Η επίθεση του κόσμου των αφεντικών στον κόσμο της εργασίας γίνεται ολοένα και εντονότερη. Το κράτος ,με σημερινό διαχειριστή τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και το κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο, ακολουθώντας τις πολιτικές της Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ., ετοιμάζουν νέα επίθεση στο νεοπρολεταριάτο. Η αντίθεση κεφαλαίου-εργασίας οξύνεται διαρκώς.

Μέρος αυτής της όξυνσης αποτελεί η επικείμενη επίθεση στα εργασιακά με τους νέους αντεργατικούς νόμους που αναμένεται να ψηφιστούν στα πλαίσια της δεύτερης αξιολόγησης του τρίτου μνημονίου. Πλήρης απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, επαναφορά του εργοδοτικού λοκ-άουτ, ακόμη μεγαλύτερη μείωση του κατώτατου μισθού, περαιτέρω διάλυση των συλλογικών συμβάσεων, χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και του δικαιώματος στην απεργία θα είναι τα απότοκα της ψήφισης των νέων αυτών μέτρων. Τα παραπάνω οδηγούν στην μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας στον ιδιωτικό τομέα, στην ανασφάλεια στο δημόσιο, στην ανταπεργία των αφεντικών ,στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, στους επιπλέον συμβιβασμούς, στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία και στα ελαστικά ωράρια. Με λίγα λόγια στην περαιτέρω εξαθλίωση και στον κοινωνικό κανιβαλισμό.

Η δεύτερη φορά «αριστερά», με άρωμα ακροδεξιάς, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να συνεργαστεί ανοιχτά με τον ΣΕΒ και τις εργοδοτικές ενώσεις προκειμένου να ικανοποιήσει τα συμφέροντα τους. Η λύση στα προβλήματα του νεοπρολεταριάτου δε θα έρθει από τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ενώσεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που συντελούν στην περαιτέρω εξαθλίωση του. Οι ενώσεις ,αυτές, μαζί με τη βοήθεια του ΣΥΡΙΖΑ έπαιξαν τον κύριο ρόλο στην αποσυγκρότηση και στον αποπροσανατολισμό των εργατικών και ταξικών αγώνων των τελευταίων επτά ετών.

Γι’ αυτό εμείς, το νεοπρολεταριάτο αυτού του κόσμου θα πρέπει να οργανωθούμε ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά, για να μη χαθούμε. Και εμείς είμαστε σαφέστατα η πλειοψηφία αυτής της κοινωνίας. Είτε είμαστε ντόπιοι είτε είμαστε ξένοι ,είτε είμαστε χριστιανοί είτε μουσουλμάνοι, είτε είμαστε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, είτε είμαστε επισφαλείς και άνεργοι είτε είμαστε μόνιμοι, είτε δουλεύουμε σε γραφείο είτε σε εργοτάξιο, είτε στην αίθουσα είτε με το δίσκο στο χέρι, έχουμε κάθε λόγο να κινηθούμε ενάντια στο μέλλον που ετοιμάζεται για τις ζωές μας. Απέναντι στο γραφειοκρατικό, κομματικά ελεγχόμενο και από τα πάνω οργανωμένο συνδικαλισμό, που αποτελεί βασικό θιασώτη της ταξικής συνεργασίας και της κοινωνικής ειρήνης, αντιτάσσουμε την οργάνωση των καταπιεσμένων σε σωματεία βάσης και ταξικές πρωτοβουλίες.