Category Archives: ΑΦΙΣΕΣ

Οι αφίσες της πολιτικής οργάνωσης “Πέλοτο”

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 1 ΧΡΟΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΥΛΟ

ΣΥΓΚΈΝΤΡΩΣΗ 14/06 | 19:00 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛ.

1 χρόνο από το κρατικό έγκλημα στην Πύλο, όπου το ελληνικό λιμενικό έπνιξε πάνω από 600 μετανάστες

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

Απέναντι στη θανατοπολιτική του ελληνικού κράτους και της ΕΕ, να βάλουμε μπροστά

ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ/ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

για σύνορα ανοιχτά, ελεύθερη μετακίνηση και χαρτιά για όλους/ες, να κλείσουν όλα τα κέντρα κράτησης

ενάντια στα κράτη και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που ξεριζώνει τους λαούς και έπειτα τους πνίγει στο Αιγαίο

ενάντια στην ταξική υποτίμηση, το φασισμό, το μιλιταρισμό και  την πολεμική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους που προετοιμάζει την ίδια μοίρα για όλους μας

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ Α.Σ.Ξ

Πρόγραμμα εκδηλώσεων για τον νέο ποινικό κώδικα στον κήπο του Α.Σ.Ξ.

Προβολή την Πέμπτη 13/6 στις 21.00- “Κριτικές Έρευνες στον Νέο Ποινικό Κώδικα”, σειρά βίντεο-συνεντεύξεων στα πρότυπα της εργατικής από τα κάτω έρευνας για το νέο πολυνομοσχέδιο Φλωρίδη από την Ανοιχτή Συνέλευση ενάντια στον Νέο Ποινικό Κώδικα και την Πολιτειακή Εκτροπή.

Πολιτική εκδήλωση το Σάββατο 15/6 στις 19.00. Θα παρέμβει τηλεφωνικά ο Γιάννης Ιερόπουλος (δικηγόρος).

-αυταρχικοποίηση της κοινωνίας, ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης και οι κινηματικές απαντήσεις που πρέπει να δοθούν.

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

 

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΙΟΥΝΗ

Μικροφωνική συγκέντρωση: Πέμπτη 30 Μάη, 19.00, πλ. Αντίκα

Πορεία προς το παράρτημα του υπουργείου εξωτερικών με προσυγκέντρωση το Σάββατο 1 Ιούνη στις 12.00 στην πλ. Ελευθερίας.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΚΑΜΙΑ ΣΙΩΠΗ-ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Στην γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού- μπλόκο στην συνεργασία του ελληνικού κράτους με το Ισραήλ

Αντίσταση στη θανατοπολιτική ου ελληνικού κράτους και της ΕΕ- Να κλείσουν όλες οι βάσεις και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ.

ANTIΠΟΛΕΜΙΚΗ / ΑΝΤΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ: ΣΑΒ. 8 ΙΟΥΝΗ, ΑΘΗΝΑ, ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

Κοινό κάλεσμα συλλογικοτήτων σε αντιπολεμική αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση/διαδήλωση, 8 Ιουνίου, μια ημέρα πριν τις ευρωεκλογές

Σύγκρουση με την ΕΕ του πολέμου, του ρατσισμού, του ταξικού σφαγείου

«Η Ευρώπη εισήλθε σε μια νέα, ελπιδοφόρα εποχή. Η Συμμαχία μας αρχίζει σήμερα ένα μεγάλο μετασχηματισμό. Εργαζόμενοι με όλες τις χώρες της Ευρώπης, είμαστε αποφασισμένοι να δημιουργήσουμε μόνιμη ειρήνη σ’ αυτή την ήπειρο» (Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο, 1990)

«Ο πόλεμος αποτελεί ένα σημείο καμπής στην παγκόσμια γεωπολιτική τάξη, στις μακροοικονομικές τάσεις και στις αγορές κεφαλαίου» (Λάρι Φινκ, ιδρυτής της Black Rock, Απρίλιος 2022)

75 χρόνια πέρασαν από την ίδρυση του ΝΑΤΟ και 35 χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και το όραμα της παγκόσμιας ειρήνης ενός “πανκαπιταλιστικού” κόσμου που θα φέρει την ευημερία και τον πλήρη εκδημοκρατισμό του πλανήτη υπό τον έλεγχο και την ηγεμονία των ΗΠΑ πνίγεται για μια φορά ακόμα στο αίμα. Όταν η ιδεολογική ομίχλη των προφητειών της καπιταλιστικής ουτοπίας άρχισε να υποχωρεί η ωμή και εφιαλτική πραγματικότητα έγινε απόλυτα ορατή: φτώχεια, εξαθλίωση, αίμα, πόλεμος, καταστροφή. Σήμερα μοιάζει μακρινή η εποχή του μονοπολικού κόσμου και του μονόπλευρου δικαιώματος για στρατιωτικές επεμβάσεις που δημιούργησε η ραγδαία αναδιάταξη του παγκόσμιου status quo στα 90’s. Νέες καπιταλιστικές δυνάμεις αναδύθηκαν, αμφισβητώντας στην πράξη την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ. Ο οξυμένος και διαρκής ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός για το μοίρασμα του κόσμου, των εμπορικών και ενεργειακών πηγών και οδών δημιουργεί μια σειρά από εναλλασσόμενους θερμούς και ψυχρούς πολέμους. Η παγκόσμια κούρσα εξοπλισμών και η στρατιωτικοποίηση των καπιταλιστικών οικονομιών αντανακλά αυτήν ακριβώς την όξυνση των ανταγωνισμών και την πολεμική προπαρασκευή των δυο κυρίαρχων γεωπολιτικών μπλοκ (εδραιωμένο ευρωατλαντικό και αναδυόμενο ρωσοκινέζικο).

