Ανακοίνωση για την στοχοποίηση της συλλογικότητάς μας. Μπορείς να την κατεβάσεις σε pdf από εδώ

Εδώ και ένα χρόνο γινόμαστε υποχρεωτικά μάρτυρες σε ένα κακοστημένο σίριαλ με σκηνοθέτη το ντόπιο τμήμα της κρατικής ασφάλειας και τις τοπικές δικαστικές αρχές. Το πρώτο επεισόδιο, το Μάρτη του 2016, ξεκινά με τη δίωξη μας για ‘παράνομη αφισοκόλληση’ με αφορμή αφίσα μας ενάντια στη λευκή νύχτα που διοργάνωνε τότε ο Εμπορικός Σύλλογος Ξάνθης. Το αποτέλεσμα εντέλει, ήταν ένας σύντροφος μας να σέρνεται στα δικαστήρια βάσει ενός γελοίου κατηγορητηρίου. Στη συνέχεια, μετά από αντιφασιστική παρέμβαση φοιτητών στα πανεπιστήμια, ξανά ο ίδιος σύντροφος σέρνεται στα δικαστήρια με αναβαθμισμένο πλέον κατηγορητήριο αφού περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και ένα κακούργημα. Στην ίδια υπόθεση διώκονται και άλλου δύο αγωνιστές. Το επόμενο επεισόδιο αφορά τη μηνυτήρια αναφορά από τον φασίστα ακαδημαϊκό Γ. Παύλο για ηθική αυτουργία ‘στο κλίμα τρομοκρατίας’ που επικρατεί στα πανεπιστήμια. Για αυτήν την υπόθεση διώκονται συνολικά εννέα φοιτητές, εκ των οποίων οι τρείς σύντροφοι μας.

Στο τέταρτο και προς το παρόν τελευταίο επεισόδιο που εξελίσσεται αυτές τις μέρες, διώκεται πλέον ‘η συλλογική οντότητα πέλοτο και όσοι συνεργάζονται με αυτήν’, με βάση μια μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση που έγινε ενάμισι χρόνο πριν. Ο λόγος αυτή τη φορά είναι η αφίσα που είχε τυπώσει και κολλήσει η συλλογικότητα μας το Μάιο 2015 μετά τον βιασμό μια φοιτήτριας από δύο ξανθιώτες. Μέχρι στιγμής τέσσερις σύντροφοι διώκονται ενώ υπάρχει δηλωμένη διάθεση από το τμήμα κρατικής ασφάλειας να εντοπιστούν και να διωχθούν όσοι είναι μέλη της πολιτικής οργάνωσης Πέλοτο. Βρισκόμαστε λοιπόν στο σημείο, που στήνεται ένα κατηγορητήριο χουντικής έμπνευσης στοχοποιώντας μια πολιτική συλλογικότητα συνολικά και συγκεκριμένους συντρόφους προσωπικά και με βάση αυτό υπάρχει η προσπάθεια να δεθούν όσα άτομα γίνεται με τη συλλογικότητα αυτήν.

Αυτές οι γελοίες υποθέσεις δεν αποτελούν ασύνδετα και τυχαία περιστατικά, αλλά ένα σύνολο επιθέσεων χαμηλής έντασης, ένα πόλεμο φθοράς απέναντι στη συλλογικότητά μας που ενορχηστρώνεται από τη ντόπια κρατική ασφάλεια, τις τοπικές δικαστικές αρχές και ακολουθούν πιστά τις οδηγίες των πολιτικών τους προϊσταμένων, δηλαδή της κυβέρνησης του σύριζα. Δεν είναι τυχαίο ότι εν μέσω ενός οχετού σεξιστικών αφισών για το λαϊκολούμπεν πανήγυρι του καρναβαλιού επέλεξαν να μας διώξουν για μια αφίσα που υπερασπιζόταν τα εργατικά μας δικαιώματα. Όπως δεν είναι τυχαίο ότι υπερασπίστηκαν τις φασιστικές φωνές μέσα στα πανεπιστήμια, και το ‘δικαίωμα’ του Γ. Παύλου να ξερνάει το ρατσιστικό και φασιστικό του δηλητήριο μέσα στο μάθημα. Σήμερα ο ρόλος που αναλαμβάνουν να παίξουν, λίγες μέρες πριν το δικαστήριο για τον βιασμό της φοιτήτριας, είναι αυτός της πολιτικής υπεράσπισης των βιαστών. Αλλά ούτε αυτό πρέπει να μας εκπλήσσει. Γνωρίζουμε την ποιότητα των υπαλλήλων της κρατικής ασφάλειας. Γνωρίζουμε το πόσο αδίστακτη είναι η πολιτική τους ηγεσία. Δεν ξεχνούν να μας το επιβεβαιώνουν καθημερινά αμφότεροι.

Οι στοχοποιήσεις, οι διώξεις, οι εκκενώσεις καταλήψεων και δομών του κινήματος όμως δεν μπορεί να αποτελούν άλλοθι αδράνειας ούτε αιτία δηλώσεων νομιμοφροσύνης. Ιστορικά δεν υπήρχε ποτέ περίοδος που αυτοί που αγωνίζονται να μην βρίσκονται στο στόχαστρο της κρατικής κατασταλτικής επίθεσης. Ιδιαίτερα σε περιόδους βαθιών συστημικών κρίσεων σαν αυτή που βιώνουμε, η καταστολή (χωρίς να εννοείται μόνο η άμεση αστυνομική καταστολή αλλά η γενική και διαρκής κατάσταση εκτάκτου ανάγκης) είναι ο στυλοβάτης κάθε απόπειρας να επιβληθούν νέα αντεργατικά μέτρα και νέα μνημόνια. Και επειδή η καταστολή από τη φύση της είναι επεκτατική και όσο δεν συναντά αναχώματα προχωρά, η μόνη απάντηση μπορεί να είναι η οργάνωση του νεοπρολεταριάτου με σκοπό την αναβάθμιση και όξυνση του αγώνα ενάντια στα αφεντικά και στους σχεδιασμούς τους, ενάντια δηλαδή στη νέα οργάνωση της ελληνικής καπιταλιστικής κοινωνίας με βάση, όχημα και πρόσχημα την κρίση. Με σκοπό τη δημιουργία δικιάς μας πολιτικής ατζέντας και με βάση τα δικά μας συμφέροντα και όχι των αφεντικών.

Αυτό το σίριαλ λοιπόν, όπως και πολλά προηγούμενα, δε θα έχει happy end για τους εμπνευστές του. Είναι γελασμένοι αν πιστεύουν ότι με τέτοια φτηνά κόλπα θα μας στείλουν σπίτια μας. Είναι γελασμένοι αν πιστεύουν ότι θα απολογηθούμε στο κράτος και τα τσιράκια του για τις πολιτικές μας επιλογές, για την υπεράσπιση των συμφερόντων της τάξης μας.