Διασυλλογική προκήρυξη και κάλεσμα σε Αντιπολεμική – Αντιφασιστική κινητοποίηση στην Αλεξανδρούπολη στις 15 Οκτωβρίου.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ-ΛΑΔΙ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανίας να κλείνει περισσότερο από ένα χρόνο και με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους να διευρύνουν τα πεδία αντιπαράθεσης με τη Ρωσία και να ρίχνουν ακόμη περισσότερο λάδι στη φωτιά, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια γενίκευση του πολέμου. Η ένταξη της Σουηδίας, μετά και το πράσινο φως που έδωσε η Τουρκία, η συμφωνία για σταθερή αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στην Ουκρανία αλλά και η ένταξη της στην συμμαχία χωρίς σαφές χρονικό πλαίσιο, είναι κάποια από τα συμπεράσματα της Συνόδου που αναδεικνύουν την πολεμική πολιτική που επιχειρεί να χαράξει η ευρωαντλαντική συμμαχία με φόντο της όξυνση του ιμπεριαλιστικού πολέμου . Άλλωστε, “ειρήνη” τους είναι απλά μια ανάπαυλα του πολέμου τους, είναι “ειρήνη” με το πιστόλι στον κρόταφο. Και σε αυτή τη σύγκρουση η Ελλάδα έχει πάρει θέση μάχης, μετατρεπόμενη σε απέραντη στρατιωτική βάση και προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ.

Ο ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Η γεωστρατηγική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Άλλωστε, οι εξοπλιστικές κούρσες, οι πολεμοκάπηλες συμφωνίες, η δημιουργία και επέκταση βάσεων, δεν αφορά μόνο τον αστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Tα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου εξυπηρετούνται μέσα από τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα και στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Το ελληνικό κράτος παίζει ειδικό ρόλο στην Νατοϊκή στρατηγική της “διπλής ανάσχεσης” της Ρωσίας και της Κίνας, μέσα στο πλαίσιο της όξυνσης του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και τον ρωσοκινέζικο άξονα. Τμήμα της στρατηγική αυτής είναι και η δημιουργία πολεμοκάπηλων αξόνων υπό τη σκέπη των ΗΠΑ (Ελλάδα – Κύπρος -Ισραήλ – Αίγυπτος, συμμαχία με Σ. Αραβία και ΗΑΕ κλπ). Κομβικό ρόλο σ’ αυτήν την πολιτική παίζει η ύπαρξη των Νατοϊκών στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων που υπάρχουν από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη. Ο ρόλος των βάσεων αναβαθμίζεται και επεκτείνεται στα πλαίσια της ελληνοαμερικανικής συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA, Οκτώβρης 2021). Σύμφωνα με τη συμφωνία η παρουσία των ΗΠΑ εδραιώνεται σε 6 βασικές υποδομές: Αεροπορική Βάση Λάρισας, Βάση Αεροπορίας Στρατού Στεφανοβικείου (Αεροδρόμιο Στεφανοβικείου), Στρατόπεδο Γεωργούλα (Βόλος), Πεδίο Βολής Λιτόχωρου, Στρατόπεδο Γιαννούλη (Αλεξανδρούπολη) και Ναυτική Βάση Σούδας.

Αυτή η ασφυκτική πρόσδεση του ελληνικού κράτους στο άρμα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εξυπηρετεί φυσικά και τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που θέλει να αρπάξει το μερίδιο που της αναλογεί από τη λεία της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας. Στην απόπειρα γεωστρατηγικής αναβάθμισης και στη διεκδίκηση μιας καλύτερης θέσης στον παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό το ελληνικό κράτος θέλει να εμφανίζεται ως γεωπολιτικό οικόπεδο – γωνία, εγγυητής σταθερότητας και ενεργειακής ασφάλειας στα Βαλκάνια. Ταυτόχρονα, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο κάνει χρυσοφόρες μπίζνες μεταφέροντας το πανάκριβο αμερικάνικο LNG, εκμεταλλευόμενο τον αναπροσανατολισμό της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Ας μην ξεχνάμε πως οι έλληνες πλοιοκτήτες έχουν χαρακτηρίσει τον εμπορικό τους στόλο ως το «πέμπτο όπλο του ΝΑΤΟ»!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΩΣ «ΣΟΥΔΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ»

Σε γεωστρατηγικό παίκτη υψίστης σημασίας, ανάμεσα στην Σούδα, την Λάρισα, τον Άραξο αναδεικνύεται η πόλη της Αλεξανδρούπολης, μέσα από την μετατροπή της σε ενεργειακό κόμβο και πύλη για την υλοποίηση των πολεμικών σχεδιασμών των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ με φόντο τους εκρηκτικούς διακρατικούς ανταγωνισμούς και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Η δημιουργία νατοϊκής βάσης και η διαρκώς αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση, καθιστά την πόλη της Αλεξανδρούπολης σε ορμητήριο πολέμου, στρατιωτικοποιημένη ζώνη και πέρασμα πολεμικών μηχανών. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα ο αριθμός των φορτίων που μετέφερε μέσω της Αλεξανδρούπολης ο στρατός των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 14 φορές σε σχέση με την προηγούμενη. Καθόλου τυχαία λοιπόν, έτσι όπως δείχνουν και οι δηλώσεις των ίδιων των κυβερνόντων, μια σειρά κινήσεων αναβαθμίζουν την πόλη σε «Σούδα του βορρά», δημιουργώντας ένα πλατύ δίκτυο μεταφοράς πολεμοφοδίων και προώθησης των αμερικανικών και νατοϊκών στρατευμάτων στην κεντρική Ευρώπη και στην Ουκρανία, σημεία κεντρικού ενδιαφέροντος για τους συμμάχους του ελληνικού κράτους στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ταυτόχρονα, η στρατιωτική και ενεργειακή αναβάθμιση της πόλης, εξυπηρετεί τα συμφέροντα του άξονα στο οποίο συμμετέχει και το ελληνικό κράτος, όπως η εξαγωγή και εκτόξευση των πωλήσεων φυσικού αερίου αμερικανικού ενδιαφέροντος έναντι του ρωσικού στην Ευρώπη, με το 70 επι τις εκατό να μεταφέρεται μέσω Ελλάδας και του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, με εξέχοντα ρόλο και την πόλη της Αλεξανδρούπολης. Συγκεκριμένα μέσα από την δημιουργία δύο πλωτών βάσεων αποθήκευσης και επαναεροποίησης φυσικού αερίου FSRU, την αναβάθμιση των οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων και την αξιοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος του λιμανιού, εξυπηρετείται ο διπλός στόχος των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή. Από τη μία η μετατροπή της πόλης και συνολικά του ελληνικού κράτους σε προμετωπίδα και στρατηγικό οχυρό των συμμάχων και από την άλλη η μετατροπή της σε πύλη ανεφοδιασμού, εγγυητή της ενεργειακής σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Αυτό μεταφράζεται σε έλεγχο της στρόφιγγας και των ενεργειακών περασμάτων που ταΐζουν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, εν μέσω του διαρκούς μπράντεφερ που εδαφικοποιείται στην Ουκρανία των 2 κυρίαρχων αξόνων για τα ενεργειακά κοιτάσματα και περάσματα τα οποία εποφθαλμιούν, σέρνοντας τους λαούς σε θάνατο.

ΑΠΟ ΤΗ ΠΥΛΟ ΩΣ ΤΟΝ ΕΒΡΟ, Η ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΕ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΥΣ

Μια άλλη όψη της πολεμικής οχύρωσης του ελληνικού κράτους ξεδιπλώνεται μέσα από την ένταση της δολοφονικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής του. Οι φράχτες, οι επαναπροωθήσεις, τα ναυάγια, τα ανθρωποκυνηγητά σε Εγνατία και στα σύνορα με την συνδρομή των παρακρατικών πολιτοφυλακών είναι μια πλευρά της πολεμικής που ακολουθεί το ελληνικό κράτος απέναντι στους κατατρεγμένους, απέναντι στα εξιλαστήρια θύματα της θανατοπολιτικής του. Η άλλη όψη είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι αποθήκες ψυχών όπου με τις επιταγές της ΕΕ στοιβάζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές σε άθλιες συνθήκες, εξαναγκάζοντας τους να ζούνε σε πλήρη εξαθλίωση. Η εγκληματική διαχείριση αυτή των μεταναστών εξυπηρετεί πολυεπίπεδα το ελληνικό κράτος και τους συμμάχους του. Από τη μία, επιτελεί το ρόλο του πιστού μαντρόσκυλου της ΕΕ και των συνόρων της, διαχειρίζοντας το εξαθλιωμένο ξένο εργατικό δυναμικό ανάλογα τις επιταγές του κεφαλαίου. Από την άλλη, οι μετανάστες εργαλειοποιούνται για την οικοδόμηση του εθνικού αφηγήματος, την ανασυγκρότηση του εθνικού κορμού, ως απαραίτητο εργαλείο της οχύρωσης του, και της ενίσχυσης του ενδοταξικού ανταγωνισμού. Πάνω στην αντιμεταναστευτική φρενίτιδα και τον αντιτουρκισμό, «αθωώνεται» η κρατική και καπιταλιστική θανατοπολιτική, νομιμοποιείται η πολεμική προπαρασκευή του ελληνικού κράτους σε βάρος των κοινωνικών αναγκών και το βάθεμα της εμπλοκής του στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, προετοιμάζεται το δυναμικό εκείνο που στο όνομα του έθνους θα επανδρώσει τις πολεμικές μηχανές και θα ριχθεί στο μέτωπο της σύγκρουσής των ιμπεριαλιστών.

Η Αλεξανδρούπολη έχει μετατραπεί σε βασικό πεδίο δραστηριότητας του ακροδεξιού εσμού, που έχει σχηματίσει με τις κυβερνητικές πλάτες άτυπες εθνικιστικές πολιτοφυλακές που εξαπολύουν αντιμεταναστευτικά πογκρόμ. Δια στόματος του ίδιου το πρωθυπουργού, η ευθύνη για τις καταστροφικές πυρκαγιές στον Έβρο εμμέσως επιρρίπτεται στους μετανάστες, αναδεικνύοντας τον ρόλο του ίδιου του κράτους και της κυβέρνησης ως ενορχηστρωτής των φασιστικών πογκρόμ. Η συνωμοσιολογική αφήγηση που θέλει τους μετανάστες να αποτελούν υποχείρια των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και να ευθύνονται για τις δασικές πυρκαγιές, είναι μια αφήγηση που αθωώνει την κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος για την πλήρη εγκατάλειψη μιας συγκροτημένης πολιτικής δασοπυρόσβεσης. Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού η βασική προτεραιότητα του ελληνικού κράτους είναι η μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, ενώ η προστασία του δάσους και του φυσικού πλούτου αποτελούν ανθυπολεπτομέρεια. Όπως, ανθυπολεπτομέρεια ήταν για την κυβέρνηση και τον εθνικιστικό εσμό ο θάνατος 26 μεταναστών που απανθρακώθηκαν στο δάσος της Δαδιάς. Ανθυπολεπτομέρεια ήταν και οι εκατοντάδες νεκροί μετανάστες στο ναυάγιο της Πύλου και οι χιλιάδες δολοφονημένοι στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης – Φρούριο.

ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: ΤΑ ΣΥΧΡΟΝΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΕΝ ΔΡΑΣΗ

Τα τάγματα εφόδου που οργανώθηκαν και έδρασαν παραπληρωματικά στην κρατική πολιτική, ξεπλένοντάς την, εν είδει μιας ανυπολόγιστης οικολογικής καταστροφής που συντελέστηκε στον Έβρο, έφτασαν στο σημείο να επιτεθούν και στο χώρο του Αναγνωστηρίου. Ενώ ο κόσμος της αλληλεγγύης, του αγώνα και της αξιοπρέπειας, με αφετηρία τον αυτοοργανωμένο αυτό χώρο, οικοδομούσε και άπλωνε ένα δίκτυο στήριξης και ενίσχυσης των πληγέντων, όσων συμμετείχαν στην πυρόσβεση και όσων βρίσκονταν σε ανάγκη, οι κυνηγοί κεφαλών αναλώνονταν σε ένα ενδοταξικό, κανιβαλιστικό πόλεμο, όπου οι φτωχοί κυνηγούν τους φτωχότερους. Η διάχυση του μισανθρωπισμού και της μισσαλοδοξίας τους στον αστικό ιστό, μέσα από ψευδείς μηχανορραφίες και fake news, αποτελούν προϊόντα του συντελούμενου εκφασισμού της τοπικής κοινωνίας, ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολεμικής προπαρασκευής του ελληνικού κράτους και της μετατροπής του σε απέραντο νατοϊκό προγεφύρωμα, γεγονός που με τη σειρά του δίνει πολιτικό χώρο σε εθνικιστικές, ακροδεξιές, φασιστικές ιδέες και πρακτικές. Είναι χρέος μας λοιπόν να χτίσουμε αναχώματα αλληλεγγύης ενάντια στη δράση των ακροδεξιών ορδών.

ΤΟ ΕΠΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΉΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Η πύρινη λαίλαπα άφησε πίσω της μια πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή, με έναν ολόκληρο νομό να γίνεται στάχτη και αποκαΐδια. Η άνιση μάχη με την πύρινη κόλαση δεν είναι απότοκο των υπερφυσικών δυνάμεων των πρακτόρων του Ερντογάν, ούτε κάποιου τάχα υβριδικού πολέμου, αλλά των διαχρονικών κρατικών πολιτικών υποστελέχωσης του πυροσβεστικού σώματος, έλλειψης σχεδιασμού δασοπυρόσβεσης και δασοπροστασίας, παρά την ετήσια προαναγγελθείσα απειλή. Άλλωστε, λεφτά υπάρχουν μόνο για τις υπερπτήσεις των black hawk, για την αγορά rafale και οτιδήποτε εξυπηρετεί την πολεμική μηχανή, αλλά δεν υπάρχουν για εναέρια πυροσβεστικά μέσα, για τη προστασία της φύσης και για τις κοινωνικές ανάγκες. Το επαύριο των καταστροφών αυτών πρόκειται να επωμιστεί ίδιος ο λαός, όπου με την πενιχρή επιδοματική πολιτική θα του χρυσώσουν το χάπι για τα καμένα σπίτια, χωράφια και χωριά του, καταδικάζοντας στον στην πείνα κι την φτώχεια, όσο στο κατώφλι του θα στήνουν κερδοφόρες μπίζνες για τα κέρδη των κυριάρχων. Γιατί η οικολογική κρίση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμα ευκαιρία αναπαραγωγής του κεφαλαίο, μια ευκαιρία για την διαχείριση και ανάπλαση των εκτάσεων αυτών με όρους καπιταλιστικούς και προς τέρψη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Η καπιταλιστική ανάπλαση αυτή που θα αναδυθεί μέσα από τις στάχτες, εντείνει την λεηλασία της φύσης στην περιοχή, όπως άλλωστε γίνεται και με την εγκατάσταση πλωτών πλατφορμών επαναεριοποίησης φυσικού αερίου FSRU και LNG, με την ανέγερση αιολικών πάρκων, με τα σχέδια για εξορύξεις χρυσού. Όσο οι μνηστήρες της καμένης γης θα θησαυρίζουν τόσο η κοινωνική πλειοψηφία θα αναμετριέται με την πείνα, την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις, με τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας μετά και την ολοκληρωτική καταστροφή γεωργικών εκτάσεων, με τις πλημμύρες που θα πνίξουν ολόκληρες πόλεις και χωριά.

 

ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ

 

Το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και του ιμπεριαλιστικού πολέμου φέρνουν της εργατική τάξη αντιμέτωπη με έναν ασφυκτικό κλοιό πολιορκίας των τελευταίων κεκτημένων της. Πυλώνας της νέας επίθεσης, ανάμεσα στα άλλα, είναι το νομοσχέδιο Γεωργιάδη που στα χνάρια του νόμου Χατζηδάκη έρχεται να εντείνει τον εργασιακό μεσαίωνα και την πλήρη εντατικοποίηση και ελαστικοποίηση της εργασίας και όλα αυτά ενώ οι εργατικές δολοφονίες δίνουν και παίρνουν. Κοινώς δουλειά ή θάνατος, δουλειά και θάνατος ο μονόδρομος που ορίζει η καπιταλιστική αναπαραγωγή. Το μέτωπο της ολομέτωπης επίθεσης διευρύνεται μέσα από την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και παιδείας, την καταλήστευση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών, την λεηλασία της φύσης για τα επενδυτικά συμφέροντα. Η εργατική τάξη εξωθείται σε συνθήκες οριακής επιβίωσης, με την ακρίβεια να βαράει κόκκινο, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, το νέο γύρο δημοσιονομικής λιτότητας, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο κατώφλι. Μέσα σε όλα, ο διάχυτος ενδοταξικός κανιβαλισμός και ο φασισμός έρχεται να τσακίσει οποιαδήποτε συγκροτημένη προσπάθεια οργάνωσης και αναμέτρησης της εργατικής τάξης με το κρατικοκαπιταλιστικό σύστημα.

Απέναντι σε όλα αυτά οφείλουμε να αναδείξουμε τον πραγματικό εχθρό, μακριά από ισαποστακισμούς και λογικές καλού και κακού, αμυνόμενου και επιτιθέμενου, δικαίου και άδικου ιμπεριαλιστικού άξονα και πολέμου, προτάσσοντας τα κοινά συμφέροντα των προλετάριων και τα καθήκοντά τους να τσακίσουν τον ντόπιο και ξένο δυνάστη μέσα στην ίδια τους την χώρα, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ντόπια και ξένη αστική τάξη. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, καλούμε σε πανελλαδική κινητοποίηση στην πόλη της Αλεξανδρούπολης την Κυριακή 15 Οκτωβρίου ενάντια στη μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, αλλά και ενάντια στο διάχυτο εκφασισμό και ρατσισμό που αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα της πολεμοκάπηλης πολιτικής του ελληνικού κράτους.

 

Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)/ Πέλοτο, στο δρόμο για την αναρχία και τον κομμουνισμό (Ξάνθη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα)/ Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα)