη και πολύπλευρη δομή υποστηρικτικής δύναμης, ώστε να ευθυγραμμίζεται με τις αντίστοιχες επιχειρησιακές και εκπαιδευτικές απαιτήσεις του ΝΑΤΟ».
Βάσει αυτής της στρατηγικής το ελληνικό κράτος έχει συμμετάσχει σε δεκάδες αποστολές στο εξωτερικό, στο πλαίσιο των συμβατικών της υποχρεώσεων προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Ας μην ξεχνάμε πως βασικός όρος για την παράλληλη ένταξη της Ελλάδας και της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ ήταν η συμμετοχή των δυο κρατών στο εκστρατευτικό σώμα των ΗΠΑ στον πόλεμο της Κορέας (1950 – 1953). Η ένταξη στο ΝΑΤΟ ήταν μονόδρομος για το ελληνικό κράτος. Ή, όπως το έθεσε ο Νικόλαος Πλαστήρας: «Δεν πρέπει να γίνεται λόγος, ότι η Ελλάς ημπορεί να ακολουθήση άλλην πολιτικήν». Και κάποιες δεκαετίες πριν, απαραίτητη προϋπόθεση για τον προσπορισμό γεωπολιτικών προσόδων στον απόηχο του Α Παγκόσμιου Πολέμου ήταν η συμμετοχή του ελληνικού κράτους στην συμμαχική εισβολή στην Ουκρανία το 1919, με σκοπό την καταστολή της επανάστασης. Τι δουλειά έχει ο ελληνικός στρατός στην Ουκρανία και την Κορέα; “Αντανακλαστική επιρροή”, λέγεται στην κυνική γλώσσα της διπλωματίας.
Σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν συμμετοχή σε 13 συμμαχικές αποστολές στο εξωτερικό: “ENDURING FREEDOM” (Ιράκ, Ινδικός), “SEA GUARDIAN” (Μεσόγειος), “Δραστηριότητα ΝΑΤΟ στο Αιγαίο για την αντιμετώπιση της Μεταναστευτικής Κρίσης” (Συμμετοχή SNMG-2), Δύναμη Κοσσόβου (KFOR)/ (Επιχείρηση) “JOINT ENTERPRISE”, “NMI” (Ιράκ), “EMASoH /AGENOR” (Στενά Ορμούζ), “Σύνδεσμος Βελιγράδι”, “ALTHEA” (Βοσνία), “EUTM MALI”, “EUTM SOMALIA”, “ATALANTA” (Κέρας της Αφρικής), “EUNAVFOR MED” (Μεσόγειος) και “UNIFIL” (Λίβανος). Σε αυτές τις αποστολές πρέπει να προσθέσουμε και τη συμμετοχή ελληνικής φρεγάτας στην επιχείρηση “Prosperity Guardian” στην Ερυθρά Θάλασσα.
Όπως βλέπουμε, λοιπόν, διαψεύδεται πλήρως στην πράξη η βασική ρητορική για την κούρσα εξοπλισμών του ελληνικού κράτους, πως δήθεν γίνεται για την προστασία της “αμυνόμενης” Ελλάδας απέναντι στην “τουρκική επιθετικότητα”. Άλλωστε, ο αστικός ανταγωνισμός Ελλάδας και Τουρκίας πραγματοποιείται εντός συμμαχικού πλαισίου, καθώς και οι δυο χώρες είναι μέλη του ΝΑΤΟ, ενώ η Τουρκία επιδιώκει την ενεργοποίηση εκ νέου των ενταξιακών διαδικασιών στην ΕΕ, που έχουν παγώσει τα τελευταία χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, η σύγκρουση του ελληνικού και του τουρκικού κράτους οροθετείται κατά κύριο λόγο από τον διαιτητικό ρόλο των ΗΠΑ, που είναι και ο βασικός τους προμηθευτής οπλικών συστημάτων. Ωστόσο, όταν οι αέναες “διαπραγματεύσεις” παίρνουν στρατιωτική μορφή μέσω της εκατέρωθεν συσσώρευσης στρατιωτικών δυνάμεων στο Αιγαίο, όπως έγινε το καλοκαίρι του 2020, τότε δεν μπορεί να αποκλειστεί και το ενδεχόμενο “ατυχήματος” και άμεσης στρατιωτικής εμπλοκής (ευρείας ή περιορισμένης κλίμακας).
Η ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ
Είναι προφανές πως οι βάσεις και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις της πολεμικής μηχανής του ΝΑΤΟ που βρίσκονται διάσπαρτες στο ελληνικό έδαφος δεν είναι απλά διακοσμητικές. Έχουν χρησιμοποιηθεί πολλάκις σε πολεμικές εξορμήσεις και πυραυλικές επιθέσεις, όπως στο Ιράκ, τη Γιουγκοσλαβία, τη Συρία κλπ. Ταυτόχρονα, ολοένα και πυκνώνουν τα σενάρια για επανεγκατάσταση πυρηνικών όπλων στο έδαφος της Ελλάδας, καθώς το ελληνικό κράτος βλέπει αυτή τη πιθανότητα ως «παράθυρο ευκαιρίας» για την ενίσχυση του ρόλου της χώρας μέσα στο ΝΑΤΟ και την απόκτηση στρατηγικών πλεονεκτημάτων. Η Ελλάδα, κατά το παρελθόν, υπήρξε μία από τις επτά Νατοϊκές χώρες που είχαν φιλοξενήσει αμερικανικές πυρηνικές κεφαλές στη βάση του Αράξου μέχρι τη δεκαετία του 1990, στο πλαίσιο του νατοϊκού “καταμερισμού βαρών”. Ο Άραξος ήδη διαθέτει την κατάλληλη υποδομή για την επανεγκατάσταση πυρηνικών, ενώ ήδη συζητιέται και η ανάλογη χρήση της Σούδας, όπου υπάρχει δυνατότητα φιλοξενίας στρατηγικών βομβαρδιστικών (τύπου B2 Spirit), όπως και πυρηνικών υποβρυχίων.
Η τυχοδιωκτική αυτή πολιτική γίνεται ολοένα πιο επικίνδυνη σε ένα περιβάλλον κρίσης, διαρκούς ρευστότητας, αστάθειας, γεωπολιτικών ανακατατάξεων, όξυνση των αντιθέσεων και επαναπροσδιορισμού των συμμαχιών και των ανταγωνισμών. Σε ένα περιβάλλον όπου οι «θερμές» και «ψυχρές» περιφερειακές συγκρούσεις διαρκώς πυκνώνουν και το ενδεχόμενο της γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου είναι διαρκώς ορατό. Άμεσα ορατός είναι και ο κίνδυνος πυρηνικής ανάφλεξης. Το παράδειγμα της άμεσης και πολύπλευρης σύγκρουσης (η στρατιωτική πλευρά του πολέμου είναι η μια του μόνο όψη) ανάμεσα σε ΕΕ/ ΝΑΤΟ και Ρωσία στο έδαφος της Ουκρανίας είναι ενδεικτικό της επικινδυνότητας της όξυνσης των ανταγωνισμών στο ιμπεριαλιστικό / καπιταλιστικό σύστημα.
Από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία το ελληνικό κράτος επέλεξε το δρόμο της βαθιάς του εμπλοκής. Όχι, βέβαια, για “ηθικούς λόγους”, όπως όπως διατείνεται η κυβέρνηση. Η βαθιά εμπλοκή στον πόλεμο είναι η φυσική συνέχεια της στρατηγικής επιλογής πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού και είναι απόλυτα προσαρμοσμένη και ευθυγραμμισμένη με την “Αρχιτεκτονική Ασφάλειας” των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ για διπλή ανάσχεση της ρωσικής και κινεζικής επιρροής. Κι αυτό δεν αφορά μόνο την παρούσα κυβέρνηση, αλλά το σύνολο των κυβερνήσεων, “αριστερών” και δεξιών, νεοφιλελεύθερων και σοσιαλδημοκρατικών. Άλλωστε, ακόμα και επί ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε ενεργός συμμετοχή της Ελλάδας σε ασκήσεις γεωστρατηγικής περικύκλωσης της Ρωσίας, ενώ βάθυνε ακόμα περισσότερο τη συμμαχία με το Ισραήλ, στο πλαίσιο του λεγόμενου σχήματος 3 + 1 (Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ, υπό την σκέπη των ΗΠΑ). Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που στήριξε λυσσασμένα τους ευρωατλαντικούς ενεργειακούς σχεδιασμούς, επιλέγοντας το κράτος – απαρτχάιντ του Ισραήλ ως στρατηγικό εταίρο (όπως ο σχεδιασμός για τον East Med). H σημερινή εμπλοκή της Ελλάδας στη σφαγή του παλαιστινιακού λαού, λοιπόν, δεν είναι τίποτε άλλο παρά φυσική συνέχεια αυτής της φιλοπόλεμης και τυχοδιωκτικής στρατηγικής επιλογής.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η σημερινή ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει γη και ύδωρ ώστε να στρωθεί το έδαφος της σφαγής. Η φρεγάτα “Νικηφόρος Φωκάς” (που αντικατέστησε τη φρεγάτα “Ψαράς)” συνοδεύει αεροπλανοφόρο που στηρίζει την επίθεση στους Παλαιστινίους (υπό την ομπρέλα της επιχείρησης Standing NATO Maritime Group Τwo-SNMG 2), ενώ και άλλα πολεμικά πλοία βρίσκονται σε κατάσταση ετοιμότητας για κάθε ενδεχόμενο εμπλοκής. Η Σούδα χρησιμοποιείται για υπηρεσίες logistics στα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που επιχειρούν στην περιοχή, ενώ αμερικανικά κατασκοπευτικά αεροπλάνα απογειώνονται συνεχώς για παροχή πληροφοριών στις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας έχει παραχωρηθεί για τους σκοπούς του Αμερικάνικου Στρατού, ενώ στις 21 Δεκεμβρίου ο υπουργός “Άμυνας”, Νίκος Δένδιας, ανακοίνωσε την οριστική απόφαση της κυβέρνησης για συμμετοχή φρεγάτας του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού στην επιχείρηση Prosperity Guardian, υπό τη σκέπη των ΗΠΑ. Η επιχείρηση στρέφεται εναντίον των σιιτών ανταρτών Χούθι στην Υεμένη και ουσιαστικός σκοπό της είναι η προστασία της ναυσιπλοΐας των Ισραηλινών πλοίων στην Ερυθρά Θάλασσα, τα οποία δέχονται επιθέσεις από τους Χούθι ως “αντίποινα” για τη σφαγή στη Γάζα. Αυτή η απόφαση σηματοδοτεί την αμεσότερη και πιο ενεργή συμμετοχή του ελληνικού κράτους στο αιματοκύλισμα του Παλαιστινιακού λαού.
Ας μην ξεχνάμε πως Ελλάδα και Ισραήλ έχουν και έντονη στρατιωτική συνεργασία, ενώ ο ισραηλινός στρατός διενεργεί ασκήσεις με πραγματικά πυρά σε ελληνικό έδαφος, όπως έγινε τον Ιούνιο του 2012 όταν το ελληνικό κράτος παραχώρησε για τον σκοπό αυτό τις βραχονησίδες Καράβια σε ισραηλινά αεροσκάφη να διεξάγουν τέτοιου είδους στρατιωτική άσκηση. Στις 15 Μαρτίου 2023 υπεγράφη στο Τελ Αβίβ το Πρόγραμμα Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ (Defence Cooperation Program). Σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ, η συμφωνία περιλαμβάνει 58 δραστηριότητες για το 2023 εκ των οποίων 25 στρατιωτικές ασκήσεις, 15 εκπαιδεύσεις και 18 λοιπές δράσεις που θα λάβουν χώρα και στις δυο χώρες, και αφορούν μεταξύ άλλων σε:
– Συμμετοχή σε διακλαδικές ασκήσεις, όπως και σε αντίστοιχες των επιμέρους Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων.
– Συνεκπαιδεύσεις Ειδικών Δυνάμεων – Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων.
– Συμμετοχή εκπαιδευομένων σε εθνικές – διακλαδικές σχολές και πολυεθνικά σχολεία, καθώς και σε σεμινάρια.
– Επιτελικές συναντήσεις και συνομιλίες σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.
– Συνεκπαιδεύσεις σε αντικείμενα Διαχείρισης Κρίσεων, Ηλεκτρονικού Πολέμου, καθώς και Έρευνας και Διάσωσης.
Την ίδια ημέρα υπεγράφη και το Κοινό Σχέδιο Δράσης των ενόπλων δυνάμεων Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ για το έτος 2023, που περιλαμβάνει: συμμετοχή μέσων και προσωπικού σε κοινές και εθνικές ασκήσεις, συνεργασία στον τομέα της κυβερνοάμυνας, συνεργασία στον τομέα της Στρατιωτικής Αστυνομίας (Military Police – MP), συνεκπαιδεύσεις Ειδικών Δυνάμεων– Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων και επιτελικές συναντήσεις και συνομιλίες σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.
Στις 9 Αυγούστου του 2023, δυο μήνες πριν ξεκινήσει η σφαγή στη Γάζα, οι υπουργοί “Άμυνας” της Ελλάδας και του Ισραήλ, Νίκος Δένδιας και Γιοάβ Γκαλάντ, συναντώντουσαν στο Τελ Αβίβ για μια επί της αρχής συμφωνία συνεργασίας στον τομέα Έρευνας και Ανάπτυξης (R&D) των πολεμικών βιομηχανιών των δυο χωρών. Ο Δένδιας τότε δήλωνε πως το Ισραήλ είναι για την Ελλάδα προτιμώμενος εταίρος για λόγους αμυντικούς και για λόγους στρατηγικούς.
Το ελληνικό κράτος, λοιπόν, δεν είναι “πηγή σταθερότητας” και “όαση ειρήνης” όπως αυτοδιαφημίζεται. Έχει πάρει θέση μάχης και είναι συνένοχο με τους μακελάρηδες, έχει τα χέρια του βουτηγμένα στο αίμα του παλαιστινιακού λαού. Η συνάντηση Μητσοτάκη Νετανιάχου στην Ιερουσαλήμ στις 23 Οκτωβρίου και η ρητή από μέρους της ελληνικής πλευράς δέσμευση για άνευ όρων ουσιαστικά –πέρα από κάποιες εύπεπτες διατυπώσεις- στήριξη «του δικαιώματος αυτοάμυνας του Ισραήλ απέναντι στην τρομοκρατία» αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει.
Εμείς από τη θέση μας οφείλουμε να στήσουμε αναχώματα αντίστασης ενάντια στην ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή του ελληνικού κράτους στην εν εξελίξει εθνοκάθαρση και να στείλουμε δυναμικό μήνυμα αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο Παλαιστινιακό λαό που συνεχίζει να ορθώνει το ανάστημά του ενάντια στο καθεστώς κατοχής και να παραδίδει σε όλους μας μαθήματα αξιοπρέπειας.
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ – ΦΡΟΥΡΙΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
«Να μην γίνει δια της βίας η Ευρώπη σκουρόχρωμη»
Άννα Διαμαντοπούλου, Νοέμβριος 2023
Πέρα από τον συμβατικό πόλεμο που όλοι γνωρίζουμε υπάρχει σε εξέλιξη και ένας ακόμα πόλεμος: αυτός που έχει κηρύξει μονόπλευρα η Ευρώπη – Φρούριο εναντίον των μεταναστών. Το έγκλημα της Πύλου δεν είναι το μοναδικό, ούτε το τελευταίο. Η κλιμάκωση της στρατιωτικοποίησης της αντιμεταναστευτικής πολιτικής και οι επιχειρήσεις βίαιης αποτροπής σκορπίζουν το θάνατο στα χερσαία και τα υδάτινα σύνορα της Ευρώπης. Οι χιλιάδες πνιγμοί μεταναστών δεν είναι απλά “δυστυχήματα” που προκαλούνται από το μη αξιόπλοο των σκαφών, αλλά νομοτελειακό αποτέλεσμα της πολιτική αποτροπής της εισόδου “μεταναστευτικών ροών” μέσα από τη διαδικασία στρατιωτικοποίησης και πονοπτικής επιτήρησης των ευρωπαϊκών συνόρων. Αυτή η διαδικασία δημιουργίας ενός high tech πανοπτικού συστήματος στα σύνορα της Ευρώπης συνοδεύεται φυσικά από μια ιδιαίτερα κερδοφόρα οικονομία της επιτήρησης για ένα επιχειρηματικό/ πολιτικό/ μιλιταριστικό σύμπλεγμα, που κάνει μπίζνες πάνω στα νεκρά κορμιά των κολασμένων. Κι αυτή η γιγαντιαία επένδυση της ΕΕ αποδεικνύεται ιδιαίτερα παραγωγική: από το 2014 μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί πάνω από 28.000 νεκροί και αγνοούμενοι μετανάστες στη Μεσόγειο, στα σύνορα με την “πολιτισμένη” Ευρώπη. 2500 είναι νεκροί μόνο φέτος, το 2023. Στην πραγματικότητα, όμως, ο αριθμός των νεκρών είναι ακόμα μεγαλύτερος και δεν θα τον μάθουμε ποτέ, αφού μιλάμε μόνο για τις καταγεγραμμένες περιπτώσεις…
Όπως είναι φυσικό, το ελληνικό κράτος πρωταγωνιστεί σ’ αυτόν τον ακήρυχτο και μονόπλευρο πόλεμο. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, δηλαδή οι άνθρωποι που ξεριζώθηκαν εξ αιτίας της παρεμβατικής πολιτικής της Δύσης, πλέον θεωρούνται “εισβολείς”. Το είδαμε και στα αντιμεταναστευτικά πογκρόμ στον Έβρο, όπου επισήμως το ελληνικό κράτος μιλούσε για “υβριδικό πόλεμο”, στοχοποιώντας τους μετανάστες ως “ενεργούμενα του Ερντογάν”. Έτσι, η αντιμεταναστευτική πολιτική ταυτίστηκε με τη φύλαξη των συνόρων από τους “εισβολείς”. Οι μετανάστες, δηλαδή, ορίζονται επισήμως ως εχθρός και στρατιωτικός στόχος του ελληνικού κράτους! Τον Ιούλιο του 2022, κατά τη διάρκεια ψήφισης νόμου που συστηματοποιεί την εφαρμογή της βάρβαρης νομοθεσίας κατά των προσφύγων και μεταναστών, ο τότε Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Νότης Μηταράκης, ήταν σαφέστατος για αυτήν την ταύτιση: «Εμείς φυλάσσουμε τα σύνορά μας και κατ’ επέκταση τα σύνορα της ΕΕ». Τη εφαρμογή της απάνθρωπης αυτής πολιτικής την εξέφρασε με μεγαλύτερη σαφήνεια ο σημερινός κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, Θάνος Πλεύρης: «η φύλαξη των συνόρων δεν μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν απώλειες και για να γίνω κατανοητός, αν δεν υπάρχουν νεκροί! Η φύλαξη των συνόρων έχει νεκρούς! (…) Και όσοι πλέον ζουν εδώ θα έχουν τη λογική των αντικινήτρων. Όταν βρίσκεσαι εδώ όχι κοινωνική παροχή δεν θα έχεις, δεν θα μπορείς να φας, δεν θα μπορείς να πιεις, δεν θα μπορείς να πας στο νοσοκομείο. Και θα λες στους άλλους στο Πακιστάν πως εδώ πέρα περνάμε χειρότερα απ’ ότι στο Πακιστάν. Αν δεν περνάνε χειρότερα θα έρχονται. Πρέπει να περνάνε χειρότερα! Η κόλαση πρέπει να φαντάζει παράδεισος σε αυτό που θα ζουν εδώ».
Εάν, όμως, οι δολοφονίες των μεταναστών στα σύνορα και η φυλάκισή τους σε σύγχρονα κολαστήρια και στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι το μισό του πολέμου, το άλλο μισό είναι η “ενσωμάτωσή” τους εκεί όπου το κεφάλαιο έχει ανάγκη. Οι μετανάστες μετατρέπονται σε φθηνή καύσιμη ύλη στην καπιταλιστική κρεατομηχανή. Μέσα από τη διαδικασία της παρανομοποίησής τους δημιουργείται μια ακραία υποτιμημένη εργατική τάξη, που χρησιμοποιείται ως μοχλός γενικότερης απαξίωσης της εργασιακής δύναμης. Και με τη νέα “ρύθμιση Καιρίδη” που ψηφίστηκε τον περασμένο Δεκέμβριο, πλέον και επίσημα ο αριθμός των προσφύγων και των μεταναστών που θα εισέρχονται στη χώρα θα είναι άμεσα εξαρτημένος από τις ανάγκες για εργατικό δυναμικό στην επικράτεια, δηλαδή από τις ανάγκες κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ο θεσμικός “αντιρατσισμός” είναι ό,τι περίσσεψε από τις βόμβες. Είναι ένα κομμάτι του πολέμου που έχει κηρύξει το κεφάλαιο και ο ιμπεριαλισμός εναντίον των φτωχών.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ- ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΦΛΕΒΑΡΗ ΣΤΙΣ 14.00
Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα), Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα), Πέλοτο (Ξάνθη), Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)
Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΟΥΡΔΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΟ ΠΡΟ.ΚΕ.Κ.Α. ΞΑΝΘΗΣ
Σχεδόν 25 χρόνια έχουν περάσει από τις 15 Φλεβάρη 1999, τότε που το ελληνικό κράτος με την κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη, και με υπουργούς τους Θεόδωρο Πάγκαλο, Αλέκο Παπαδόπουλο και Φίλιππο Πετσάλνικο παρέδωσε στην τουρκική υπηρεσία πληροφοριών (ΜΙΤ), τον επικεφαλής του κουρδικού αντάρτικου κινήματος, Αμπντουλάχ Οτσαλάν, από την Ελληνική Πρεσβεία στο Ναϊρόμπι της Κένυας.
Έκτοτε ο Οτσαλάν βρίσκεται φυλακισμένος σε ένα νησί- φυλακή, το Ιμραλί, στη θάλασσα του Μαρμαρά. Έως το 2009, ήταν ο μοναδικός κρατούμενος και φυλασσόταν από περισσότερους από χίλιους στρατιώτες. Από το 2009, μεταφέρθηκαν στις φυλακές ακόμα πέντε πολιτικοί κρατούμενοι. Στις 25 Μαρτίου το 2021 απαγορεύτηκε κάθε επικοινωνία του Οτσαλάν με τον έξω κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της επικοινωνίας με την οικογένεια του και τους δικηγόρους του. Αυτή η ακραία απομόνωση ισχύει μέχρι και σήμερα και δείχνει με τον πιο εύγλωττο τρόπο τον φόβο του τουρκικού κράτους μπροστά στην ιδεολογική αδιαλλαξία του πολιτικού κρατούμενου.
Από τις 27 Νοέμβρη 2023 έχει ξεκινήσει απεργία πείνας σε 104 φυλακές της Τουρκίας από πολιτικούς κρατούμενους/ αγωνιστές σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον Οτσαλάν απαιτώντας να σταματήσει η εκδικητική μεταχείριση και το καθεστώς εξαίρεσης του πολιτικού κρατούμενου. Η απεργία θα συνεχιστεί μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου. Ενώνοντας τις φωνές τους με τους συντρόφους τους στην Τουρκία, 8 Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες που βρίσκονται φυλακισμένοι στο Προαναχωρησιακό Κέντρο Κράτησης Ξάνθης ξεκίνησαν από τις 15 Δεκέμβρη απεργία πείνας. Τέσσερεις μέρες μετά το ελληνικό κράτος μεταφέρει εκδικητικά τους απεργούς πείνας Mahmut Guler και Sukru Ozturk σε κέντρο απελάσεων στον Έβρο και με συνοπτικές διαδικασίες, στις 20 Δεκέμβρη, τους απελαύνει στην Τουρκία, όπου αντιμετωπίζουν άμεσες απειλές για τη ζωή τους.
Οι πάσης φύσεως ιδεολογικοί μηχανισμοί του ελληνικού κράτους, αναπαράγουν ανερυθρίαστα αντιτουρκισμό, προβάλλοντας την γείτονα ως το απόλυτο κακό από το οποίο μας προστατεύει το κράτος· φυσικά με τις απαραίτητες από μεριάς μας θυσίες. Διόλου τυχαία δεν είναι η δήλωση, προ ολίγων ημερών, του Κωστή Χατζηδάκη κατά την οποία χωρίς ντροπή ομολογούσε ότι δεν μειώνεται ο Φ.Π.Α. στα τρόφιμά διότι «οι φρεγάτες και τα αεροπλάνα κοστίζουν και από κάπου πρέπει να βρεθούν τα χρήματα». Το ελληνικό κράτος ανεξαρτήτως κυβερνήσεων αναπαράγει τον αντιτουρκισμό με σκοπό να διευρύνει συνεχώς τα εξοπλιστικά προγράμματα πάντα εις βάρος των κοινωνικών μας αναγκών. Τη στιγμή που έχει διαλυθεί το ΕΣΥ, κλείνουν σχολεία, περικόπτονται κοινωνικές παροχές, αυξάνονται οι φόροι και οι εισφορές, το στεγαστικό κόστος είναι δυσβάσταχτο και η ακρίβεια σε βασικά είδη και ενέργεια ολοένα και φουντώνει, το ελληνικό κράτος συνεχώς ανακοινώνει νέα εξοπλιστικά προγράμματα. Το 2022 η Ελλάδα ήταν πρώτη σε στρατιωτικές δαπάνες στις χώρες του ΝΑΤΟ, αφού σπατάλησε το 3,54% του ΑΕΠ της, ξεπερνώντας ακόμα και τις ΗΠΑ!
Αυτή είναι όμως η μία εικόνα. Η άλλη εικόνα είναι η ομοθυμία με την οποία Ελλάδα και Τουρκία αντιμετωπίζουν τους αγωνιστές/ πολιτικούς τους αντιπάλους. Το ειδικό καθεστώς μεταχείρισης των πολιτικών κρατουμένων είναι πραγματικότητα και στις δύο πλευρές του αιγαίου. Η παράδοση του Οτσαλάν στο τουρκικό κράτος δεν ήταν μια παραφωνία αλλά ο κανόνας. Τα «δώρα» του ελληνικού κράτους στο τουρκικό συνεχίζουν μέχρι και σήμερα. Ενδεικτικά αναφέρουμε τη σύλληψη 9 Κούρδων αγωνιστών το 2018 ως «δώρο» προς τον Ερντογάν ενόψει της επικείμενης επίσκεψης του. Τον Μάρτη του 2020, συνελήφθησαν στα Σεπόλια 11 αγωνιστές και αγωνίστριες από την Τουρκία, μέλη της κομμουνιστικής οργάνωσης DHKP-C, καθ’ υπόδειξη των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, που όπως δήλωσαν τους παρακολουθούσαν και αιτήθηκαν τη σύλληψη τους από την ελληνική αστυνομία. Το καλοκαίρι του 2023 η νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη δείχνει τις προθέσεις της για τις σχέσεις της με το τουρκικό κράτος και εκκενώνει το camp των κουρδών πολιτικών προσφύγων στο Λαύριο. Αντίστοιχα, από την άλλη μεριά των συνόρων, μετά τον πολύνεκρο σεισμό στην Τουρκία το Φλεβάρη του 2023, συνολικά 6 αγωνιστές από την Ελλάδα, μέλη της οργάνωσης Τ-34 και του Διαρκούς Αγώνα, που πήγαν εθελοντικά να συνδράμουν στους σεισμόπληκτους, απήχθησαν από την τουρκική αστυνομία και απελάθηκαν στην Ελλάδα.
