Δράσεις της πολιτικής οργάνωσης “Πέλοτο”.
Κείμενο που μοιράστηκε στη συγκέντρωση για τα έξι χρόνια από τη δολοφονία της Zackie-oh. Μπορείς να το κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.
6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ / ΤΗΣ ZACKIE-OH!
Έξι χρόνια μετά το μεσημέρι της 21ης Σεπτέμβρη του ’18 όταν ο 33χρονος Ζακ Κωστόπουλος βρίσκεται εγκλωβισμένος κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και σε εμφανή κατάσταση αδυναμίας και πανικού μέσα σε κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια. Στην απέλπιδα προσπάθεια του να απεγκλωβιστεί και να βγει έξω μέσω της τζαμαρίας, δέχεται απανωτά χτυπήματα και στην ουσία λιντσάρεται σε κοινή θέα από τον ιδιοκτήτη Δημόπουλο και ένα τουλάχιστον ακόμη άτομο, ιδιοκτήτη παρακείμενου καταστήματος και φασίστα, μέλος της ακροδεξιάς οργάνωσης «Πατριωτικό Μέτωπο», Χορταριά. Αφού ο πρώτος γύρος του προπηλακισμού του διακόπτεται μετά από την παρέμβαση περαστικών και ο Ζακ προσπαθεί αιμόφυρτος από τα γυαλιά και τα χτυπήματα να σηκωθεί και να απομακρυνθεί, δέχεται δεύτερο γύρο χτυπημάτων με κλοτσιές και γκλοπιές από τα ένστολα καθάρματα της ΔΙΑΣ, προκειμένου να του φορέσουν χειροπέδες. Αποτέλεσμα όλων αυτών, ο Ζακ να υποκύψει στα τραύματα του και να μεταφερθεί νεκρός πλέον στο νοσοκομείο.
Σήμερα, όλοι οι αστυνομικοί που συμμετείχαν στην δολοφονία έχουν αθωωθεί σε ένα κατηγορητήριο για θανατηφόρα σωματική βλάβη και όχι για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως.
Ο Ζακ, η Zackie δολοφονήθηκε για τις πολλαπλές ταυτότητες που έφερε, όντας ενεργό μέλος και ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και του αγώνα κατά του στιγματισμού των οροθετικών ατόμων και εκφραζόταν πολιτικά ενάντια, τόσο στην καταπίεση της πατριαρχίας και της ομοφοβίας, όσο και στην γάγγραινα του ρατσισμού και του φασισμού. Στο πρόσωπο της συνυπάρχουν όλα όσα δεν υπακούν στην κυρίαρχη κανονικότητα. Παρ’ όλη αυτή την προσπάθεια η δολοφονία να περάσει στα ψιλά, όπως τόσες άλλες περιπτώσεις ανθρώπων, που δεν χωράνε στα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό λόγω του βίντεο, που υπήρχε ως πειστήριο, αλλά κυρίως λόγω της δημόσιας ταυτότητας του Ζακ Κωστόπουλου.
Ο καπιταλισμός βρίσκεται σε σήψη. Η όξυνση των διακρατικών ανταγωνισμών και η συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο, ο θάνατος που σπέρνουν οι κρατικές πολιτικές, η γενικευμένη ανασφάλεια, ο φόβος, τα απανωτά σοκ, η βίαιη φτωχοποίηση έφεραν στην επιφάνεια τα πιο κτηνώδη ένστικτα ενός αντιδραστικού και μικροαστικού κομματιού της κοινωνίας, που είδε την γη να φεύγει κάτω από τα πόδια του και προσπάθησε με όλα τα μέσα να διατηρήσει την κοινωνική και ταξική του θέση. Έτσι παράλληλα με την ενορχηστρωμένη άνοδο των ιδεολογημάτων του εθνικισμού, του ρατσισμού και της ομοφοβίας, απαξιωθήκαν οι κοινωνικές αξίες της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας και αναδείχθηκαν αυτές της ιδιώτευσης, του κοινωνικού δαρβινισμού, του φόβου και του μίσους για τον αδύναμο και τον διαφορετικό, της αναγωγή της ιδιοκτησίας σε υπέρτατο αγαθό, της υιοθέτησης της κρατικής βαρβαρότητας και της αποδοχής του φασισμού σε ρυθμιστή της κοινωνικής ζωής.