Παράλληλα, όμως, με τη μιλιταριστική οχύρωση ενάντια στον “εξωτερικό εχθρό” κάθε αστικό κράτος φροντίζει να οχυρώνεται κατασταλτικά και ενάντια στον “εσωτερικό εχθρό”. Κι αυτό συμβαίνει γιατί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος εμπεριέχει στον πυρήνα του και την προληπτική αντεπανάσταση, δηλαδή το ενδεχόμενο της ανάπτυξης της ταξικής πάλης στο εσωτερικό του κάθε κράτους που θα κλονίσει τα θεμέλια της αστικής εξουσίας. Θα πρέπει να αποκλειστεί κάθε ενδεχόμενο εσωτερικής αποσταθεροποίησης που θα κάνει ορατό στην πράξη το όραμα μια διαφορετικής οργάνωσης της κοινωνίας χωρίς εκμεταλλευτικές σχέσεις. Γι αυτό ακριβώς κρίνουμε πως η πάλη μας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της πάλης μας για κοινωνική επανάσταση. Η πάλη ενάντια σε ιμπεριαλισμό, καπιταλισμό και κράτος όχι μόνο δεν αλληλοαποκλείονται, αλλά αντιθέτως συναποτελούν μια διαλεκτική ενότητα. Για αυτό και δεν κουραζόμαστε να επαναλαμβάνουμε: ο βασικός εχθρός μας βρίσκεται στην ίδια μας τη χώρα. Μέσα στην Ελλάδα, μέσα στην ΕΕ, μέσα στο ΝΑΤΟ.

Το ελληνικό κράτος, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση βρίσκεται συγκυριακά στο τιμόνι, ακολουθεί τη στρατηγική επιλογής της πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, με ειδικό ρόλο στην πολιτική της “διπλής ανάσχεσης” της Ρωσίας και της Κίνας. Μπορεί αυτή η πολιτική να παροξύνεται στα χρόνια της παρούσας κυβέρνησης (με τη βαθιά εμπλοκή στον πόλεμο της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής και τη συνενοχή στη σφαγή των Παλαιστινίων), αλλά ας μην ξεχνάμε πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ ακολούθησε ακριβώς τον ίδιο δρόμο προλειαίνοντας το έδαφος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οι όρκοι πίστης του Στέφανου Κασσελάκη προς την “Ιερή Συμμαχία” του ΝΑΤΟ δεν αποτελούν κάποιου είδους “μεταστροφή” του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έρχονται ως φυσική συνέχεια της πολιτικής του. Άλλωστε, ο ακροδεξιός υπουργός Άμυνας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος, τον Ιανουάριο του 2017 γιόρταζε την ανέλιξη του -κατα Τσίπρα- “διαβολικά καλού” Ντόναλντ Τραμπ στον προεδρικό θώκο των ΗΠΑ, λέγοντας: «Η Ελλάδα αποτελεί έναν παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή της Μεσογείου, με στενή συνεργασία με το Ισραήλ, αλλά και με μετριοπαθείς χώρες, όπως είναι η Αίγυπτος, η Ιορδανία, με χώρες του ΝΑΤΟ στα βόρειά μας, όπως είναι η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Με επίκεντρο, λοιπόν, την Ελλάδα μπορεί να δημιουργηθεί ένας άξονας που θα σταματά τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Οι διμερείς σχέσεις βρίσκονται στο καλύτερο σημείο. Η ελληνοαμερικανική φιλία χτίζεται πλέον με τη στήριξη της απόλυτης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Γνωρίζουμε ότι οι πραγματικοί μας σύμμαχοι ήταν εκείνοι που ήταν δίπλα μας και στον Α’ και στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και στο ξαναχτίσιμο της χώρας μας με το δόγμα Τρούμαν».

Δεν αφορά, λοιπόν, την παρούσα κυβέρνηση μόνο. Είναι στρατηγική επιλογή η πλήρης ευθυγράμμισή του ελληνικού κράτους με τους σχεδιασμούς του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού και η μετατροπή της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αυτός είναι ο απαραίτητος όρος για την ισχυροποίηση του ρόλου της ντόπιας αστικής τάξης στο διεθνές πλαίσιο των καπιταλιστικών ανταγωνισμών.

Οι ευρωεκλογές του Ιουνίου αποτελούν ακόμα ένα στάδιο στη διαδικασία νομιμοποίησης αυτής της πολεμοκάπηλης πολιτικής. Η ΕΕ εμφανίζει τον εαυτό της ως φιλειρηνική όαση σταθερότητας, ανάπτυξης και δημοκρατίας. Το πραγματικό πρόσωπο πίσω από τη μάσκα της “Ευρώπης των λαών”, όμως, είναι απωθητικό: είναι η Ευρώπη των δυσβάσταχτων χρεών που τα πληρώνει η κοινωνική βάση, των ματωμένων πρωτογενών πλεονασμάτων, της διαρκούς λιτότητας και της στρατιωτικοποίησης των οικονομιών. Είναι το στρατηγείο του πολέμου και της προώθησης των πλέον επιθετικών ταξικών αναδιαρθρώσεων. Είναι το πεδίο τροφοδότησης του αντιμεταναστευτικού ρατσισμού και πριμοδότησης του εθνικιστικού και ακροδεξιού εσμού. Είναι η Ευρώπη – Φρούριο των μαζικών δολοφονιών μεταναστών στα χερσαία και θαλάσσια σύνορά της, των στρατοπέδων συγκέντρωσης – κέντρων επιλογής “χρήσιμης” ή ”άχρηστης” εργατικής δύναμης και του θεσμικού “αντι”ρατσιμού που θέλει τους μετανάστες μόνο ως φθηνή καύσιμη ύλη της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η ΕΕ, λοιπόν, και οι θεσμοί της (από το ευρωκοινοβούλιο μέχρι την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Κομισιόν) δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αντιδραστική συμμαχία των ληστρικών αστικών τάξεων ενάντια στην εργατική τάξη και την κοινωνική βάση.

Μέσα σ’ αυτό το ζοφερό περιβάλλον η αντίσταση στην θανατοπολιτική ελληνικού κράτους-Ε.Ε-ΝΑΤΟ καλεί στην επανασυσπείρωση ενός μαχόμενου κινήματος απέναντι στον ιμπεριαλιστικό ληστρικό πόλεμο. Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Ευρώπης ενάντια στο γενοκτονικό πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ στην Παλαιστίνη αποτελούν φωτεινό φάρο για την εποχή μας. Και ακόμα πιο ελπιδοφόρο είναι πως στις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις πρωταγωνιστεί η Εβραϊκή νεολαία, αλλά και επιζώντες του Ολοκαυτώματος, που σπάνε τον μύθο των δήθεν “αντισημιτικών” κινήτρων του αντιπολεμικού κινήματος.

Να επιστρέψουμε τον πόλεμο στα μετόπισθεν των δυτικών μητροπόλεων.

Να στήσουμε διεθνιστικά αναχώματα αλληλεγγύης.

Να γίνουμε η άμμος στα γρανάζια του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη.

Αντιπολεμική – Αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση, Σάββατο 8 Ιουνίου, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας και Ασκληπιού), 13:00 και διαδήλωση προς το Υπουργείο Εξωτερικών και τα Γραφεία της Ε.Ε

Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη), Πέλοτο (Ξάνθη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα), Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα)

 

76 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ (ΝΑΚΜΠΑ)- ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΜΑΗ, 19.00, ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Συγκέντρωση: Τετάρτη 15 Μάη, 19.00, Πλ. Ελευθερίας

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ

ΤΑΞΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

 

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 1ΗΣ ΜΑΗΣ

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ-ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΜΑΣ
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ

Έχουν περάσει 138 χρόνια από τη νίκη των αγώνων του αμερικανικού Σικάγο για την επίτευξη της 8ωρης
εργασίας για το παγκόσμιο προλεταριάτο και οι εργασιακές συνθήκες στις οποίες καλείται να ανταπεξέλθει
η κοινωνική βάση σήμερα, καθώς και η συνολική επίθεση που δέχεται από κράτος και κεφάλαιο,
φανερώνουν αφενός πως τα αιτήματα εκείνων των ιστορικών αγώνων είναι πιο επίκαιρα από ποτέ και
αφετέρου πως η δόμηση νέων αγώνων για να ανακόψουμε την εξαθλίωση που βιώνουμε είναι πιο αναγκαία
από ποτέ.

Από τη διαρκώς αυξανόμενη ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης σε κάθε εργασιακό τομέα, τον
αντεργατικό νόμο Γεωργιάδη, με τα ωράρια λάστιχο, τις απλήρωτες υπερωρίες και τα δικαιώματά μας που
καταπατώνται με κάθε ευκαιρία, μέχρι την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και τα πογκρόμ
συλλήψεων και διώξεων εις βάρος αγωνιστών και αγωνιστριών, την ψήφιση του νέου ποινικού κώδικα, τις
εκκενώσεις καταλήψεων, αλλά και την ακρίβεια και τη φτώχεια έως την πολεμική απειλή, το συμπέρασμα
για εμάς, την κοινωνική βάση, είναι κοινό: Κράτος και Κεφάλαιο μας κλέβουν τη ζωή.

Σε μία εποχή λοιπόν που το σύστημα προσπαθεί να επιβάλλει τον θάνατό μας ως κανονικότητα, σε μια
εποχή που η φτώχεια και η ανέχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός από βασικά αγαθά για την επιβίωση, ο
κοινωνικός κανιβαλισμός, η βία και ο αλληλοσπαραγμός επιβάλλονται ως η μόνη υπαρκτή συνθήκη ζωής.
Σε μια τέτοια εποχή, το κράτος και τα αφεντικά προχωρούν σε μια άνευ προηγουμένου λεηλασία
στοιχειωδών δικαιωμάτων και κατακτήσεων των ταξικών και κοινωνικών αγώνων όλων των
προηγούμενων δεκαετιών.

Η πρωτομαγιά είναι ημέρα μνήμης, αντίστασης και αγώνα ενάντια στην κυριαρχία και το κανιβαλιστικό
σύστημα που αυτή μας επιβάλλει. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είτε βρισκόμαστε σε πόλεμο, είτε σε ειρήνη,
αντιλαμβανόμαστε ότι οι χαμένοι είμαστε εμείς. Η υποτίμηση που δεχόμαστε δεν είναι «ατομική» επιλογή
συγκεκριμένων κομμάτων, αλλά δομικό στοιχείο του συστήματος που βασίζεται στην εκμετάλλευση
ανθρώπου από άνθρωπο με σκοπό το κέρδος των λίγων. Ας αναγνωρίσουμε με ποιους έχουμε κο ινά
συμφέροντα, βασιζόμενοι στην πραγματικότητα και σε όσα ζούμε. Να οργανωθούμε στους χώρους της
δουλειάς, στα σωματεία μας, σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Να χτίσουμε αναχώματα κόντρα στην υποτίμησή
μας και στο αυξημένο κόστος ζωής. Να εμπνευστούμε από τους νικηφόρους εργατικούς αγώνες του
τελευταίου χρόνου. Να απαιτήσουμε καλύτερους και αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας, ελεύθερη
πρόσβαση σε όλα τα βασικά αγαθά, ως κομμάτι του μισθού μας, ως την ελάχιστη επιστροφή της εργατικής
μας δύναμης. Με όχημα την αλληλεγγύη στους ανθρώπους της τάξης μας, να μπλοκάρουμε την ακρίβεια
με απεργίες, αρνήσεις πληρωμών, αυτομειώσεις και με το στήσιμο των δικών μας δικτύων και δομών
αλληλοβοήθειας. Να κάνουμε ξεκάθαρο ότι δεν θα πολεμήσουμε κανέναν άνθρωπο της τάξης μας από την
άλλη πλευρά των συνόρων.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ
ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ
ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑ ΔΟΥΛΟΙΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

75 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ Η ΟΞΥΝΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ,Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

75 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ..

Συγκέντρωση: Πέμπτη 4.4| 19.00| Πλ. Αντίκα

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ-ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ,ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ “ΕΙΡΗΝΗ” ΤΟΥΣ

…Η ΟΞΥΝΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ,Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

Εκδήλωση-Παρουσίαση του βιβλίου ” Για μια ελευθεριακή δικαιοσύνη. Για μια δικαιοσύνη ενάντια στην Κυριαρχία και το Κράτος”

Εκδήλωση-Παρουσίαση του βιβλίου ” Για μια ελευθεριακή δικαιοσύνη. Για μια δικαιοσύνη ενάντια στην Κυριαρχία και το Κράτος” από τον Υπόγειο Ιλισό το Σάββατο 30.3.24 στις 19.00 στον Α.Κ.Χ Xanadu (Κουγιουμτζόγλου και 12 Αποστόλων).
Τα ερωτήματα που θέτονται προς συζήτηση είναι:
1) Τι σημαίνει τελικά δικαιοσύνη για τον αγωνιζόμενο κόσμο, πώς έχει ασκηθεί από τη μεριά μας έως τώρα και πώς θα μπορούσε να ασκείται;
2) τι εμείς οι ίδιες από τη θέση που αγωνιζόμαστε θεωρούμε δίκαιο, τι άδικο;
3) με ποια κριτήρια και πώς τα εφαρμόζουμε αυτά στις κοινότητές μας;

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ/ΑΝΤΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

 

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΣΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟ-ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ

«Και να σας πω επίσης ότι για εμένα ήταν μεγάλη περηφάνια που κοίταξα στον ιστό της “Ύδρας” την ελληνική σημαία να ανεμίζει στον κόλπο του Άντεν». Νίκος Δένδιας

Από το βράδυ της 26ης Φεβρουαρίου η φρεγάτα “Ύδρα” απέπλευσε από το ναύσταθμο της Σαλαμίνας και μετά από μια μικρή στάση στη βάση της Σούδας κατέληξε στις 3 Μαρτίου στην Ερυθρά Θάλασσα, για να ενσωματωθεί στην ευρωενωσίτικη στρατιωτική επιχείρηση “Ασπίδες” (EUNAVFOR ASPIDES), η οποία πραγματοποιείται συνδυαστικά με την αμερικανοβρετανική επιχείρηση “PROSPERITY GUARDIAN”. Στόχος της εν λόγω επιχείρησης, η οποία διαφημίζεται ως η μεγαλύτερη που έχει αναλάβει ποτέ η ΕΕ, είναι η καταστολή των ανταρτών Χούθι που πραγματοποιούν ενέργειες παρενόχλησης σε πολεμικά και εμπορικά πλοία, ως απάντηση στη συνεχιζόμενη ανθρωποσφαγή που πραγματοποιεί το Ισραηλινό κράτος στα Παλαιστινιακά εδάφη (Γάζα και Δυτική Όχθη). Το ελληνικό κράτος, στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ σε οικονομικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, με τη συμμετοχή του στην επιχείρηση “Ασπίδες” κλιμακώνει τη συνενοχή του στο εν εξελίξει μακελειό. Ο κομβικός ρόλος του ελληνικού κράτους φανερώνεται με την παραχώρηση του Ελληνικού Στρατηγείου Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ/EU – OHQ), με έδρα την 1η Στρατιά στη Λάρισα, το οποίο λειτουργεί ως συντονιστικό κέντρο της επιχείρησης “Ασπίδες”.

Στόχος των συνδυασμένων και συντονισμένων στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ερυθρά είναι η προστασία των εμπορικών οδών και των συμφερόντων του εφοπλιστικού κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της Ενέργειας και των Μεταφορών. Να σημειωθεί πως η Ερυθρά Θάλασσα είναι ζωτικής σημασίας υδάτινη οδός, αφού από εκεί διέρχεται περίπου το 12% του παγκόσμιου εμπορίου, συνδέοντας την Ευρωπαϊκή με την Ασιατική αγορά. Ενδεικτική είναι η ανακοίνωση της Ένωσης Εφοπλιστών (ECSA) που καλωσορίζει τη νέα πολεμική προσπάθεια του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού: «Οι Ευρωπαίοι πλοιοκτήτες καλωσορίζουν θερμά την ανακοίνωση για την επίσημη έναρξη της νέας ευρωπαϊκής επιχείρησης θαλάσσιας ασφάλειας στην Ερυθρά Θάλασσα. Η ευρωπαϊκή παρουσία στην περιοχή μέσω της ανάπτυξης της επιχείρησης “Aspides” είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση των κινδύνων ασφαλείας για την εμπορική ναυτιλία (…)». Σύμφωνα με τον Νίκο Δένδια η βαθιά εμπλοκή στην νέα πολεμική προσπάθεια αποτελεί «υπαρξιακή αναγκαιότητα» για το ελληνικό κράτος, καθώς το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι από τους βασικούς χρήστες του συγκεκριμένου εμπορικού διαδρόμου.

Είναι σαφές, λοιπόν, πως οι δίδυμες στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ερυθρά θάλασσα έχουν διπλό στόχο: αφενός στο να βάλουν πλάτη στη σφαγή που διεξάγει το Ισραηλινό κράτος εναντίον του παλαιστινιακού λαού και αφετέρου να συμβάλουν στη μιλιταριστική οχύρωση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Και το ελληνικό κράτος, στο πλαίσιο αυτό, έχει πάρει θέση μάχης για να προστατέψει τα ταξικά συμφέροντα των εφοπλιστών. Ας σημειωθεί πως σύμφωνα με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών οι Έλληνες πλοιοκτήτες ελέγχουν το 21% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου, ενώ την τελευταία δεκαετία η χωρητικότητα του ελληνόκτητου εμπορικού στόλου έχει αυξηθεί κατά 50%. Ο ελληνόκτητος στόλος αντιπροσωπεύει το 60% του ευρωενωσίτικου στόλου. Ο ελληνικός εφοπλισμός είναι βασικός πυλώνας της θαλάσσιας μεταφοράς εμπορευμάτων (που αφορά τα 9/10 της παγκόσμιας μεταφοράς), καθώς αντιπροσωπεύει το 31,27% του παγκόσμιου στόλου πετρελαιοφόρων, το 25,32% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς χύδην ξηρού φορτίου, το 22,65% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG), το 15,79% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς χημικών και προϊόντων πετρελαίου, το 11,46% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς υγραερίου (LPG) και το 8,92% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων.

Καθόλου τυχαία, λοιπόν, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο έχει χαρακτηριστεί ως το «πέμπτο όπλο του ΝΑΤΟ»! Η σύμφυση εμπορικής και στρατιωτικής δραστηριότητας αποκαλύπτεται ήδη από το “μακρινό” 1997, όταν ο τότε Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών δήλωνε πως ο ελληνικός εμπορικός στόλος: «από στρατηγικής απόψεως συνιστά το μεγαλύτερο στόλο στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, διαθέσιμο δε σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης», δίνοντας ως παράδειγμα τη βοήθεια που παρείχαν οι Έλληνες εφοπλιστές στον πόλεμο στον Περσικό Κόλπο. Ο τότε υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ, Ρ. Σλέιτερ, επιβεβαίωσε τον Λύρα λέγοντας: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες γνωρίζουν ότι μπορούν να βασίζονται στον ελληνικό εμπορικό στόλο σε περιόδους κρίσεως». Και πράγματι, δυο χρόνια αργότερα το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο είχε ενεργό συμμετοχή στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, μεταφέροντας στρατιώτες και πολεμικό υλικό για λογαριασμό των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Τα συμφέροντα αυτών των εφοπλιστών έρχεται να εξυπηρετήσει η στρατιωτική παρουσία του ελληνικού κράτους στην περιοχή, χωρίς να ενοχλείται που μόνο το 14% του στόλου των Ελλήνων εφοπλιστών είναι νηολογημένα υπό ελληνική σημαία. Αυτές τις πολεμικές μπίζνες έρχεται να εξυπηρετήσει υποβαθμίζοντας διαρκώς τις κοινωνικές ανάγκες. Η κούρσα εξοπλισμών των τελευταίων ετών παρά την οικονομική κρίση είναι σαφές δείγμα της στρατιωτικοποιημένης οικονομίας που προσαρμόζεται στο νέο παγκόσμιο περιβάλλον της διαρκούς όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και του έρποντος παγκοσμίου πολέμου. Αυτή τη στρατιωτικοποίηση της οικονομίας έζησαν στο πετσί τους οι ναυτεργάτες του πληρώματος του “True Confidence”, που ανήκει στην ελληνική εταιρεία Third January Maritime LTD (με έδρα τον Πειραιά). Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΠΕΝΕΝ στις 7 Μαρτίου η εφοπλιστική εταιρεία αγνόησε τις προειδοποιήσεις των Χούθι και προσπάθησε να διασχίσει την Ερυθρά, με αποτέλεσμα δυο ναυτεργάτες να σκοτωθούν κι άλλοι έξι να τραυματιστούν, έπειτα από πυραυλικό χτύπημα. Να σημειωθεί πως στο πλοίο υπήρχαν τρεις ένοπλοι φρουροί, κάνοντας ακόμα πιο ασαφή και δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στην εμπορική και την πολεμική δραστηριότητα. Όπως κατέδειξε ΚΑΙ αυτό το περιστατικό: δικές τους είναι οι πολεμικές επενδύσεις και τα κέρδη, δικές μας είναι οι πολεμικές δαπάνες και οι νεκροί…

Η μιλιταριστική οχύρωση των συμφερόντων του κεφαλαίου και η κλιμάκωση του κλίματος στρατιωτικοποίησης συμπληρώνεται αυτές τις ημέρες και με δυο επιπλέον γεγονότα. Το πρώτο είναι η θεσμοθέτηση της εθελοντικής στράτευση των γυναικών. Όπως διαρρέει το ίδιο το υπουργείο Εθνικής “Άμυνας”, η θεσμοθέτηση της γυναικείας στρατιωτικής θητείας αφορά τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων που καλούνται να αντιμετωπίσουν απειλές ασφάλειας, οι οποίες: «έχουν γίνει σύνθετες και πολυπαραγοντικές, όπως αποδεικνύουν ο πόλεμος στην Ουκρανία και τη Γάζα, αλλά και η κρίση στην Ερυθρά Θάλασσα». Με δυο λόγια το ελληνικό κράτος θέλει περισσότερο κρέας για τα κανόνια του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Το δεύτερο γεγονός είναι η ψήφιση των μνημονίων συνεργασίας των υπουργείων Εθνικής “Άμυνας” ΗΠΑ – Ελλάδας, που δημιουργούν το πλαίσιο για την άμεση υπαγωγή προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων σε αμερικανική διοίκηση, ακόμα και για πολεμικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του ΥΠΕΘΑ: «σκοπός του Μνημονίου Συνεργασίας είναι να καθορίσει τους όρους και να υλοποιηθεί η τοποθέτηση ελληνικού προσωπικού άμυνας σε μονάδες του Στρατού των ΗΠΑ στην Ευρώπη, για την κάλυψη επιχειρησιακών αναγκών και την απόκτηση εμπειρίας σε ένα περιβάλλον πολυεθνικής διαλειτουργκότητας. Η κύρωση του Μνημονίου Συνεργασίας κρίνεται επωφελής για την Ελλάδα, καθώς: α) Αναμένεται να ενδυναμώσει τη στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών σε επίπεδο Στρατού Ξηράς και να ενισχύσει την αμυντική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ. Β) Αναμένεται να προσφέρει πολύτιμη εμπειρία σε στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων μέσω της εξοικείωσης με την επιχειρησιακή οργάνωση και λειτουργία του Στρατού των ΗΠΑ». Οι συμφωνίες αυτές έρχονται να συμπληρώσουν προγενέστερη συμφωνία για παραχώρηση στις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ όχι μόνο των στρατιωτικών υποδομών της χώρας, αλλά και των πολιτικών της υποδομών (όπως δρόμοι, γέφυρες κλπ).

Το ελληνικό κράτος παρουσιάζεται ως διαρκώς “αμυνόμενο” και ως “πηγή σταθερότητας σε ένα ευρύ τόξο αστάθειας”. Πέρα από την κυρίαρχη μυθολογία, όμως, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν συμμετάσχει σε δεκάδες στρατιωτικές αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο εξωτερικό. Αυτή η πλήρης ευθυγράμμιση με τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ γίνεται φανερή και στο μέτωπο της Ουκρανίας, στο αιματοβαμμένο μπρα ντε φερ ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και τον ρωσικό ιμπεριαλισμό. Η συνάντηση Μητσοτάκη και Ζελένσκι στις 6 Μαρτίου, η οποία κρατήθηκε μυστική μέχρι την τελευταία στιγμή, είναι ενδεικτική αυτής της βαθιάς εμπλοκής. «Δείξαμε τη στήριξή μας στην Ουκρανία με αναπάντεχο για ορισμένους εχθρούς μας τρόπο», είπε ο πρωθυπουργός. Και πράγματι, το ελληνικό κράτος έχει μετατραπεί σε επίσημο χορηγό του αντιδραστικού καθεστώτος του Κιέβου και των ναζιστικών του στηριγμάτων, παραχωρώντας τόνους πολεμικού υλικού (αντιαρματικά RPG-18, σφαίρες, Καλάσνικοφ, αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger, πυραύλους για μηχανοκίνητους εκτοξευτές τύπου RM-70, αυτόματα τυφέκια τύπου FN κλπ).

Είναι προφανές πως ζούμε σε ένα εύφλεκτο και ρευστό περιβάλλον. Σε μια εποχή που «έχει συσσωρευτεί τόσο μπαρούτι που τα όπλα θα αρχίσουν να εκπυρσοκροτούν από μόνα τους», με τις θερμές και ψυχρές συγκρούσεις να πυκνώνουν επικίνδυνα προεικονίζοντας ένα ζοφερό μέλλον για τους λαούς που καλούνται να γίνουν σφαχτάρια στο θυσιαστήριο αλλότριων συμφερόντων. Σε ένα περιβάλλον στο οποίο το ενδεχόμενο της γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου είναι διαρκώς ορατό, ενώ πυκνώνουν ακόμα και οι πυρηνικοί αλληλοεκβιασμοί. Εμείς από τη θέση μας οφείλουμε να στήσουμε αναχώματα αντίστασης διεθνιστικής αλληλεγγύης απέναντι στη θανατοπολιτική του ελληνικού κράτους, που έχει μετατραπεί σε μια απέραντη στρατιωτική βάση και σε πολεμικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Οφείλουμε να έχουμε καθαρή ματιά και να αντισταθούμε στη στοίχιση των προλετάριων και της κοινωνικής βάσης κάτω από ξένες σημαίες, πίσω από τις πολεμικές μηχανές του κυρίαρχου ευρωατλαντικού ή του αναδυόμενου ρωσοκινέζικου ιμπεριαλισμού. Να γίνουμε η άμμος στα γρανάζια του ιμπεριαλιστικού πολέμου που σκορπά το θάνατο και γεννά τη φτώχεια και το ξεριζωμό…

Από την Λάρισα και τον Βόλο, μέχρι τον Άραξο, την Αλεξανδρούπολη και τη Σούδα να κλείσουν τώρα οι βάσεις του θανάτου. Να φέρουμε τον πόλεμο στα μετόπισθεν των δυτικών μητροπόλεων.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Αλληλεγγύη στον λαό της Υεμένης και σε όλους τους λαούς που αντιστέκονται

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ-ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ:

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ 16.00 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ

Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα), Πέλοτο (Ξάνθη), Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα)

Κοινή αφίσα ενάντια στο νέο ποινικό κώδικα

Κοινή αφίσα ενάντια στο νέο ποινικό κώδικα από αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος” (Πάτρα), Ταξική Αντεπίθεση / ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ών (Αθήνα), Πέλοτο / στο δρόμο για την αναρχία και τον κομμουνισμό (Ξάνθη), Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξ/πολη).

Νέος ποινικός κώδικας: εργαλείο ταξικής καταπίεσης και προληπτικής αντιεξέγερσης

Ο νέος ποινικός κώδικας αποτελεί το επισφράγισμα της ολοκληρωτικής στροφής και αυταρχικοποίησης του συστήματος που έρχεται να γονατίσει την κοινωνική βάση. Μέσω της αυστηροποίησης των ποινών, της ακόμα μεγαλύτερης έντασης της καταστολής ενάντια στην αγωνιζόμενη κοινωνία, της ποινικοποίησης της φτώχειας και της οποιασδήποτε μορφής ταξικής και κοινωνικής αντίστασης, το κράτος ισχυροποιείται και οχυρώνεταcι, επιχειρώντας να επαναρυθμίσει το πλαίσιο διαφύλαξης των συμφερόντων της αστικής τάξης, αναγνωρίζοντας πως ο μεγαλύτερος εφιάλτης της σε ένα περιβάλλον ακραίων και ακατάπαυστων αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς, εντεινόμενης και δομικής συστημικής κρίσης, όξυνσης των πολεμικών ανταγωνισμών και συρράξεων, είναι οι επερχόμενες κοινωνικές και ταξικές εξεγέρσεις…

Να αντισταθούμε στο αυταρχικό καθεστώς εξαίρεσης που εξοντώνει την κοινωνική πλειοψηφία και επιβάλει με βάρβαρους όρους την κυριαρχία κράτους και κεφαλαίου.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 28 ΦΛΕΒΑΡΗ

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ 28 ΦΛΕΒΑΡΗ

Ένας χρόνος συμπληρώνεται από την κρατική δολοφονία των Τεμπών, το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα που στοίχισε τη ζωή 57 ανθρώπων, αποτελώντας ένα από τα πιο βίαια και απάνθρωπα στιγμιότυπα της θανατοπολιτικής που βιώνει ο κόσμος της κοινωνικής βάσης από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Πολιτικές απαξίωσης των υποδομών και των αναγκών των ανθρώπων της τάξης μας, που υποβαθμίζουν τη ζωή, οδηγώντας όπως αποδείχτηκε ακόμα και στο θάνατο της κοινωνικής βάσης.

Ένα χρόνο μετά και παρά την οργή της κοινωνικής πλειοψηφίας, το κράτος ρίχνει στάχτη στα μάτια συγκαλύπτοντας τους πραγματικά υπεύθυνους και συνεχίζει απρόσκοπτα τις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές ρημάζοντας τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις αγώνων δεκαετιών, συνθέτοντας ένα βάρβαρο και ασφυκτικό πλαίσιο για τις συνθήκες διαβίωσης της κοινωνικής βάσης υπενθυμίζοντας μας πως σε πόλεμο και ειρήνη οι χαμένοι είμαστε εμείς. Γιατί ακόμα και στις συνθήκες υποτιθέμενης ειρήνης και ανάπτυξης, όπως θέλουν να ευαγγελίζονται τα αφεντικά μας, η επίθεση που δεχόμαστε είναι ολομέτωπη. Από τις ιδιωτικοποιήσεις σε διάφορους τομείς κοινωνικών αναγκών όπως το ρεύμα, την υγεία, το νερό, την παιδεία και τις μεταφορές, την ακρίβεια, τα προβλήματα στέγασης και τις εξώσεις, τα εργατικά ατυχήματα, μέχρι τη λεηλασία της φύσης και τον πόλεμο, ο ταξικός και κοινωνικός πόλεμος μαίνεται καθημερινά.

Μάλιστα, τους τελευταίους μήνες, το κράτος έχει εξαπολύσει σωρεία επιθέσεων περνώντας σωρηδόν αντιδραστικά μέτρα, υλοποιώντας τις επιδιώξεις του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου εκμεταλλευόμενο τις συνθήκες ήττας και αποδιοργάνωσης του ταξικού και κοινωνικού κινήματος.

Κυρίαρχος βραχνάς για την καθημερινότητα της τάξης μας αποτελεί η ακρίβεια σε βασικές κοινωνικές ανάγκες όπως το ρεύμα τα τρόφιμα και τα καύσιμα. Παρά τα κυβερνητικά παραμύθια περί αύξησης μισθών και τα «καρότα» των επιδομάτων και των κουπονιών, την “ανάπτυξη” των αφεντικών την πληρώνει με το αίμα της η τάξη μας με την έμμεση μείωση του μισθού της στα σουπερμάρκετ και στους λογαριασμούς. Η ταυτόχρονη αύξηση στις τιμές των ενοικίων και η συνεχής απειλή των τραπεζών και των funds για εξώσεις πρώτης κατοικίας κάνουν την πραγματικότητα της κοινωνικής βάσης αβίωτη με το δικαίωμα στη στέγαση να είναι διαρκώς υπό αμφισβήτηση.

Το περαιτέρω ξεζούμισμα της τάξης μας για να κερδίζουν τα κάθε λογής αφεντικά μας ήρθε να υλοποιήσει ο νόμος Χατζηδάκη και το νομοσχέδιο Γεωργιάδη επεκτείνοντας και ελαστικοποιώντας, αφενός, το ωράριο και αφετέρου χτυπώντας το δικαίωμα στην απεργία. Όλα αυτά συνθέτουν ένα πλαίσιο εργασιακής γαλέρας από το οποίο δεν εκλείπουν οι εργοδοτικές δολοφονίες και τα εργατικά ατυχήματα τα οποία συμβαίνουν σε καθημερινή βάση.

Παράλληλα, στον τομέα της υγείας με το ακρωτηριασμένο ΕΣΥ, τις τραγικές ελλείψεις σε ΜΕΘ και φαρμακευτικά υλικά και την ανύπαρκτη πρωτοβάθμια περίθαλψη, έρχεται να προστεθεί το νόμιμο φακελάκι σε απογευματινά χειρουργεία των δημόσιων νοσοκομείων που θα διεξάγονται επί πληρωμή και βάσει τιμοκατάλογου, σύμφωνα με τις πρόσφατες εξαγγελίες του πρόσφατου Υπ. Υγείας Γεωργιάδη. Κατά συνέπεια, στρώνεται επιπλέον το έδαφος για την είσοδο των ιδιωτών και την περαιτέρω υποβάθμιση της δημόσιας και δωρεάν υγείας.

Στο ίδιο κύμα ιδιωτικοποιήσεων και νεοφιλελεύθερων πολιτικών έρχεται και η υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων με το Σχέδιο Νόμου του υπουργείου Παιδείας «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο». Το νομοσχέδιο αυτό στοχεύει στην ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ οδηγώντας σε περαιτέρω εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης διαλύοντας τον οποιαδήποτε δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της. Ταυτόχρονα, στρώνει το έδαφος για την παραγωγή μελλοντικών εργαζόμενων πολλαπλών ταχυτήτων κατακερματισμένων και χωρίς συλλογικά δικαιώματα απέναντι στα αφεντικά τους.

Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα αναδιαρθρώσεων, τη σκυτάλη παίρνει και η καταστολή για να αποδυναμώσει όσους σηκώνουν το ανάστημα τους ενάντια στην ολομέτωπη κοινωνική και ταξική επίθεση που εξαπολύεται καθημερινά στα πιο αδύναμα και ταυτόχρονα στα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας. Τον τελευταίο καιρό έχουμε γίνει επανειλημμένα μάρτυρες ενός κρεσέντο καταστολής εναντίον όσων αγωνίζονται. Από το χτύπημα των φοιτητικών αγώνων ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, την καταστολή αλληλέγγυου κόσμου που παλεύει ενάντια στις εξώσεις των φτωχών και των αδύναμων, μέχρι το χτύπημα των απεργιών, του συνδικαλισμού, αλλά και οποιασδήποτε προσπάθειας αλληλεγγύης, το κράτος το κάνει ξεκάθαρο˙ όποιος/α διαλέγει πλευρό εναντίον του θα υποστεί τις συνέπειες.

Στο κλίμα αυτό, ψηφίστηκε και ο νέος ποινικός κώδικας, ο οποίος έρχεται να επισφραγίσει την ολοκληρωτική επιβολή του συστήματος ενάντια στην κοινωνική βάση, συνθέτοντας μια νέα ζοφερή κανονικότητα για όσους βρίσκονται στο περιθώριο και για όσους αντιστέκονται. Οι ποινές αυστηροποιούνται, η πολιτική δράση ποινικοποιείται, το αίσθημα της τρομοκρατίας εντείνεται ενισχύοντας τη ρουφιανιά εντός της κοινωνίας, οι φτωχοδιάβολοι και οι αντιφρονούντες μπαίνουν στο στόχαστρο.

Μέσα σε αυτό το ζόφο της κατά μέτωπο επίθεσης κράτους και κεφαλαίου απέναντι στην κοινωνική βάση, μέσα σε ένα επιβαλλόμενο περιβάλλον ιδιώτευσης και εξατομίκευσης, είναι πιο αναγκαίο από ποτέ, όλοι και όλες μας, να υψώσουμε συλλογικά αναχώματα απέναντι στην διαρκή απαξίωση των ζωών μας. Να εμπνευστούμε από τους πρόσφατους φοιτητικούς αγώνες για δημόσια και δωρεάν παιδεία με καταλήψεις διαρκείας που σπάνε την κανονικότητα που επιτάσσει η κυβέρνηση, βάζοντας μπροστά τη συλλογικό δρόμο και αποτάσσοντας την εξατομίκευση και τις απογοητεύσεις. Να εμπνευστούμε, ακόμα, από τους μαζικούς αγώνες των αγροτών που παλεύουν με αξιοπρέπεια ενάντια στη φτώχεια και την εξαθλίωση που τους επιβάλλει το κράτους, αλλά και από τους πρόσφατους αγώνες των εργαζομένων στα κάτεργα των τηλεφωνικών κέντρων και αυτών στον κλάδο των κατασκευών.

Κόντρα στον κοινωνικό κανιβαλισμό, στις ατομικές λύσεις και στη λογική της ανάθεσης, να σταθούμε η μία πλάι στον άλλον και να αντεπιτεθούμε. Να οργανωθούμε στους χώρους της δουλειάς, στα σωματεία μας, σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Να χτίσουμε αναχώματα κόντρα στην υποτίμησή μας και στο αυξημένο κόστος ζωής. Με φάρο μας την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση να δομήσουμε στην πράξη τη δικιά μας αντιπρόταση απέναντι στην κρατική-καπιταλιστική δυστοπία. Μόνη λύση οι συλλογικοί αγώνες.

Να αγωνιστούμε για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας. Έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, όπου οι ζωές μας μετράνε πραγματικά.

Για τους δολοφονημένους των Τεμπών και για κάθε νεκρό της Τάξης μας

Όλες/οι στον δρόμο!

Οργάνωση – Αλληλεγγύη – Αντεπίθεση!

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ 2 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ 2ο ΒΑΘΜΟ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 21.2 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 21.2 ΣΤΙΣ 9.00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 2 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ 2ο ΒΑΘΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ

Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