Category Archives: συγχρονες εργασιακες σχεσεις

ΑΦΙΣΕΣ, ΔΡΑΣΕΙΣ, Εργατικες Συγκετρωσεις - επετειακες και μη, ΚΕΙΜΕΝΑ, συγχρονες εργασιακες σχεσεις

17 Μάη Γενική Απεργία – Κάλεσμα σε διαδήλωση 10πμ

Κάλεσμα στη διαδήλωση για τη γενική απεργία στις 17 Μάη 10πμ, στην Πλατεία Ελευθερίας.
Μπορείς να κατεβάσεις την προκήρυξη σε pdf από εδώ.

Οργάνωση και αγώνας στους χώρους της δουλειάς
των αφεντικών να σπάσει ο τσαμπουκάς!

Όλοι και όλες στην απεργιακή διαδήλωση την Τετάρτη 17 Μάη.
Ένα πρώτο μικρό, μα απαραίτητο βήμα για τη δημιουργία μαζικής και μάχιμης εργατικής αντιπολίτευσης ενάντια στις εργασιακές γαλέρες του 21ου αιώνα.

Οι αριστεροί συριζαίοι φέρνουν το 4ο μνημόνιο που θα μικρύνει κι άλλο τους μισθούς μας, τις συντάξεις μας και θα εξαφανίσει τα επιδόματά μας. Μπορεί να είναι το δεύτερο που πετυχαίνουν στην κυβερνητική τους καριέρα (μωρέ μπράβο επιτυχίες!), αλλά για μας είναι το τέταρτο που πέφτει στην καμπούρα μας και μάλιστα ίσα που καταφέρνουμε να ψελλίζουμε δυο λόγια διαφωνίας. Όπως και να ‘χει, όσο και να αναλύουμε (ή να μπερδευόμαστε με) τις τεχνικές λεπτομέρειες που διαβάζουμε στις ειδήσεις, το ζήτημα είναι ένα: Τα μνημόνια που έχει συνάψει το ελληνικό κράτος με τους δανειστές του (ΕΕ, Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ΔΝΤ) και οι νόμοι που τα συνοδεύουν είναι μια πετυχημένη πλατφόρμα για τη μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης ώστε να την εκμεταλλεύονται με πιο επικερδή τρόπο τα αφεντικά μας.

Τα μέτρα είναι γνωστά σε όλους μας πλέον και είναι βαθιά ταξικά. Κλαδικές συμβάσεις, ομαδικές απολύσεις, κυριακάτικη εργασία, πετσόκομμα συντάξεων. Η μανιέρα είναι σταθερή: περισσότερη δουλειά, ακόμα λιγότερα λεφτά.

Πρέπει να βάλουμε καλά στο μυαλό μας ότι όλα τα αφεντικά τον ίδιο στόχο έχουν, την επίτευξη κέρδους για την τσέπη τους. Είτε είναι μικρά είτε είναι μεγάλα, είτε είναι ξένα είτε είναι ντόπια. Μπορεί οι μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας και οι νόμοι που περνιούνται να είναι στρατηγική των μεγάλων ελληνικών αφεντικών στο πλαίσιο της πρόσδεσής τους στην καπιταλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ, αλλά δεν παραβλέπουμε ότι και τα μικρά αφεντικά μας (στα ρουχάδικα, στα γραφεία, στα καφέ και όπου αλλού) για να μην κονιορτοποιηθούν από την κρίση και χάσουν τις επιχειρήσεις τους, εκμεταλλεύονται τις ίδιες νομοθεσίες πάνω στην πλάτη μας.

Εμείς, το νεο-προλεταριάτο αυτής της χώρας (και αυτού του κόσμου συνολικά) είμαστε που έχουμε χάσει τη μπάλα και έχουμε ξεχάσει τα συμφέροντά μας. Είτε είμαστε επίσημα μισθωτοί και έχουμε ασφάλιση και μισθό, είτε είμαστε «μαύροι», είτε φοιτητές που χτυπάμε κάνα μεροκάματο για να συμπληρώσουμε το όλο και μικρότερο χαρτζιλίκι της οικογένειας, είτε συνταξιούχοι που βλέπουμε τη σύνταξη όλο να μικραίνει, έχουμε σίγουρα κοινό συμφέρον να ανατιμηθεί συνολικά η αξία μας. Να αμειβόμαστε περισσότερο, να δουλεύουμε λιγότερο, να ζούμε καλύτερα. Πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν τις αιχμές της δικιάς μας εργατικής πολιτικής ατζέντας, τα έχουμε ξεχάσει στο όνομα της όποιας “ρεάλ πολιτίκ” και ασχολούμαστε με το αν «το κράτος βγαίνει» ή «η οικονομία κινείται». Με την τόση εξειδίκευσή μας και την τόση πρόοδο της τεχνολογίας, η παραγωγικότητά μας είναι απείρως μεγαλύτερη απ’ ότι 50 χρόνια πριν. Τι πιο λογικό λοιπόν από το να δουλεύουμε λιγότερο και να αμειβόμαστε περισσότερο;

Σε αντίθεση βέβαια με την (φανταστική) εργατική ατζέντα, υπάρχει η ατζέντα των αφεντικών και του κράτους τους. Η οποία δεν είναι καθόλου φανταστική. Και με όχημα τα μνημόνια (παλιά και νέα) κάνουν νόμους του κράτους, «τους νόμους της αγοράς». Αυτά που ξέραμε σαν «μαύρη» εργασία ή «παράτυπες συνθήκες δουλειάς» γίνονται νόμοι του κράτους. Όλο και πιο έντονα, όλο και γρηγορότερα.

500, 400, 300 ευρώ μισθός, καθόλου μισθός, 10, 12 ή και παραπάνω ώρες δουλειά κάθε μέρα, δουλειά και τις Κυριακές, απλήρωτες υπερωρίες, παράβλεψη κλαδικών συμβάσεων, απαγόρευση συνδικαλισμού και κινητοποιήσεων. Όλα αυτά τα οποία κάποτε ήταν στο περιθώριο της εργασιακής πραγματικότητας και συνήθως αφορούσαν μετανάστες ή γενικά θέσεις που θεωρούνται «ανειδίκευτου και προσωρινού εργάτη» (ενώ δεν ήταν ούτε το ένα ούτε το άλλο), σήμερα ψηφίζονται το ένα μετά το άλλο και γίνονται επίσημες νομοθεσίες.

Είμαστε στο σημείο όπου υπερασπιζόμαστε τη σημερινή κρατική νομοθεσία ως τελευταία γραμμή άμυνάς μας έναντι της σχεδιαζόμενης που θα έχει χειρότερους όρους για μας. Κάποιες δεκαετίες πίσω, οι εργατικοί αγώνες της μεταπολίτευσης πέτυχαν την ψήφιση του νόμου 1264 (το 1982), ο οποίος καταργούσε και αντικαθιστούσε το νόμο 330 του 1976. Έτσι επιτεύχθηκαν οι συλλογικές συμβάσεις, η προστασία των συνδικαλιστών, ο τρόπος κήρυξης απεργιών, η απαγόρευση του lock-out.

Το 1976 δεν είχαμε μνημόνια, ούτε κάποιους κακούς γερμανούς να καταδιώκουν την ελλάδα. Είχαμε και τότε (όπως και σήμερα) την απαίτηση των ντόπιων αφεντικών (τότε ήταν ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων που είχε θορυβηθεί από τις μαχητικές απεργίες των εργατών στις μεγάλες βιομηχανίες και είχε απαιτήσει νομική προστασία του) να προστατεύονται τα συμφέροντά τους έναντι αυτών των εργαζομένων.

Αντιλαμβανόμαστε πως το νομικό πλαίσιο (και ιδιαίτερα αυτό που καθορίζει τις εργασιακές σχέσεις) είναι η αποτύπωση της ταξικής πάλης στο χαρτί και με νόμους. Όταν λοιπόν, το προλεταριάτο της χώρας αυτής πετύχαινε την υποχώρηση των αφεντικών και τον εξαναγκασμό του κράτους να περνάει νόμους που ανατιμούν την εργασιακή δύναμη, καταλάβαινε ότι έχει δύναμη να νικά. Σήμερα, η κρατική νομοθεσία αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς και πάντα προς όφελος των αφεντικών. Είναι χρέος μας να στήσουμε αναχώματα. Είναι χρέος μας να σηκώσουμε κεφάλι. Να οργανωθούμε σε σωματεία ή σε εργατικές συνελεύσεις και να παλέψουμε ενάντια σε ό,τι μας καταστρέφει. Σε κάθε χώρο δουλειάς, να μιλήσουμε με τους συναδέλφους μας, να βρούμε κοινό τόπο τουλάχιστον της εργατικής μας αξιοπρέπειας, να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας ποιος είναι ο σύμμαχος και ποιος ο εχθρός. Γιατί σίγουρα υπάρχουν και οι δύο. Και το σύμμαχο δε θα τον βρούμε ούτε στο πρόσωπο του αφεντικού μας ούτε στο πρόσωπο του κολαούζου του ή της πολιτικής του βιτρίνας που στηρίζει νόμους ενάντια στη δικιά μας τσέπη και τη δικιά μας ζωή.

Ο υπουργός εργασίας της κυβέρνησης του “καραδεξιού” Καραμανλή το 1976, όταν περνούσε τον αντεργατικό νόμο 330 (που αντίστοιχό του είναι ο νόμος που θα περάσει η κυβέρνηση του “αριστερού” Τσίπρα) είπε: «Δε θα επιτρέψουμε την πάλη των τάξεων». Αναρωτιόμαστε αν έχει τις ίδιες μεγαλεπήβολες στοχεύσεις και η κ. Αχτσιόγλου.

Εμείς από την πλευρά μας καταλαβαίνουμε ότι η πάλη των τάξεων υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει όσο υπάρχει καπιταλισμός. Το ζήτημα είναι να κερδίζουμε εμείς. Και προς το παρόν μάλλον μας έχουν πάρει φαλάγγι τα αφεντικά.

Αν θέλουμε λοιπόν να μη ζήσουμε σα δούλοι, αν θέλουμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς δύναμης, αν θέλουμε να ανατιμηθεί η δουλειά μας, θα πρέπει να ματώσουμε. Να πυκνώσουμε τις γραμμές του αγώνα! Να δομήσουμε τη δικιά μας εργατική πολιτική ατζέντα και να μην τρέχουμε πίσω από την ατζέντα των αφεντικών μας, των μίντια και του κράτους τους. Να ξαναθυμηθούμε πρώτα απ’ όλα τη θέση μας, έπειτα ποιοι έχουν τα ίδια συμφέροντα με εμάς και ποιοι αντιθετικά, να αντιληφθούμε ότι έχουμε τη δύναμη να οργανωνόμαστε, να αγωνιζόμαστε, να εκβιάζουμε τα αφεντικά μας γιατί χωρίς εμάς δεν μπορούν (ας κάτσουν να κοιτάν μηχανές και υπολογιστές να κάθονται ανενεργά), να κερδίζουμε ένα κομμάτι από αυτά που εμείς -και κανένας άλλος!- παράγουμε. Τα πάντα! Και ακριβώς αυτά έχουμε να κερδίσουμε αγωνιζόμενοι. Τα πάντα!

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ, ΜΕ ΣΗΚΩΜΑ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ.

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΥΣ ΚΑΡΕΚΛΟΚΕΝΤΑΥΡΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ.

Η ΓΣΕΕ ΚΑΙ Η ΑΔΕΔΥ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΑΞΙΩΣΗ.

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΜΑΗ
10.00 πμ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΑΦΙΣΕΣ, ΔΡΑΣΕΙΣ, Εργατικες Συγκετρωσεις - επετειακες και μη, ΚΕΙΜΕΝΑ, Πολιτικές Θέσεις - Παρεμβάσεις, συγχρονες εργασιακες σχεσεις

Πρωτομαγια 2017 – Καλεσμα στη διαδηλωση – Προκηρυξη, αφισα, πανο

Κάλεσμα στην πορεία της εργατικής Πρωτομαγιάς, Δευτέρα 10 πμ στην Πλατεία Ελευθερίας.
Μπορείς να κατεβάσεις την προκήρυξη σε pdf από εδώ.

Παρακάτω μπορείς να δεις την αφίσα και τα πανό που αναρτήθηκαν για κάλεσμα στη διαδήλωση.

 

Πρωτομαγιά 2017
Θα ξανα-απαγορευτεί η πάλη των τάξεων;

Πρώτη Μάη του 2017 και η ταξική αυτή επέτειος μας βρίσκει στο δρόμο για τα επίκαιρα αιτήματα της τάξης μας. Σε αυτή, λοιπόν, την επετειακή σημερινή συγκέντρωση, συμμετέχουμε όχι για να γιορτάσουμε την επιτυχία των αγώνων του αμερικανικού Σικάγο για την επίτευξη της 8ωρης εργασίας για το παγκόσμιο προλεταριάτο (δυστυχώς!), αλλά για να δώσουμε νέα νοήματα στους αγώνες που πρέπει να δομήσουμε στο σήμερα για να μην εξαθλιωθεί κι άλλο η ζωή μας. Ποιοί είναι όμως οι νέοι όροι με τους οποίους το κεφάλαιο οργανώνει αυτήν την εξαθλίωση;

Δεύτερη αξιολόγηση τρίτου μνημονίου; Τέταρτο μνημόνιο; Και τα δύο μαζί; Ένα μνημόνιο δανεισμού του ελληνικού κράτους με τους «ευρωπαϊκούς θεσμούς» και ένα άλλο με το ΔΝΤ; ή και τα δυο μαζί; Όπως και να ‘χει, όσο και να αναλύουμε (ή να μπερδευόμαστε με) τις τεχνικές λεπτομέρειες που διαβάζουμε στις ειδήσεις, το ζήτημα είναι ένα: Τα μνημόνια που έχει συνάψει το ελληνικό κράτος με τους δανειστές του (ΕΕ, Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ΔΝΤ) και οι νόμοι που τα συνοδεύουν είναι μια πετυχημένη πλατφόρμα για τη μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης ώστε να την εκμεταλλεύονται με πιο επικερδή τρόπο τα αφεντικά μας.

Γιατί όλα τα αφεντικά τον ίδιο στόχο έχουν, την επίτευξη κέρδους για την τσέπη τους. Είτε είναι μικρά είτε είναι μεγάλα, είτε είναι ξένα είτε είναι ντόπια. Μπορεί οι μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας και οι νόμοι που περνιούνται να είναι στρατηγική των μεγάλων ελληνικών αφεντικών στο πλαίσιο της πρόσδεσής τους στην καπιταλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ, αλλά δεν παραβλέπουμε ότι και τα μικρά αφεντικά μας (στα ρουχάδικα, στα γραφεία, στα καφέ και όπου αλλού) για να μην κονιορτοποιηθούν από την κρίση και χάσουν τις επιχειρήσεις τους, εκμεταλλεύονται τις ίδιες νομοθεσίας πάνω στην πλάτη μας.

Εμείς, το νεο-προλεταριάτο αυτής της χώρας (και αυτού του κόσμου συνολικά) είμαστε που έχουμε χάσει τη μπάλα και έχουμε ξεχάσει τα συμφέροντά μας. Είτε είμαστε επίσημα μισθωτοί και έχουμε ασφάλιση και μισθό, είτε είμαστε «μαύροι», είτε φοιτητές που χτυπάμε κάνα μεροκάματο για να συμπληρώσουμε το όλο και μικρότερο χαρτζιλίκι της οικογένειας, είτε συνταξιούχοι που βλέπουμε τη σύνταξη όλο να μικραίνει, έχουμε σίγουρα κοινό συμφέρον να ανατιμηθεί συνολικά η αξία μας. Να αμειβόμαστε περισσότερο, να δουλεύουμε λιγότερο, να ζούμε καλύτερα. Πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν τις αιχμές της δικιάς μας εργατικής πολιτικής ατζέντας, τα έχουμε ξεχάσει στο όνομα της όποιας “ρεάλ πολιτίκ” και ασχολούμαστε με το αν «το κράτος βγαίνει» ή «η οικονομία κινείται». Με την τόση εξειδίκευσή μας και την τόση πρόοδο της τεχνολογίας, η παραγωγικότητά μας είναι απείρως μεγαλύτερη απ’ ότι 50 χρόνια πριν. Τι πιο λογικό λοιπόν από το να δουλεύουμε λιγότερο και να αμειβόμαστε περισσότερο;

Σε αντίθεση βέβαια με την (φανταστική) εργατική ατζέντα, υπάρχει η ατζέντα των αφεντικών και του κράτους τους. Η οποία δεν είναι καθόλου φανταστική. Και με όχημα τα μνημόνια (παλιά και νέα) κάνουν νόμους του κράτους, «τους νόμους της αγοράς». Αυτά που ξέραμε σαν «μαύρη» εργασία ή «παράτυπες συνθήκες δουλειάς» γίνονται νόμοι του κράτους. Όλο και πιο έντονα όλο και γρηγορότερα.

500, 400, 300 ευρώ μισθός, καθόλου μισθός, 10, 12 ή και παραπάνω ώρες δουλειά κάθε μέρα, δουλειά και τις Κυριακές, απλήρωτες υπερωρίες, παράβλεψη κλαδικών συμβάσεων, απαγόρευση συνδικαλισμού και κινητοποιήσεων. Όλα αυτά τα οποία κάποτε ήταν στο περιθώριο της εργασιακής πραγματικότητας και συνήθως αφορούσαν μετανάστες ή γενικά θέσεις που θεωρούνται «ανειδίκευτου και προσωρινού εργάτη» (ενώ δεν ήταν ούτε το ένα ούτε το άλλο), σήμερα ψηφίζονται το ένα μετά το άλλο και γίνονται επίσημες νομοθεσίες.

Στο πλαίσιο λοιπόν των στημένων διαπραγματεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με τους δανειστές πρόκειται να ψηφιστούν από την ελληνική βουλή και να γίνουν νόμοι που θα εφαρμόζονται στις ζωές μας, τα εξής μέτρα:

Κλαδικές συμβάσεις:
Από το 2012, με το δεύτερο μνημόνιο, οι επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις υπερισχύουν των κλαδικών. Αυτό επικυρώνεται εκ νέου. Διασφαλίζεται ότι δε θα ισχύει η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων σε επιχειρήσεις που δεν τις υπογράφουν.

Ομαδικές Απολύσεις:
Αυτή τη στιγμή σε επιχειρήσεις με πάνω από 20 εργαζόμενους υπάρχει ένα ποσοστό που ορίζει πόσοι εργαζόμενοι μπορούν να απολυθούν κάθε μήνα. Επίσης, το υπουργείο εργασίας διατηρεί δικαίωμα βέτο απέναντι σε μια τέτοια διαδικασία. Με τα νέα μέτρα θα αυξηθεί το ποσοστό αυτό και θα δε θα υπάρχει το δικαίωμα βέτο του υπουργείου.

Συνδικαλιστικά όργανα και απεργίες:
Το σημαντικότερο όπλο των εργαζομένων, η απεργία, αντιμετωπίζεται από τα αφεντικά με μια νομοθετική ρύθμιση που λέει ότι δεν θα μπορούν να κηρύσσονται απεργίες από τα ΔΣ των σωματείων, αλλά θα απαιτείται το 50%+1 των ψήφων των μελών ενός σωματείου μετά από καθολική ψηφοφορία (πιθανώς και μυστική!).

Ανταπεργία αφεντικών (lock-out):
Δίνεται το νόμιμο δικαίωμα στο αφεντικό, να κλείνει την επιχείρησή του όταν οι υπάλληλοί του κάνουν απεργία, ή είναι σε επίσχεση εργασίας ή ακόμα για να επιτύχει μια συμφωνία που το συμφέρει απέναντι στους εργαζόμενους.

Συντάξεις:
Κι άλλη μείωση συντάξεων ώστε να επιτευχθεί συνολική μείωση του ΑΕΠ 1%. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω μείωσης της «προσωπικής διαφοράς» μέχρι και 22%.

Δουλειά τις Κυριακές:
Απελευθέρωση των αφεντικών γύρω από το ζήτημα της δουλειάς τις Κυριακές. Όλες τις Κυριακές του χρόνου, σε όλη την ελλάδα, για όλες τα εμπορικά μαγαζιά.

Δε χρειάζεται να είναι κάποιος “πολιτικός αναλυτής” για να καταλάβει τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω. Δυστυχώς ο εργατικός ξεσηκωμός στο Σικάγο το 1886 με αίτημα το 8ωρο είναι ακόμα επίκαιρος. Είμαστε ακόμα πολλά βήματα πίσω. Είμαστε στο σημείο όπου υπερασπιζόμαστε τη σημερινή κρατική νομοθεσία ως τελευταία γραμμή άμυνάς μας έναντι της σχεδιαζόμενης που θα έχει χειρότερους όρους για μας. Κάποιες δεκαετίες πίσω, οι εργατικοί αγώνες της μεταπολίτευσης πέτυχαν την ψήφιση του νόμου 1264 (το 1982), ο οποίος καταργούσε και αντικαθιστούσε το νόμο 330 του 1976. Έτσι επιτεύχθηκαν οι συλλογικές συμβάσεις, η προστασία των συνδικαλιστών, ο τρόπος κήρυξης απεργιών, η απαγόρευση του lock-out.

Το 1976 δεν είχαμε μνημόνια, ούτε κάποιους κακούς γερμανούς να καταδιώκουν την ελλάδα. Είχαμε και τότε (όπως και σήμερα) την απαίτηση των ντόπιων αφεντικών (τότε ήταν ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων που είχε θορυβηθεί από τις μαχητικές απεργίες των εργατών στις μεγάλες βιομηχανίες και είχε απαιτήσει νομική προστασία του) να προστατεύονται τα συμφέροντά τους έναντι αυτών των εργαζομένων.

Αντιλαμβανόμαστε πως το νομικό πλαίσιο (και ιδιαίτερα αυτό που καθορίζει τις εργασιακές σχέσεις) είναι η αποτύπωση της ταξικής πάλης στο χαρτί και με νόμους. Όταν λοιπόν, το προλεταριάτο της χώρας αυτής πετύχαινε την υποχώρηση των αφεντικών και τον εξαναγκασμό του κράτους να περνάει νόμους που ανατιμούν την εργασιακή δύναμη, καταλάβαινε ότι έχει δύναμη να νικά. Σήμερα, η κρατική νομοθεσία αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς και πάντα προς όφελος των αφεντικών. Είναι χρέος μας να στήσουμε αναχώματα. Είναι χρέος μας να σηκώσουμε κεφάλι. Να οργανωθούμε σε σωματεία ή σε εργατικές συνελεύσεις και να παλέψουμε ενάντια σε ό,τι μας καταστρέφει. Σε κάθε χώρο δουλειάς, να μιλήσουμε με τους συναδέλφους μας, να βρούμε κοινό τόπο τουλάχιστον της εργατικής μας αξιοπρέπειας, να ξεκαθαρίσουμε στο μυαλό μας ποιος είναι ο σύμμαχος και ποιος ο εχθρός. Γιατί σίγουρα υπάρχουν και οι δύο. Και το σύμμαχο δε θα τον βρούμε ούτε στο πρόσωπο του αφεντικού μας ούτε στο πρόσωπο του κολαούζου του ή της πολιτικής του βιτρίνας που στηρίζει νόμους ενάντια στη δικιά μας τσέπη και τη δικιά μας ζωή.

Ο υπουργός εργασίας της κυβέρνησης του “καραδεξιού” Καραμανλή το 1976, όταν περνούσε τον αντεργατικό νόμο 330 (που αντίστοιχό του είναι ο νόμος που θα περάσει η κυβέρνηση του “αριστερού” Τσίπρα) είπε: «Δε θα επιτρέψουμε την πάλη των τάξεων». Αναρωτιόμαστε αν έχει τις ίδιες μεγαλεπήβολες στοχεύσεις και η κ.Αχτσιόγλου.

Εμείς από την πλευρά μας καταλαβαίνουμε ότι η πάλη των τάξεων υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει όσο υπάρχει καπιταλισμός. Το ζήτημα είναι να κερδίζουμε εμείς. Και προς το παρόν μάλλον μας έχουν πάρει φαλάγγι τα αφεντικά.
Αν θέλουμε λοιπόν να μη ζήσουμε σα δούλοι, αν θέλουμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς δύναμης, αν θέλουμε να ανατιμηθεί η δουλειά μας, θα πρέπει να ματώσουμε. Να ξαναθυμηθούμε πρώτα απ’ όλα τη θέση μας, έπειτα ποιοι έχουν τα ίδια συμφέροντα με εμάς και ποιοι αντιθετικά, να αντιληφθούμε ότι έχουμε τη δύναμη να οργανωνόμαστε, να αγωνιζόμαστε, να εκβιάζουμε τα αφεντικά μας γιατί χωρίς εμάς δεν μπορούν (ας κάτσουν να κοιτάν μηχανές και υπολογιστές να κάθονται ανενεργά), να κερδίζουμε ένα κομμάτι από αυτά που εμείς -και κανένας άλλος!- παράγουμε. Τα πάντα! Και ακριβώς αυτά έχουμε να κερδίσουμε αγωνιζόμενοι. Τα πάντα!

Εργατικες Συγκετρωσεις - επετειακες και μη, ΚΕΙΜΕΝΑ, Πολιτικές Θέσεις - Παρεμβάσεις, συγχρονες εργασιακες σχεσεις

Προκηρυξη για την απεργια στις 8.12.16

Προκήρυξη που μοιράστηκε στην απεργιακή συγκέντρωση στην Ξάνθη στις 8.12.16
Μπορείς να την κατεβάσεις από εδώ

 
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ AΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ  ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Η επίθεση του κόσμου των αφεντικών στον κόσμο της εργασίας γίνεται ολοένα και εντονότερη. Το κράτος ,με σημερινό διαχειριστή τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και το κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, ακολουθώντας τις πολιτικές της Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ., ετοιμάζουν νέα επίθεση στο νεοπρολεταριάτο. Η αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας οξύνεται διαρκώς.

Μέρος αυτής της όξυνσης αποτελεί η επικείμενη επίθεση στα εργασιακά με τους νέους αντεργατικούς νόμους που αναμένεται να ψηφιστούν στα πλαίσια της δεύτερης αξιολόγησης του τρίτου μνημονίου. Πλήρης απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, επαναφορά του εργοδοτικού λοκ-άουτ, ακόμη μεγαλύτερη μείωση του κατώτατου μισθού, περαιτέρω διάλυση των συλλογικών συμβάσεων, χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και του δικαιώματος στην απεργία θα είναι τα απότοκα της ψήφισης των νέων αυτών μέτρων. Τα παραπάνω οδηγούν στην μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας στον ιδιωτικό τομέα, στην ανασφάλεια στο δημόσιο, στην ανταπεργία των αφεντικών ,στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, στους επιπλέον συμβιβασμούς, στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία και στα ελαστικά ωράρια. Με λίγα λόγια στην περαιτέρω εξαθλίωση και στον κοινωνικό κανιβαλισμό.

Η δεύτερη φορά «αριστερά», με άρωμα ακροδεξιάς, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να συνεργαστεί ανοιχτά με τον ΣΕΒ και τις εργοδοτικές ενώσεις προκειμένου να ικανοποιήσει τα συμφέροντα τους. Η λύση στα προβλήματα του νεοπρολεταριάτου δε θα έρθει από τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ενώσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που συντελούν στην περαιτέρω εξαθλίωση του. Οι ενώσεις ,αυτές, μαζί με τη βοήθεια του ΣΥΡΙΖΑ έπαιξαν τον κύριο ρόλο στην αποσυγκρότηση και στον αποπροσανατολισμό των εργατικών και ταξικών αγώνων των τελευταίων επτά ετών.

Γι’ αυτό εμείς, το νεοπρολεταριάτο αυτού του κόσμου θα πρέπει να οργανωθούμε ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά, για να μη χαθούμε. Και εμείς είμαστε σαφέστατα η πλειοψηφία αυτής της κοινωνίας. Είτε είμαστε ντόπιοι είτε είμαστε ξένοι ,είτε είμαστε χριστιανοί είτε μουσουλμάνοι, είτε είμαστε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, είτε είμαστε επισφαλείς και άνεργοι είτε είμαστε μόνιμοι, είτε δουλεύουμε σε γραφείο είτε σε εργοτάξιο, είτε στην αίθουσα είτε με το δίσκο στο χέρι, έχουμε κάθε λόγο να κινηθούμε ενάντια στο μέλλον που ετοιμάζεται για τις ζωές μας. Απέναντι στο γραφειοκρατικό, κομματικά ελεγχόμενο και από τα πάνω οργανωμένο συνδικαλισμό, που αποτελεί βασικό θιασώτη της ταξικής συνεργασίας και της κοινωνικής ειρήνης, αντιτάσσουμε την οργάνωση των καταπιεσμένων σε σωματεία βάσης και ταξικές πρωτοβουλίες.

ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΈΣ ΤΟΥ ΕΓΧΩΡΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΟΛΟΙ- ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ- ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!

ΑΦΙΣΕΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, λευκη νυχτα

Εναντια στην καταστολη της πολιτικης αφισοκολλησης (με αφορμη τη Λευκη Νυχτα στην Ξανθη)

Μετά τη σύλληψη μελών μας κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης ενάντια στη Λευκή Νύχτα, λάβαμε ραβασάκι από το Δήμο Ξάνθης, το οποίο μας καλούσε σε “απολογία” για διαφημιστική αφισοκόλληση.
Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση μας σε σχέση με την κλήση του δήμου Ξάνθης σε pdf από εδώ.

Στις 27.05.2016 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από το Πέλοτο, άτομα απ’τον αντιεξουσιαστικό χώρο και την αριστερά στο Δημαρχείο Ξάνθης, όπου μοιράστηκε η ανακοίνωση στους υπαλλήλους και κατατέθηκε από τα μέλη του Πέλοτο που συνελήφθησαν σε αφισοκόλληση ενάντια στη Λευκή Νύχτα ως έγγραφη θέση τους σε σχέση με την κλήτευση που τους έγινε από το Δήμο Ξάνθης για να “απολογηθούν” για διαφημιστική αφισοκόλληση.

Μετά την παρέμβαση στο Δημαρχείο ήρθε δεύτερο ραβασάκι στα μέλη του Πέλοτο που είχαν καταθέσει την ανακοίνωσή μας, το οποίο έλεγε ότι ο δήμος κάνει πίσω.. δεν ήξερε.. σόρυ.
Έπειτα κολλήσαμε σε 70 αντίτυπα την παρακάτω αφίσα. Στην αφισοκόλληση συμμετείχε το ΚΚΕ-μλ με δική του αφίσα.
dimos

IMG_20160627_151432

ΔΡΑΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, λευκη νυχτα

Παρεμβαση στο Δημαρχειο για την υπερασπιση της πολιτικης αφισοκολλησης

Μετά τη σύλληψη μελών μας κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης ενάντια στη Λευκή Νύχτα, λάβαμε ραβασάκι από το Δήμο Ξάνθης, το οποίο μας καλούσε σε “απολογία” για διαφημιστική αφισοκόλληση.
Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση μας σε σχέση με την κλήση του δήμου Ξάνθης σε pdf από εδώ.

Στις 27.05.2016 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από το Πέλοτο, άτομα απ’τον αντιεξουσιαστικό χώρο και την αριστερά στο Δημαρχείο Ξάνθης, όπου μοιράστηκε η ανακοίνωση στους υπαλλήλους και κατατέθηκε από τα μέλη του Πέλοτο που συνελήφθησαν σε αφισοκόλληση ενάντια στη Λευκή Νύχτα ως έγγραφη θέση τους σε σχέση με την κλήτευση που τους έγινε από το Δήμο Ξάνθης για να “απολογηθούν” για διαφημιστική αφισοκόλληση.
Μοιράστηκε επίσης σε διερχόμενο κόσμο στην πλατεία και κρεμάστηκε το πανό στο δημαρχείο.

dimarxei

dimarxeio

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ, λευκη νυχτα

Ανακοινωση σχετικα με το καλεσμα για “απολογια” απο το Δημο Ξανθης

Μετά τη σύλληψη μελών μας κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης ενάντια στη Λευκή Νύχτα, λάβαμε ραβασάκι από το Δήμο Ξάνθης, το οποίο μας καλούσε σε “απολογία” για διαφημιστική αφισοκόλληση.
Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε pdf από εδώ ή να τη διαβάσεις παρακάτω


Ο ΔΗΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ!
Ο ΔΗΜΟΣ ΞΑΝΘΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ!
ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ!

Σας ευχαριστούμε πολύ! Ο Δήμος της πόλης μας, αποδεικνύει με ακόμα ένα τρόπο πώς αντιλαμβάνεται την πολιτική έκφραση, την πολιτική δράση. Σαν διαφήμιση!

Με έκπληξη λάβαμε “ραβασάκι” του Δήμου, με το οποίο μας ζητάει λίγο-πολύ να παρουσιαστούμε σε κάποια επιτροπή του και να απολογηθούμε για το ότι κολλήσαμε μία πολιτική αφίσα σε σημείο που «απαγορεύεται η υπαίθρια διαφήμιση». Να απολογηθούμε δηλαδή στην πραγματικότητα για το ότι έχουμε πολιτική δράση. Και θα κρίνει το Δημοτικό Συμβούλιο την απολογία μας και θα αποφανθεί αν θα μας εξουθενώσει οικονομικά, όντας σε αγαστή συνεργασία με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

Ο Δήμος της πόλης μας δεν δέχεται του διαφωνούντες! Θα τους πατάξει! Θα τους πιει το αίμα! Χούντα ρε!

Ποια είναι η υπόθεση;

Στις 11 Μάρτη ο Δήμος Ξάνθης διοργάνωσε Λευκή Νύχτα στην πόλη μας. Αυτή είναι μια γνωστή υπόθεση πλέον, όπου τα εμπορικά καταστήματα μένουν ανοιχτά μέχρι τις 12 τη νύχτα, στο πλαίσιο μιας “γιορτής” και για να τονωθεί η εμπορική κίνηση κλπ. Αρκετοί δήμοι στην ελλάδα το έχουν εφαρμόσει την τελευταία διετία. Προσέχουν να είναι Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ, ώστε να έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας η προσπάθεια.

Η αλήθεια είναι η εξής: Ξεζούμισμα των εργαζομένων εμποροϋπαλλήλων, ωράρια λάστιχο, εξαφάνιση του ελεύθερου χρόνου και της προσωπικής ζωής. Τα ίδια αποτελέσματα που έχουν και οι Κυριακές που ανοίγουν τα εμποροκαταστήματα.

Δε χρειάζεται να αναρωτηθούμε και πολύ για να καταλάβουμε ποιος κερδίζει από αυτήν την υπόθεση. Σίγουρα όχι εμείς, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, το νεοπρολεταριάτο αυτού του κόσμου. Είτε κάποιες στιγμές ενσαρκώνουμε το ρόλο του εργαζόμενου, παίρνοντας μισθούς ψίχουλα και μηδέν ασφάλιση στις περισσότερες περιπτώσεις. Είτε κάποιες άλλες στιγμές ενσαρκώνουμε το ρόλο του καταναλωτή, με ελάχιστα χρήματα στην τσέπη για τα απαραίτητα. Αυτοί που κερδίζουν είναι τα κάθε λογής αφεντικά μας. Που εξαθλιώνουν τη ζωή μας για να διατηρήσουν τα κέρδη τους. Που καταβαραθρώνουν τους μισθούς μας, που μας απαγορεύουν την περίθαλψη επειδή δε μας ασφαλίζουν, που μας λένε ότι θα δουλεύουμε σα σκλάβοι μέχρι τα βαθιά γεράματα χωρίς καμιά καβάτζα. Και τελικά μας παίρνουν και τις ελεύθερες ώρες μας, μας λένε ότι θα δουλεύουμε όλη τη μέρα και όλη τη νύχτα. Αυτή είναι η νέα εργασιακή νομοθεσία! Και ο Δήμος Ξάνθης δείχνει ότι τη στηρίζει με όλη του την ψυχή.

Εμείς, ως πολιτική οργάνωση του αντικαπιταλιστικού κινήματος, εναντιωθήκαμε στη γιορτή αυτή των απανταχού αφεντικών. Εκδόσαμε και κολλήσαμε μια αφίσα (η οποία για την αποκατάσταση της αλήθειας ήταν μεγέθους 50x70cm και όχι μικρότερη όπως λανθασμένα την μέτρησε η αστυνομία), η οποία επισυνάπτεται στο τέλος του κειμένου και ανέλυε το γιατί είμαστε ενάντια στη Λευκή Νύχτα.

Ήταν μια πολιτική και όχι διαφημιστική αφίσα, όπως είναι γραμμένο στο ραβασάκι που στάλθηκε στα μέλη μας. Και η παραχάραξη της αλήθειας από το Δήμο Ξάνθης (σε συνεργασία με την αστυνομία) μας εξοργίζει.

Την κολλήσαμε στο κέντρο της πόλης. Κατά τη διάρκεια μίας δράσης αφισοκόλλησης, ένα όχημα της αστυνομίας παρενόχλησε το συνεργείο μας και το πλήρωμά του απαίτησε από τέσσερις συντρόφους μας να μπουν μέσα σε αυτό. Στο αστυνομικό τμήμα συνεχίστηκε η παρενόχληση της αστυνομίας ενάντια στην πολιτική μας δράση, ενώ 30 περίπου συναγωνιστές από διάφορες τάσεις του ανταγωνιστικού κινήματος βρέθηκαν έξω από το τμήμα, απαιτώντας να αφεθούν οι σύντροφοι άμεσα, όπως και έγινε. Για τα γεγονότα έχουμε μιλήσει με παλαιότερη ανακοίνωσή μας (http://tinyurl.com/peloto-afisa).

Στην καταστολή που δεχτήκαμε από την αστυνομία, απαντήσαμε άμεσα διοργανώνοντας μαζική ΠΟΛΙΤΙΚΗ! αφισοκόλληση με συναγωνιστές από διάφορες πολιτικές συλλογικότητες και κόμματα, στην οποία κολλήθηκαν διάφορες αφίσες, που υπερασπίζονταν το δικαίωμά μας να κολλάμε τις αφίσες μας. Η δικιά μας αφίσα για το θέμα επισυνάπτεται επίσης στο τέλος του κειμένου. Συναντήσαμε οχήματα της αστυνομίας και σε αυτή τη δράση. Το πλήρωμα των οποίων δε μας παρενόχλησε αυτή τη φορά. Μάλλον είχε πάρει το μάθημά του, ότι δε θα σταματήσουμε την πολιτική μας δράση με τέτοιες φτηνές μεθόδους τρομοκρατίας.

Γιατί και αυτοί και εμείς δεν ξεχνάμε! Πριν δύο χρόνια η αστυνομία συνέλαβε μέλος της ΚΕΕΡΦΑ, το οποίο κολλούσε αντιρατσιστικές αφίσες. Και τότε είχε συνεργαστεί ο Δήμος μας με την αστυνομία. Ο αντιδήμαρχος Θεοδωρίδης είχε καταθέσει μάλιστα μήνυση για να την πάρει πίσω λίγο αργότερα. Να δώσουμε συγχαρητήρια στο Δήμο και για εκείνη τη λαμπρή στιγμή στην καριέρα του. Μάλλον οι κρατούντες στο Δήμο εκτός από φίλοι της αντεργατικής πολιτικής είναι και φίλοι της ρατσιστικής πολιτικής του κράτους.

Και τελικά;

Τελικά, η αστυνομία έστειλε τα στοιχεία των τεσσάρων συντρόφων μας, στο συνεργάτη της το Δήμο. Ο Δήμος Ξάνθης και η αστυνομία ψεύδονται λέγοντας ότι η αφίσα μας είναι διαφημιστική για τη Λευκή Νύχτα! Για να μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν το νόμο και να μας ρίξουν εξουθενωτικό πρόστιμο. Κρύβουν την αλήθεια. Ότι η αφίσα ήταν πολιτική! Επειδή ντρέπονται να πουν ότι απαγορεύουν την πολιτική δράση. Επειδή αυτά τα κάνουν οι χούντες! Και σε χούντα μετατρέπεται το αστικό καθεστώς σε περιόδους κρίσης του, δείχνοντας το γνήσιο πρόσωπό του.

Μας το δείχνει ξεκάθαρα ο Δήμος μας. Διοργανώνει Λευκή Νύχτα και κυνηγάει όποιον διαφωνεί με αυτήν. Δεν είδαμε να πέφτουν πρόστιμα σε όλα τα κωλομάγαζα και στα κωλόμπαρα με διεύθυνση, ονοματεπώνυμα και ΑΦΜ που γεμίζουν την πόλη μας με τις απαίσιας αισθητικής και ηθικής αφίσες τους. Δεν είδαμε να κυνηγιέται ο Εμπορικός Σύλλογος και να κυνηγάει τον ίδιο του τον εαυτό(!!!) ο Δήμος Ξάνθης που κολλούσε διαφημιστικές(!) αφίσες για τη Λευκή Νύχτα στον ίδιο τοίχο(!) που κολλούσαμε εμείς ενάντια στο ίδιο πανηγύρι. Αλλά έτσι είναι οι χούντες. Είτε κοινοβουλευτικές είτε όχι, ο ηθικός πυρήνας τους μένει ακέραιος. Προσπαθούν να πατάξουν τους αντιφρονούντες.

Ε λοιπόν δηλώνουμε ότι δε θα σταματήσουμε την πολιτική μας δράση. Και αυτή περιλαμβάνει και την πολιτική αφισοκόλληση. Ούτε κανάλια έχουμε, ούτε μεγάλα ραδιόφωνα, ούτε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες.

Οι αφίσες μας στους τοίχους είναι η φωνή των καταπιεσμένων!

Πέλοτο
05.2016

ΑΦΙΣΕΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, λευκη νυχτα

Αφισοκολληση ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΜΕΛΩΝ ΜΑΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ ΑΦΙΣΟΚΟΛΛΗΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΥΚΗ ΝΥΧΤΑ

Αφίσα που κολλήθηκε σε 100 αντίτυπα στο κέντρο της πόλης σε κοινή δράση με άτομα από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, τον ανοιχτό κοινωνικό χώρο Xanadu, την Ανταρσυα και το ΚΚΕμλ.

afskls_03.16.

IMG_20160417_154116

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ, λευκη νυχτα

Ανακοινωση για τη συλληψη μελων μας σε δραση αφισοκολλησης εναντια στη Λευκη Νυχτα

Ανακοίνωση που μοιράστηκε σε πολλά αντίτυπα στο κέντρο της πόλης σε κοινή δράση με άτομα από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, τον ανοιχτό κοινωνικό χώρο Xanadu, την Ανταρσυα και το ΚΚΕμλ.

Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε pdf από εδώ ή να την διαβάσεις παρακάτω

Σχετικά με τη σύλληψη 4 συντρόφων μας κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης
ενάντια στη Λευκή Νύχτα του Εμπορικού Συλλόγου και του Δήμου Ξάνθης

Την Δευτέρα 7 Μάρτη έγινε προγραμματισμένη αφισοκόλληση της συλλογικότητας
μας με τη συνδρομή συντρόφων και συντροφισσών από άλλες συλλογικότητες.
Προς το τέλος της αφισοκόλλησης, μας σταμάτησαν μπάτσοι οι οποίοι αφού
έλεγξαν τα στοιχεία όλων μας, επιλεκτικά προσήγαγαν 4 άτομα της συλλογικότητας
μας καθώς και έναν περαστικό που μας υπερασπίστηκε εμπράκτως. Αφού
μεταφερθήκαμε στο ΑΤ Ξάνθης μας ενημέρωσαν ότι δεν υπήρχε καταγγελία, ότι η
σύλληψή μας ήταν πρωτοβουλία “του οργάνου” και ότι θα γίνει “μήνυση για
πταισματική παράβαση” (παράβαση κάποιου νόμου περί αφισοκόλλησης). Φυσικά
δεν έχασαν την ευκαιρία οι μπάτσοι του τμήματος πολιτεύματος να έρθουν και να
εξετάσουν οι ίδιοι, τα σακίδια μας. Τον περαστικό που προς τιμήν του μας
υπερασπίστηκε, τον αφήσαν ελεύθερο άνευ κατηγοριών.

Η αφισοκόλληση ήταν μέρος της καμπάνιας της συλλογικότητας μας ενάντια στα
απελευθερωμένα ωράρια εργασίας και συγκεκριμένα ενάντια στην λευκή νύχτα που
αποφάσισε ο εμπορικός σύλλογος για το βράδυ της Παρασκευής 11 Μάρτη και
συνεπάγεται την παράταση του ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων μέχρι τις 12
το βράδυ. Η αφορμή είναι το λαϊκολούμπεν πανηγύρι που ονομάζεται ξανθιώτικο
καρναβάλι, άλλη μια ‘γιορτή’ κατανάλωσης σουβλακίων και αλκοόλ, που μετατρέπει
την πόλη κάθε χρόνο σε μια ατελείωτη ταπετσαρία σεξιστικών αφισών που δεν
ρυπαίνουν μόνο την πόλη αλλά κυρίως τη νοημοσύνη μας. Ο ολοκληρωτισμός της
εργασίας δεν έρχεται μόνο με τα σύγχρονα νταχάου για τους μετανάστες εργάτες,
αλλά και μέσα από τα γκλίτερ, τα θεάματα μαζικής κατανάλωσης και τα ψεύτικα
χαμόγελα των αφεντικών, μικρών και μεγάλων. Και είναι και δική μας ευθύνη να το
ανατρέψουμε. Όπως και παλιότερα με αφορμή την κατάργηση της κυριακάτικης
αργίας ή τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας θεωρούμε ότι κάνουμε το
αυτονόητο. Το ελάχιστο που πρέπει να κάνουμε ως εργαζόμενοι/ες, ως νέο-
προλετάριοι, που στην περίοδο κρίσης είδαμε την εργασιακή μας πραγματικότητα
να γίνεται όλο και πιο δυσμενής και την εργατική μας αξιοπρέπεια να
καταβαραθρώνεται από δεξιά κι «αριστερά». Είδαμε το μισθό μας να χάνεται, το
ωράριο μας να ελαστικοποιείται, πιάσαμε τον εαυτό μας να παρακαλάει για λίγη
προϋπηρεσία (κοινωφελή εργασία το λένε αυτοί, απλήρωτη εργασία το λέμε εμείς)
και να σηκώνεται την Κυριακή για να ανοίξει το μαγαζί του αφεντικού του. Και τώρα
σαν να μην έχει αρκετά λούσα και φώτα αυτές τις μέρες η πόλη θέλουν να μας
εκθέσουν σαν προϊόν στις βιτρίνες της καρναβαλικής και κανιβαλικής τους λόξας.

Οι μπάτσοι είναι το οπλισμένο χέρι του κράτους και των αφεντικών και κάθε κίνηση
τους αντανακλά τις αξίες και τις επιταγές της κυριαρχίας. Φυσικά και το
περιστατικό στην αφισοκόλληση μας, δεν είναι άσχετο με το περιεχόμενο της
αφίσας και των υποκειμένων που την κολλούσαν. Φυσικά και η καταστολή δεν είναι
απλά μια ‘άνευ-πρόσημου’ εφαρμογή κάποιων ‘αντικειμενικών’ νομοθετημάτων. Η
καταστολή πάντα στόχευε και πάντα θα στοχεύει στα αγωνιζόμενα κομμάτια αυτής
της κοινωνίας. Πάντα θα προσπαθεί να ξηλώσει από την συλλογική συνείδηση την
αναπαράσταση της αλληλεγγύης, της αντίστασης, του αγώνα ενάντια σε όλα όσα
μας κλέβουν τη ζωή. Και χρησιμοποιεί όλα τα μέσα που έχει για να το πετύχει: από
τη βιομηχανία διώξεων για τον πολιτικό παροπλισμό των ενεργών αγωνιστών και την
οικονομική αφαίμαξη των οργανώσεων τους, τις συνεχείς παρενοχλήσεις από τις
δυνάμεις καταστολής μέχρι τις φασιστικές- παρακρατικές επιθέσεις στις δομές του
κινήματος και τις μαφιόζικες επιθέσεις με μαχαίρια σε συντρόφους.

Ε λοιπόν, με χαρά ενημερώνουμε κάθε ενδιαφερόμενο ότι η καταστολή σε καμιά
περίπτωση δεν μας αποδυναμώνει. Ίσα ίσα μας πείθει ολοένα και περισσότερο για
τον δρόμο που έχουμε επιλέξει να βαδίσουμε. Μας πεισμώνει ακόμα παραπάνω στον
αγώνα για την κοινωνική επανάσταση. Μας δένει και μας ενώνει, ώστε να είμαστε
ακόμα πιο δυνατοί για την επόμενη επίθεση που θα δεχτούμε. Μας δίνει δύναμη να
βγούμε και την επόμενη μέρα στο δρόμο γνωρίζοντας ότι όλα όσα πολεμάμε είναι
εκεί απέναντι και επιτίθενται γιατί νοιώθουν φόβο. Ας κάνουν λοιπόν τη δουλειά
τους. Έτσι κι αλλιώς δικά τους είναι τα ‘έργα’ στα οποία εμείς εναντιωνόμαστε.
Αλλά να είναι σίγουροι ότι εμείς θα είμαστε συνεπείς στο πώς απαντάμε σε τέτοιου
είδους προσπάθειες τρομοκράτησης του κινήματος. Και θα απαντάμε πάντα
συλλογικά και δυναμικά υπερασπιζόμενοι τις πολιτικές μας θέσεις και διεκδικώντας
το χώρο που μας ανήκει. Και δε θα βαρεθούμε να καταδικάζουμε στο δρόμο και
αδιαμεσολάβητα την εργασιακή αθλιότητα, το φασισμό και τη ξενοφοβία που θέλουν
να συνηθίσουμε.

Μπάτσοι, δικαστές, αφεντικά, δήμαρχοι, φασίστες, μαφιόζοι, ρουφιάνοι βάλτε το
καλά στο μυαλό σας:
Θα υπερασπιστούμε την πολιτική μας ύπαρξη, τους συντρόφους μας, τις δομές του
κινήματος με κάθε μέσο.

Πέλοτο 03.16

ΑΦΙΣΕΣ, Προγραμματα Ωφελειας του Κεφαλαιου, συγχρονες εργασιακες σχεσεις

Αφίσα ενάντια στην κοινωφελή εργασία, προγράμματα voucher κλπ

Αφίσα που τυπώθηκε σε 300 αντίτυπα και κολλήθηκε στην πόλη της Ξάνθης τον Οκτώβρη του 2014

afisa_2plh_kyr-vouch_voucher

????????????????????????????????????
????????????????????????????????????
ΔΡΑΣΕΙΣ, ΚΕΙΜΕΝΑ, Κυριακατικη Εργασια

Πανο, τρικακια και προκηρυξη εναντια στην Κυριακατικη εργασια, 07.2014

Κρεμάστηκε πανό στην κεντρική πλατεία, πετάχτηκαν τρικάκια στο κέντρο της πόλης και μοιράστηκε προκήρυξη με αποσπάσματα από αντίστοιχη της αθηναϊκής συλλογικότητας “Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια”, την οποία μπορείς να κατεβάσεις σε pdf από εδώ

DSCF2463 1153