Category Archives: ΚΕΙΜΕΝΑ

Τα κείμενα της πολιτικής οργάνωσης “Πέλοτο”

ΚΟΙΝΗ ΑΦΙΣΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

ΚΟΙΝΗ ΑΦΙΣΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

*Αφίσα που κυκλοφόρησε και θα κολλιέται το επόμενο διάστημα σε Αθήνα, Πάτρα, Αλεξανδρούπολη και Ξάνθη από την Ταξική Αντεπίθεση / ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ων, την αναρχική ομάδα Δυσήνιος Ίππος, το Πέλοτο / στο δρόμο για την αναρχία και τον κομμουνισμό και τη Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣEIΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

Πίσω από την ιμπεριαλιστική σύγκρουση κρύβεται ο αδυσώπητος ανταγωνισμός για το μοίρασμα του κόσμου, των αγορών, των σφαιρών επιρροής, τον έλεγχο των εμπορικών και ενεργειακών πηγών και οδών. Οι λαοί μετατρέπονται σε σφαχτάρια του ιμπεριαλιστικού θυσιαστηρίου για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των αστικών τάξεων.

ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, βεβαίως, πως η σφαγή στην Παλαιστίνη φέρει και την υπογραφή του ελληνικού κράτους που έχει συνάψει πολύπλευρη στρατηγική συμμαχία με το κράτος του Ισραήλ Η Ελλάδα παρέχει απλόχερα στρατιωτικές διευκολύνσεις στο Ισραήλ, ενώ ολοένα και πυκνώνουν οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, οι οποίες θα πρέπει να γίνουν αντιληπτές τόσο ως μιλιταριστική θωράκιση της οικονομικής συνεργασίας των δυο χωρών όσο και ως τμήμα των γεωπολιτικών επιδιώξεων του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Η ίδια τυχοδιωκτική πολιτική αναπτύσσεται και στην εμπλοκή του ελληνικού κράτους στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διεξάγεται στο έδαφος της Ουκρανίας, η οποία βαθαίνει ακόμα περισσότερο μετά τη “διμερή συμφωνία ασφάλειας” που συνυπέγραψαν Μητσοτάκης και Ζελένσκι στο περιθώριο της Συνόδου κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες στις 17 Οκτωβρίου.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Η “ειρήνη” τους δεν είναι τίποτε άλλο παρά προθάλαμος του πολέμου, “ειρήνη” με το πιστόλι στον κρόταφο, βασισμένη στα ολέθρια δόγματα των πυρηνικών αλληλοεκβιασμών και της “εξασφαλισμένης αμοιβαίας καταστροφής”. Για αυτό είναι άμεσο επαναστατικό καθήκον μας η οικοδόμηση ενός μαχητικού κινήματος εναντίον του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΝ

αναρχική ομάδα Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα)
Ταξική Αντεπίθεση / ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ων (Αθήνα)
Πέλοτο / στο δρόμο για την αναρχία και τον κομμουνισμό (Ξάνθη)
Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – 24/OLYMPIC COOPERATION – 24»

Ανακοίνωση με αφορμή την επίσκεψη μαθητών σε στρατιωτική άσκηση που έλαβε χώρα στο Πετροχώρι Ξάνθης. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

ΓΙΑ ΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – 24/OLYMPIC COOPERATION – 24»

Το ελληνικό κράτος προσδεμένο πλήρως στο άρμα του ΝΑΤΟ ακολουθεί πιστά τις εντολές του δυτικού ιμπεριαλισμού για τη Μ. Ανατολή, που ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου. Από τις ελληνικές φρεγάτες που συνδράμουν στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας, τη μετατροπή της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα σε συντονιστικό κέντρο της εν λόγω επιχείρησης, την ελληνική αποστολή αντιπυραυλικών συστημάτων και προσωπικού να τα στελεχώνει από το 2021 στη Σ. Αραβία, τις πολεμικές ασκήσεις συνεργασίας με το Ισραήλ στον ελλαδικό χώρο, μέχρι την υλική και πολιτική στήριξη του Ισραήλ και της γενοκτονίας που διαπράττει, το ελληνικό κράτος μετέχει ενεργά στην εν εξελίξει αιματοχυσία.

Παράλληλα συνεχίζει τις αποστολές όπλων στην Ουκρανία χρησιμοποιώντας την Αλεξανδρούπολη σαν ορμητήριο νατοϊκών στρατευμάτων για να συνδράμουν στην περιοχή, όσο ολόκληρος ο ελλαδικός χώρος τείνει να μετατραπεί σε νατοϊκή βάση, κρίσιμη για τους σχεδιασμούς της συμμαχίας λόγω της γεωγραφικής του θέσης, και εφαλτήριο στρατιωτικών δυνάμεων, όπως διαχρονικά συμβαίνει με τη βάση της Σούδας για την εμπλοκή στη Μ. Ανατολή.

Στις 20 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε στο Πετροχώρι Ξάνθης, η διακρατική στρατιωτική άσκηση «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – 24/OLYMPIC COOPERATION – 24». Στην άσκηση σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ συμμετείχαν φίλιες και σύμμαχες χώρες της Ελλάδας και συγκεκριμένα ένοπλες δυνάμεις από την Αλβανία, την Αρμενία, την Αυστρία, την Βουλγαρία, την Γαλλία, τη Γεωργία, την Ιορδανία και την Κύπρο. Με καθεστώς παρατηρητή συμμετείχαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Ιταλία, η Ινδία και η Σαουδική Αραβία. Όπως περιχαρής δήλωσε ο υπουργός άμυνας Νίκος Δένδιας, θα πρέπει να διδαχθούμε από τα μέτωπα της Ουκρανίας και του Ισραήλ και το Δ’ΣΣ που οργάνωσε την στρατιωτική άσκηση, το έκανε πράξη!

Δεν θα σταθούμε στο γεγονός ότι αποτελεί ύβρη προς το θεσμό της «Ολυμπιακής Εκεχειρίας» η ονομασία μιας προσομοίωσης πολέμου και θανάτου ως Ολυμπιακή Συνεργασία και μάλιστα από εθνικόφρονες- καραβανάδες μυημένους, τάχα, στο «αρχαίο πνεύμα αθάνατο». Θα σταθούμε όμως στο γεγονός ότι την άσκηση παρακολούθησαν μαθητές του 3ου ΓΕΛ Ξάνθης, με την συνοδεία των εκπαιδευτικών Νότας Γλυκερίας και του Αργύριου Διαμαντή. Μάλιστα επέλεξαν να βάλουν τα παιδιά σε άρματα μάχης, πολεμικά ελικόπτερα και άλλες μηχανές θανάτου.

Μέχρι σήμερα τα πολεμικά μέτωπα στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη μετρούν εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Νέους και νέες της τάξης μας που γίνονται κρέας στα κανόνια των ιμπεριαλιστών, παιδιά που σκοτώνονται από τις έξυπνες βόμβες τους, νοσοκομεία σχολεία και κατοικίες που ισοπεδώνονται σε μια φρίκη δίχως τέλος. Οι μαθητές που σήμερα παρακολούθησαν το «θέαμα» και «ξεναγήθηκαν στα άρματα» είναι εκείνοι που σε ενδεχόμενη στρατιωτική εμπλοκή της χώρας θα καλεστούν να σκοτώσουν κάποιον συνομήλικο τους και αντίστοιχα να σκοτωθούν για τα συμφέροντα των εκάστοτε αφεντικών. Την ώρα που οι πολεμικοί εξοπλισμοί της χώρας γιγαντώνονται, ροκανίζοντας τις κοινωνικές μας ανάγκες, είναι τρομακτικό να ξεναγούμε τα παιδιά μας, στο σφαγείο που ετοιμάζεται για αυτά. Ακόμα περισσότερο, είναι αποτροπιαστικό αυτό να γίνεται με τη συνοδεία των δασκάλων τους, με την πλήρη υποστήριξη από την διεύθυνση εκπαίδευσης και την ανερυθρίαστη προβολή από τα τοπικά μμε.

Απέναντι στην ζοφερή αυτή εικόνα, εμείς επιλέγουμε να εστιάζουμε στην εικόνα της Δασκάλας Ελευθερίας Παλαιστίδου, που με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Ειρήνης, στις 21 Σεπτέμβρη, έφτιαξε μαζί με τους μαθητές της, μια μεγάλη ζωγραφιά για την ειρήνη. Στο κέντρο της, έγραψαν δύο λέξεις: Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

Ο διευθυντής εκπαίδευσης στη Δ΄ Αθήνας όπου εργάζεται η δασκάλα, έσπευσε στο σημείο για να αποκαταστήσει την τάξη και την κάλεσε σε απολογία. Σύμφωνα με τον διευθυντή της Διεύθυνσης Π.Ε. Δ’ Αθήνας, η δασκάλα υπέπεσε στο παράπτωμα της «παράβασης υπαλληλικού καθήκοντος», γιατί έπραξε αυτό που είναι δικαίωμα, αλλά και χρέος δικό της, αλλά και όλων των εκπαιδευτικών: να μιλήσει στα παιδιά για το δικαίωμα στην ειρήνη και την ελευθερία, αντί καθημερινά να δολοφονούνται από τις βόμβες, τη δίψα, την πείνα και τις αρρώστιες.

Εμείς ξεκάθαρα τασσόμαστε στο πλευρό της. Ο μόνος δρόμος για να αποφύγουμε το σφαγείο που μας ετοιμάζουν, είναι να στοχοποιήσουμε τις πολεμικές ασκήσεις και τα εξοπλιστικά προγράμματα, που ροκανίζουν τις κοινωνικές μας ανάγκες και προετοιμάζουν το έδαφος και περαιτέρω εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Να μπλοκάρουμε τον πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών και να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης με τους καταπιεσμένους διεθνώς. Να σταθούμε απέναντι στην πολιτική που προετοιμάζει την ίδια μοίρα για όλους μας. Γιατί η μόνη προοπτική ουσιαστικής ειρήνευσης βρίσκεται στη οργάνωση, την αλληλεγγύη και την αντεπίθεση των από τα κάτω. Βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα στους δρόμους του αγώνα για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, χωρίς διακρίσεις. Ένα κόσμο που θα φέρει την ειρήνη για όλη την ανθρωπότητα.

 

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΙΣ 12/11/23 ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ 17ΧΡΟΝΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΙΣ 12/11/23 ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ 17ΧΡΟΝΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 17.12.24 ΣΤΙΣ 9.00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΞΑΝΘΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 14.12.24 ΣΤΙΣ 19.00 ΣΤΟΝ Α.Κ.Χ XANADU

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

Το βράδυ του Σαββάτου (11/11/2023), ο 17χρονος Ρομ Χρήστος Μιχαλόπουλος δολοφονείται εν ψυχρώ από μπάτσο στην περιοχή της Αλιάρτου στη Βοιωτία.

Τρία χρόνια μετά την δολοφονία του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη (18 ετών), που τον γάζωσαν με 38 σφαίρες, δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη (16 ετών), που τον δολοφόνησαν για 20 ευρώ βενζίνη, όπου η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη αθώωσε άμεσα τους ένστολους δολοφόνους, ενώ το κράτος, με τη στήριξη των περισσότερων κομμάτων της βουλής, τους επιβράβευσε με χορήγηση έκτακτου επιδόματος 600 ευρώ, γίναμε ξανά στο ίδιο έργο θεατές.

Οι επίσημες ανακοινώσεις της ΕΛ.ΑΣ. από την πρώτη στιγμή έκαναν λόγο για «εκπυρσοκρότηση όπλου», για «θανάσιμο τραυματισμό υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες» κ.α. και σύσσωμα τα αστικά μ.μ.ε. αναπαράγουν το ίδιο αφήγημα στηριζόμενα στη εθνοτική ταυτότητα του θύματος. Συντηρούν και ενισχύουν τον αντιτσιγγανισμό, δίνοντας έτσι νομιμοποίηση για τις κρατικές δολοφονίες που ακολουθούν έναντι των πιο αδύναμων αυτής της κοινωνίας.

Σαν ελάχιστη απάντηση απέναντι στην ψυχρή δολοφονία του ανηλίκου, προχωρήσαμε το βράδυ της Κυριακής 12.11.2023 σε κάλεσμα σε συγκέντρωση – μικροφωνική και έπειτα πορεία γειτονιάς πέριξ του Α.Τ. Ξάνθης. Κατά την διάρκεια της πορείας φωνάχτηκαν και γράφτηκαν συνθήματα, καταδεικνύοντας τον διαχρονικά δολοφονικό χαρακτήρα της ελληνικής αστυνομίας.

Όταν η πορεία σταμάτησε έξω από το αστυνομικό τμήμα, για να καταδείξει το διαχρονικό δολοφονικό χαρακτήρα της ΕΛ.ΑΣ., οι μπάτσοι επιτέθηκαν με τραμπούκικους και μαφιόζικους όρους στα συγκεντρωμένα συντρόφια κάνοντας επτά προσαγωγές, δύο εκ των οποίων μετατράπηκαν σε συλλήψεις με το κατηγορητήριο της «επικίνδυνης σωματικής βλάβης» για την συντρόφισσα (έπρεπε άλλωστε κάπως να δικαιολογήσουν τα τραύματά της) και την «απόπειρα πρόκλησης σωματικής βλάβης» για τον σύντροφο, καθώς και «διατάραξη οικιακής ειρήνης, «διατάραξη λειτουργίας Υπηρεσίας» και «οπλοκατοχή» (για τις σημαίες), «αντίσταση κατά της αρχής» καθώς και οπλοχρησία. Αφού δε δίστασαν να χτυπήσουν λυσσαλέα αγωνιστές και αγωνίστριες, συνέχισαν με υβριστικούς και σεξιστικούς σχολιασμούς καθώς και απειλές. Τέλος, απέρριπταν ειρωνικά μέχρι και το πρωί το αίτημα της συντρόφισσας να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, όπου και εν τέλη νοσηλεύτηκε.

Είναι γνωστός στον κόσμο του αγώνα ο τρόπος που κινούνται οι διωκτικές αρχές με στόχο να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν όσους αγωνίζονται.

Μέσα σε ένα πλαίσιο ασφυκτικό, ακραίας καταστολής, καθημερινής βίας σε όλα τα επίπεδα και διάχυτου φόβου, όπου η ανθρώπινη ζωή υποτιμάται όλο και πιο έντονα, η αντίσταση αποτελεί μονόδρομο. Σε κάθε πτυχή της ζωής μας, ο κρατικός μηχανισμός βασανίζει, κακοποιεί, βιάζει, τραμπουκίζει και ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ. Αν είσαι Ρομά, η ζωή σου δε μετράει, αν είσαι μετανάστρια σε βιάζουν και σε σκοτώνουν στα σύνορα, αν είσαι ΛΟΑΤΚΙ+ σε δολοφονούν μέρα μεσημέρι στην Ομόνοια.

Δεν ξεχνάμε τις κρατικές δολοφονίες, του Βασίλη Μάγγου, του Νίκου Σαμπάνη, του Κώστα Φραγκούλη, του Κώστα Μανιουδάκη, της Zackie Oh, του Ιάκωβου Κούμη, της Σταματίνας Κανελλοπούλου, του Μιχάλη Καλτεζά, του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, της Κατερίνας Γκουλιώνη και τόσων άλλων θυμάτων της κρατικής εξουσίας. Δεν ξεχνάμε τους τουλάχιστον 600 μετανάστες που έπνιξε το λιμενικό στα ανοιχτά της Πύλου, τις μετανάστριες που χάνουν τη ζωή τους καθημερινά στα θαλάσσια και τα χερσαία σύνορα, στην προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή μακριά από τις βόμβες του ΝΑΤΟ. Δεν ξεχνάμε τα θύματα του κρατικού/ καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη. Όσους δεν «αντέχει» το δημόσιο σύστημα υγείας, τους 113 που έχασαν τη ζωή τους στα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα» στα κάτεργα των αφεντικών από τις αρχές του ‘24. Όσων περισσεύουν και όσων δε χωράνε στα καλούπια τους.

Μέσα σε αυτό το καθεστώς πλήρους υποτίμησης της ζωής όσων βρίσκονται στο περιθώριο, ένα σπρέι είναι η ελάχιστη απάντηση μπροστά σε μια ακόμα κρατική δολοφονία. Με όπλο μας την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα, θα το ξανακάναμε χωρίς φόβο, παρά τη συμμορίτικη απάντηση των μπάτσων, τις συλλήψεις και την καταστολή και θα το ξανακάνουμε όσες φορές κι αν χρειαστεί.

Κόντρα στην κρατική τρομοκρατία, την κοινωνική απονέκρωση που επιβάλλουν και τη νομιμοποίηση ακόμα και της εν ψυχρώ δολοφονίας των πλέον καταπιεσμένων, απαντάμε με την οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης.

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ

ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

πέλοτο- αυτόνομο στέκι Ξάνθης

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ

Διασυλλογική ανακοίνωση για τον Νίκο Ρωμανό και την υπόθεση των Αμπελοκήπων που μοιράστηκε στην αντανακλαστική συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 23/11. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από  εδώ.

 

Τη Δευτέρα 18/11 ο σύντροφος Νίκος Ρωμανός συλλαμβάνεται έξω από το σπίτι του με πρόσχημα ενός δαχτυλικού αποτυπώματος σε εξωτερικό μέρος σακούλας (!) που βρέθηκε στο διαμέρισμα όπου συνέβη η έκρηξη στους Αμπελόκηπους. Την Παρασκευή 22/11 η αστική δικαιοσύνη αποφάσισε να τον προφυλακίσει βάζοντας τον αγωνιστή Ν. Ρωμανό ξανά στο στόχαστρο. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι τυχαία, αλλά αποτελεί μια εσκεμμένη απόφαση με σκοπό την πλήρη στοχοποίηση ενός αναρχικού αγωνιστή με συνεπή στάση και δράση όλα αυτά τα χρόνια.

Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την υπόθεση των Αμπελοκήπων, το κράτος βρήκε την ευκαιρία να επιδοθεί σε ένα κρεσέντο καταστολής. Από «προληπτικές» προσαγωγές που μετατρέπονται σε συλλήψεις, παρακολουθήσεις συντροφισσών, μέχρι διώξεις αγωνιστών με στημένα κατηγορητήρια είναι κάποια από τα παραδείγματα κατασταλτικών επιχειρήσεων και μεθοδεύσεων τρομοκρατίας. Ταυτόχρονα, τα ΜΜΕ έδρασαν σε αγαστή συνεργασία. Σπιλώνοντας, αρχικά, τη μνήμη του συντρόφου Κυριάκου, λέγοντας πως «καλύτερα που πέθανε ένας, από το να σκοτώνονταν τόσοι», καλλιεργούν την απαιτούμενη τρομοϋστερία, στρώνοντας το έδαφος για τη σύλληψη του Ν. Ρωμανού και κατ’ επέκταση για τις επόμενες διώξεις αγωνιστών και πολιτικών χώρων.

Το ίδιο κράτος που, μεταξύ αναρίθμητων σκανδάλων, συγκάλυψε την κρατική- καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη, που συγκάλυψε τους παιδοβιαστές Μίχο και Λιγνάδη, συκοφαντεί και κατηγορεί τον αναρχικό Ν. Ρωμανό από ένα δαχτυλικό αποτύπωμα σε μια πλαστική σακούλα. Η στοχοποίηση του συντρόφου Ν. Ρωμανού αποτελεί στοχοποίηση προς όλο το κίνημα. Και με τη σειρά της, η στοχοποίηση προς το κίνημα, αποτελεί επίθεση προς την κοινωνία και ιδιαίτερα προς τα κομμάτια εκείνα που αγωνίζονται, αλλά και σε αυτά που βρίσκονται στο περιθώριο.

Απέναντι, λοιπόν, στους σχεδιασμούς του κράτους και των εντολοδόχων του, με όχημα την ισότητα και την αλληλεγγύη να πάρουμε θέση μάχης. Απέναντι στο νέο κύμα καταστολής και κρατικής τρομοκρατίας να οργανώσουμε την αντίσταση μας και να αγωνιστούμε συλλογικά. Είμαστε στο πλευρό του Νίκου Ρωμανού, ο οποίος αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο «σπασίματος» των όρων αποφυλάκισης του απ’ το 2019. Να παλέψουμε για την απελευθέρωση του και για την απελευθέρωση όλων των διωκόμενων συντρόφων απ’ τα χέρια του κράτους!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ!
ΜΠΑΤΣΟΙ – ΔΙΚΑΣΤΕΣ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΜΑΣ

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΥΡΙΑΚΟ ΞΥΜΗΤΗΡΗ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μ. ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΑΠΕΡΓΙΑ 20/11: ΟΛΕΣ/ΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Προκήρυξη και κάλεσμα στην απεργιακή συγκέντρωση στις 20 Νοέμβρη. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

 

ΑΠΕΡΓΙΑ 20/11: ΟΛΕΣ/ΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Από την ακρίβεια, τους πλειστηριασμούς και την εκτίναξη των ενοικίων, την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας στους εργασιακούς χώρους που έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα και δολοφονίες (114 εργατικές δολοφονίες απ’ την αρχή του έτους), την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και τις διώξεις εις βάρος αγωνιστ(ρ)ιών, μέχρι την πολεμική απειλή και τον κοινωνικό εκφασισμό, τα πράγματα γίνονται ολοένα και πιο ξεκάθαρα: Κράτος και Κεφάλαιο επιτίθενται καθημερινά εναντίον της κοινωνικής βάσης με ένα και μόνο σκοπό˙ τη διαφύλαξη των κερδών των εκμεταλλευτών μας.

Το σύνολο των αντικοινωνικών πολιτικών που έχουν επιβληθεί, με στόχαστρο την τάξη μας, αποκλείει καθημερινά την κοινωνική βάση από δικαιώματα και κατακτήσεις προηγούμενων δεκαετιών. Οι τελευταίοι αντεργατικοί νόμοι που αφενός επεκτείνουν και ελαστικοποιούν το ωράριο και αφετέρου χτυπούν το δικαίωμα στην απεργία, αποτελούν επισφράγισμα της νεοφιλελεύθερης επέλασης με σκοπό το ξεζούμισμα και την περαιτέρω εκμετάλλευση της τάξης μας. Σε αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται η χρόνια υποβάθμιση του ΕΣΥ που πετάει εκτός υπηρεσιών υγείας όσους δεν έχουν να πληρώσουν, ανοίγοντας παράλληλα το δρόμο για την κερδοφορία του ιδιωτικού τομέα που αισχροκερδεί εις βάρος όσων έχουν ανάγκη δημόσιας και δωρεάν υγειονομικής και φαρμακευτικής περίθαλψης. Παράλληλα, οι ίδιοι αντεργατικοί νόμοι, σε συνδυασμό με το νέο πειθαρχικό κώδικα των δημόσιων υπαλλήλων (Ν.3528/2007), τείνουν να καθιερώσουν ένα νέο κλίμα αυταρχισμού, επισφάλειας και τρομοκρατίας στα σχολεία για όσους εκπαιδευτικούς σηκώσουν κεφάλι ενάντια στις επιταγές του υπουργείου παιδείας. Στο ίδιο πλαίσιο ήρθε και ο νόμος για το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο», οδηγώντας στην πλήρη εμπορευματοποίηση της παιδείας και την περαιτέρω υποβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου.

 Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων,  το κράτος σε αγαστή συνεργασία με την ντόπια και ξένη αστική τάξη αβαντάρουν τα εθνικά αντανακλαστικά μέσω δαπανών για εξοπλιστικά, πολεμικές ασκήσεις και διακρατικά παιχνίδια για τις ΑΟΖ και τα συμφέροντα των μεγαλοαφεντικών, όσο η κοινωνική βάση δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα για το ρεύμα, το ενοίκιο, το σούπερ-μάρκετ, εν μέσω της ακρίβειας και της φτωχοποίησης που οι ίδιοι της έχουν επιβάλλει.

Σε μια εποχή, λοιπόν, που η τάξη μας υποφέρει από τη φτώχεια, την ανέχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό από βασικά για την επιβίωση αγαθά, η ταξική οργάνωση και η συλλογική δράση είναι η μόνη λύση για να βγούμε από αυτό το ζόφο. Μέσα απ’ την οργάνωση στη βάση, στους χώρους εργασίας, στα σωματεία μας και τις εργατικές συνελεύσεις, να πάμε κόντρα στα συμφέροντα των αφεντικών. Να εμπνευστούμε από τους πρόσφατους μαζικούς εργατικούς αγώνες, από τους ντελιβεράδες και τους ναυτεργάτες, μέχρι τους εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα, που με τους αγώνες τους αποδεικνύουν στην πράξη πως αν οργανωθούμε και αγωνιστούμε συλλογικά μπορούμε να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν. Ιδιαίτερα, οι εργαζόμενοι στην εταιρεία Teleperformance παλεύουν μαζικά και μαχητικά αποφασίζοντας επέκταση της απεργίας σε 48ωρη (19-20/11) μέχρι τη νίκη και πλήρη ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.

Σε ένα σύστημα που προσπαθεί να επιβάλλει τον θάνατό μας ως κανονικότητα, από τα εργατικά «ατυχήματα», τους νεκρούς λόγω διάλυσης του ΕΣΥ και τις κρατικές δολοφονίες (ΜΜΜ, πλημμύρες, φωτιές), μέχρι τη συμμετοχή σε πολέμους, να υψώσουμε ανάστημα. Κόντρα στην απογοήτευση και την εργασιακή δυστοπία να οργανωθούμε στη βάση και να χτίσουμε αναχώματα κόντρα στην υποτίμησή των ζωών μας. Να διώξουμε τον φόβο, και να διεκδικήσουμε δουλειά με δικαιώματα και συνθήκες εργασίας που δε θα μας κάνουν να φοβόμαστε για το αν θα καταφέρουμε να γυρίσουμε σπίτι απόψε. Με φάρο μας την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση να δομήσουμε στην πράξη τη δικιά μας αντιπρόταση απέναντι στην κρατική-καπιταλιστική δυστοπία. Να βρεθούμε στους δρόμους του αγώνα, σε κάθε σχολείο, σχολή, γειτονιά οργανώνοντας την κοινωνική αυτοάμυνα και διεκδικώντας ότι μας ανήκει. Μόνη λύση οι συλλογικοί αγώνες.

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ, ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ – ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ

ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΌΛΑ ΌΣΑ ΜΑΣ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝ!

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ / ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 12.10 ΣΤΗΝ Κ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΤΙΣ 12:00

Διασυλλογική ανακοίνωση και κάλεσμα για τις κρατικές δολοφονίες του Mohammad Kamran Ashiq στο Α.Τ. Άγιου Παντελεήμονα και του Mia Harizul στο Α.Τ. Ομόνοιας. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

 

 

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ

Δύο δολοφονίες μεταναστών μέσα σε δύο βδομάδες

Την Πέμπτη 26/9 γνωστοποιείται η δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, εργάτη μετανάστη από το Πακιστάν, στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα. Πιο συγκεκριμένα, ο Μοχάμεντ ήταν εξαφανισμένος από τις 13/9, με τους δικούς του ανθρώπους να μην έχουν καμία δυνατότητα επικοινωνίας μαζί του, βρισκόταν υπό αστυνομική κράτηση και μεταφερόταν σε διάφορα τμήματα του κέντρου της Αθήνας και τα δικαστήρια της Ευελπίδων, με τελευταίο αυτό του Αγίου Παντελεήμονα. Ο Μοχάμεντ βρέθηκε νεκρός το Σάββατο 21/9 μέσα στο τμήμα, γεμάτος μώλωπες, εκδορές και πρηξίματα από χτυπήματα σε όλο του το σώμα. Με το που γίνεται γνωστή η είδηση, οι μπάτσοι βγάζουν ανακοίνωση ότι πέθανε από παθολογικά αίτια, σε χώρο προσωρινής κράτησης, που όλως τυχαίως, είναι ο μοναδικός χώρος χωρίς κάμερες, ενώ όσο βγαίνουν νέες πληροφορίες για την βάναυση δολοφονία του Μοχάμεντ, επιστρατεύονται νέα αφηγήματα για την συγκάλυψή της. Την 1η Οκτώβρη, μία εβδομάδα μετά από την δολοφονία του Μοχάμεντ ανακοινώνεται από την αστυνομία η υποτιθέμενη αυτοκτονία ενός μετανάστη μέσα στο περιβόητο ΑΤ Ομόνοιας. Το όνομα του ήταν Mia Harizul, 29 χρονών από το Μπαγκλαντές.

Περί ΑΤ Ομόνοιας και ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα

Το ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα έχει να επιδείξει μια μακροσκελή λίστα ρατσιστικής αστυνομικής βίας, βασανισμών, συγκάλυψης, ακροδεξιάς διαπλοκής και διαφθοράς. Πιο συγκεκριμένα, το 2004 καταγγέλθηκαν από δύο Αφγανούς πρόσφυγες βασανιστήρια, όπως φάλαγγα, από μπάτσους μέσα στο τμήμα. Παράλληλα, δεν ξεχνάμε τις σχέσεις και τη συνεργασία μεταξύ των μπάτσων του ΑΤ με τοπικές δομές του οργανωμένου εγκλήματος και τη Χρυσή Αυγή. Ενδεικτικά το 2009, η αστυνομία είτε συγκάλυπτε είτε βοηθούσε ενεργά στα πογκρόμ και στους ξυλοδαρμούς μεταναστών που διεξήγαγε η Χ.Α. και οι υποστηρικτές της. Ακόμη σημαντικό να αναφερθεί είναι η σύλληψη του Θανάση Σκάρα, πρώην διοικητή του Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα το 2013, μαζί με μέλος της Χρυσής Αυγής, για εμπλοκή σε υπόθεση λαθρεμπορίου, διακίνησης ναρκωτικών και ξεπλύματος χρημάτων. Όσον αφορά το κολαστήριο της Ομόνοιας η λίστα είναι ατελείωτη. Μερικά παραδείγματα των εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί μέσα στο ΑΤ Ομόνοιας είναι η κακοποίηση ανήλικων μεταναστών, δολοφονίες και βασανισμοί Ρομά ατόμων. Με τα πιο πρόσφατα να είναι η δολοφονία του Ebuka το 2019, ο βιασμός 19χρονής εντός του ΑΤ και η συμμετοχή των μπάτσων στην δολοφονία της Zackie.

Πόλεμος κατά των μεταναστριών

Οι δολοφονίες μεταναστών μέσα στα ΑΤ είναι κομμάτι ενός καθημερινού πολέμου που διεξάγει το ελληνικό κράτος είτε στα σύνορα, είτε στην θάλασσα, είτε και μέσα στα αστικά κέντρα. Μερικές από τις θανατοπολιτικές του ελληνικού κράτους για την εξόντωση των μεταναστριών αποτελούν οι καθημερινές επαναπροωθήσεις, οι απαγωγές και ομηρίες μεταναστών στα σύνορα, η βύθιση σκαφών από το λιμενικό (με αποκορύφωμα το ναυάγιο της Πύλου), ο εγκλεισμός μέσα σε άθλιες συνθήκες στα κέντρα κράτησης μεταναστών, μέχρι και οι επιχειρήσεις σκούπας στα κέντρα της πόλης. Την ίδια ώρα, το ελληνικό κράτος μαζί με το ΝΑΤΟ και την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση συμμετέχουν ενεργά στην πολεμική κατάσταση στην Μέση Ανατολή και στην γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, μέσω της μεταφοράς όπλων, καυσίμων και αγαθών όσο και με την αποσιώπηση των εγκλημάτων του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ.

Μέσα στο κρεσέντο βίας, ρατσισμού και πολεμόχαρου κλίματος του Ελληνικού κράτους προς τους μετανάστες, εμείς οφείλουμε να γίνουμε ανάχωμα και να μην παραμείνουμε απλοί θεατές. Ενάντια στη φασιστική όξυνση εντός κι εκτός Ελλάδας, που σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης βρίσκει τον εχθρό στα πιο καταπιεσμένα στρώματα της σάπιας αυτής κοινωνίας. Οι δολοφονίες του Μοχάμεντ και του Μία δεν θα μείνουν αναπάντητες. Στεκόμαστε πλάι στις μετανάστριες και είμαστε πάντα απέναντι στον ρατσιστικό οχετό του ελληνικού κράτους.

ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ – ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ- ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης
Πέλοτο

Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΜΟΣ ΣΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΩΝ

Ανακοίνωση που μοιράστηκε στην αντιπολεμική συγκέντρωση της Πέμπτης 10/10. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

Η όξυνση των διακρατικών συγκρούσεων, από την Ουκρανία και τη Ρωσία, μέχρι την επίθεση που διεξάγει το Ισραήλ στη Μ. Ανατολή, σηματοδοτεί για το πολυεθνικό προλεταριάτο από τη μία περεταίρω θάνατο, εκτοπισμό και προσφυγιά και από την άλλη ένταση της υποτίμησης, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Το κράτος του Ισραήλ, όσο επιχειρεί τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, που μετρά πάνω από 40.000 νεκρούς, διευρύνει την επίθεση στο Λίβανο, δολοφονώντας εκατοντάδες αμάχων, και στο Ιράν ετοιμάζοντας εκ νέου επίθεση. Επιδιώκει έτσι, να αναδειχθεί σε ηγέτιδα δύναμη, που θα εξασφαλίζει παράλληλα τα συμφέροντα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, στην περιοχή.

Το ελληνικό κράτος προσδεμένο πλήρως στο άρμα του ΝΑΤΟ ακολουθεί πιστά τις εντολές του δυτικού ιμπεριαλισμού για τη Μ. Ανατολή, που ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου. Από τις ελληνικές φρεγάτες που συνδράμουν στην περιοχή, τη μετατροπή της 1ης  Στρατιάς στη Λάρισα σε συντονιστικό κέντρο της εν λόγω επιχείρησης, την ελληνική αποστολή αντιπυραυλικών συστημάτων και προσωπικού να τα στελεχώνει από το 2021 στη Σ. Αραβία, τις πολεμικές ασκήσεις συνεργασίας με το Ισραήλ στον ελλαδικό χώρο, μέχρι την υλική και πολιτική στήριξη του Ισραήλ και της γενοκτονίας που διαπράττει, το ελληνικό κράτος μετέχει ενεργά στην εν εξελίξει αιματοχυσία.

Παράλληλα συνεχίζει τις αποστολές όπλων στην Ουκρανία χρησιμοποιώντας την Αλεξανδρούπολη σαν ορμητήριο νατοϊκών στρατευμάτων για να συνδράμουν στην περιοχή, όσο ολόκληρος ο ελλαδικός χώρος τείνει να μετατραπεί σε νατοϊκή βάση, κρίσιμη για τους σχεδιασμούς της συμμαχίας λόγω της γεωγραφικής του θέσης, και εφαλτήριο στρατιωτικών δυνάμεων, όπως διαχρονικά συμβαίνει με τη βάση της Σούδας για την εμπλοκή στη Μ. Ανατολή.

Προέκταση αυτού του πολέμου είναι ο πόλεμος που έχουν κηρύξει τα κράτη με τις επιταγές της ΕΕ εναντίων των μεταναστών. Όσο εντείνεται η πολεμική αναβάθμιση, τα σύνορα θωρακίζονται έχοντας μετατρέψει τη Μεσόγειο σε ένα απέραντο νεκροταφείο. Το ελληνικό κράτος, λόγω και της γεωγραφικής του θέσης, λειτουργεί ως προμετωπίδα στις δολοφονίες αυτές, με τις αλλεπάλληλες δολοφονικές επαναπροωθήσεις, το ανθρωποκυνηγητό στα σύνορα, τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης. Ήταν μόλις ένα χρόνο πριν, όπου το ελληνικό λιμενικό έπνιξε πάνω από 600 ανθρώπους στα ανοιχτά τις Πύλου, η μαζικότερη δολοφονία με τη σφραγίδα του ελληνικού κράτους και της ΕΕ στη σύγχρονη ιστορία.

Είναι τα ίδια κράτη που γεννούν τους πολέμους και εμπλέκονται σε επεμβάσεις σε Μ. Ανατολή, Ασία και Αφρική, και όσοι άνθρωποι καταφέρουν να ξεφύγουν από τον ρημαγμένο τόπο που αφήνουν πίσω, δολοφονούνται από τα ίδια, στα ευρωπαϊκά σύνορα, είτε φυλακίζονται, βασανίζονται και επαναπροωθούνται. Όσο, δηλαδή, το ελληνικό κράτος στηρίζει την επίθεση που διεξάγει το Ισραήλ στη Μ. Ανατολή, θωρακίζει παράλληλα τα σύνορα του απέναντι σε όσες και όσους καταφέρουν να διαφύγουν για να γλιτώσουν από τις ισραηλινές βόμβες.

Η πολεμική αναβάθμιση, ώστε να συμβούν τα παραπάνω αναίμακτα, ολοκληρώνεται με την επίθεση στο εσωτερικό. Οι έμμεσες συνέπειες του πολέμου, όπως η περαιτέρω φτωχοποίηση, επιβάλλουν για τα κράτη και την όξυνση της καταστολής αλλά και την προώθηση του κοινωνικού εκφασισμού σαν αντίβαρο στις κοινωνικές και ταξικές διεκδικήσεις. Επιχειρείται έτσι, να παύσει κάθε φωνή που διεκδικεί και διαμαρτύρεται για τα αυτονόητα, και να νομιμοποιηθεί σε ένα συλλογικό συνειδητό η μισαλλοδοξία, ο μιλιταρισμός, οι κρατικές δολοφονίες μεταναστών και εν τέλη η ίδια η εμπλοκή στον πόλεμο.

Έχουμε καθήκον να χτίσουμε ένα πλατύ, ταξικό – διεθνιστικό – αντιφασιστικό – αντιπολεμικό κίνημα ως τη μόνη προοπτική για την ουσιαστική σύγκρουση με την πολιτική του πολέμου. 

Να μπλοκάρουμε την οποιαδήποτε στήριξη στο κράτος του Ισραήλ. Να υψώσουμε την αλληλεγγύη στην παλαιστινιακή αντίσταση που εκπέμπει την προοπτική για την αντίσταση των από τα κάτω διεθνώς απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την κρατική τρομοκρατία, το φασισμό, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Να στοχοποιήσουμε τις πολεμικές ασκήσεις και τα εξοπλιστικά προγράμματα, που ροκανίζουν τις κοινωνικές μας ανάγκες και προετοιμάζουν το έδαφος και περαιτέρω εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Να μπλοκάρουμε τον πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών και να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης με τους καταπιεσμένους διεθνώς. Να σταθούμε απέναντι στην πολιτική που προετοιμάζει την ίδια μοίρα για όλους μας.

Γιατί η μόνη προοπτική ουσιαστικής ειρήνευσης βρίσκεται στη οργάνωση, την αλληλεγγύη και την αντεπίθεση των από τα κάτω. Βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα στους δρόμους του αγώνα για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, χωρίς διακρίσεις. Ένα κόσμο που θα φέρει την ειρήνη για όλη την ανθρωπότητα.

6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ / ΤΗΣ ZACKIE-OH!

Κείμενο που μοιράστηκε στη συγκέντρωση για τα έξι χρόνια από τη δολοφονία της Zackie-oh. Μπορείς να το κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ / ΤΗΣ ZACKIE-OH!

Έξι χρόνια μετά το μεσημέρι της 21ης Σεπτέμβρη του ’18 όταν ο 33χρονος Ζακ Κωστόπουλος βρίσκεται εγκλωβισμένος κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και σε εμφανή κατάσταση αδυναμίας και πανικού μέσα σε κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια. Στην απέλπιδα προσπάθεια του να απεγκλωβιστεί και να βγει έξω μέσω της τζαμαρίας, δέχεται απανωτά χτυπήματα και στην ουσία λιντσάρεται σε κοινή θέα από τον ιδιοκτήτη Δημόπουλο και ένα τουλάχιστον ακόμη άτομο, ιδιοκτήτη παρακείμενου καταστήματος και φασίστα, μέλος της ακροδεξιάς οργάνωσης «Πατριωτικό Μέτωπο», Χορταριά. Αφού ο πρώτος γύρος του προπηλακισμού του διακόπτεται μετά από την παρέμβαση περαστικών και ο Ζακ προσπαθεί αιμόφυρτος από τα γυαλιά και τα χτυπήματα να σηκωθεί και να απομακρυνθεί, δέχεται δεύτερο γύρο χτυπημάτων με κλοτσιές και γκλοπιές από τα ένστολα καθάρματα της ΔΙΑΣ, προκειμένου να του φορέσουν χειροπέδες. Αποτέλεσμα όλων αυτών, ο Ζακ να υποκύψει στα τραύματα του και να μεταφερθεί νεκρός πλέον στο νοσοκομείο.

Σήμερα, όλοι οι αστυνομικοί που συμμετείχαν στην δολοφονία έχουν αθωωθεί σε ένα κατηγορητήριο για θανατηφόρα σωματική βλάβη και όχι για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως.

Ο Ζακ, η Zackie δολοφονήθηκε για τις πολλαπλές ταυτότητες που έφερε, όντας ενεργό μέλος και ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και του αγώνα κατά του στιγματισμού των οροθετικών ατόμων και εκφραζόταν πολιτικά ενάντια, τόσο στην καταπίεση της πατριαρχίας και της ομοφοβίας, όσο και στην γάγγραινα του ρατσισμού και του φασισμού. Στο πρόσωπο της συνυπάρχουν όλα όσα δεν υπακούν στην κυρίαρχη κανονικότητα. Παρ’ όλη αυτή την προσπάθεια η δολοφονία να περάσει στα ψιλά, όπως τόσες άλλες περιπτώσεις ανθρώπων, που δεν χωράνε στα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό λόγω του βίντεο, που υπήρχε ως πειστήριο, αλλά κυρίως λόγω της δημόσιας ταυτότητας του Ζακ Κωστόπουλου.

Ο καπιταλισμός βρίσκεται σε σήψη. Η όξυνση των διακρατικών ανταγωνισμών και η συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο, ο θάνατος που σπέρνουν οι κρατικές πολιτικές, η γενικευμένη ανασφάλεια, ο φόβος, τα απανωτά σοκ, η βίαιη φτωχοποίηση έφεραν στην επιφάνεια τα πιο κτηνώδη ένστικτα ενός αντιδραστικού και μικροαστικού κομματιού της κοινωνίας, που είδε την γη να φεύγει κάτω από τα πόδια του και προσπάθησε με όλα τα μέσα να διατηρήσει την κοινωνική και ταξική του θέση. Έτσι παράλληλα με την ενορχηστρωμένη άνοδο των ιδεολογημάτων του εθνικισμού, του ρατσισμού και της ομοφοβίας, απαξιωθήκαν οι κοινωνικές αξίες της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας και αναδείχθηκαν αυτές της ιδιώτευσης, του κοινωνικού δαρβινισμού, του φόβου και του μίσους για τον αδύναμο και τον διαφορετικό, της αναγωγή της ιδιοκτησίας σε υπέρτατο αγαθό, της υιοθέτησης της κρατικής βαρβαρότητας και της αποδοχής του φασισμού σε ρυθμιστή της κοινωνικής ζωής.

Η εσωτερίκευση και κανονικοποίηση αυτού του σάπιου αξιακού συστήματος άφησε το χώρο για την ωμή δολοφονία του Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά, όπου σπρώχτηκε και αφέθηκε να πνιγεί σε κοινή θέα, μπροστά σε σαστισμένα βλέμματα και ανοιχτές κάμερες, όπως και η Ζάκι. Πέντε χρόνια αργότερα από μια δολοφονία που προσπάθησαν να ξεπλύνουν ενεργοποιώντας βαθιά ριζωμένα τοξικοφοβικά αντανακλαστικά, το ελληνικό κράτος δολοφονεί τον Κώστα Μανιουδάκη, με τους μπάτσους Χανίων να τον σκοτώνουν στο ξύλο. Ο βιασμός στο Α.Τ. Ομόνοιας, οι αλλεπάλληλες γυναικοκτονίες, η φασιστική επίθεση στη Θεσσαλονίκη εναντίων δύο ατόμων ΛΟΑΤΚΙ+. Τα φασιστικά πογκρόμ στον Έβρο την προηγούμενη χρονιά, όσο οι πυρκαγιές μαίνονταν, οι τουλάχιστον 20 μετανάστες που βρέθηκαν απανθρακωμένοι στο δάσος της είναι μόνο κάποια από τα στιγμιότυπα της προηγούμενης περιόδου που αποτυπώνουν την εδραίωση της πατριαρχικής και ρατσιστικής βίας που τείνει να γίνει κανονικότητα μέσα σε ένα πλαίσιο γενικευμένου κοινωνικού κανιβαλισμού.

Απέναντι σε αυτήν την ζοφερή πτυχή της πραγματικότητας είναι ζωτικής σημασίας να αντιτάξουμε την δική μας εναλλακτική. Να μην επιτρέψουμε την απογοήτευση, τον φόβο και την απάθεια να μας κυριεύσει. Να προτάξουμε την συλλογικοποίηση και την αλληλεγγύη απέναντι στην πατριαρχία και τον κανιβαλισμό. Να απαντήσουμε με κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενάντια στην υποτίμηση και τον κατακερματισμό των ζωών μας απέναντι στο κράτος και τα τσιράκια του, τους φασίστες και τα αφεντικά.

Το αίμα δεν είναι νερό – Η μνήμη δεν είναι σκουπίδι Δε θα επιτρέψουμε την αποκτήνωση μας!

Αγώνας για ένα κόσμο χωρίς διακρίσεις με βάση το φύλο, τη φυλή, τη σεξουαλικότητα.

Καμία εκεχειρία – καμία ανακωχή
με το κεφάλαιο, το κράτος και τους κανιβάλους τους
.

 

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ

Διασυλλογική ανακοίνωση από το Πέλοτο και το Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης που μοιράστηκε στην συγκέντρωση για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

 

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ

Στις 18 Σεπτέμβρη 2013, ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας δολοφονείται στο Κερατσίνι από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά με την ανοχή των αστυνομικών της ομάδα ΔΙΑΣ που βρισκόταν στο σημείο. Λίγους μήνες πριν, οι φασίστες της Χ.Α. έχουν ήδη δολοφονήσει το μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα. Ήταν η περίοδος που το κράτος σε συνεργασία με το ντόπιο κεφάλαιο παρείχαν πλήρη στήριξη, υλική και πολιτική, στη Χρυσή Αυγή, με σκοπό να λειτουργήσει ως αντίβαρο στους πολύμορφους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες που ξεσπούσαν απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές επίθεσης στην κοινωνική βάση.

Με τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα ξεκινά η ενορχηστρωμένη από πλευράς κράτους δίωξη της Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση. Όσο το κράτος, λοιπόν, παρίστανε πως θα εξαλείψει το νεοναζιστικό μόρφωμα, που το ίδιο είχε οπλίσει για να επιτίθεται σε αγωνιστές και αδύναμους, ενσωμάτωνε ταυτόχρονα την ίδια φασιστική και ακροδεξιά πολιτική της Χ.Α. στην κεντρική του ατζέντα.

Ο εκφασισμός του κράτους οδήγησε στον εκφασισμό της ίδιας της κοινωνίας. Η περίοδος των «μακεδονικών συλλαλητηρίων» του ’18-’19, τα πογκρόμ μεταναστών στον Έβρο την περίοδο του  ’20 και ’23, αλλά και η περίοδος της πανδημίας, συντέλεσαν στο ντοπάρισμα της κοινωνίας με εθνικιστικό και ρατσιστικό ντελίριο. Όσο το κράτος διατυμπανίζει το εθνικιστικό του αφήγημα, όσο μαίνεται η επίθεση στην κοινωνική βάση, τόσο συσπειρώνει τον εθνικό κορμό, τον θέτει σε θέση μάχης και τον αμολάει να επιτεθεί σε ότι εχθρεύεται. Οι δολοφονίες μεταναστών στο Αιγαίο και στα σύνορα, όπως συνέβη με το ναυάγιο της Πύλου, οι  δολοφονίες των ρομά Μιχαλόπουλου, Φραγκούλη και Σαμπάνη, αλλά και οι επιθέσεις σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, όπως η δολοφονία του Ζακ στην Ομόνοια είναι κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα της υποτίμησης της ανθρώπινης ζωής.

Κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω αποτελεί η όξυνση των διακρατικών ανταγωνισμών. Όσο εντείνεται η πολεμική προετοιμασία εντός των κρατών, τόσο οξύνεται η επίθεση στην κοινωνική βάση με πολιτικές λιτότητας και παράλληλα  εντείνεται η καταστολή του εσωτερικού εχθρού. Οι ακροδεξιές φωνές πληθαίνουν παγκοσμίως και ο φασισμός κερδίζει έδαφος τόσο στο δρόμο όσο και στο κοινοβούλιο. Στα δυτικά κράτη, η ενίσχυση της ισλαμοφοβίας οπλίζει τα χέρια ακροδεξιών για να επιτεθούν ενάντια σε μετανάστες.

Έντεκα χρόνια μετά λοιπόν, ο φασισμός εμφανίζεται με διαφορετικά αλλά το ίδιο αποκρουστικά πρόσωπα. Όποια μορφή και να πάρει ωστόσο, η στόχευση του παραμένει η ίδια: το κυνήγι των αδύναμων, η στοχοποίηση αγωνιστών, η εξόντωση αναρχικών και κομμουνιστών και η προστασία των εξουσιαστών. Έντεκα χρόνια μετά δεν ξεχνάμε ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο των φασιστών, ποιος ο πραγματικός ρόλος της αστυνομίας, ποιος ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας. Κράτος και παρακράτος δολοφονούν με τα ίδια μαχαίρια και καταστέλλουν με τα ίδια γκλοπ.

Απέναντι, λοιπόν, στο διάχυτο κοινωνικό εκφασισμό, δεν πρόκειται να σκύψουμε κεφάλι. Ο Παύλος Φύσσας δεν φοβήθηκε να κοιτάξει το τέρας κατάματα και από το θάρρος του οφείλουμε να διδαχτούμε όλοι. Αν θέλουμε να τιμήσουμε τη ζωή και το θάνατο του, πρέπει να σπάσουμε το φόβο και να βγούμε στο δρόμο. Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας κλέβουν καθημερινά. Να παλέψουμε ενάντια στο θάνατο που σπέρνει το καπιταλιστικό σύστημα είτε σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου. Να αναδείξουμε τα εργαλεία που χρησιμοποιεί, είτε αυτά λέγονται τάγματα εφόδου, είτε «σοβαρή ακροδεξιά», είτε σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση. Να βάλουμε φρένο στη θανατοπολιτική που ρημάζει την κοινωνική βάση. Να σταματήσουμε τη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος. Να δυναμώσουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, μέσα από την οργάνωση στα σωματεία μας, μέσα από τη δημιουργία δομών αλληλοβοήθειας ενάντια στην καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, ενάντια στη επίθεση στις κοινωνικές μας ανάγκες. Να οργανωθούμε από τα κάτω – κόντρα στο θάνατο που σπέρνει αυτό το σύστημα.

 ΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΞΑΝΑ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΠΕΛΑΥΝΟΝΤΑ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΒΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΖΥΓΑΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΑΣ

ΟΛΕΣ/ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

 

ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ

Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

Την Τετάρτη 10 Ιούλη οι μπάτσοι της Αντιτρομοκρατικής εισέβαλλαν στα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης στα Εξάρχεια. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε εισβολή της αντιτρομοκρατικής και σε σπίτια τριών συντρόφων. Ο ένας των τριών που αποτελεί και μέλος της συλλογικότητας, οδηγείται στη ΓΑΔΑ με πρόσχημα μια αφηρημένη «έρευνα για τρομοκρατία». Παρά το κρατικό ντελίριο, ο σύντροφος αφήνεται ελεύθερος.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν ένα πρωτοφανές περιστατικό. Το κράτος έχει επιδοθεί ξανά στο παρελθόν σε κατασταλτικές επιχειρήσεις και μεθοδεύσεις τρομοκρατίας ενάντια στους συντρόφους και τις συντρόφισσες της Ταξικής Αντεπίθεσης. Πιο συγκεκριμένα, στο παρελθόν υπήρξαν περιστατικά παρακολουθήσεων της συλλογικότητας είτε με κάμερες σε κρατικά αυτοκίνητα της αντιτρομοκρατικής έξω από τον τότε πολιτικό της χώρο, είτε με συσκευές γεωεντοπισμού στα οχήματα των συντρόφων είτε με στημένα δημοσιεύματα στοχοποιώντας τα μέλη της ομάδας ως «τρομοκράτες».

Όπως και τότε έτσι και σήμερα ο πραγματικός λόγος στοχοποίησης της Ταξικής Αντεπίθεσης είναι η συνεπής και αγωνιστική στάση της. Οι αντιμνημονιακοί αγώνες, τότε ως «ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών ενάντια στην ΕΕ», ο μαχητικός αντιφασιστικός αγώνας, η στήριξη των εργατικών αγώνων, το στήσιμο δομών αλληλεγγύης, οι αντιπολεμικοί αγώνες, η εναντίωση στη λεηλασία της φύσης και η αλληλεγγύη στους μετανάστες, είναι κάποιοι από τους πραγματικούς λόγους που το κράτος θέτει ξανά και ξανά στο στόχαστρο τους συντρόφους της Ταξικής Αντεπίθεσης.

Η στοχοποίηση των συντρόφων της Ταξικής Αντεπίθεσης είναι στοχοποίηση προς όλο το κίνημα. Και με τη σειρά της, η στοχοποίηση προς το κίνημα, αποτελεί επίθεση προς την κοινωνία και ιδιαίτερα προς τα κομμάτια εκείνα που αγωνίζονται και στήνουν αναχώματα αντίστασης, αλλά και σε αυτά που βρίσκονται στο περιθώριο, εκτός της παραγωγικής διαδικασίας για το κεφάλαιο και τα συμφέροντα του.

Όσο, μένουμε ανοχύρωτοι απέναντι στο κράτος, αυτό θα μας χτυπά. Όσο δε στήνουμε αναχώματα ενάντια στην κρατική καταστολή, αυτή θα επεκτείνεται. Ο καπιταλισμός, όπως τον ζήσαμε και τον ξέραμε καταρρέει, μαζί με τις ταξικές ισορροπίες του παρελθόντος. Ο νέος ολοκληρωτισμός, οπλισμένος με το νέο Ποινικό Κώδικα, ανατρέπει βίαια τα υπάρχοντα πλαίσια νομιμότητας. Πλέον μας στοχοποιούν και μας καταδικάζουν χωρίς καν προφάσεις. Και δεν αφορά μόνο σε όσους τάσσονται ιδεολογικά και πολιτικά στη μάχη ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Πλέον αρκεί μονάχα η λήψη αγωνιστικής θέσης απέναντι στις κρατικές πολιτικές και τις κοινωνικές σχέσεις εκείνες που συντηρούν και ενισχύουν τη βαναυσότητα της καθημερινότητας του καπιταλισμού, αρκεί η συμμετοχή σε μια απεργία ή σε μια διαδήλωση, η αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο που του παίρνουν το σπίτι και η δημόσια πολιτική τοποθέτηση.

Απέναντι, λοιπόν, στους σχεδιασμούς του κράτους και των διαχειριστών του, με όχημα την ισότητα και την αλληλεγγύη να πάρουμε θέση μάχης. Έχοντας πλάι μας ο ένας την άλλη, να οργανώσουμε την αντίσταση μας και να αγωνιστούμε συλλογικά. Όσοι πιστεύουν ότι με τέτοια φτηνά κόλπα θα μας στείλουν σπίτια μας πλανώνται πλάνην οικτράν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΜΠΑΤΣΟΙ – ΔΙΚΑΣΤΕΣ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΜΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ, ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟ

ΕΔΩ ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΕΚΕΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΟΙ – ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από  εδώ.

ΕΔΩ ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΕΚΕΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΟΙ – ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ

Ένα χρόνο πριν, το αλιευτικό σκάφος «Adrana», που ξεκίνησε από τη Λιβύη,  βρισκόταν για μέρες μεσοπέλαγα, με τις προμήθειες να έχουν εξαντληθεί, φορτωμένο με πάνω από εφτακόσους μετανάστες και μετανάστριες, ανάμεσα τους μωρά παιδιά, με κάποιους να έχουν ήδη καταλήξει. Για πάνω από δεκαπέντε ώρες το ελληνικό λιμενικό ήταν ενήμερο, έχοντας λάβει το σήμα για βοήθεια από το αλιευτικό. Και όχι μόνο δεν ενεργοποίησε το μηχανισμό διάσωσης αλλά επιχείρηση να προωθήσει το σκάφος προς τα ιταλικά σύνορα, ενέργεια που προκάλεσε και την ανατροπή του και τον φρικτό θάνατο για πάνω από 600 ανθρώπους.

Όσοι κατάφεραν να σωθούν από το ναυάγιο μεταφέρθηκαν στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, χωρίς να τους παρασχεθεί ψυχολογική ακόμα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε άθλιες συνθήκες, ενώ τους κατασχέθηκαν τα κινητά τηλέφωνα και απομονώθηκαν αμέσως ώστε να μη μαρτυρήσουν τα αίτια του ναυαγίου. Εννέα εξ αυτών προφυλακίστηκαν και βρέθηκαν κατηγορούμενοι για διακίνηση αλλά και για την πρόκληση του ναυαγίου, με όλες τις κατηγορίες εν τέλη να καταπέφτουν.

Είναι γνωστή η τακτική του ελληνικού κράτους σε σχέση με τη διακίνηση. Μόνο το 2019, 1905 άνθρωποι φυλακίστηκαν με την κατηγορία της «διευκόλυνσης εισόδου», ενώ στις ελληνικές φυλακές το 1/3 των κρατούμενων είναι μετανάστες. Φορτώνουν ανυπόστατα την κατηγορία της διακίνησης στο σωρό, σε εκείνους που ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή απέναντι στα ανοιχτά της θάλασσας, τα στρατιωτικοποιημένα σύνορα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα σκλαβοπάζαρα της Λιβύης.

Το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου αποτελεί τη μαζικότερη δολοφονία με τη σφραγίδα του ελληνικού κράτους και της ΕΕ στην πρόσφατη ιστορία. Ήταν ένα ακόμα προδιαγραμμένο έγκλημα που ήρθε να αποτελέσει το πιο φρικτό στιγμιότυπο μιας φρικτής καθημερινότητας για όσους επιχειρούν να αφήσουν τον αβίωτο τόπο τους από τον πόλεμο, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τα στημένα πραξικοπήματα, τις πολιτικές διώξεις, την οικολογική καταστροφή.

Είναι η ίδια πολιτική της αποικιοκρατίας, των επεμβάσεων του ΝΑΤΟ σε Μ. Ανατολή, Ασία και Αφρική που ξεριζώνει τους λαούς και έπειτα τους πνίγει στη Μεσόγειο, και το ελληνικό κράτος λειτουργεί εδώ και πάνω από μια δεκαετία ως προμετωπίδα στις δολοφονίες αυτές,  όσο διεκδικεί παράλληλα αναβαθμισμένο ρόλο στο άρμα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στα μέτωπα της Ουκρανίας, και της Μ. Ανατολής στο πλευρό του Ισραήλ, στον γενοκτόνο πόλεμο που επιχειρεί εναντίον του Παλαιστινιακού λαού.

Οι πολύνεκρες δολοφονικές επαναπροωθήσεις, οι καταδιώξεις στις Εγνατία, οι βασανισμοί ακόμα και οι βιασμοί που έχουν καταγγελθεί στα σύνορα, τα ασφυκτικά κέντρα κράτησης αποτελούν τον πυρήνα της πολιτικής του δυτικού πολιτισμού και της ΕΕ. Ειδικότερα σήμερα, με τους φασίστες να αυξάνουν την επιρροή τους εντός της, αλλά και την εμπόλεμη φάση που βρίσκεται ο καπιταλιστικός κόσμος, αυτό που προδιαγράφεται είναι η όξυνση της πολιτικής αυτής.

Η δαιμονοποίηση των μεταναστών, η διάχυση της μισαλλοδοξίας και ο συντελούμενος κοινωνικός εκφασισμός για τη συγκρότηση εθνικού κορμού, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πολεμικής αναβάθμισης του ελληνικού κράτους. Λειτουργεί συμπληρωματικά προκειμένου να διασπάσει το κοινωνικό σώμα, να στήσει ανάχωμα στους κοινωνικούς/ταξικούς αγώνες, και να νομιμοποιήσει τις δολοφονίες των μεταναστών, τον μιλιταρισμό και τις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες έναντι των τεράστιων κοινωνικών αναγκών και εν τέλη τον πόλεμο.

Ήταν το ίδιο το κράτος που όπλισε όλον εκείνο τον παρακρατικό συρφετό να κυνηγάει μετανάστες τον Μάρτιο του 2020, στο λεγόμενο «έπος του Έβρου». Όπως συνέβη και τον Αύγουστο του 2023, όταν ο πρωθυπουργός με διάγγελμα κατηγόρησε τους μετανάστες ως εμπρηστές ώστε να ξεπλύνει τις εγκληματικές ελλείψεις σε δασοπροστασία και πυρόσβεση, για την ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή, ενεργοποιώντας ξανά τα πιο φασιστικά αντανακλαστικά ενός κομματιού της κοινωνίας, που ανταποκρίθηκε στο διάγγελμα, στήνοντας εθνικιστικές πολιτοφυλακές και πραγματοποιώντας αντιμεταναστευτικά πογκρόμ.

Η εντεινόμενη πολεμική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους δε μπορεί παρά διαλεκτικά να συνοδεύεται και με την όξυνση της καταστολής στο εσωτερικό. Οι επιθέσεις στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης, η αναβάθμιση του ποινικού κώδικα, οι εκκενώσεις καταλήψεων αποτελούν στιγμιότυπα αυτής της διαλεκτικής, όσο η φτώχεια επελαύνει, όσο η Μεσόγειος γίνεται ένα απέραντο νεκροταφείο, όσο το ελληνικό κράτος εντείνει επικίνδυνα την εμπλοκή του στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Έχουμε καθήκον να χτίσουμε ένα πλατύ, ταξικό – διεθνιστικό – αντιφασιστικό – αντιπολεμικό κίνημα ως τη μόνη προοπτική για την ουσιαστική σύγκρουση με την πολιτική του πολέμου. Να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης με τους μετανάστες και να τσακίσουμε το φασισμό σε κάθε έκφανση του: θεσμικό, οργανωμένο ή διάχυτο. Να οργανωθούμε απέναντι στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές, τη φτώχεια, το μιλιταρισμό και τον πόλεμο και να δομήσουμε στο δρόμο και στις διαδικασίες αγώνα τη δικιά μια αντιπρόταση στην κρατική – καπιταλιστική δυστοπία.

 

 

*στιγμιότυπα από την συγκέντρωση που πραγατοποιήθηκε την Παρασκευή 14/6 στην κεντρική πλατεία με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στην Πύλο.

 

 

 

 

ΤΗ ΛΕΓΑΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΤΗ ΛΕΝΕ ΑΚΟΜΑ

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

ΤΗ ΛΕΓΑΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΤΗ ΛΕΝΕ ΑΚΟΜΑ

Εδώ και οχτώ, πλέον, μήνες γινόμαστε μάρτυρες μιας επιχείρησης αφανισμού του παλαιστινιακού λαού από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Οι νεκροί σήμερα ανέρχονται στους 40.000 με την πλειοψηφία αυτών να είναι μικρά παιδιά και γυναίκες, ενώ δεκάδες χιλιάδες είναι βαριά τραυματισμένοι, με τον υπόλοιπο κομμάτι του πληθυσμού – περίπου 1,5 εκατομμύριο – να παλεύουν για τη ζωή τους αντιμετωπίζοντας λιμό, και μολυσματικές ασθένειες παράλληλα με τις βόμβες του ισραηλινού στρατού – βρισκόμενοι πλέον στη Ράφα, έχοντας εκτοπιστεί από τη Γάζα, με όλες τις διόδους διαφυγής, ακόμη και για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας να είναι κλειστές.

Αυτή η κτηνωδία έρχεται και πάλι να υπενθυμίσει σε όλες και όλους μας το πρόσωπο του καπιταλισμού της αποικιοκρατίας, των κρατών, αλλά και του φασισμού και του μιλιταρισμού.

Οι κύριοι στόχοι του Ισραήλ όλη την περίοδο της επίθεσης ήταν τα νοσοκομεία και οι υποδομές που πλέον έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. Πραγματοποιεί ένα γενοκτόνο πόλεμο στοχεύοντας και βομβαρδίζοντας αμάχους και καταυλισμούς προσφύγων, όπως παρακολουθήσαμε τη φρίκη της εμπρηστικής επίθεσης στον καταυλισμό Τελ – αλ – Σουλτάν που έκαψε ζωντανούς τουλάχιστον 40 ανθρώπους.

Επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο να κάμψει την αντίσταση. Αυτός ο λαός όμως, που 75 και πλέον χρόνια ζει στο πετσί του το θάνατο, τους βασανισμούς και τον ξεριζωμό από τον Ισραηλινό στρατό, μέσα στα συντρίμμια αναγεννιέται και αυτοοργανώνεται, στήνει αυτοσχέδιες δομές περίθαλψης και αλληλεγγύης αποτελώντας την άκαμπτη βάση της αντίστασης του παλαιστινιακού λαού, που συνεχίζει να πολεμά για τη ζωή και την ελευθερία του και να καταγράφει στρατιωτικές νίκες απέναντι στον πιο καλά εξοπλισμένο στρατό στον κόσμο, που δέχεται και την στήριξη μάλιστα από σύσσωμο το δυτικό ιμπεριαλισμό.

Το κράτος του Ισραήλ από την αρχή της δημιουργίας του αποτελεί τον στρατιωτικό βραχίονα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στη Μ. Ανατολή. Για αυτό και από την αρχή του εκτοπισμού του παλαιστινιακού λαού είχε την πλήρη στήριξη της δύσης με στρατιωτικό εξοπλισμό, ακόμα και σήμερα που η φρίκη της γενοκτονίας δε μπορεί να κρυφτεί. Καθώς, μια στρατιωτική νίκη για το Ισραήλ, είναι και νίκη για τους σχεδιασμούς του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Και όπως είναι γνωστό, το ελληνικό κράτος δε μένει αμέτοχο.

Προσδεδεμένο πλήρως στο άρμα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, το ελληνικό κράτος, αποτελώντας στρατηγικό σύμμαχο του Ισραήλ σε οικονομικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, έχει ήδη στείλει πολεμικό πλοίο που συνδράμει στην περιοχή, κλιμακώνοντας έτσι τη συνενοχή του στο εν εξελίξει μακελειό. Ο κομβικός ρόλος του ελληνικού κράτους, ακόμα, φανερώνεται με την μετατροπή της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα, σε συντονιστικό κέντρο της εν λόγω επιχείρησης.

Η πολεμική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους ολοκληρώνεται με την όξυνση της καταστολής στο εσωτερικό, ώστε να επιβληθεί σιγή στην κοινωνία για την εμπλοκή του στη Μ. Ανατολή στο πλευρό του Ισραήλ, και στους διακρατικούς ανταγωνισμούς στο πλευρό των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ. Επιτίθεται στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, συλλαμβάνει Παλαιστίνιους πρόσφυγες και αλληλέγγυο κόσμο, εκκενώνει καταλήψεις στην γραμμή που χαράσσουν τα δυτικά κράτη που προσπαθούν να μαζέψουν τις συνέπειες των εγκλημάτων τους στο εσωτερικό τους. Καθώς, από άκρη σε άκρη, σε όλο τον κόσμο ξεσπούν γενικευμένες διαδηλώσεις, καταλήψεις σε πανεπιστήμια και συγκρούσεις μεταφέροντας έτσι τη σύγκρουση στον πραγματικό εχθρό των από τα κάτω διεθνώς: Τo κράτος, το πολιτικό προσωπικό, το στρατό και τις δυνάμεις καταστολής

Το μήνυμα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο. Δε θα γίνουμε συνένοχοι στη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ με τις πλάτες των δυτικών κρατών.

Το πρώτο βήμα της αλληλεγγύης είναι να είμαστε στο δρόμο. Να μπλοκάρουμε την οποιαδήποτε στήριξη στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Να υψώσουμε την αλληλεγγύη στην παλαιστινιακή αντίσταση που εκπέμπει την προοπτική για την αντίσταση των από τα κάτω διεθνώς απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την κρατική τρομοκρατία, το φασισμό, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Να στοχοποιήσουμε τις πολεμικές ασκήσεις και τα εξοπλιστικά προγράμματα, που ροκανίζουν τις κοινωνικές μας ανάγκες και προετοιμάζουν το έδαφος και περαιτέρω εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Να μπλοκάρουμε την πολεμική έρευνα εντός των ΑΕΙ και τον πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών και να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης με τους καταπιεσμένους διεθνώς. Να σταθούμε απέναντι στην πολιτική που προετοιμάζει την ίδια μοίρα για όλους μας.

Να δυναμώσουμε το αντιπολεμικό κίνημα στα μετόπισθεν του πολέμου ως τη μόνη προοπτική για τη διέξοδο από αυτή τη βαρβαρότητα. Γιατί η μόνη προοπτική ουσιαστικής ειρήνευσης βρίσκεται στη σύγκρουση με την πολιτική του πολέμου που επιβάλει το κράτος. Βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα στους δρόμους του αγώνα για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, χωρίς διακρίσεις. Ένα κόσμο που θα φέρει την ειρήνη για όλη την ανθρωπότητα.

 

*στιγμιότυπα από την σημερινή αντιπολεμική πορεία που πραγματοποιήθηκε σήμερα προς το παράρτημα του υπουργείου εξωτερικών.