Η εσωτερίκευση και κανονικοποίηση αυτού του σάπιου αξιακού συστήματος άφησε το χώρο για την ωμή δολοφονία του Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά, όπου σπρώχτηκε και αφέθηκε να πνιγεί σε κοινή θέα, μπροστά σε σαστισμένα βλέμματα και ανοιχτές κάμερες, όπως και η Ζάκι. Πέντε χρόνια αργότερα από μια δολοφονία που προσπάθησαν να ξεπλύνουν ενεργοποιώντας βαθιά ριζωμένα τοξικοφοβικά αντανακλαστικά, το ελληνικό κράτος δολοφονεί τον Κώστα Μανιουδάκη, με τους μπάτσους Χανίων να τον σκοτώνουν στο ξύλο. Ο βιασμός στο Α.Τ. Ομόνοιας, οι αλλεπάλληλες γυναικοκτονίες, η φασιστική επίθεση στη Θεσσαλονίκη εναντίων δύο ατόμων ΛΟΑΤΚΙ+. Τα φασιστικά πογκρόμ στον Έβρο την προηγούμενη χρονιά, όσο οι πυρκαγιές μαίνονταν, οι τουλάχιστον 20 μετανάστες που βρέθηκαν απανθρακωμένοι στο δάσος της είναι μόνο κάποια από τα στιγμιότυπα της προηγούμενης περιόδου που αποτυπώνουν την εδραίωση της πατριαρχικής και ρατσιστικής βίας που τείνει να γίνει κανονικότητα μέσα σε ένα πλαίσιο γενικευμένου κοινωνικού κανιβαλισμού.
Απέναντι σε αυτήν την ζοφερή πτυχή της πραγματικότητας είναι ζωτικής σημασίας να αντιτάξουμε την δική μας εναλλακτική. Να μην επιτρέψουμε την απογοήτευση, τον φόβο και την απάθεια να μας κυριεύσει. Να προτάξουμε την συλλογικοποίηση και την αλληλεγγύη απέναντι στην πατριαρχία και τον κανιβαλισμό. Να απαντήσουμε με κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενάντια στην υποτίμηση και τον κατακερματισμό των ζωών μας απέναντι στο κράτος και τα τσιράκια του, τους φασίστες και τα αφεντικά.
Το αίμα δεν είναι νερό – Η μνήμη δεν είναι σκουπίδι Δε θα επιτρέψουμε την αποκτήνωση μας!
Αγώνας για ένα κόσμο χωρίς διακρίσεις με βάση το φύλο, τη φυλή, τη σεξουαλικότητα.
Καμία εκεχειρία – καμία ανακωχή
με το κεφάλαιο, το κράτος και τους κανιβάλους τους.
Αφίσα με αφορμή τις γυναικοκτονίες που κολλιέται στους τοίχους της πόλης. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.
ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΗ
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΘΡΕΦΕΙ
ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ Η ΜΙΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
Οι γυναικοκτονίες δεν είναι ούτε «μεμονωμένα περιστατικά», ούτε «εγκλήματα πάθους», ούτε «οικογενειακές τραγωδίες». Αποτελούν το αποκορύφωμα της έμφυλης βίας. Το χέρι των γυναικοκτόνων και των κακοποιητών οπλίζεται από την πατριαρχία, βάσει της οποίας οι κοινωνικές σχέσεις δομούνται με όρους κυριαρχίας και διέπονται από εξουσιαστικές και κακοποιητικές πρακτικές. Οι κακοποιητές, οι (παιδο)βιαστές και οι γυναικοκτόνοι υποστηρίζονται και καλύπτονται από ένα ολόκληρο σύστημα. Ξεπλένονται από τα ΜΜΕ, συγκαλύπτονται από το κράτος και πέφτουν στα «μαλακά» από τις δικαστικές αρχές, ειδικά όταν αποτελούν κομμάτι της υψηλής κοινωνίας.
Με όπλο μας την αλληλεγγύη, γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ άτομα, εμείς που βιώνουμε την πατριαρχική βία και καταπίεση, να βρούμε η μία την άλλη, να δημιουργήσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και να μετατρέψουμε τον πόνο και την αδικία σε συλλογικό αγώνα απέναντι στην πατριαρχία και το σύστημα που τη θρέφει. Να μην αφήσουμε καμία μόνη αντιμέτωπη με την πατριαρχική βία στον εργασιακό χώρο, στην γειτονιά, στις φιλικές, συντροφικές και οικογενειακές σχέσεις. Να οργανωθούμε στους χώρους εργασίας μας και σε κάθε κοινωνικό πεδίο ενάντια στην εργασιακή εκμετάλλευση και τις έμφυλες και ταξικές διακρίσεις.
Να στήσουμε τα δικά μας δίκτυα αλληλεγγύης και δομές αλληλοβοήθειας ενάντια στην πατριαρχία, την έμφυλη βία και όσους την αναπαράγουν και την συγκαλύπτουν. Να βρεθούμε στους δρόμους του αγώνα για την ταξική απελευθέρωση και τη γυναικεία χειραφέτηση.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ,
ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.
ΕΔΩ ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΕΚΕΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΟΙ – ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ
Ένα χρόνο πριν, το αλιευτικό σκάφος «Adrana», που ξεκίνησε από τη Λιβύη, βρισκόταν για μέρες μεσοπέλαγα, με τις προμήθειες να έχουν εξαντληθεί, φορτωμένο με πάνω από εφτακόσους μετανάστες και μετανάστριες, ανάμεσα τους μωρά παιδιά, με κάποιους να έχουν ήδη καταλήξει. Για πάνω από δεκαπέντε ώρες το ελληνικό λιμενικό ήταν ενήμερο, έχοντας λάβει το σήμα για βοήθεια από το αλιευτικό. Και όχι μόνο δεν ενεργοποίησε το μηχανισμό διάσωσης αλλά επιχείρηση να προωθήσει το σκάφος προς τα ιταλικά σύνορα, ενέργεια που προκάλεσε και την ανατροπή του και τον φρικτό θάνατο για πάνω από 600 ανθρώπους.
Όσοι κατάφεραν να σωθούν από το ναυάγιο μεταφέρθηκαν στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, χωρίς να τους παρασχεθεί ψυχολογική ακόμα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε άθλιες συνθήκες, ενώ τους κατασχέθηκαν τα κινητά τηλέφωνα και απομονώθηκαν αμέσως ώστε να μη μαρτυρήσουν τα αίτια του ναυαγίου. Εννέα εξ αυτών προφυλακίστηκαν και βρέθηκαν κατηγορούμενοι για διακίνηση αλλά και για την πρόκληση του ναυαγίου, με όλες τις κατηγορίες εν τέλη να καταπέφτουν.
Είναι γνωστή η τακτική του ελληνικού κράτους σε σχέση με τη διακίνηση. Μόνο το 2019, 1905 άνθρωποι φυλακίστηκαν με την κατηγορία της «διευκόλυνσης εισόδου», ενώ στις ελληνικές φυλακές το 1/3 των κρατούμενων είναι μετανάστες. Φορτώνουν ανυπόστατα την κατηγορία της διακίνησης στο σωρό, σε εκείνους που ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή απέναντι στα ανοιχτά της θάλασσας, τα στρατιωτικοποιημένα σύνορα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα σκλαβοπάζαρα της Λιβύης.
Το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου αποτελεί τη μαζικότερη δολοφονία με τη σφραγίδα του ελληνικού κράτους και της ΕΕ στην πρόσφατη ιστορία. Ήταν ένα ακόμα προδιαγραμμένο έγκλημα που ήρθε να αποτελέσει το πιο φρικτό στιγμιότυπο μιας φρικτής καθημερινότητας για όσους επιχειρούν να αφήσουν τον αβίωτο τόπο τους από τον πόλεμο, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τα στημένα πραξικοπήματα, τις πολιτικές διώξεις, την οικολογική καταστροφή.
Είναι η ίδια πολιτική της αποικιοκρατίας, των επεμβάσεων του ΝΑΤΟ σε Μ. Ανατολή, Ασία και Αφρική που ξεριζώνει τους λαούς και έπειτα τους πνίγει στη Μεσόγειο, και το ελληνικό κράτος λειτουργεί εδώ και πάνω από μια δεκαετία ως προμετωπίδα στις δολοφονίες αυτές, όσο διεκδικεί παράλληλα αναβαθμισμένο ρόλο στο άρμα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στα μέτωπα της Ουκρανίας, και της Μ. Ανατολής στο πλευρό του Ισραήλ, στον γενοκτόνο πόλεμο που επιχειρεί εναντίον του Παλαιστινιακού λαού.
Οι πολύνεκρες δολοφονικές επαναπροωθήσεις, οι καταδιώξεις στις Εγνατία, οι βασανισμοί ακόμα και οι βιασμοί που έχουν καταγγελθεί στα σύνορα, τα ασφυκτικά κέντρα κράτησης αποτελούν τον πυρήνα της πολιτικής του δυτικού πολιτισμού και της ΕΕ. Ειδικότερα σήμερα, με τους φασίστες να αυξάνουν την επιρροή τους εντός της, αλλά και την εμπόλεμη φάση που βρίσκεται ο καπιταλιστικός κόσμος, αυτό που προδιαγράφεται είναι η όξυνση της πολιτικής αυτής.
Η δαιμονοποίηση των μεταναστών, η διάχυση της μισαλλοδοξίας και ο συντελούμενος κοινωνικός εκφασισμός για τη συγκρότηση εθνικού κορμού, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πολεμικής αναβάθμισης του ελληνικού κράτους. Λειτουργεί συμπληρωματικά προκειμένου να διασπάσει το κοινωνικό σώμα, να στήσει ανάχωμα στους κοινωνικούς/ταξικούς αγώνες, και να νομιμοποιήσει τις δολοφονίες των μεταναστών, τον μιλιταρισμό και τις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες έναντι των τεράστιων κοινωνικών αναγκών και εν τέλη τον πόλεμο.
Ήταν το ίδιο το κράτος που όπλισε όλον εκείνο τον παρακρατικό συρφετό να κυνηγάει μετανάστες τον Μάρτιο του 2020, στο λεγόμενο «έπος του Έβρου». Όπως συνέβη και τον Αύγουστο του 2023, όταν ο πρωθυπουργός με διάγγελμα κατηγόρησε τους μετανάστες ως εμπρηστές ώστε να ξεπλύνει τις εγκληματικές ελλείψεις σε δασοπροστασία και πυρόσβεση, για την ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή, ενεργοποιώντας ξανά τα πιο φασιστικά αντανακλαστικά ενός κομματιού της κοινωνίας, που ανταποκρίθηκε στο διάγγελμα, στήνοντας εθνικιστικές πολιτοφυλακές και πραγματοποιώντας αντιμεταναστευτικά πογκρόμ.
Η εντεινόμενη πολεμική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους δε μπορεί παρά διαλεκτικά να συνοδεύεται και με την όξυνση της καταστολής στο εσωτερικό. Οι επιθέσεις στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης, η αναβάθμιση του ποινικού κώδικα, οι εκκενώσεις καταλήψεων αποτελούν στιγμιότυπα αυτής της διαλεκτικής, όσο η φτώχεια επελαύνει, όσο η Μεσόγειος γίνεται ένα απέραντο νεκροταφείο, όσο το ελληνικό κράτος εντείνει επικίνδυνα την εμπλοκή του στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Έχουμε καθήκον να χτίσουμε ένα πλατύ, ταξικό – διεθνιστικό – αντιφασιστικό – αντιπολεμικό κίνημα ως τη μόνη προοπτική για την ουσιαστική σύγκρουση με την πολιτική του πολέμου. Να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης με τους μετανάστες και να τσακίσουμε το φασισμό σε κάθε έκφανση του: θεσμικό, οργανωμένο ή διάχυτο. Να οργανωθούμε απέναντι στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές, τη φτώχεια, το μιλιταρισμό και τον πόλεμο και να δομήσουμε στο δρόμο και στις διαδικασίες αγώνα τη δικιά μια αντιπρόταση στην κρατική – καπιταλιστική δυστοπία.
*στιγμιότυπα από την συγκέντρωση που πραγατοποιήθηκε την Παρασκευή 14/6 στην κεντρική πλατεία με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στην Πύλο.
Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.
ΤΗ ΛΕΓΑΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΤΗ ΛΕΝΕ ΑΚΟΜΑ
Εδώ και οχτώ, πλέον, μήνες γινόμαστε μάρτυρες μιας επιχείρησης αφανισμού του παλαιστινιακού λαού από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Οι νεκροί σήμερα ανέρχονται στους 40.000 με την πλειοψηφία αυτών να είναι μικρά παιδιά και γυναίκες, ενώ δεκάδες χιλιάδες είναι βαριά τραυματισμένοι, με τον υπόλοιπο κομμάτι του πληθυσμού – περίπου 1,5 εκατομμύριο – να παλεύουν για τη ζωή τους αντιμετωπίζοντας λιμό, και μολυσματικές ασθένειες παράλληλα με τις βόμβες του ισραηλινού στρατού – βρισκόμενοι πλέον στη Ράφα, έχοντας εκτοπιστεί από τη Γάζα, με όλες τις διόδους διαφυγής, ακόμη και για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας να είναι κλειστές.
Αυτή η κτηνωδία έρχεται και πάλι να υπενθυμίσει σε όλες και όλους μας το πρόσωπο του καπιταλισμού της αποικιοκρατίας, των κρατών, αλλά και του φασισμού και του μιλιταρισμού.
Οι κύριοι στόχοι του Ισραήλ όλη την περίοδο της επίθεσης ήταν τα νοσοκομεία και οι υποδομές που πλέον έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. Πραγματοποιεί ένα γενοκτόνο πόλεμο στοχεύοντας και βομβαρδίζοντας αμάχους και καταυλισμούς προσφύγων, όπως παρακολουθήσαμε τη φρίκη της εμπρηστικής επίθεσης στον καταυλισμό Τελ – αλ – Σουλτάν που έκαψε ζωντανούς τουλάχιστον 40 ανθρώπους.
Επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο να κάμψει την αντίσταση. Αυτός ο λαός όμως, που 75 και πλέον χρόνια ζει στο πετσί του το θάνατο, τους βασανισμούς και τον ξεριζωμό από τον Ισραηλινό στρατό, μέσα στα συντρίμμια αναγεννιέται και αυτοοργανώνεται, στήνει αυτοσχέδιες δομές περίθαλψης και αλληλεγγύης αποτελώντας την άκαμπτη βάση της αντίστασης του παλαιστινιακού λαού, που συνεχίζει να πολεμά για τη ζωή και την ελευθερία του και να καταγράφει στρατιωτικές νίκες απέναντι στον πιο καλά εξοπλισμένο στρατό στον κόσμο, που δέχεται και την στήριξη μάλιστα από σύσσωμο το δυτικό ιμπεριαλισμό.
Το κράτος του Ισραήλ από την αρχή της δημιουργίας του αποτελεί τον στρατιωτικό βραχίονα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στη Μ. Ανατολή. Για αυτό και από την αρχή του εκτοπισμού του παλαιστινιακού λαού είχε την πλήρη στήριξη της δύσης με στρατιωτικό εξοπλισμό, ακόμα και σήμερα που η φρίκη της γενοκτονίας δε μπορεί να κρυφτεί. Καθώς, μια στρατιωτική νίκη για το Ισραήλ, είναι και νίκη για τους σχεδιασμούς του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Και όπως είναι γνωστό, το ελληνικό κράτος δε μένει αμέτοχο.
Προσδεδεμένο πλήρως στο άρμα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, το ελληνικό κράτος, αποτελώντας στρατηγικό σύμμαχο του Ισραήλ σε οικονομικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, έχει ήδη στείλει πολεμικό πλοίο που συνδράμει στην περιοχή, κλιμακώνοντας έτσι τη συνενοχή του στο εν εξελίξει μακελειό. Ο κομβικός ρόλος του ελληνικού κράτους, ακόμα, φανερώνεται με την μετατροπή της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα, σε συντονιστικό κέντρο της εν λόγω επιχείρησης.
Η πολεμική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους ολοκληρώνεται με την όξυνση της καταστολής στο εσωτερικό, ώστε να επιβληθεί σιγή στην κοινωνία για την εμπλοκή του στη Μ. Ανατολή στο πλευρό του Ισραήλ, και στους διακρατικούς ανταγωνισμούς στο πλευρό των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ. Επιτίθεται στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, συλλαμβάνει Παλαιστίνιους πρόσφυγες και αλληλέγγυο κόσμο, εκκενώνει καταλήψεις στην γραμμή που χαράσσουν τα δυτικά κράτη που προσπαθούν να μαζέψουν τις συνέπειες των εγκλημάτων τους στο εσωτερικό τους. Καθώς, από άκρη σε άκρη, σε όλο τον κόσμο ξεσπούν γενικευμένες διαδηλώσεις, καταλήψεις σε πανεπιστήμια και συγκρούσεις μεταφέροντας έτσι τη σύγκρουση στον πραγματικό εχθρό των από τα κάτω διεθνώς: Τo κράτος, το πολιτικό προσωπικό, το στρατό και τις δυνάμεις καταστολής
Το μήνυμα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο. Δε θα γίνουμε συνένοχοι στη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ με τις πλάτες των δυτικών κρατών.
Το πρώτο βήμα της αλληλεγγύης είναι να είμαστε στο δρόμο. Να μπλοκάρουμε την οποιαδήποτε στήριξη στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Να υψώσουμε την αλληλεγγύη στην παλαιστινιακή αντίσταση που εκπέμπει την προοπτική για την αντίσταση των από τα κάτω διεθνώς απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την κρατική τρομοκρατία, το φασισμό, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Να στοχοποιήσουμε τις πολεμικές ασκήσεις και τα εξοπλιστικά προγράμματα, που ροκανίζουν τις κοινωνικές μας ανάγκες και προετοιμάζουν το έδαφος και περαιτέρω εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Να μπλοκάρουμε την πολεμική έρευνα εντός των ΑΕΙ και τον πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών και να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης με τους καταπιεσμένους διεθνώς. Να σταθούμε απέναντι στην πολιτική που προετοιμάζει την ίδια μοίρα για όλους μας.
Να δυναμώσουμε το αντιπολεμικό κίνημα στα μετόπισθεν του πολέμου ως τη μόνη προοπτική για τη διέξοδο από αυτή τη βαρβαρότητα. Γιατί η μόνη προοπτική ουσιαστικής ειρήνευσης βρίσκεται στη σύγκρουση με την πολιτική του πολέμου που επιβάλει το κράτος. Βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα στους δρόμους του αγώνα για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, χωρίς διακρίσεις. Ένα κόσμο που θα φέρει την ειρήνη για όλη την ανθρωπότητα.
*στιγμιότυπα από την σημερινή αντιπολεμική πορεία που πραγματοποιήθηκε σήμερα προς το παράρτημα του υπουργείου εξωτερικών.
Συγκέντρωση: Τετάρτη 15 Μάη, 19.00, Πλ. Ελευθερίας
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ
ΤΑΞΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ
*πανό που κρεμάστηκαν σε κεντρικούς δρόμους της Ξάνθης καλώντας στην απεργιακή διαδήλωση την Τετάρτη 17 Απρίλη.
Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.
ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ-ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΘΑ ΑΝΕΒΟΥΝ – ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ
Από την ακρίβεια, τις αυξήσεις-κοροϊδία του κατώτατου μισθού, τους πλειστηριασμούς των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, την εκτίναξη των ενοικίων, την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας στους εργασιακούς χώρους που έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα και δολοφονίες (12 εργατικές δολοφονίες σε 23 ημέρες), μέχρι τις φωτιές στον Έβρο και τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία με μηδαμινά αντιπλημμυρικά έργα, κράτος και κεφάλαιο επιτίθενται καθημερινά εναντίον της κοινωνικής πλειοψηφίας με ένα και μοναδικό σκοπό˙ τη διαφύλαξη των κερδών των εκμεταλλευτών μας. Όσο η επίθεση αυτή μαίνεται, η τάξη μας δε σταματά να μετρά νεκρούς. Έτσι, τα γεγονότα του τελευταίου καιρού, υπογραμμίζουν με τον πιο τραγικό τρόπο πως όλα αυτά που βιώνουμε δεν αποτελούν απλά μια κρατική ανεπάρκεια, αμέλεια ή αδιαφορία. Αντίθετα, αποτελούν απτή απόδειξη ότι το κράτος και το κεφάλαιο έχουν άλλες προτεραιότητες.
Βασική προτεραιότητα των εκμεταλλευτών μας αποτελεί το ξεζούμισμα της τάξης μας για να κερδίζουν τα κάθε λογής αφεντικά μας. Το σκοπό αυτό ήρθε να επιτελέσει το νομοσχέδιο Γεωργιάδη πατώντας σε δύο βασικούς άξονες: από τη μία στο ξεζούμισμα και την περαιτέρω εκμετάλλευση μέσω επέκτασης της εργάσιμης ημέρας, και από την άλλη στην καταστολή αντιστάσεων και των εργατικών αγώνων κάνοντας ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία.
Ένας αντικοινωνικός νόμος που προσπαθεί να καθιερώσει συνθήκες σύγχρονης εργασιακής σκλαβιάς με την εξόντωση των εργαζομένων και την περιστολή όποιων δικαιωμάτων τους έχουν απομείνει δεν έρχονται τυχαία. Κράτος και κεφάλαιο προσπαθούν να διαφυλάξουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους όλα αυτά τα χρόνια της διαρκούς κρίσης. Ιδιαίτερα, μετά την πανδημία που η ακρίβεια τσακίζει την κοινωνική βάση και κάθε της δικαίωμα για υγεία, ρεύμα, τροφή, στέγαση, την «ανάπτυξη» των αφεντικών την πληρώνει με το αίμα της η τάξη μας.
Ταυτόχρονα, τα γεγονότα του τελευταίου καιρού, αποτυπώνουν μία ζοφερή πραγματικότητα στην καθημερινότητα της κοινωνικής βάσης. Οι γυναικοκτονίες έξω από αστυνομικά τμήματα, ο κοινωνικός κανιβαλισμός, οι συλλήψεις, η τρομοκρατία και καταστολή, οι εκκενώσεις καταλήψεων, οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι, οι μαζικές δολοφονίες προσφύγων-μεταναστών είναι κάποια από τα στιγμιότυπα της σήψης που βιώνουμε καθημερινά. Μίας πραγματικότητας που δεν αφήνει άλλη λύση πέρα από την οργάνωση, τον αγώνα και την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση.
Σε μια εποχή και ένα σύστημα που προσπαθεί να επιβάλλει τον θάνατό μας ως κανονικότητα, από τα εργατικά «ατυχήματα», τους νεκρούς λόγω διάλυσης του ΕΣΥ και τους αποκλεισμένους που δεν έχουν να πληρώσουν, τις κρατικές δολοφονίες στα τρένα μέχρι τη συμμετοχή σε πολέμους, να υψώσουμε ανάστημα. Να εμπνευστούμε από τους πρόσφατους συλλογικούς και μαχητικούς αγώνες της τάξης μας, από τους εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα, στην E-Food, στις προβλήτες της Cosco, στα Λιπάσματα Καβάλας και την Μαλαματίνα,
Οι εργαζόμενοι και οι άνεργες, οι φτωχοί και οι καταπιεσμένες, αποκλειόμαστε όλο και πιο πολύ από την πρόσβαση στα στοιχειώδη μέσα διαβίωσης. Καθημερινά βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στη φτώχεια και την ανασφάλεια. Κόντρα στον κοινωνικό κανιβαλισμό, στις ατομικές λύσεις και στη λογική της ανάθεση, να οργανωθούμε στους χώρους της δουλειάς, στα σωματεία μας, σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Να χτίσουμε αναχώματα κόντρα στην υποτίμησή μας και στο αυξημένο κόστος ζωής. Με φάρο μας την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση να δομήσουμε στην πράξη τη δικιά μας αντιπρόταση απέναντι στην κρατική-καπιταλιστική δυστοπία. Να βρεθούμε στους δρόμους του αγώνα, σε κάθε σχολείο, σχολή, γειτονιά οργανώνοντας την κοινωνική αυτοάμυνα και διεκδικώντας ότι μας ανήκει. Μόνη λύση οι συλλογικοί αγώνες.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΌΛΑ ΌΣΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ
Με τη συμμετοχή 300 αγωνιστών/τριών από ένα ευρύ φάσμα συλλογικοτήτων και σχημάτων πραγματοποιήθηκε το Σάββατο το απόγευμα στη Λάρισα η διαδήλωση ενάντια στη μετατροπή της πόλης σε ορμητήριο πολέμου της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και του ελληνικού κράτους εναντίον των λαών της Μέσης Ανατολής. Ύστερα από συγκέντρωση μιας ώρας στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, η διαδήλωση με δυνατό παλμό και περιφρούρηση πορεύτηκε σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, πριν προσεγγίσει το στρατόπεδο που έχει εγκατασταθεί το στρατηγείο της ΕΕ, η πρόσβαση στο οποίο είχε αποκλειστεί, σε μεγάλη ακτίνα, από ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ. Αφού παρέμεινε για δέκα λεπτά περίπου μπροστά από τον φραγμό με συνεχή συνθηματολογία, η διαδήλωση συνέχισε ολοκληρώνοντας την πορεία της μετά από μισή ώρα στο σημείο από όπου ξεκίνησε.
Η διαδήλωση της Λάρισας ήταν αναμφισβήτητα μια σημαντική στιγμή για την ανάπτυξη του αντιπολεμικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που έχει ανάγκη η εποχή μας. Να υπενθυμίσουμε ότι το Ευρωπαϊκό στρατηγείο της Λάρισας ( 1ης στρατιά ) ήδη από τον Μάρτη του 2022, προτού αναβαθμιστεί σε επιχειρησιακό κέντρο της ναυτικής επιχείρησης της Ε.Ε εναντίον των ανταρτών Χουθι στην ερυθρά θάλασσα, είχε δεχτεί την οργή εκατοντάδων διαδηλωτών που προκάλεσαν σημαντικές φθορές στην είσοδο του στο πλαίσιο αντιπολεμικής διαδήλωσης με συγκρουσιακά χαρακτηριστικά απέναντι σε σύμβολα του κράτους , του κεφαλαίου και του στρατού. Η διαδήλωση στη Λάρισα αποτελεί κρίκο των πανελλαδικών κινητοποιήσεων που έλαβαν χώρα έξω από αμερικανατοϊκές βάσεις και εγχώριες πολιτικοστρατιωτικές εγκαταστάσεις (ΥΕΑ- ΓΕΣ) ειδικά την τελευταία διετία σε όλη την Ελλάδα (μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία τον Μάρτη του 2022 και την 7η Οκτωβρίου 2023) σε Λάρισα, Πάτρα, Βόλο, Αλεξανδρούπολη, Αθήνα, και υπό αυτήν την έννοια αποτελεί ισχυρή παρακαταθήκη για τη συνέχεια τους. Ύστερα από δύο χρόνια γίνεται πλέον από φανερό ότι συγκροτείται ένα διακριτό μαχητικό αντιπολεμικό διεθνιστικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα πανελλαδικά, ένα κίνημα μετωπικό που παρά τις επιμέρους διαφορές του ενοποιείται στην πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τις στρατηγικές του ελληνικού κεφαλαίου, στην αλληλεγγύη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση καθώς και στον αγώνα ενάντια στους διακρατικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την αλληλεγγύη στους μετανάστες. Άλλωστε και η διαδήλωση της Λάρισας από μια τέτοια σύνθεση προήλθε στην οποία ανταποκρίθηκαν δεκάδες σχήματα, συνελεύσεις και πολιτικές συλλογικότητες (από την εξ. Αριστερά και τον αναρχικό χώρο) από τη Θεσσαλία και όλη την Ελλάδα, πορευμένοι πίσω από το πανό του Αντιπολεμικού Αντιιμπεριαλιστικού Συντονισμού συλλογικοτήτων από τη Θεσσαλία.
Ο δικός μας συντονισμός αποτελούμενος από την Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη), Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα), Πέλοτο (Ξάνθη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα) στήριξε με αφίσα, κείμενο και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή τη διαδήλωση, στην οποία πορεύτηκε με πανό στο πλάι στο μπλοκ του Αντιπολεμικού Αντιιμπεριαλιστικού Συντονισμού συλλογικοτήτων από τη Θεσσαλία.
Στην κατεύθυνση της όξυνσης της αντιιμπεριαλιστικής/ αντιπολεμικής πάλης, το προσεχές διάστημα οφείλουμε να αναλάβουμε σε διεθνές και πανελλαδικό επίπεδο πρωτοβουλίες αντίστασης απέναντι στην καπιταλιστική / ιμπεριαλιστική μηχανή του πολέμου. Και πιο ειδικά απέναντι στην Ελληνο Ισραηλινή συμμαχία που δολοφονεί στη Γάζα.
Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα), Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου ( Αλεξανδρούπολη), Πέλοτο (Ξάνθη), Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα)
Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.
75 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, Η ΟΞΥΝΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ, Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ
Συμπληρώνονται 75 χρόνια από την ίδρυση του ΝΑΤΟ, αλλά και 72 από τη συμμετοχή του Ελληνικού κράτους στους σχεδιασμούς του. Δικτατορίες, ταχείες επεμβάσεις, βομβαρδισμοί, πόλεμοι και νέοι πόλεμοι στο όνομα της «δημοκρατίας» είναι αρκετά για να γίνει κατανοητό πόσο αναγκαίο είναι ντόπιοι και ξένοι προλετάριοι να αντισταθούμε και να μπλοκάρουμε τις επιδιώξεις των εκμεταλλευτών μας, επίσης ντόπιων και ξένων.
75 χρόνια μετά το ελληνικό κράτος ακολουθεί και συμμετέχει με κλειστά μάτια στους σχεδιασμούς του ιμπεριαλιστικού πόλου στον οποίο είναι προσδεμένο, δηλαδή το ΝΑΤΟ.
Από το βράδυ της 26ης Φεβρουαρίου η φρεγάτα «Ύδρα» απέπλευσε από το ναύσταθμο της Σαλαμίνας και μετά από μια μικρή στάση στη βάση της Σούδας κατέληξε στις 3 Μαρτίου στην Ερυθρά Θάλασσα, για να ενσωματωθεί στην ευρωενωσίτικη στρατιωτική επιχείρηση «Ασπίδες» (EUNAVFOR ASPIDES), η οποία πραγματοποιείται συνδυαστικά με την αμερικανοβρετανική επιχείρηση «PROSPERITY GUARDIAN». Στόχος της εν λόγω επιχείρησης, η οποία διαφημίζεται ως η μεγαλύτερη που έχει αναλάβει ποτέ η ΕΕ, είναι η καταστολή των ανταρτών Χούθι που πραγματοποιούν ενέργειες παρενόχλησης σε πολεμικά και εμπορικά πλοία, ως απάντηση στη συνεχιζόμενη ανθρωποσφαγή που πραγματοποιεί το Ισραηλινό κράτος στα Παλαιστινιακά εδάφη. Το ελληνικό κράτος, στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ σε οικονομικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, με τη συμμετοχή του στην επιχείρηση «Ασπίδες» κλιμακώνει τη συνενοχή του στο εν εξελίξει μακελειό. Ο κομβικός ρόλος του ελληνικού κράτους φανερώνεται με την παραχώρηση του Ελληνικού Στρατηγείου Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ/EU – OHQ), με έδρα την 1η Στρατιά στη Λάρισα, το οποίο λειτουργεί ως συντονιστικό κέντρο της επιχείρησης.
Πάνω από 75.000 τραυματίες, 35.000 νεκροί, βομβαρδισμένα νοσοκομεία και σπίτια έχουν γίνει πλέον καθημερινότητα στην Λωρίδα της Γάζας που βρίσκεται σε εμπόλεμη ζώνη από το φασιστικό κράτος του Ισραήλ εδώ και 6 μήνες. Ένας λαός που πάνω από μισό αιώνα αγωνίζεται σθεναρά ενάντια σε μια από τις πιο ισχυρές πολεμικές μηχανές, με απεργίες πείνας, νεκρούς και καθημερινές θυσίες σήμερα οδηγείται σε ολοκληρωτική σφαγή.
Και σε αυτό τον πόλεμο το ελληνικό κράτος είναι συνένοχο. Μέσα από την πάγια και αναβαθμισμένη συνεργασία του με το κράτος του Ισραήλ ενισχύει και νομιμοποιεί τη δολοφονική παρουσία του ισραηλινού κράτους στην περιοχή και την εν εξελίξει γενοκτονία των παλαιστίνιων στέλνοντας πολεμικά πλοία στη Γάζα.
Έχουμε, λοιπόν, κάθε λόγο να μπλοκάρουμε την αναβάθμιση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στην περιοχή, που πάει χέρι-χέρι με την – εντός της χώρας- πολεμική προετοιμασία.
Την στιγμή που δαπανώνται υπέρογκα ποσά για πολεμικούς εξοπλισμούς για τα συμφέροντα των κυρίαρχων έναντι των τεράστιων κοινωνικών αναγκών, την στιγμή που ολοένα και περισσότερα ερευνητικά προγράμματα δημιουργoύνται στα πανεπιστήμια σε συνεργασία με τον ελληνικό στρατό και την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ. Τη στιγμή που ο ελλαδικός χώρος μετατρέπεται σε μία απέραντη νατοϊκή βάση, τη στιγμή που ετοιμάζεται η μεταφορά νέων υπερόπλων και υποδομών του οργανισμού σε κάθε άκρη του ελλαδικού χώρου. Τη στιγμή που ο παλαιστινιακός λαός οδηγείται στο θάνατο. Τη στιγμή που οι εθνικισμοί στην περιοχή προετοιμάζουν το έδαφος για νέες επεμβάσεις, αλλά και τη στιγμή που ο κίνδυνος νέων εντάσεων και πολέμων γίνεται όλο και πιο υπαρκτός έχουμε κάθε χρέος να δομήσουμε ένα στιβαρό και μαχητικό αντιπολεμικό κίνημα.
Να οικοδομήσουμε ένα πλατύ, ταξικό, διεθνιστικό μπλοκ απέναντι στον πόλεμο, το μιλιταρισμό, την κρατική και παρακρατική τρομοκρατία. Να μπλοκάρουμε τη συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη σφαγή του Παλαιστινιακού λαού. Να φέρουμε τον πόλεμο στα μετόπισθεν, να οργανωθούμε, να ενωθούμε, να αγωνιστούμε ενάντια στη φτώχεια, την ταξική υποτίμηση, το φασισμό. Να δομήσουμε στις διαδικασίες του αγώνα την κοινωνική αντιπρόταση για έναν κόσμο αλληλεγγύης, κοινοκτημοσύνης, ισότητας, ελευθερίας. Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα, τάξεις, πολέμους. Ένα κόσμο που θα φέρει την ειρήνη για όλη την ανθρωπότητα.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ-ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ
*φωτογραφία από την σημερινή προγραμματισμένη αντιπολεμική συγκέντρωση με αφορμή την συμπλήρωση 75 χρόνων από την ίδρυση του ΝΑΤΟ
ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΗ
ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
*πανό που κρεμάστηκε χθες το απόγευμα σε κεντρικό σημείο της πόλης της Ξάνθης με αφορμή την γυναικοκτονία έξω από το Α.Τ Αγίων Αναργύρων.