Σε αυτό το πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ των δύο γειτονικών κρατών, η απέλαση των δύο Κούρδων αγωνιστών από το ΠΡΟ.ΚΕ.Κ.Α. Ξάνθης μόνο εξαίρεση δεν είναι. Γνωρίζουμε καλά, ότι το ΠΡΟ.ΚΕ.Κ.Α διοικείται με σιδηρά πυγμή. Δεν γίνεται ανεκτή καμία πράξη αντίστασης ή ακόμα και διαμαρτυρίας και τηρείται σιγή ιχθύος από το σύνολο των τοπικών ΜΜΕ ανεξαρτήτως πολιτικού χρωματισμού. Άλλωστε ήταν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το Μάιο του 2016 όπου μετά από συγκέντρωση αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκε έξω από το κέντρο κράτησης, ξυλοκοπήθηκαν εκδικητικά οι κρατούμενοι μετανάστες, ξεκαθαρίζοντας έτσι ότι όποια κίνηση γίνεται για την ανάδειξη της ύπαρξης αυτής της αισχρής φυλακής σε απόσταση αναπνοής από την πόλη, θα την πληρώνουν οι κρατούμενοι. Η ελληνική αστυνομία, που δεν επέδειξε ιδιαίτερη σπουδή στη σύλληψη του συναδέρφου τους όταν αυτός σκότωσε, την 19χρονη Αϊσέ, στην περίπτωση των δύο Κούρδων αγωνιστών, ανέπτυξε ιδιαίτερες ικανότητες και τους απέλασε με συνοπτικές διαδικασίες, τιμωρώντας τους επειδή παραμένουν Ανθρωποι.
Η διεθνιστική ταξική αλληλεγγύη είναι ο μόνος δρόμος που εγγυάται την ευημερία της κοινωνικής βάσης, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Τουρκία. Αυτό μας το δείχνουν οι Κούρδοι και οι Τούρκοι αγωνιστές με τον καλύτερο τρόπο. Οι 8 Κούρδοι αγωνιστές που ξεκίνησαν την απεργία πείνας στο ΠΡΟ.ΚΕ.Κ.Α. Ξάνθης αντιμετώπιζαν ήδη μια καφκική συνθήκη εγκλεισμού άνευ κατηγοριών και άνευ χρονικού ορίζοντα. Στο πλαίσιο αυτό, δεν επέλεξαν να στρέψουν το βλέμμα μακριά από την αδικία, αλλά επέλεξαν να στρατευτούν με τους συντρόφους τους στην Τουρκία, να αγωνιστούν και να δείξουν την αλληλεγγύη τους. Οφείλουμε να διδαχθούμε από το πολιτικό τους ήθος και να εμπνευστούμε από το πολιτικό τους ανάστημα. Οφείλουμε με τη σειρά μας να διαδώσουμε τα περιεχόμενα του αγώνα τους, να καταγγείλουμε την επίθεση που δέχονται από το ελληνικό κράτος και να σταθούμε αλληλέγγυα δίπλα τους. Να ορθώσουμε τοίχος προστασίας των αγωνιστών. Να γίνουμε η φωνή που τους στερούν.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ MAHMUT GULER ΚΑΙ SUKRU OZTURK ΠΟΥ ΑΠΕΛΑΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΟΥΡΔΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ- ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ MEHMET BILGEC, GOKHAN DOGUBEY, WELAT KAYA, RAMAZAN TEKMEN ΚΑΙ MURAT SAHIN ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΙ ΣΤΟ ΠΡΟ.ΚΕ.Κ.Α. ΞΑΝΘΗΣ.
ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ ΣΤΟ ΙΜΡΑΛΙ – ΖΗΤΩ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ!
Αντιπολεμική – Αντιφασιστική διασυλλογική ανακοίνωση και κάλεσμα σε κινητοποίηση στην Αλεξανδρούπολη την Κυριακή 15 Οκτωβρίου. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ-ΛΑΔΙ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία να κλείνει περισσότερο από ένα χρόνο και με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους να διευρύνουν τα πεδία αντιπαράθεσης με τη Ρωσία και να ρίχνουν ακόμη περισσότερο λάδι στη φωτιά, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια γενίκευση του πολέμου. Η ένταξη της Σουηδίας, μετά και το πράσινο φως που έδωσε η Τουρκία, η συμφωνία για σταθερή αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στην Ουκρανία αλλά και η ένταξη της στην συμμαχία χωρίς σαφές χρονικό πλαίσιο, είναι κάποια από τα συμπεράσματα της Συνόδου που αναδεικνύουν την πολεμική πολιτική που επιχειρεί να χαράξει η ευρωαντλαντική συμμαχία με φόντο της όξυνση του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Άλλωστε, «ειρήνη» τους είναι απλά μια ανάπαυλα του πολέμου τους, είναι «ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο. Και σε αυτή τη σύγκρουση η Ελλάδα έχει πάρει θέση μάχης, μετατρεπόμενη σε απέραντη στρατιωτική βάση και προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ.
Ο ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Η γεωστρατηγική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Άλλωστε, οι εξοπλιστικές κούρσες, οι πολεμοκάπηλες συμφωνίες, η δημιουργία και επέκταση βάσεων, δεν αφορά μόνο τον αστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου εξυπηρετούνται μέσα από τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα και στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Το ελληνικό κράτος παίζει ειδικό ρόλο στην Νατοϊκή στρατηγική της «διπλής ανάσχεσης» της Ρωσίας και της Κίνας, μέσα στο πλαίσιο της όξυνσης του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και τον ρωσοκινέζικο άξονα. Τμήμα της στρατηγική αυτής είναι και η δημιουργία πολεμοκάπηλων αξόνων υπό τη σκέπη των ΗΠΑ (Ελλάδα – Κύπρος -Ισραήλ – Αίγυπτος, συμμαχία με Σ. Αραβία και ΗΑΕ κλπ.). Κομβικό ρόλο σ’ αυτήν την πολιτική παίζει η ύπαρξη των Νατοϊκών στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων που υπάρχουν από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη. Ο ρόλος των βάσεων αναβαθμίζεται και επεκτείνεται στα πλαίσια της ελληνοαμερικανικής συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA, Οκτώβρης 2021). Σύμφωνα με τη συμφωνία η παρουσία των ΗΠΑ εδραιώνεται σε 6 βασικές υποδομές: Αεροπορική Βάση Λάρισας, Βάση Αεροπορίας Στρατού Στεφανοβικείου (Αεροδρόμιο Στεφανοβικείου), Στρατόπεδο Γεωργούλα (Βόλος), Πεδίο Βολής Λιτόχωρου, Στρατόπεδο Γιαννούλη (Αλεξανδρούπολη) και Ναυτική Βάση Σούδας.
Αυτή η ασφυκτική πρόσδεση του ελληνικού κράτους στο άρμα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εξυπηρετεί φυσικά και τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που θέλει να αρπάξει το μερίδιο που της αναλογεί από τη λεία της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας. Στην απόπειρα γεωστρατηγικής αναβάθμισης και στη διεκδίκηση μιας καλύτερης θέσης στον παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό το ελληνικό κράτος θέλει να εμφανίζεται ως γεωπολιτικό οικόπεδο – γωνία, εγγυητής σταθερότητας και ενεργειακής ασφάλειας στα Βαλκάνια. Ταυτόχρονα, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο κάνει χρυσοφόρες μπίζνες μεταφέροντας το πανάκριβο αμερικάνικο LNG, εκμεταλλευόμενο τον αναπροσανατολισμό της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Ας μην ξεχνάμε πως οι Έλληνες πλοιοκτήτες έχουν χαρακτηρίσει τον εμπορικό τους στόλο ως το «πέμπτο όπλο του ΝΑΤΟ»!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΩΣ «ΣΟΥΔΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ»
Σε γεωστρατηγικό παίκτη υψίστης σημασίας, ανάμεσα στην Σούδα, την Λάρισα, τον Άραξο αναδεικνύεται η πόλη της Αλεξανδρούπολης, μέσα από την μετατροπή της σε ενεργειακό κόμβο και πύλη για την υλοποίηση των πολεμικών σχεδιασμών των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ με φόντο τους εκρηκτικούς διακρατικούς ανταγωνισμούς και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Η δημιουργία νατοϊκής βάσης και η διαρκώς αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση, καθιστά την πόλη της Αλεξανδρούπολης σε ορμητήριο πολέμου, στρατιωτικοποιημένη ζώνη και πέρασμα πολεμικών μηχανών. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα ο αριθμός των φορτίων που μετέφερε μέσω της Αλεξανδρούπολης ο στρατός των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 14 φορές σε σχέση με την προηγούμενη. Καθόλου τυχαία λοιπόν, έτσι όπως δείχνουν και οι δηλώσεις των ίδιων των κυβερνόντων, μια σειρά κινήσεων αναβαθμίζουν την πόλη σε «Σούδα του βορρά», δημιουργώντας ένα πλατύ δίκτυο μεταφοράς πολεμοφοδίων και προώθησης των αμερικανικών και νατοϊκών στρατευμάτων στην κεντρική Ευρώπη και στην Ουκρανία, σημεία κεντρικού ενδιαφέροντος για τους συμμάχους του ελληνικού κράτους στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ταυτόχρονα, η στρατιωτική και ενεργειακή αναβάθμιση της πόλης, εξυπηρετεί τα συμφέροντα του άξονα στο οποίο συμμετέχει και το ελληνικό κράτος, όπως η εξαγωγή και εκτόξευση των πωλήσεων φυσικού αερίου αμερικανικού ενδιαφέροντος έναντι του ρωσικού στην Ευρώπη, με το 70 επί τις εκατό να μεταφέρεται μέσω Ελλάδας και του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, με εξέχοντα ρόλο και την πόλη της Αλεξανδρούπολης. Συγκεκριμένα μέσα από την δημιουργία δύο πλωτών βάσεων αποθήκευσης και επαναεροποίησης φυσικού αερίου FSRU, την αναβάθμιση των οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων και την αξιοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος του λιμανιού, εξυπηρετείται ο διπλός στόχος των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή. Από τη μία η μετατροπή της πόλης και συνολικά του ελληνικού κράτους σε προμετωπίδα και στρατηγικό οχυρό των συμμάχων και από την άλλη η μετατροπή της σε πύλη ανεφοδιασμού, εγγυητή της ενεργειακής σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Αυτό μεταφράζεται σε έλεγχο της στρόφιγγας και των ενεργειακών περασμάτων που ταΐζουν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, εν μέσω του διαρκούς μπράντεφερ που εδαφικοποιείται στην Ουκρανία των 2 κυρίαρχων αξόνων για τα ενεργειακά κοιτάσματα και περάσματα τα οποία εποφθαλμιούν, σέρνοντας τους λαούς σε θάνατο.
ΑΠΟ ΤΗ ΠΥΛΟ ΩΣ ΤΟΝ ΕΒΡΟ, Η ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΕ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΥΣ
Μια άλλη όψη της πολεμικής οχύρωσης του ελληνικού κράτους ξεδιπλώνεται μέσα από την ένταση της δολοφονικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής του. Οι φράχτες, οι επαναπροωθήσεις, τα ναυάγια, τα ανθρωποκυνηγητά σε Εγνατία και στα σύνορα με την συνδρομή των παρακρατικών πολιτοφυλακών είναι μια πλευρά της πολεμικής που ακολουθεί το ελληνικό κράτος απέναντι στους κατατρεγμένους, απέναντι στα εξιλαστήρια θύματα της θανατοπολιτικής του. Η άλλη όψη είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι αποθήκες ψυχών όπου με τις επιταγές της ΕΕ στοιβάζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές σε άθλιες συνθήκες, εξαναγκάζοντας τους να ζούνε σε πλήρη εξαθλίωση. Η εγκληματική διαχείριση αυτή των μεταναστών εξυπηρετεί πολυεπίπεδα το ελληνικό κράτος και τους συμμάχους του. Από τη μία, επιτελεί το ρόλο του πιστού μαντρόσκυλου της ΕΕ και των συνόρων της, διαχειρίζοντας το εξαθλιωμένο ξένο εργατικό δυναμικό ανάλογα τις επιταγές του κεφαλαίου. Από την άλλη, οι μετανάστες εργαλειοποιούνται για την οικοδόμηση του εθνικού αφηγήματος, την ανασυγκρότηση του εθνικού κορμού, ως απαραίτητο εργαλείο της οχύρωσης του, και της ενίσχυσης του ενδοταξικού ανταγωνισμού. Πάνω στην αντιμεταναστευτική φρενίτιδα και τον αντιτουρκισμό, «αθωώνεται» η κρατική και καπιταλιστική θανατοπολιτική, νομιμοποιείται η πολεμική προπαρασκευή του ελληνικού κράτους σε βάρος των κοινωνικών αναγκών και το βάθεμα της εμπλοκής του στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, προετοιμάζεται το δυναμικό εκείνο που στο όνομα του έθνους θα επανδρώσει τις πολεμικές μηχανές και θα ριχθεί στο μέτωπο της σύγκρουσής των ιμπεριαλιστών.
Η Αλεξανδρούπολη έχει μετατραπεί σε βασικό πεδίο δραστηριότητας του ακροδεξιού εσμού, που έχει σχηματίσει με τις κυβερνητικές πλάτες άτυπες εθνικιστικές πολιτοφυλακές που εξαπολύουν αντιμεταναστευτικά πογκρόμ. Δια στόματος του ίδιου το πρωθυπουργού, η ευθύνη για τις καταστροφικές πυρκαγιές στον Έβρο εμμέσως επιρρίπτεται στους μετανάστες, αναδεικνύοντας τον ρόλο του ίδιου του κράτους και της κυβέρνησης ως ενορχηστρωτής των φασιστικών πογκρόμ. Η συνωμοσιολογική αφήγηση που θέλει τους μετανάστες να αποτελούν υποχείρια των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και να ευθύνονται για τις δασικές πυρκαγιές, είναι μια αφήγηση που αθωώνει την κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος για την πλήρη εγκατάλειψη μιας συγκροτημένης πολιτικής δασοπυρόσβεσης. Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού η βασική προτεραιότητα του ελληνικού κράτους είναι η μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, ενώ η προστασία του δάσους και του φυσικού πλούτου αποτελούν ανθυπολεπτομέρεια. Όπως ανθυπολεπτομέρεια ήταν για την κυβέρνηση και τον εθνικιστικό εσμό ο θάνατος 26 μεταναστών που απανθρακώθηκαν στο δάσος της Δαδιάς. Ανθυπολεπτομέρεια ήταν και οι εκατοντάδες νεκροί μετανάστες στο ναυάγιο της Πύλου και οι χιλιάδες δολοφονημένοι στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης – Φρούριο.
ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: ΤΑ ΣΥΧΡΟΝΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΕΝ ΔΡΑΣΗ
Τα τάγματα εφόδου που οργανώθηκαν και έδρασαν παραπληρωματικά στην κρατική πολιτική, ξεπλένοντάς την, εν είδει μιας ανυπολόγιστης οικολογικής καταστροφής που συντελέστηκε στον Έβρο, έφτασαν στο σημείο να επιτεθούν και στο χώρο του Αναγνωστηρίου. Ενώ ο κόσμος της αλληλεγγύης, του αγώνα και της αξιοπρέπειας, με αφετηρία τον αυτοοργανωμένο αυτό χώρο, οικοδομούσε και άπλωνε ένα δίκτυο στήριξης και ενίσχυσης των πληγέντων, όσων συμμετείχαν στην πυρόσβεση και όσων βρίσκονταν σε ανάγκη, οι κυνηγοί κεφαλών αναλώνονταν σε ένα ενδοταξικό, κανιβαλιστικό πόλεμο, όπου οι φτωχοί κυνηγούν τους φτωχότερους. Η διάχυση του μισανθρωπισμού και της μισσαλοδοξίας τους στον αστικό ιστό, μέσα από ψευδείς μηχανορραφίες και fake news, αποτελούν προϊόντα του συντελούμενου εκφασισμού της τοπικής κοινωνίας, ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολεμικής προπαρασκευής του ελληνικού κράτους και της μετατροπής του σε απέραντο νατοϊκό προγεφύρωμα, γεγονός που με τη σειρά του δίνει πολιτικό χώρο σε εθνικιστικές, ακροδεξιές, φασιστικές ιδέες και πρακτικές. Είναι χρέος μας λοιπόν να χτίσουμε αναχώματα αλληλεγγύης ενάντια στη δράση των ακροδεξιών ορδών.
ΤΟ ΕΠΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
Η πύρινη λαίλαπα άφησε πίσω της μια πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή, με έναν ολόκληρο νομό να γίνεται στάχτη και αποκαΐδια. Η άνιση μάχη με την πύρινη κόλαση δεν είναι απότοκο των υπερφυσικών δυνάμεων των πρακτόρων του Ερντογάν, ούτε κάποιου τάχα υβριδικού πολέμου, αλλά των διαχρονικών κρατικών πολιτικών υποστελέχωσης του πυροσβεστικού σώματος, έλλειψης σχεδιασμού δασοπυρόσβεσης και δασοπροστασίας, παρά την ετήσια προαναγγελθείσα απειλή. Άλλωστε, λεφτά υπάρχουν μόνο για τις υπερπτήσεις των black hawk, για την αγορά rafale και οτιδήποτε εξυπηρετεί την πολεμική μηχανή, αλλά δεν υπάρχουν για εναέρια πυροσβεστικά μέσα, για τη προστασία της φύσης και για τις κοινωνικές ανάγκες. Το επαύριο των καταστροφών αυτών πρόκειται να επωμιστεί ίδιος ο λαός, όπου με την πενιχρή επιδοματική πολιτική θα του χρυσώσουν το χάπι για τα καμένα σπίτια, χωράφια και χωριά του, καταδικάζοντας στον στην πείνα κι την φτώχεια, όσο στο κατώφλι του θα στήνουν κερδοφόρες μπίζνες για τα κέρδη των κυριάρχων. Γιατί η οικολογική κρίση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμα ευκαιρία αναπαραγωγής του κεφαλαίου, μια ευκαιρία για την διαχείριση και ανάπλαση των εκτάσεων αυτών, με όρους καπιταλιστικούς και, προς τέρψη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Η καπιταλιστική ανάπλαση αυτή που θα αναδυθεί μέσα από τις στάχτες, εντείνει την λεηλασία της φύσης στην περιοχή, όπως άλλωστε γίνεται και με την εγκατάσταση πλωτών πλατφόρμων επαναεριοποίησης φυσικού αερίου FSRU και LNG, με την ανέγερση αιολικών πάρκων, με τα σχέδια για εξορύξεις χρυσού. Όσο οι μνηστήρες της καμένης γης θα θησαυρίζουν τόσο η κοινωνική πλειοψηφία θα αναμετριέται με την πείνα, την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις, με τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας μετά και την ολοκληρωτική καταστροφή γεωργικών εκτάσεων, με τις πλημμύρες που θα πνίξουν ολόκληρες πόλεις και χωριά.
ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ
Το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και του ιμπεριαλιστικού πολέμου φέρνουν της εργατική τάξη αντιμέτωπη με έναν ασφυκτικό κλοιό πολιορκίας των τελευταίων κεκτημένων της. Πυλώνας της νέας επίθεσης, ανάμεσα στα άλλα, είναι το νομοσχέδιο Γεωργιάδη που στα χνάρια του νόμου Χατζηδάκη έρχεται να εντείνει τον εργασιακό μεσαίωνα και την πλήρη εντατικοποίηση και ελαστικοποιηση της εργασίας και όλα αυτά ενώ οι εργατικές δολοφονίες δίνουν και παίρνουν. Κοινώς δουλειά ή θάνατος, δουλειά και θάνατος ο μονόδρομος που ορίζει η καπιταλιστική αναπαραγωγή. Το μέτωπο της ολομέτωπης επίθεσης διευρύνεται μέσα από την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και παιδείας, την καταλήστευση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών, την λεηλασία της φύσης για τα επενδυτικά συμφέροντα. Η εργατική τάξη εξωθείται σε συνθήκες οριακής επιβίωσης, με την ακρίβεια να βαράει κόκκινο, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, το νέο γύρο δημοσιονομικής λιτότητας, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο κατώφλι. Μέσα σε όλα, ο διάχυτος ενδοταξικός κανιβαλισμός και ο φασισμός έρχεται να τσακίσει οποιαδήποτε συγκροτημένη προσπάθεια οργάνωσης και αναμέτρησης της εργατικής τάξης με το κρατικο-καπιταλιστικό σύστημα.
Απέναντι σε όλα αυτά οφείλουμε να αναδείξουμε τον πραγματικό εχθρό, μακριά από ισαποστακισμούς και λογικές καλού και κακού, αμυνόμενου και επιτιθέμενου, δικαίου και άδικου ιμπεριαλιστικού άξονα και πολέμου, προτάσσοντας τα κοινά συμφέροντα των προλετάριων και τα καθήκοντά τους να τσακίσουν τον ντόπιο και ξένο δυνάστη μέσα στην ίδια τους την χώρα, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ντόπια και ξένη αστική τάξη. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, καλούμε σε πανελλαδική κινητοποίηση στην πόλη της Αλεξανδρούπολης την Κυριακή 15 Οκτωβρίου ενάντια στη μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, αλλά και ενάντια στο διάχυτο εκφασισμό και ρατσισμό που αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα της πολεμοκάπηλης πολιτικής του ελληνικού κράτους.
Ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ – Ρωσίας στην Ουκρανία
Καμία συμμετοχή του Ελληνικού κράτους σε αυτόν
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ
Κάτω τα χέρια από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες
Να τσακίσουμε τα σύγχρονα τάγματα εφόδου των “πολιτοφυλακών”
Δολοφόνοι και εμπρηστές είναι το κράτος και οι καπιταλιστές
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)/ Πέλοτο, στο δρόμο για τον κομμουνισμό και την αναρχία (Ξάνθη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα)/ Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα)
Αντιφασιστική προκήρυξη και κάλεσμα για τα 10 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χ.Α. στο Κερατσίνι. Μπορείς την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.
ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ – ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ – ΔΙΑΧΥΤΟΣ
ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ
Δέκα χρόνια πριν, στις 18 Σεπτέμβρη 2013 ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας δολοφονείται από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά με την ανοχή των αστυνομικών της ομάδα ΔΙΑΣ που βρισκόταν στο σημείο. Η δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, η δολοφονία του μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν λίγους μήνες πριν στα Πετράλωνα, αλλά και οι επιθέσεις σε αγωνιστές, αναρχικούς, κομμουνιστές, μετανάστες και συνδικαλιστές ήταν το αποτέλεσμα της στοχευμένης ενίσχυσης (υλικά) και κάλυψης (πολιτικά) που παρείχε το κράτος στην Χρυσή Αυγή, σαν αντίβαρο στους πολύμορφους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες που ξεσπούσαν απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές επίθεσης στην κοινωνική βάση. Η δίωξη της Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση, επιχείρησε να καταλαγιάσει τη συσσωρευμένη κοινωνική οργή, ενώ ταυτόχρονα το κράτος ενσωμάτωνε τις πρακτικές της Χ.Α. στην κεντρική του ατζέντα.
Στα «μακεδονικά συλλαλητήρια» (2018-2019) ο εθνικός κορμός συγκροτήθηκε σε κίνημα και η πλατιά μάζα των φασιστών/εθνικιστών/πατριωτών που συμμετείχαν παρείχαν πλήρη κάλυψη στις επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν σε μετανάστες, σε αγωνιστές και σε κινηματικές δομές. Στον Έβρο το 2020, φασιστικά τάγματα εφόδου, παρακρατικοί, εθνοφύλακες μαζί με τις ένοπλες δυνάμεις (στρατό και αστυνομία) δρούσαν από κοινού, συγκροτώντας μικτές ομάδες και δολοφονώντας μετανάστες. Η δολοφονική δράση τους είχε την πλήρη κάλυψη και αποδοχή του κράτους και των συστημικών μμε. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Σακελλαροπούλου τίμησε τους δολοφόνους της φασιστικής ομάδας «Αινήσιο Δέλτα», που ξαναήρθαν πριν λίγες μέρες στο προσκήνιο για την δολοφονική τους δράση.
Η αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους έχει γιγαντωθεί σε τέτοιο βαθμό που σχεδόν καθημερινά το λιμενικό πνίγει μετανάστες στο αιγαίο, η συνοριοφυλακή και ο στρατός τους βασανίζει, και τους δολοφονεί στον Έβρο και η αστυνομία τους καταδιώκει στην Εγνατία οδηγώντας τους σε θάνατο. Ταυτόχρονα, με την δράση του δίνει σήμα στους οργανωμένους φασίστες να υιοθετήσουν τις ίδιες πρακτικές.
Εδώ και χρόνια, ξεδιπλώνεται μια στοχευμένη αντιτουρκική προπαγάνδα από του κυβερνώντες και τα συστημικά μμε που καλλιεργεί ξανά το υπόστρωμα για το ρίζωμα του φασισμού βαθιά στην κοινωνία: Το διαρκές αίσθημα του επικείμενου κινδύνου είναι μια αλάνθαστη συνταγή για να μετατοπίζεται η προσοχή από τα κοινωνικά προβλήματα και να ανανεώνεται το σύμφωνο εξουσίας-υπακοής μεταξύ των κυβερνώντων και των υπηκόων. Το ίδιο ξαναζεσταμένο φαΐ σερβίρεται και στις δυο πλευρές των συνόρων τη στιγμή που Ερντογάν και Μητσοτάκης επανεκλέχτηκαν με τεράστια ποσοστά και αλληλοσυγχαίρονταν για την τεράστια επιτυχία.
Με αφορμή την πανδημία του covid-19 αναδύθηκαν μια σειρά από συνωμοσιολογικά/αντιεπιστημονικά ιδεολογήματα που με πρόσχημα την περιστολή των ατομικών ελευθεριών, αναμασούσαν μια πλαστή αντισυστημικότητα και αποτέλεσαν τον δούρειο ίππο για την εδραίωση μιας «εναλλακτικής» ακροδεξιάς που διαδόθηκε κατά βάση μέσω των ηλεκτρονικών κοινωνικών δικτύων στη νεολαία.
Δέκα χρόνια μετά λοιπόν, ο φασισμός εμφανίζεται με διάφορα πρόσωπα, το ίδιο και περισσότερο αποκρουστικά. Χτίζεται και ενισχύεται καθημερινά σε πολλαπλά επίπεδα, μα η στόχευση του παραμένει η ίδια: το κυνήγι των αδύναμων, η στοχοποίηση αγωνιστών, η εξόντωση αναρχικών και κομμουνιστών, η προστασία των εξουσιαστών μας. Στη σημερινή κοινοβουλευτική δημοκρατία έχουν λόγο παντός είδους φασίστες που νομιμοποιούν και κανονικοποιούν το μισανθρωπισμό τους. Στο κέντρο των πόλεων, τάγματα εφόδου επιτίθενται σε μετανάστες, όπως η πρόσφατη δολοφονία του μετανάστη εργάτη Πακιστάν Σιράζ Σαφτάρ στις 12/8 στον Περισσό. Στα σύνορα του Έβρου κυνηγοί κεφαλών καταδίωκαν μετανάστες, με αφορμή τις καταστροφικές πυρκαγιές, και επιτέθηκαν σε αντιφασίστες και στους συντρόφους της Κ.Π.Ν. στην Αλεξ/πολη που έδειχναν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους στους πυρόπληκτους. Στο λιμάνι του Πειραιά όπου υπάλληλοι μιας ναυτιλιακής δολοφόνησαν εν ψυχρό έναν άνθρωπο χωρίς κανένα λόγο, όπως έκαναν και με τον Ζακ στην πλατεία Ομονοίας.
Δέκα χρόνια μετά δεν ξεχνάμε ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο των φασιστών, ποιος ο πραγματικός ρόλος της αστυνομίας, ποιος ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας. Δεν συγχωρούμε καμία δολοφονία είτε είναι στο κέντρο της Αθήνας είτε στα σύνορα. Είναι τα ίδια μαχαίρια και τα ίδια γκλοπ που δολοφονούν και καταστέλλουν. Απέναντι στο τέρας του φασισμού δεν είμαστε διατεθειμένοι και διατεθειμένες να σκύψουμε το κεφάλι. Ο Παύλος Φύσσας δεν φοβήθηκε να κοιτάξει το τέρας κατάματα και από το θάρρος του οφείλουμε να διδαχτούμε όλοι.
Αν θέλουμε να τιμήσουμε τη ζωή και το θάνατο του, θα πρέπει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να σπάσουμε το φόβο και να βγούμε στο δρόμο. Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας κλέβουν καθημερινά. Να παλέψουμε ενάντια στο θάνατο που σπέρνει το καπιταλιστικό σύστημα είτε σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου. Να αναδείξουμε τα εργαλεία που χρησιμοποιεί, είτε αυτά λέγονται τάγματα εφόδου, είτε «σοβαρή ακροδεξιά», είτε σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση. Να βάλουμε φρένο στη θανατοπολιτική που ρημάζει την κοινωνική βάση. Να σταματήσουμε τη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος. Να δυναμώσουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, μέσα από την οργάνωση στα σωματεία μας, μέσα από τη δημιουργία δομών αλληλοβοήθειας ενάντια στην καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, ενάντια στη επίθεση στις κοινωνικές μας ανάγκες. Να οργανωθούμε από τα κάτω – κόντρα στο θάνατο που σπέρνει αυτό το σύστημα.
ΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΞΑΝΑ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΠΕΛΑΥΝΟΝΤΑ ΦΑΣΙΣΜΟ.
ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΒΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΖΥΓΑΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΑΣ.
ΌΛΟΙ/ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ
ΌΛΟΙ/ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 18.9, ΣΤΙΣ 18.00 ΣΤΑ ΠΡΟΚΑΤ ΞΑΝΘΗΣ
Διασυλλογική προκήρυξη και κάλεσμα σε Αντιπολεμική – Αντιφασιστική κινητοποίηση στην Αλεξανδρούπολη στις 15 Οκτωβρίου.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ-ΛΑΔΙ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανίας να κλείνει περισσότερο από ένα χρόνο και με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους να διευρύνουν τα πεδία αντιπαράθεσης με τη Ρωσία και να ρίχνουν ακόμη περισσότερο λάδι στη φωτιά, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια γενίκευση του πολέμου. Η ένταξη της Σουηδίας, μετά και το πράσινο φως που έδωσε η Τουρκία, η συμφωνία για σταθερή αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στην Ουκρανία αλλά και η ένταξη της στην συμμαχία χωρίς σαφές χρονικό πλαίσιο, είναι κάποια από τα συμπεράσματα της Συνόδου που αναδεικνύουν την πολεμική πολιτική που επιχειρεί να χαράξει η ευρωαντλαντική συμμαχία με φόντο της όξυνση του ιμπεριαλιστικού πολέμου . Άλλωστε, “ειρήνη” τους είναι απλά μια ανάπαυλα του πολέμου τους, είναι “ειρήνη” με το πιστόλι στον κρόταφο. Και σε αυτή τη σύγκρουση η Ελλάδα έχει πάρει θέση μάχης, μετατρεπόμενη σε απέραντη στρατιωτική βάση και προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ.
Ο ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Η γεωστρατηγική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Άλλωστε, οι εξοπλιστικές κούρσες, οι πολεμοκάπηλες συμφωνίες, η δημιουργία και επέκταση βάσεων, δεν αφορά μόνο τον αστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Tα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου εξυπηρετούνται μέσα από τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα και στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Το ελληνικό κράτος παίζει ειδικό ρόλο στην Νατοϊκή στρατηγική της “διπλής ανάσχεσης” της Ρωσίας και της Κίνας, μέσα στο πλαίσιο της όξυνσης του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και τον ρωσοκινέζικο άξονα. Τμήμα της στρατηγική αυτής είναι και η δημιουργία πολεμοκάπηλων αξόνων υπό τη σκέπη των ΗΠΑ (Ελλάδα – Κύπρος -Ισραήλ – Αίγυπτος, συμμαχία με Σ. Αραβία και ΗΑΕ κλπ). Κομβικό ρόλο σ’ αυτήν την πολιτική παίζει η ύπαρξη των Νατοϊκών στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων που υπάρχουν από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη. Ο ρόλος των βάσεων αναβαθμίζεται και επεκτείνεται στα πλαίσια της ελληνοαμερικανικής συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA, Οκτώβρης 2021). Σύμφωνα με τη συμφωνία η παρουσία των ΗΠΑ εδραιώνεται σε 6 βασικές υποδομές: Αεροπορική Βάση Λάρισας, Βάση Αεροπορίας Στρατού Στεφανοβικείου (Αεροδρόμιο Στεφανοβικείου), Στρατόπεδο Γεωργούλα (Βόλος), Πεδίο Βολής Λιτόχωρου, Στρατόπεδο Γιαννούλη (Αλεξανδρούπολη) και Ναυτική Βάση Σούδας.
Αυτή η ασφυκτική πρόσδεση του ελληνικού κράτους στο άρμα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εξυπηρετεί φυσικά και τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που θέλει να αρπάξει το μερίδιο που της αναλογεί από τη λεία της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας. Στην απόπειρα γεωστρατηγικής αναβάθμισης και στη διεκδίκηση μιας καλύτερης θέσης στον παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό το ελληνικό κράτος θέλει να εμφανίζεται ως γεωπολιτικό οικόπεδο – γωνία, εγγυητής σταθερότητας και ενεργειακής ασφάλειας στα Βαλκάνια. Ταυτόχρονα, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο κάνει χρυσοφόρες μπίζνες μεταφέροντας το πανάκριβο αμερικάνικο LNG, εκμεταλλευόμενο τον αναπροσανατολισμό της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Ας μην ξεχνάμε πως οι έλληνες πλοιοκτήτες έχουν χαρακτηρίσει τον εμπορικό τους στόλο ως το «πέμπτο όπλο του ΝΑΤΟ»!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΩΣ «ΣΟΥΔΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ»
Σε γεωστρατηγικό παίκτη υψίστης σημασίας, ανάμεσα στην Σούδα, την Λάρισα, τον Άραξο αναδεικνύεται η πόλη της Αλεξανδρούπολης, μέσα από την μετατροπή της σε ενεργειακό κόμβο και πύλη για την υλοποίηση των πολεμικών σχεδιασμών των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ με φόντο τους εκρηκτικούς διακρατικούς ανταγωνισμούς και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Η δημιουργία νατοϊκής βάσης και η διαρκώς αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση, καθιστά την πόλη της Αλεξανδρούπολης σε ορμητήριο πολέμου, στρατιωτικοποιημένη ζώνη και πέρασμα πολεμικών μηχανών. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα ο αριθμός των φορτίων που μετέφερε μέσω της Αλεξανδρούπολης ο στρατός των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 14 φορές σε σχέση με την προηγούμενη. Καθόλου τυχαία λοιπόν, έτσι όπως δείχνουν και οι δηλώσεις των ίδιων των κυβερνόντων, μια σειρά κινήσεων αναβαθμίζουν την πόλη σε «Σούδα του βορρά», δημιουργώντας ένα πλατύ δίκτυο μεταφοράς πολεμοφοδίων και προώθησης των αμερικανικών και νατοϊκών στρατευμάτων στην κεντρική Ευρώπη και στην Ουκρανία, σημεία κεντρικού ενδιαφέροντος για τους συμμάχους του ελληνικού κράτους στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ταυτόχρονα, η στρατιωτική και ενεργειακή αναβάθμιση της πόλης, εξυπηρετεί τα συμφέροντα του άξονα στο οποίο συμμετέχει και το ελληνικό κράτος, όπως η εξαγωγή και εκτόξευση των πωλήσεων φυσικού αερίου αμερικανικού ενδιαφέροντος έναντι του ρωσικού στην Ευρώπη, με το 70 επι τις εκατό να μεταφέρεται μέσω Ελλάδας και του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, με εξέχοντα ρόλο και την πόλη της Αλεξανδρούπολης. Συγκεκριμένα μέσα από την δημιουργία δύο πλωτών βάσεων αποθήκευσης και επαναεροποίησης φυσικού αερίου FSRU, την αναβάθμιση των οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων και την αξιοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος του λιμανιού, εξυπηρετείται ο διπλός στόχος των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή. Από τη μία η μετατροπή της πόλης και συνολικά του ελληνικού κράτους σε προμετωπίδα και στρατηγικό οχυρό των συμμάχων και από την άλλη η μετατροπή της σε πύλη ανεφοδιασμού, εγγυητή της ενεργειακής σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Αυτό μεταφράζεται σε έλεγχο της στρόφιγγας και των ενεργειακών περασμάτων που ταΐζουν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, εν μέσω του διαρκούς μπράντεφερ που εδαφικοποιείται στην Ουκρανία των 2 κυρίαρχων αξόνων για τα ενεργειακά κοιτάσματα και περάσματα τα οποία εποφθαλμιούν, σέρνοντας τους λαούς σε θάνατο.
ΑΠΟ ΤΗ ΠΥΛΟ ΩΣ ΤΟΝ ΕΒΡΟ, Η ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΕ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΥΣ
Μια άλλη όψη της πολεμικής οχύρωσης του ελληνικού κράτους ξεδιπλώνεται μέσα από την ένταση της δολοφονικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής του. Οι φράχτες, οι επαναπροωθήσεις, τα ναυάγια, τα ανθρωποκυνηγητά σε Εγνατία και στα σύνορα με την συνδρομή των παρακρατικών πολιτοφυλακών είναι μια πλευρά της πολεμικής που ακολουθεί το ελληνικό κράτος απέναντι στους κατατρεγμένους, απέναντι στα εξιλαστήρια θύματα της θανατοπολιτικής του. Η άλλη όψη είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι αποθήκες ψυχών όπου με τις επιταγές της ΕΕ στοιβάζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές σε άθλιες συνθήκες, εξαναγκάζοντας τους να ζούνε σε πλήρη εξαθλίωση. Η εγκληματική διαχείριση αυτή των μεταναστών εξυπηρετεί πολυεπίπεδα το ελληνικό κράτος και τους συμμάχους του. Από τη μία, επιτελεί το ρόλο του πιστού μαντρόσκυλου της ΕΕ και των συνόρων της, διαχειρίζοντας το εξαθλιωμένο ξένο εργατικό δυναμικό ανάλογα τις επιταγές του κεφαλαίου. Από την άλλη, οι μετανάστες εργαλειοποιούνται για την οικοδόμηση του εθνικού αφηγήματος, την ανασυγκρότηση του εθνικού κορμού, ως απαραίτητο εργαλείο της οχύρωσης του, και της ενίσχυσης του ενδοταξικού ανταγωνισμού. Πάνω στην αντιμεταναστευτική φρενίτιδα και τον αντιτουρκισμό, «αθωώνεται» η κρατική και καπιταλιστική θανατοπολιτική, νομιμοποιείται η πολεμική προπαρασκευή του ελληνικού κράτους σε βάρος των κοινωνικών αναγκών και το βάθεμα της εμπλοκής του στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, προετοιμάζεται το δυναμικό εκείνο που στο όνομα του έθνους θα επανδρώσει τις πολεμικές μηχανές και θα ριχθεί στο μέτωπο της σύγκρουσής των ιμπεριαλιστών.
Η Αλεξανδρούπολη έχει μετατραπεί σε βασικό πεδίο δραστηριότητας του ακροδεξιού εσμού, που έχει σχηματίσει με τις κυβερνητικές πλάτες άτυπες εθνικιστικές πολιτοφυλακές που εξαπολύουν αντιμεταναστευτικά πογκρόμ. Δια στόματος του ίδιου το πρωθυπουργού, η ευθύνη για τις καταστροφικές πυρκαγιές στον Έβρο εμμέσως επιρρίπτεται στους μετανάστες, αναδεικνύοντας τον ρόλο του ίδιου του κράτους και της κυβέρνησης ως ενορχηστρωτής των φασιστικών πογκρόμ. Η συνωμοσιολογική αφήγηση που θέλει τους μετανάστες να αποτελούν υποχείρια των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και να ευθύνονται για τις δασικές πυρκαγιές, είναι μια αφήγηση που αθωώνει την κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος για την πλήρη εγκατάλειψη μιας συγκροτημένης πολιτικής δασοπυρόσβεσης. Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού η βασική προτεραιότητα του ελληνικού κράτους είναι η μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, ενώ η προστασία του δάσους και του φυσικού πλούτου αποτελούν ανθυπολεπτομέρεια. Όπως, ανθυπολεπτομέρεια ήταν για την κυβέρνηση και τον εθνικιστικό εσμό ο θάνατος 26 μεταναστών που απανθρακώθηκαν στο δάσος της Δαδιάς. Ανθυπολεπτομέρεια ήταν και οι εκατοντάδες νεκροί μετανάστες στο ναυάγιο της Πύλου και οι χιλιάδες δολοφονημένοι στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης – Φρούριο.
ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: ΤΑ ΣΥΧΡΟΝΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΕΝ ΔΡΑΣΗ
Τα τάγματα εφόδου που οργανώθηκαν και έδρασαν παραπληρωματικά στην κρατική πολιτική, ξεπλένοντάς την, εν είδει μιας ανυπολόγιστης οικολογικής καταστροφής που συντελέστηκε στον Έβρο, έφτασαν στο σημείο να επιτεθούν και στο χώρο του Αναγνωστηρίου. Ενώ ο κόσμος της αλληλεγγύης, του αγώνα και της αξιοπρέπειας, με αφετηρία τον αυτοοργανωμένο αυτό χώρο, οικοδομούσε και άπλωνε ένα δίκτυο στήριξης και ενίσχυσης των πληγέντων, όσων συμμετείχαν στην πυρόσβεση και όσων βρίσκονταν σε ανάγκη, οι κυνηγοί κεφαλών αναλώνονταν σε ένα ενδοταξικό, κανιβαλιστικό πόλεμο, όπου οι φτωχοί κυνηγούν τους φτωχότερους. Η διάχυση του μισανθρωπισμού και της μισσαλοδοξίας τους στον αστικό ιστό, μέσα από ψευδείς μηχανορραφίες και fake news, αποτελούν προϊόντα του συντελούμενου εκφασισμού της τοπικής κοινωνίας, ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολεμικής προπαρασκευής του ελληνικού κράτους και της μετατροπής του σε απέραντο νατοϊκό προγεφύρωμα, γεγονός που με τη σειρά του δίνει πολιτικό χώρο σε εθνικιστικές, ακροδεξιές, φασιστικές ιδέες και πρακτικές. Είναι χρέος μας λοιπόν να χτίσουμε αναχώματα αλληλεγγύης ενάντια στη δράση των ακροδεξιών ορδών.
ΤΟ ΕΠΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΉΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
Η πύρινη λαίλαπα άφησε πίσω της μια πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή, με έναν ολόκληρο νομό να γίνεται στάχτη και αποκαΐδια. Η άνιση μάχη με την πύρινη κόλαση δεν είναι απότοκο των υπερφυσικών δυνάμεων των πρακτόρων του Ερντογάν, ούτε κάποιου τάχα υβριδικού πολέμου, αλλά των διαχρονικών κρατικών πολιτικών υποστελέχωσης του πυροσβεστικού σώματος, έλλειψης σχεδιασμού δασοπυρόσβεσης και δασοπροστασίας, παρά την ετήσια προαναγγελθείσα απειλή. Άλλωστε, λεφτά υπάρχουν μόνο για τις υπερπτήσεις των black hawk, για την αγορά rafale και οτιδήποτε εξυπηρετεί την πολεμική μηχανή, αλλά δεν υπάρχουν για εναέρια πυροσβεστικά μέσα, για τη προστασία της φύσης και για τις κοινωνικές ανάγκες. Το επαύριο των καταστροφών αυτών πρόκειται να επωμιστεί ίδιος ο λαός, όπου με την πενιχρή επιδοματική πολιτική θα του χρυσώσουν το χάπι για τα καμένα σπίτια, χωράφια και χωριά του, καταδικάζοντας στον στην πείνα κι την φτώχεια, όσο στο κατώφλι του θα στήνουν κερδοφόρες μπίζνες για τα κέρδη των κυριάρχων. Γιατί η οικολογική κρίση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμα ευκαιρία αναπαραγωγής του κεφαλαίο, μια ευκαιρία για την διαχείριση και ανάπλαση των εκτάσεων αυτών με όρους καπιταλιστικούς και προς τέρψη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Η καπιταλιστική ανάπλαση αυτή που θα αναδυθεί μέσα από τις στάχτες, εντείνει την λεηλασία της φύσης στην περιοχή, όπως άλλωστε γίνεται και με την εγκατάσταση πλωτών πλατφορμών επαναεριοποίησης φυσικού αερίου FSRU και LNG, με την ανέγερση αιολικών πάρκων, με τα σχέδια για εξορύξεις χρυσού. Όσο οι μνηστήρες της καμένης γης θα θησαυρίζουν τόσο η κοινωνική πλειοψηφία θα αναμετριέται με την πείνα, την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις, με τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας μετά και την ολοκληρωτική καταστροφή γεωργικών εκτάσεων, με τις πλημμύρες που θα πνίξουν ολόκληρες πόλεις και χωριά.
ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ
Το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και του ιμπεριαλιστικού πολέμου φέρνουν της εργατική τάξη αντιμέτωπη με έναν ασφυκτικό κλοιό πολιορκίας των τελευταίων κεκτημένων της. Πυλώνας της νέας επίθεσης, ανάμεσα στα άλλα, είναι το νομοσχέδιο Γεωργιάδη που στα χνάρια του νόμου Χατζηδάκη έρχεται να εντείνει τον εργασιακό μεσαίωνα και την πλήρη εντατικοποίηση και ελαστικοποίηση της εργασίας και όλα αυτά ενώ οι εργατικές δολοφονίες δίνουν και παίρνουν. Κοινώς δουλειά ή θάνατος, δουλειά και θάνατος ο μονόδρομος που ορίζει η καπιταλιστική αναπαραγωγή. Το μέτωπο της ολομέτωπης επίθεσης διευρύνεται μέσα από την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και παιδείας, την καταλήστευση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών, την λεηλασία της φύσης για τα επενδυτικά συμφέροντα. Η εργατική τάξη εξωθείται σε συνθήκες οριακής επιβίωσης, με την ακρίβεια να βαράει κόκκινο, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, το νέο γύρο δημοσιονομικής λιτότητας, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο κατώφλι. Μέσα σε όλα, ο διάχυτος ενδοταξικός κανιβαλισμός και ο φασισμός έρχεται να τσακίσει οποιαδήποτε συγκροτημένη προσπάθεια οργάνωσης και αναμέτρησης της εργατικής τάξης με το κρατικοκαπιταλιστικό σύστημα.
Απέναντι σε όλα αυτά οφείλουμε να αναδείξουμε τον πραγματικό εχθρό, μακριά από ισαποστακισμούς και λογικές καλού και κακού, αμυνόμενου και επιτιθέμενου, δικαίου και άδικου ιμπεριαλιστικού άξονα και πολέμου, προτάσσοντας τα κοινά συμφέροντα των προλετάριων και τα καθήκοντά τους να τσακίσουν τον ντόπιο και ξένο δυνάστη μέσα στην ίδια τους την χώρα, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ντόπια και ξένη αστική τάξη. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, καλούμε σε πανελλαδική κινητοποίηση στην πόλη της Αλεξανδρούπολης την Κυριακή 15 Οκτωβρίου ενάντια στη μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, αλλά και ενάντια στο διάχυτο εκφασισμό και ρατσισμό που αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα της πολεμοκάπηλης πολιτικής του ελληνικού κράτους.
Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)/ Πέλοτο, στο δρόμο για την αναρχία και τον κομμουνισμό (Ξάνθη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα)/ Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα)
Κοινή ανακοίνωση των συλλογικοτήτων Ταξική Αντεπίθεση, ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών (Αθήνα), Πέλοτο, στο δρόμο για την Αναρχία και τον Κομμουνισμό (Ξάνθη), Αναρχική Ομάδα «Δυσήνιος Ίππος» (Πάτρα), Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη), για την πανελλαδική μέρα δράσης ενάντια στο έγκλημα στην Πύλο. Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΠΥΛΟ ΠΕΜΠΤΗ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ
Να μην επιτρέψουμε να ξεχαστεί το μαζικό αντιμεταναστευτικό έγκλημα στην Πύλο. Την ημέρα εκείνη, στις 14 Ιουνίου σκάφος “με αδιευκρίνιστο αριθμό” μεταναστ(ρ)ιών ανατράπηκε στα ανοικτά της Πύλου προκαλώντας το θάνατο τουλάχιστον 600 ανθρώπων! Η ανύπαρκτη βοήθεια από πλευράς ελληνικού Λιμενικού, το οποίο για 2 ώρες αδιαφορούσε, συνοδεύτηκε με υψηλής ταχύτητας ρυμουλκήσεις που είχαν ως αποτέλεσμα τον πνιγμό εκατοντάδων ανθρώπων. Σα να μην έφταναν τα παραπάνω, η ελληνική αστυνομία κατάσχεσε 40 κινητά τηλέφωνα από το σύνολο των 104 επιζώντων που βρίσκονταν στο νοσοκομείο της Καλαμάτας, σε μια προσπάθεια εξαφάνισης του αποδεικτικού υλικού με σκοπό την απόκρυψη των ευθυνών του ελληνικού κράτους. Επιπλέον, 9 άτομα που σώθηκαν από πνιγμό, κατηγορούνται ως διακινητές, γεγονός που αποτελεί πάγια τακτική του ελληνικού κράτους με σκοπό την πονικοποίηση της μετανάστευσης. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τις καταθέσεις των επιζώντων οι διακινητές είναι νεκροί. Τέλος, οι υπόλοιποι μετανάστες μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Μαλακάσα, χωρίς πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, νομική και ψυχολογική υποστήριξη, και βέβαια χωρίς τη δυνατότητα επικοινωνίας και ενημέρωσης για την κατάσταση των δικών τους ανθρώπων που μπορεί να βρίσκονται στο νοσοκομείο ή ακόμα χειρότερα να αγνοούνται.
Το κρατικό έγκλημα της Πύλου αποτελεί ένα άγριο στιγμιότυπο από τη συνολικότερη βία και τον πόλεμο που βιώνουν οι μετανάστες από τους διακρατικούς ανταγωνισμούς Ελλάδας-Τουρκίας, της ρατσιστικής πολιτικής της ΕΕ, καθώς και των επεμβάσεων των Δυτικών κρατών και του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Μ. Ανατολής. Οι άνθρωποι αυτοί, τα πιο υποτιμημένα κομμάτια της τάξης μας, που στερήθηκαν τα πάντα και αναζητούν μια ελπίδα για τη ζωή τους, βιώνουν μια πραγματικότητα συνυφασμένη με το θάνατο. Από τους πνιγμούς στο Αιγαίο που έχει καταλήξει εκατόμβη νεκρών, τα pushbacks και τις επαναπροωθήσεις, τις φυλακίσεις και στρατόπεδα συγκέντρωσης με άθλιες συνθήκες, μέχρι τα πογκρόμ και τις επιθέσεις από παρακρατικούς φασίστες, όπως πρόσφατα στην Ορεστιάδα.
Το ελληνικό κράτος, όσο και να αρνείται την απάνθρωπη αντιμεταναστευτική πολιτική που ασκεί είναι υπεύθυνο για εκατοντάδες δολοφονίες αυτών των ανθρώπων. Η εργαλειοποίηση των μεταναστ(ρι)ών στα πλαίσια του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και η προσπάθεια της Ελλάδας να παίξει το ρόλο του εγγυητή της ασφάλειας των συμφερόντων του κεφαλαίου στην περιοχή, θέτει τους μετανάστες σε μια κατάσταση πολεμικής διαχείρισης. Ταυτόχρονα, η στρατηγική δολοφονιών που ακολουθεί εδώ και χρόνια απέναντι τους στα σύνορα, αλλά και στο εσωτερικό της αναγκάζει τους μετανάστες να στραφούν σε επικίνδυνες θαλάσσιες οδούς με αποτέλεσμα να έρχονται αντιμέτωποι με τα σκλαβοπάζαρα της Β. Αφρικής και την ανοιχτή θάλασσα.
Φυσικά, η αιτία δημιουργίας των μαζικών μεταναστευτικών ροών βρίσκεται στην προσπάθεια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ να εκμεταλλευτούν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές στη Μ. Ανατολή. Τα ισχυρά δυτικά κράτη έχοντας λεηλατήσει επί δεκαετίες τους λαούς της Μ. Ανατολής, έχοντας φτωχοποιήσει εκατομμύρια κόσμου με βομβαρδισμούς, επεμβάσεις κλπ. βγάζουν την ουρά τους απ’ έξω σχετικά με το ζήτημα των μεταναστευτικών ροών. Οι ίδιοι που έχουν αιματοκυλίσει τις περιοχές αυτές είναι που αποφασίζουν για τη μοίρα των εκμεταλλευομένων αυτού του κόσμου. Παράλληλα, η ΕΕ δυσκολεύει ολοένα και παραπάνω τη χορήγηση ασύλου, επιλέγοντας με γνώμονα τα φθηνά εργατικά χέρια που χρειάζονται τα αφεντικά της για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Σε αυτή τη διαλογή, όσες και όσοι περισσεύουν γίνονται οι ίδιες/οι εμπόρευμα στα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα.
Η ρατσιστική, εγκληματική και απάνθρωπη πολιτική εναντίον των μεταναστ(ρι)ών, η πολεμική προετοιμασία που θέτει τους μετανάστες σαν μπαλάκι διαπραγμάτευσης και διακρατικής επιβολής εκατέρωθεν του Αιγαίου, η υποβάθμιση κάθε είδους κοινωνικής παροχής, σημαίνει για το προλεταριάτο, ντόπιο και ξένο, περισσότερο θάνατο. Από το σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα με τους νεκρούς εργάτες, από τους ανθρώπους που πεθαίνουν περιμένοντας το ασθενοφόρο, όσο οι ιδιωτικές κλινικές κερδοφορούν, από τους δολοφονημένους ρομά και μετανάστες από μπάτσους, μέχρι το έγκλημα των Τεμπών και της Πύλου, κράτος και κεφάλαιο δολοφονούν.
Από την πλευρά μας οφείλουμε να παλέψουμε ενάντια στην στρατιωτικοποίηση των συνόρων και την ποινικοποίηση της μετανάστευσης. Να αγωνιστούμε από κοινού, ντόπιοι και μετανάστες για μια κοινωνία χωρίς πολέμους φτώχεια και προσφυγιά. Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να οργανώσουμε την κάλυψη των βασικών και κοινωνικών αναγκών μας έξω από και ενάντια στο κράτος και το εμπόρευμα. Να κάνουμε το βήμα για την κοινωνία της ελευθερίας, της αλληλεγγύης, της ισότητας και της κοινοκτημοσύνης.
Να χτίσουμε γέφυρες διεθνιστικής αλληλεγγύης και ένα πλατύ, ταξικό, αντιφασιστικό, αντιπολεμικό κίνημα που θα ανατρέψει τα σχέδια των κυρίαρχων που επιφυλάσσουν την ίδια μοίρα για όλους μας.
Οι μετανάστ(ρι)ες είναι αδέλφια ταξικά. Στρατόπεδα συγκέντρωσης ποτέ και πουθενά!
Μένουμε μαζί, δουλεύουμε μαζί, ντόπιοι/ες μετανάστ(ρι)ες τσακίζουμε ναζί!
Ταξική Αντεπίθεση, ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών (Αθήνα) – Πέλοτο, στο δρόμο για την Αναρχία και τον Κομμουνισμό (Ξάνθη) – Αναρχική Ομάδα «Δυσήνιος Ίππος» (Πάτρα) – Κατάληψη Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)
ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ ΩΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ ΤΟ ΦΡΑΧΤΗ
ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΣΤΑΧΤΗ
Δεν θα επιτρέψουμε την αποκτήνωση μας. Δεν θα συνηθίσουμε το θάνατο και δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε με τους καταπιεσμένους ολόκληρης της γης.
Να χτίσουμε γέφυρες διεθνιστικής αλληλεγγύης και ένα πλατύ, ταξικό, αντιφασιστικό, αντιπολεμικό κίνημα που θα ανατρέψει τα σχέδια των κυρίαρχων που επιφυλάσσουν την ίδια μοίρα για όλους μας.
ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ
ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ
Ανακοίνωση και κάλεσμα σε διαδήλωση για το πολύνεκρο ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου που στοίχησε τη ζωή σε τουλάχιστον 79 μετανάστες/ριες, ενώ εκατοντάδες παραμένουν αγνοούμενοι/ες. Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΛΟ ΩΣ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑ ΩΣ ΤΟΝ ΕΒΡΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ/ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 15.06 ΣΤΙΣ 19:00 | Κ. ΠΛΑΤΕΙΑ
Στους 79 ανέρχεται μέχρι στιγμής ο φρικτός απολογισμός των νεκρών μεταναστριών, από το πολύνεκρο ναυάγιο νοτιοδυτικά της Πύλου, και αναμένεται να αυξηθεί καθώς στο σκάφος επέβαινε αδιευκρίνιστος, προς το παρόν, αριθμός ατόμων, ενώ εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 750 άτομα, με μόλις 104 από αυτά να έχουν διασωθεί.
Πρόκειται για ακόμα ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Μια ακόμη μαζική δολοφονία, που ήρθε να προστεθεί στις εκατοντάδες άλλες, στα αμέτρητα ναυάγια στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο των τελευταίων ετών, τους δολοφονημένους στον Έβρο, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστριών, από τις δολοφονικές επαναπροωθήσεις και τις εξοντωτικές συνθήκες κράτησης. Στην περιοχή μας, είναι σχεδόν καθημερινά τα περιστατικά καταδίωξης μεταναστών που τα περισσότερα από αυτά καταλήγουν μοιραία.
Είναι μια ακόμα μαζική δολοφονία με την υπογραφή του ελληνικού κράτους, της Ε.Ε., της Τουρκίας, των γεωπολιτικών παιχνιδιών των κρατών και των ανταγωνισμών των διεθνών κεφαλαίων.
Το κρατικό έγκλημα στην Πύλο, όπως και τα καθημερινά κρατικά εγκλήματα που συντελούνται στα σύνορα της Ελλάδας και της Ε.Ε., αποτελούν την φυσική συνέχεια των διακρατικών πολέμων. Είναι η ίδια πολιτική της αποικιοκρατίας, των συνεχών πολεμικών επεμβάσεων του ΝΑΤΟ σε Μ. Ανατολή, Ασία και Αφρική, που σπέρνει θάνατο, φτώχια και εξαθλίωση, που ξεριζώνει τους λαούς και έπειτα τους πνίγει στο Αιγαίο. Το ελληνικό κράτος, εδώ και 70 χρόνια που είναι ενταγμένο στο ΝΑΤΟ, λειτουργεί ως προμετωπίδα στις δολοφονίες αυτές, έχοντας παράλληλα αναβαθμισμένο ρόλο στους διακρατικούς ανταγωνισμούς στο δυτικό άρμα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ.
Το πρόταγμα του ελληνικού κράτους μπορεί να συνοψιστεί στα λόγια των δύο κορυφαίων φασιστών υπουργών του, του Α. Γεωργιάδη: ‘Πρέπει να τους κάνουμε τη ζωή όσο μπορούμε πιο δύσκολη για να καταλάβουν ότι είναι ανεπιθύμητοι’, και του Θ. Πλεύρη: ‘Φύλαξη των συνόρων δε μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν νεκροί’.
Οι άνθρωποι αυτοί, αφού κατάφεραν να γλιτώσουν από τον αβίωτο τόπο που αφήνουν πίσω τους, από τους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τη φτώχεια, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, την κλιματική καταστροφή, τους περιμένουν τα στρατιωτικοποιημένα σύνορα, οι επαναπροωθήσεις, οι κλοπές, οι ξυλοδαρμοί, οι φυλακίσεις, και τα κρατικά/παρακρατικά πογκρόμ.
Η στρατηγική δολοφονιών που ακολουθεί εδώ και χρόνια το ελληνικό κράτος απέναντι στους μετανάστες, στον Έβρο, στην Εγνατία οδό, στο Αιγαίο αλλά και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αναγκάζουν τους μετανάστες να αναζητούν διαφορετικές πιο επικίνδυνες θαλάσσιες οδούς παρακάμπτοντας την Ελλάδα και έρχονται αντιμέτωποι με τα σκλαβοπάζαρα της Β. Αφρικής και την ανοιχτή θάλασσα.
Το ελληνικό λιμενικό, σύμφωνα με το ίδιο, ήταν ενήμερο για την κατάσταση του αλιευτικού σκάφους που επέβαιναν οι μετανάστες από το μεσημέρι της προηγούμενης μέρας. Περιπολικό του λιμενικού προσέγγισε το σημείο, είδαν περίπου 700 μετανάστες, ανάμεσα τους εκατοντάδες παιδιά, χωρίς σωστικά, και τους παράτησαν στη μέση του πελάγους.
Η δαιμονοποίηση των μεταναστών από το κράτος και τα αφεντικά, το δόγμα της «ασφάλειας και τάξης» το οποίο χτίζουν μεθοδικά οι ελληνικές κυβερνήσεις εδώ και χρόνια, η πολεμική προετοιμασία, η απόσυρση του κράτους από τις κοινωνικές παροχές, σημαίνει για την κοινωνική βάση περισσότερος θάνατος, εκμετάλλευση και πόλεμος. Και οι μετανάστες είναι οι πλέον ευάλωτοι άνθρωποι της τάξης μας.
Είτε στα εργασιακά κάτεργα, με τους νεκρούς εργάτες να είναι πάνω από 70 από τις αρχές του ’23, με τους ανθρώπους να πεθαίνουν περιμένοντας ένα ασθενοφόρο, τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς την περίοδο της πανδημίας, τους δολοφονημένους ρομά από τους μπάτσους, τους δεκάδες νεκρούς στο έγκλημα στα Τέμπη, είτε στα ευρωπαϊκά σύνορα, κράτος και κεφάλαιο δολοφονούν.
Δεν θα επιτρέψουμε την αποκτήνωση μας. Δεν θα συνηθίσουμε το θάνατο και δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε με τους καταπιεσμένους ολόκληρης της γης.
Να χτίσουμε γέφυρες διεθνιστικής αλληλεγγύης και ένα πλατύ, ταξικό, αντιφασιστικό, αντιπολεμικό κίνημα που θα ανατρέψει τα σχέδια των κυρίαρχων που επιφυλάσσουν την ίδια μοίρα για όλους μας.
ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ
ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ
Διασυλλογική αντιπολεμική προκήρυξη και κάλεσμα σε διαδήλωση στο Βόλο στις 13/05/23. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.
ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΑΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ
“η ειρήνη τους κι ο πόλεμος τους /μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα/ Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους /καθώς ο γιος από τη μάνα /Έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά./Ο πόλεμος τους σκοτώνει /ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους”
Μπ. Μπρεχτ
Το κρατικό/καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη έδειξε για ακόμια μια φορά με τον πιο εμφατικό τρόπο πως για το κεφάλαιο και το κράτος δεν είμαστε τίποτα άλλα παρά αναλώσιμες και κατά παραχώρηση υπάρξεις. Ο θάνατος 57 ανθρώπων δεν ήταν ένα απλό “δυστύχημα”, αλλά προμελετημένη δολοφονία. Στα Τέμπη συμπυκνώθηκαν όλα τα αποτελέσματα των πολιτικών ταξικής υποτίμησης, ακραίας φτωχοποίησης των από τα κάτω και γενικευμένης κοινωνικής ερημοποίησης. Ήταν εν τέλει το αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης που εκφράστηκε στην Ελλάδα μέσω των μνημονίων, μετά την κορύφωση της δομικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος το ’08. Κι αν ο πόλεμος που έχει κηρυχθεί μονομερώς στο εσωτερικό της χώρας είναι το μισό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, η συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι το άλλο μισό. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως η “ειρήνη” τους είναι απλά μια ανάπαυλα του πολέμου τους, είναι “ειρήνη” με το πιστόλι στον κρόταφο.
Το ελληνικό κράτος έχει επιδοθεί σε μια κούρσα εξοπλισμών, φτάνοντας μάλιστα στην κορυφή των πολεμικών δαπανών ως προς το ΑΕΠ ανάμεσα στις 30 χώρες μέλη του ΝΑΤΟ. Λεφτά υπάρχουν μόνο για να ταϊζονται οι αμερικανικές, γαλλικές και βρετανικές πολεμικές βιομηχανίες και όχι για να καλύπτονται οι σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Λεφτά υπάρχουν για να στέλνεται πολεμικό υλικό στην Ουκρανία ή τη Σαουδική Αραβία και όχι για την ενίσχυση της δημόσιας υγείας ή την ασφάλεια του σιδηροδρομικού δικτύου. Η μιλιταριστική οχύρωση και οι πολεμικές επενδύσεις του ελληνικού κράτους δεν αφορούν μόνο τον ελληνοτουρκικό αστικό ανταγωνισμό. Η γεωστρατηγική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Tα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου εξυπηρετούνται μέσα από τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα και στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Το ελληνικό κράτος παίζει ειδικό ρόλο στην Νατοϊκή στρατηγική της “διπλής ανάσχεσης” της Ρωσίας και της Κίνας, μέσα στο πλαίσιο της όξυνσης του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και τον ρωσοκινέζικο άξονα. Τμήμα της στρατηγική αυτής είναι και η δημιουργία πολεμοκάπηλων αξόνων υπό τη σκέπη των ΗΠΑ (Ελλάδα – Κύπρος -Ισραήλ – Αίγυπτος, συμμαχία με Σ. Αραβία και ΗΑΕ κλπ). Κομβικό ρόλο σ’ αυτήν την πολιτική παίζει η ύπαρξη των Νατοϊκών στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων που υπάρχουν από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη. Ο ρόλος των βάσεων αναβαθμίζεται και επεκτείνεται στα πλαίσια της ελληνοαμερικανικής συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA, Οκτώβρης 2021). Σύμφωνα με τη συμφωνία η παρουσία των ΗΠΑ εδραιώνεται σε 6 βασικές υποδομές: Αεροπορική Βάση Λάρισας, Βάση Αεροπορίας Στρατού Στεφανοβικείου (Αεροδρόμιο Στεφανοβικείου), Στρατόπεδο Γεωργούλα (Βόλος), Πεδίο Βολής Λιτόχωρου, Στρατόπεδο Γιαννούλη (Αλεξανδρούπολη) και Ναυτική Βάση Σούδας.
Σε γεωστρατηγικό παίκτη υψίστης σημασίας, ανάμεσα στην Σούδα, την Λάρισα, τον Άραξο αναδεικνύεται η πόλη της Αλεξανδρούπολης, μέσα από την μετατροπή της σε ενεργειακό κόμβο και πύλη για την υλοποίηση των πολεμικών σχεδιασμών των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ με φόντο τους εκρηκτικούς διακρατικούς ανταγωνισμούς και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Η δημιουργία νατοϊκής βάσης και η διαρκώς αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση, καθιστά την πόλη της Αλεξανδρούπολης σε ορμητήριο πολέμου, στρατιωτικοποιημένη ζώνη και πέρασμα πολεμικών μηχανών. Συγκεκριμένα σύμφωνα και με τις δηλώσεις των ίδιων των κυβερνόντων, μια σειρά κινήσεων αναβαθμίζουν την πόλη σε «Σούδα του βορρά», δημιουργώντας ένα πλατύ δίκτυο μεταφοράς πολεμοφοδίων και προώθησης των αμερικανικών και νατοϊκών στρατευμάτων στην κεντρική Ευρώπη και στην Ουκρανία, σημεία κεντρικού ενδιαφέροντος για τους συμμάχους του ελληνικού κράτους στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Το τελευταίο διάστημα, στο λιμάνι έχουν καταπλεύσει τεράστια οχηματαγωγά και αρματαγωγά, συνοδευόμενα από την απόβαση 200 αμερικανών στρατιωτών, τα οποία μεταφέρουν στρατιωτικό εξοπλισμό που προωθείται στην κεντρική Ευρώπη, στα πλαίσια και τον μεγάλων πολεμοχαρών ασκήσεων AtlanticResolve και DefendeEurope23. Ταυτόχρονα, η στρατιωτική και ενεργειακή αναβάθμιση της πόλης, εξυπηρετεί τα συμφέροντα του άξονα στο οποίο συμμετέχει και το ελληνικό κράτος, όπως η εξαγωγή και εκτόξευση των πωλήσεων φυσικού αερίου αμερικανικού ενδιαφέροντος έναντι του ρωσικού στην Ευρώπη, με το 70 επι τις εκατό να μεταφέρεται μέσω Ελλάδας και του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, με εξέχοντα ρόλο και την πόλη της Αλεξανδρούπολης. Συγκεκριμένα μέσα από την δημιουργία δύο πλωτών βάσεων αποθήκευσης και επαναεροποίησης φυσικού αερίου FSRU, την αναβάθμιση των οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων και την αξιοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος του λιμανιού, εξυπηρετείται ο διπλός στόχος των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή. Από τη μία η μετατροπή της πόλης και συνολικά του ελληνικού κράτους σε προμετωπίδα και στρατηγικό οχυρό των συμμάχων και από την άλλη η μετατροπή της σε πύλη ανεφοδιασμού, εγγυητή της ενεργειακής σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Αυτό μεταφράζεται σε έλεγχο της στρόφιγγας και των ενεργειακών περασμάτων που ταΐζουν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, εν μέσω του διαρκούς μπράντεφερ που εδαφικοποιείται στην Ουκρανία των 2 κυρίαρχων αξόνων για τα ενεργειακά κοιτάσματα και περάσματα τα οποία εποφθαλμιούν, σέρνοντας τους λαούς σε θάνατο.
Κομβικό ρόλο για τη MDCA παίζει και η περιφέρεια της Θεσσαλίας. Στην αεροπορική βάση της 110 Πτέρυγας Μάχης μετασταθμεύουν τα αμερικανικά κατασκοπευτικά drones MQ-9 REAPER που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ (πχ σε επιχειρήσεις στη Μαύρη Θάλασσα, την Ανατολική Ευρώπη και την Ουκρανία, μεταδίδοντας άμεση εικόνα για τις κινήσεις των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων). Σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ, σκοπός της αμερικανικής παρουσίας στην περιοχή είναι να ενισχυθεί η διαλειτουργικότητα, οι δυνατότητες και η αποτρεπτική ικανότητα του ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα, εργολάβοι έχουν πιάσει δουλειά για την αναβάθμιση της βάσης με νέα υπόστεγα και κτίρια υποστήριξης, ενώ απώτερος στόχος είναι η δημιουργία δημιουργία μόνιμης βάσης της διοίκησης της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας Ευρώπης – Αφρικής (USAFE – AFAFRICA). Είναι ενδεικτικό για τους αμερικανικούς σχεδιασμούς πως έχουν επενδύσει πάνω από 33 εκατομύρια δολάρια για την αεροπορική βάση προκειμένου να φιλοξενεί «υψηλής αξίας μέσα» των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ.
Ταυτόχρονα, αναβαθμίζεται και ο ρόλος του Στεφανοβίκειου στη Μαγνησία. Στην έδρα της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού έχει εγκατασταθεί προσωπικό και ελικόπτερα UH-60 Black Hawk της Αμερικάνικης Πολεμικής Αεροπορίας. Ήδη από την εποχή του ΣΥΡΙΖΑ το στρατόπεδο Περισσάκη έχει παραχωρηθεί για τις ανάγκες της ΝΑΤΟϊκής επιχείρησης “Atlantic Resolve”. Οι ΗΠΑ διαθέτουν κονδύλι ύψους 49 εκατομμυρίων δολαρίων ώστε να πραγματοποιηθούν έργα για την αναβάθμιση των υποδομών στη βάση του Στεφανοβικείου, με τη συμμετοχή επιχειρηματικών ομίλων από τις ΗΠΑ, την Ελλάδα (και συγκεκριμένα η ΑΚΤΩΡ, που είναι ο κατασκευαστικός βραχίονας του Ομίλου ΕΛΛΑΚΤΩΡ), την Ισπανία, την Ιταλία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Στο επίπεδο του σχεδιασμού βρίσκεται και η δημιουργία Ναυστάθμου στον Αλμυρό Βόλου για τη διευκόλυνση της 32η Ταξιαρχίας Πεζοναυτών, καθώς και του αμερικάνικου στρατού που αναπτύσσεται σε Λάρισα και Στεφανοβίκειο.
Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει και στη βάση της Σούδας, το “διαμάντι του ΝΑΤΟ στην ανατολική Μεσόγειο” ή αλλιώς το “αβύθιστο αεροπλανοφόρο” που παίζει αναβαθμισμένο ρόλο στο σχεδιασμό και συντονισμό στρατιωτικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ. Μετά την πρώτη συμφωνία για δημιουργία αμερικάνικων στρατιωτικών υποδομών στη Σούδα (14/10/1953), η βάση έχει παίξει καθοριστικό ρόλο σε ιμπεριαλιστικές πολεμικές εξορμήσεις στην ευρύτερη περιοχή (Αραβοϊσραηλινός πόλεμος το 1973, επίθεση στη Λιβύη το 1986 και το 2011, βομβαρδισμοί στη Σερβία και το Μαυροβούνιο το 1999, επιχείρηση “Καταιγίδα της ερήμου” και “Σοκ και Δέος” εναντίον του Ιράκ το 1991 και το 2003, επέμβαση στο Αφγανιστάν το 2003, πυραυλικά χτυπήματα εναντίον της Συρίας το 2017 και το 2018 κλπ). Λίγους μήνες μετά τη δυτική πυραυλική επίθεση εναντίον της Συρίας τον Απρίλη του 2018, ο τότε αμερικάνος πρέσβης Πάιατ δήλωσε πως: «Οι δυνάμεις μας στον κόλπο της Σούδας είναι πιο κρίσιμες από ποτέ». Την κρισιμότητα αυτή επιβεβαιώνουν και οι νέες τεράστιες επενδύσεις προκειμένου η βάση να ανταποκριθεί «στις προκλήσεις του στρατηγικού ανταγωνισμού σε ένα εξελισσόμενο περιβάλλον απειλής». Οι ΗΠΑ ρίχνουν εκατομμύρια δολάρια σε έργα υποδομών για την επέκταση των εγκαταστάσεων και δυνατοτήτων της βάσης τους στη Σούδα στο πλαίσιο της επικαιροποιημένης MDCA.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί και το ενδεχόμενο που εξετάζουν οι ΗΠΑ για τη μεταφορά πυρηνικών κεφαλών από το Ιντσιρλίκ της Τουρκίας στον Άραξο Αχαϊας. Άλλωστε, στον Άραξο υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές αποθήκευσης “ειδικών όπλων”, ενώ έχουν ολοκληρωθεί οι εργασίες για την αναβάθμιση των υποδομών της βάσης για το ενδεχόμενο μεταφοράς πυρηνικών κεφαλών.
Αυτή η ασφυκτική πρόσδεση του ελληνικού κράτους στο άρμα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εξυπηρετεί φυσικά και τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που θέλει να αρπάξει το μερίδιο που της αναλογεί από τη λεία της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας. Στην απόπειρα γεωστρατηγικής αναβάθμισης και στη διεκδίκηση μιας καλύτερης θέσης στον παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό το ελληνικό κράτος θέλει να εμφανίζεται ως γεωπολιτικό οικόπεδο – γωνία, εγγυητής σταθερότητας και ενεργειακής ασφάλειας στα Βαλκάνια και «αναντικατάστατος θα έλεγα περιφερειακός ενεργειακός, εμπορικός, ναυτιλιακός και μεταφορικός διαμετακομιστικός κόμβος» (όπως έλεγε τον Οκτώβρη του 2018 ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας). Ταυτόχρονα, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο κάνει χρυσοφόρες μπίζνες μεταφέροντας το πανάκριβο αμερικάνικο LNG, εκμεταλλευόμενο τον αναπροσανατολισμό της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Ας μην ξεχνάμε πως οι έλληνες πλοιοκτήτες έχουν χαρακτηρίσει τον εμπορικό τους στόλο ως το «πέμπτο όπλο του ΝΑΤΟ»!
Σήμερα λοιπόν, την στιγμή που οι διακρατικοί ανταγωνισμοί οξύνονται, ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος ανάμεσα σε ΝΑΤΟ/ΕΕ και Ρωσία στο έδαφος της Ουκρανίας κλιμακώνεται, νέες εστίες έντασης θερμών και ψυχρών συγκρούσεων εμφανίζονται και ο πυρηνικός αλληλοεκβιασμός εντείνεται, η πάλη για το κλείσιμο των νατοϊκών βάσεων και για την έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό πρέπει να αποτελέσει ζωτικό διακύβευμα για την οικοδόμηση ενός διεθνιστικού μετώπου αλληλεγγύης των λαών απέναντι στον πόλεμο.
Ως συλλογικότητες επιδιώκουμε την επανέναρξη των διαδικασιών ενός μαχητικού αντιπολεμικού κινήματος ενάντια στη συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη μετατροπή του σε απέραντη Νατοϊκή βάση και πολεμικό ορμητήριο. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο στηρίζουμε την πρόταση που κατατέθηκε από τον Διαρκή Αγώνα για αντιπολεμική/αντιιμπεριαλιστική διαδήλωση στην πόλη του Βόλου στις 13/5, ενώ ξεκινάμε διαδικασία για μια αντίστοιχη διαδήλωση στη βάση του Στεφανοβίκειου Μαγνησίας τον Σεπτέμβριο.
Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)/ Πέλοτο, στο δρόμο για την αναρχία και τον κομμουνισμό (Ξάνθη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα)/ Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα)
Διασυλλογική αντιπολεμική αφίσα από την Ταξική Αντεπίθεση, ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ών (Αθήνα), τη Συνέλευση Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη), την αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος» (Πάτρα) και το Πέλοτο, στο δρόμο για την αναρχία και τον κομμουνισμό (Ξάνθη).
Σ΄αυτό το κουβάρι ανταγωνισμών και συμμαχιών το ελληνικό κράτος έχει πάρει θέση μάχης, αφού η άμεση εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο είναι όρος ύπαρξής για το ελληνικό κεφάλαιο. Η ελληνική επικράτεια από τη μία άκρη στην άλλη έχει μετατραπεί σε προκεχωρημένο φυλάκιο και πολεμικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ. Για τους λαούς όμως “Η φωνή που διαταγές τους δίνει /είναι του εχθρού τους η φωνή. Κι εκείνος που για τον εχθρό μιλάει /είναι ο ίδιος τους ο εχθρός”. Γιατί, δικοί τους είναι οι πόλεμοι, δικοί μας είναι οι νεκροί. Γιατί, μέσα στην ίδια μας τη χώρα είναι ο εχθρός, μέσα στην Ελλάδα, μέσα στην ΕΕ, μέσα στο ΝΑΤΟ.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Διεθνιστική και ταξική αλληλεγγύη στους 11 απεργούς πείνας στο κέντρο κράτησης στο Παρανέστι Δράμας.
ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ. ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ. ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ
