Προκήρυξη και κάλεσμα για την απεργία της 1ης Μάη. Μπορείς την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ | 10:00

Η ΦΕΤΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΕΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ

Η φετινή Πρωτομαγιά έρχεται με ένα ειδικό βάρος. Βρισκόμαστε στα απόνερα του κρατικού και καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη με τη συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση, που αντανακλαστικά ξεχύθηκε στους δρόμους εκείνες τις ημέρες, να μην έχει προλάβει ούτε να καταλαγιάσει, ούτε να απολογιστεί. Ακόμα κι αν οι συγκεντρώσεις έπαυσαν, η συνειδητοποίηση για το πόσο λίγο αξίζουν οι ζωές μας σε τούτο το εκμεταλλευτικό σύστημα έχει βαθιά ριζωθεί μέσα μας. Ταυτόχρονα, όμως, σύσσωμη η εγχώρια πολιτική σκηνή έχει το βλέμμα στραμμένο στις επερχόμενες εκλογές, προτείνοντάς μας «λύσεις» και  προγράμματα που μπροστά στην πραγματικότητα που βιώνουμε μοιάζουν το λιγότερο αστεία. Μάς μιλάνε για αυξήσεις κατώτατου μισθού και επιδόματα της τάξεως κάποιων δεκάδων ευρώ, όταν το κόστος ζωής μας (βασικά αγαθά, ενοίκια και ενέργεια) έχει υπερδιπλασιαστεί. Τάζουν εκσυγχρονισμό των υποδομών όταν τα κοινωνικά αγαθά και η πρόνοια (υγεία, παιδεία, νερό) υποτιμούνται και ιδιωτικοποιούνται.

Από το ξέσπασμα της κρίσης του ’08 και μετά, επιβιώνουμε μέσα σε μία διαρκή κατάσταση σοκ και ανασφάλειας. Χωρίς να παραβλέπεται η δυναμικότητα της εξέγερσης του ’08 και των αντι-μνημονιακών κινητοποιήσεων, ούτε το πολιτικό αποτύπωμα που άφησε στα κινήματα, οι αλλεπάλληλες κρίσεις που βιώνουμε έκτοτε μάς κρατάνε σε μια συνεχή θέση άμυνας. Είτε το πρόσχημα είναι τα μνημόνια, είτε είναι ο κορονοϊός, είτε ο πόλεμος στην Ουκρανία και ο πληθωρισμός, το αποτέλεσμα για εμάς είναι το ίδιο. Οι μισθοί πέφτουν και δεν φτάνουν ούτε για τα βασικά. Η ανεργία και η ανασφάλιστη εργασία γίνονται κανόνας, και ταυτόχρονα ο νόμος Χατζηδάκη νομιμοποίησε την ελαστικοποιημένη εργασία. Παράλληλα, όσα είναι απαραίτητα για να ζήσουμε αξιοπρεπώς – ένα σπίτι με θέρμανση, ρεύμα και νερό, δωρεάν περίθαλψη και εκπαίδευση – αντιμετωπίζονται ως εμπορεύματα. Η πρόσβασή μας σε αυτά γίνεται όλο και δυσκολότερη και θεωρείται πλέον «ατομική υπόθεση».

Με λίγα λόγια, η υποτίμησή μας γίνεται ακόμα πιο αισθητή, όχι μόνο από τη μείωση του άμεσου, αλλά και του έμμεσου μισθού. Με καταλύτη την υγειονομική κρίση του κορονοϊού, το κράτος επαναπροσδιόρισε όσα μπορεί να μας «παρέχει», ανοίγοντας νέα πεδία κερδοφορίας: Τα κοινωνικά αγαθά. Η στέγαση, η υγεία, η παιδεία, το ρεύμα, το νερό, ο φυσικός πλούτος, οι μεταφορές και οι δημόσιοι χώροι με σταθερά βήματα προετοιμάζονται ως οι νέες αγορές, απ’ όπου θα παρασιτήσουν και θα μπορέσουν να ρεφάρουν οι καπιταλιστές. Από τα funds που πετάνε ανθρώπους στο δρόμο, τους χιλιάδες νεκρούς που δεν κατάφερε να περιθάλψει το ετοιμόρροπο ΕΣΥ και τα επικίνδυνα φθηνά μέσα θέρμανσης μέχρι τη δολοφονική σύγκρουση δυο τραίνων λόγω γνωστών και διαχρονικών ελλείψεων στα συστήματα ασφαλείας, η νεοφιλελεύθερη επέλαση σημαίνει για εμάς περισσότερη εξαθλίωση και θάνατο.

Το ζήτημα, όμως, δεν είναι μόνο υλικό. Οι κρίσεις αυτές, που κάθε τόσο αλλάζουν όνομα, και κάθε φορά υποβαθμίζουν λίγο παραπάνω τις ζωές μας, παρουσιάζονται τάχα ως φυσικά φαινόμενα, ανεξάρτητα από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, και κανονικοποιούνται στις συνειδήσεις μας όλο και περισσότερο. Έχουμε φτάσει σε σημείο να θεωρούμε καθημερινότητα τους θανάτους εν ώρα εργασίας από ελλιπή μέτρα, τις γυναικοκτονίες, τις δολοφονίες συνανθρώπων μας στο Αιγαίο και στα σύνορα, τις πολεμικές συρράξεις και τη διαρκή όξυνση του προπολεμικού κλίματος. Οι εξουσιαστές μας μπορούν ευθαρσώς να αναφέρονται στα θύματα των Τεμπών ως «παράπλευρες απώλειες απαραίτητες για τον εκσυγχρονισμό» και η καταστολή των ΜΑΤ όταν αντιδρούμε σε όλα τα παραπάνω να θεωρείτε οριακά δικαιολογημένη.  Δεν υπάρχει, όμως, τίποτα το φυσικό σε ένα αδηφάγο σύστημα που «διορθώνει» τις δομικές του κρίσεις με περισσότερο θάνατο. Και ύστερα βάζει τους πολιτικούς διαχειριστές του να αποσπάσουν τη συναίνεση μας για τη νέα, πιο βάρβαρη αφαίμαξή μας στο όνομα της «ανάπτυξης», του «εκσυγχρονισμού» και του «εθνικού συμφέροντος».

Από τον πάντα επίκαιρο αγώνα για το 8ωρο, μέχρι τις κρατικές δολοφονίες στα τραίνα και τα ψευτοδιλήμματα για τους νέους διαχειριστές  αυτού του σάπιου συστήματος  το συμπέρασμα για εμάς, την κοινωνική βάση, είναι κοινό: Κράτος και Κεφάλαιο μας κλέβουν τη ζωή. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είτε βρισκόμαστε σε πόλεμο, είτε σε ειρήνη, αντιλαμβανόμαστε ότι χαμένοι θα είμαστε εμείς. Ας μην έχουμε αυταπάτες, είτε με αριστερό είτε με δεξιό προσωπείο το κράτος πάντα τάσσεται υπέρ του κεφαλαίου. Η υποτίμηση που δεχόμαστε δεν είναι «ατομική» επιλογή συγκεκριμένων κομμάτων, αλλά δομικό στοιχείο του συστήματος που βασίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο με σκοπό το κέρδος των λίγων. Ας αναγνωρίσουμε με ποιους έχουμε κοινά συμφέροντα, βασιζόμενοι στην πραγματικότητα και σε όσα ζούμε. Κόντρα στον κοινωνικό  κανιβαλισμό, στις ατομικές λύσεις και στη λογική της ανάθεσης, να σταθούμε η μία πλάι στον άλλον και να αντεπιτεθούμε. Να οργανωθούμε στους χώρους της δουλειάς, στα σωματεία μας, σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Να χτίσουμε αναχώματα κόντρα στην υποτίμησή μας και στο αυξημένο κόστος ζωής. Να εμπνευστούμε από τους νικηφόρους εργατικούς αγώνες του τελευταίου χρόνου. Να απαιτήσουμε καλύτερους και αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας, ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα βασικά αγαθά ως κομμάτι του μισθού μας, ως την ελάχιστη επιστροφή της εργατικής μας δύναμης. Με όχημα την αλληλεγγύη στους ανθρώπους της τάξης μας, να μπλοκάρουμε την ακρίβεια με απεργίες, αρνήσεις πληρωμών, αυτομειώσεις και με το στήσιμο των δικών μας δικτύων και δομών αλληλοβοήθειας. Να κάνουμε ξεκάθαρο ότι δεν θα πολεμήσουμε κανέναν άνθρωπο της τάξης μας από την άλλη πλευρά των συνόρων.

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΔΥΣΤΟΠΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ
ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ!

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΙ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ, ΜΑΧΗΤΙΚΟΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΤΑΞΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Πέλοτο
Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης