Διασυλλογική ανακοίνωση και κάλεσμα για τις κρατικές δολοφονίες του Mohammad Kamran Ashiq στο Α.Τ. Άγιου Παντελεήμονα και του Mia Harizul στο Α.Τ. Ομόνοιας. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ

Δύο δολοφονίες μεταναστών μέσα σε δύο βδομάδες

Την Πέμπτη 26/9 γνωστοποιείται η δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, εργάτη μετανάστη από το Πακιστάν, στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα. Πιο συγκεκριμένα, ο Μοχάμεντ ήταν εξαφανισμένος από τις 13/9, με τους δικούς του ανθρώπους να μην έχουν καμία δυνατότητα επικοινωνίας μαζί του, βρισκόταν υπό αστυνομική κράτηση και μεταφερόταν σε διάφορα τμήματα του κέντρου της Αθήνας και τα δικαστήρια της Ευελπίδων, με τελευταίο αυτό του Αγίου Παντελεήμονα. Ο Μοχάμεντ βρέθηκε νεκρός το Σάββατο 21/9 μέσα στο τμήμα, γεμάτος μώλωπες, εκδορές και πρηξίματα από χτυπήματα σε όλο του το σώμα. Με το που γίνεται γνωστή η είδηση, οι μπάτσοι βγάζουν ανακοίνωση ότι πέθανε από παθολογικά αίτια, σε χώρο προσωρινής κράτησης, που όλως τυχαίως, είναι ο μοναδικός χώρος χωρίς κάμερες, ενώ όσο βγαίνουν νέες πληροφορίες για την βάναυση δολοφονία του Μοχάμεντ, επιστρατεύονται νέα αφηγήματα για την συγκάλυψή της. Την 1η Οκτώβρη, μία εβδομάδα μετά από την δολοφονία του Μοχάμεντ ανακοινώνεται από την αστυνομία η υποτιθέμενη αυτοκτονία ενός μετανάστη μέσα στο περιβόητο ΑΤ Ομόνοιας. Το όνομα του ήταν Mia Harizul, 29 χρονών από το Μπαγκλαντές.

Περί ΑΤ Ομόνοιας και ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα

Το ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα έχει να επιδείξει μια μακροσκελή λίστα ρατσιστικής αστυνομικής βίας, βασανισμών, συγκάλυψης, ακροδεξιάς διαπλοκής και διαφθοράς. Πιο συγκεκριμένα, το 2004 καταγγέλθηκαν από δύο Αφγανούς πρόσφυγες βασανιστήρια, όπως φάλαγγα, από μπάτσους μέσα στο τμήμα. Παράλληλα, δεν ξεχνάμε τις σχέσεις και τη συνεργασία μεταξύ των μπάτσων του ΑΤ με τοπικές δομές του οργανωμένου εγκλήματος και τη Χρυσή Αυγή. Ενδεικτικά το 2009, η αστυνομία είτε συγκάλυπτε είτε βοηθούσε ενεργά στα πογκρόμ και στους ξυλοδαρμούς μεταναστών που διεξήγαγε η Χ.Α. και οι υποστηρικτές της. Ακόμη σημαντικό να αναφερθεί είναι η σύλληψη του Θανάση Σκάρα, πρώην διοικητή του Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα το 2013, μαζί με μέλος της Χρυσής Αυγής, για εμπλοκή σε υπόθεση λαθρεμπορίου, διακίνησης ναρκωτικών και ξεπλύματος χρημάτων. Όσον αφορά το κολαστήριο της Ομόνοιας η λίστα είναι ατελείωτη. Μερικά παραδείγματα των εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί μέσα στο ΑΤ Ομόνοιας είναι η κακοποίηση ανήλικων μεταναστών, δολοφονίες και βασανισμοί Ρομά ατόμων. Με τα πιο πρόσφατα να είναι η δολοφονία του Ebuka το 2019, ο βιασμός 19χρονής εντός του ΑΤ και η συμμετοχή των μπάτσων στην δολοφονία της Zackie.

Πόλεμος κατά των μεταναστριών

Οι δολοφονίες μεταναστών μέσα στα ΑΤ είναι κομμάτι ενός καθημερινού πολέμου που διεξάγει το ελληνικό κράτος είτε στα σύνορα, είτε στην θάλασσα, είτε και μέσα στα αστικά κέντρα. Μερικές από τις θανατοπολιτικές του ελληνικού κράτους για την εξόντωση των μεταναστριών αποτελούν οι καθημερινές επαναπροωθήσεις, οι απαγωγές και ομηρίες μεταναστών στα σύνορα, η βύθιση σκαφών από το λιμενικό (με αποκορύφωμα το ναυάγιο της Πύλου), ο εγκλεισμός μέσα σε άθλιες συνθήκες στα κέντρα κράτησης μεταναστών, μέχρι και οι επιχειρήσεις σκούπας στα κέντρα της πόλης. Την ίδια ώρα, το ελληνικό κράτος μαζί με το ΝΑΤΟ και την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση συμμετέχουν ενεργά στην πολεμική κατάσταση στην Μέση Ανατολή και στην γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, μέσω της μεταφοράς όπλων, καυσίμων και αγαθών όσο και με την αποσιώπηση των εγκλημάτων του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ.

Μέσα στο κρεσέντο βίας, ρατσισμού και πολεμόχαρου κλίματος του Ελληνικού κράτους προς τους μετανάστες, εμείς οφείλουμε να γίνουμε ανάχωμα και να μην παραμείνουμε απλοί θεατές. Ενάντια στη φασιστική όξυνση εντός κι εκτός Ελλάδας, που σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης βρίσκει τον εχθρό στα πιο καταπιεσμένα στρώματα της σάπιας αυτής κοινωνίας. Οι δολοφονίες του Μοχάμεντ και του Μία δεν θα μείνουν αναπάντητες. Στεκόμαστε πλάι στις μετανάστριες και είμαστε πάντα απέναντι στον ρατσιστικό οχετό του ελληνικού κράτους.

ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ – ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ- ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης
Πέλοτο

Διασυλλογική ανακοίνωση από το Πέλοτο και το Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης που μοιράστηκε στην συγκέντρωση για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ

Στις 18 Σεπτέμβρη 2013, ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας δολοφονείται στο Κερατσίνι από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά με την ανοχή των αστυνομικών της ομάδα ΔΙΑΣ που βρισκόταν στο σημείο. Λίγους μήνες πριν, οι φασίστες της Χ.Α. έχουν ήδη δολοφονήσει το μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα. Ήταν η περίοδος που το κράτος σε συνεργασία με το ντόπιο κεφάλαιο παρείχαν πλήρη στήριξη, υλική και πολιτική, στη Χρυσή Αυγή, με σκοπό να λειτουργήσει ως αντίβαρο στους πολύμορφους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες που ξεσπούσαν απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές επίθεσης στην κοινωνική βάση.

Με τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα ξεκινά η ενορχηστρωμένη από πλευράς κράτους δίωξη της Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση. Όσο το κράτος, λοιπόν, παρίστανε πως θα εξαλείψει το νεοναζιστικό μόρφωμα, που το ίδιο είχε οπλίσει για να επιτίθεται σε αγωνιστές και αδύναμους, ενσωμάτωνε ταυτόχρονα την ίδια φασιστική και ακροδεξιά πολιτική της Χ.Α. στην κεντρική του ατζέντα.

Ο εκφασισμός του κράτους οδήγησε στον εκφασισμό της ίδιας της κοινωνίας. Η περίοδος των «μακεδονικών συλλαλητηρίων» του ’18-’19, τα πογκρόμ μεταναστών στον Έβρο την περίοδο του  ’20 και ’23, αλλά και η περίοδος της πανδημίας, συντέλεσαν στο ντοπάρισμα της κοινωνίας με εθνικιστικό και ρατσιστικό ντελίριο. Όσο το κράτος διατυμπανίζει το εθνικιστικό του αφήγημα, όσο μαίνεται η επίθεση στην κοινωνική βάση, τόσο συσπειρώνει τον εθνικό κορμό, τον θέτει σε θέση μάχης και τον αμολάει να επιτεθεί σε ότι εχθρεύεται. Οι δολοφονίες μεταναστών στο Αιγαίο και στα σύνορα, όπως συνέβη με το ναυάγιο της Πύλου, οι  δολοφονίες των ρομά Μιχαλόπουλου, Φραγκούλη και Σαμπάνη, αλλά και οι επιθέσεις σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, όπως η δολοφονία του Ζακ στην Ομόνοια είναι κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα της υποτίμησης της ανθρώπινης ζωής.

Κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω αποτελεί η όξυνση των διακρατικών ανταγωνισμών. Όσο εντείνεται η πολεμική προετοιμασία εντός των κρατών, τόσο οξύνεται η επίθεση στην κοινωνική βάση με πολιτικές λιτότητας και παράλληλα  εντείνεται η καταστολή του εσωτερικού εχθρού. Οι ακροδεξιές φωνές πληθαίνουν παγκοσμίως και ο φασισμός κερδίζει έδαφος τόσο στο δρόμο όσο και στο κοινοβούλιο. Στα δυτικά κράτη, η ενίσχυση της ισλαμοφοβίας οπλίζει τα χέρια ακροδεξιών για να επιτεθούν ενάντια σε μετανάστες.

Έντεκα χρόνια μετά λοιπόν, ο φασισμός εμφανίζεται με διαφορετικά αλλά το ίδιο αποκρουστικά πρόσωπα. Όποια μορφή και να πάρει ωστόσο, η στόχευση του παραμένει η ίδια: το κυνήγι των αδύναμων, η στοχοποίηση αγωνιστών, η εξόντωση αναρχικών και κομμουνιστών και η προστασία των εξουσιαστών. Έντεκα χρόνια μετά δεν ξεχνάμε ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο των φασιστών, ποιος ο πραγματικός ρόλος της αστυνομίας, ποιος ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας. Κράτος και παρακράτος δολοφονούν με τα ίδια μαχαίρια και καταστέλλουν με τα ίδια γκλοπ.

Απέναντι, λοιπόν, στο διάχυτο κοινωνικό εκφασισμό, δεν πρόκειται να σκύψουμε κεφάλι. Ο Παύλος Φύσσας δεν φοβήθηκε να κοιτάξει το τέρας κατάματα και από το θάρρος του οφείλουμε να διδαχτούμε όλοι. Αν θέλουμε να τιμήσουμε τη ζωή και το θάνατο του, πρέπει να σπάσουμε το φόβο και να βγούμε στο δρόμο. Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας κλέβουν καθημερινά. Να παλέψουμε ενάντια στο θάνατο που σπέρνει το καπιταλιστικό σύστημα είτε σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου. Να αναδείξουμε τα εργαλεία που χρησιμοποιεί, είτε αυτά λέγονται τάγματα εφόδου, είτε «σοβαρή ακροδεξιά», είτε σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση. Να βάλουμε φρένο στη θανατοπολιτική που ρημάζει την κοινωνική βάση. Να σταματήσουμε τη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος. Να δυναμώσουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, μέσα από την οργάνωση στα σωματεία μας, μέσα από τη δημιουργία δομών αλληλοβοήθειας ενάντια στην καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, ενάντια στη επίθεση στις κοινωνικές μας ανάγκες. Να οργανωθούμε από τα κάτω – κόντρα στο θάνατο που σπέρνει αυτό το σύστημα.

 ΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΞΑΝΑ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΠΕΛΑΥΝΟΝΤΑ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΒΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΖΥΓΑΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΑΣ

ΟΛΕΣ/ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

Μικροφωνική συγκέντρωση: Πέμπτη 30 Μάη, 19.00, πλ. Αντίκα

Πορεία προς το παράρτημα του υπουργείου εξωτερικών με προσυγκέντρωση το Σάββατο 1 Ιούνη στις 12.00 στην πλ. Ελευθερίας.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΚΑΜΙΑ ΣΙΩΠΗ-ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Στην γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού- μπλόκο στην συνεργασία του ελληνικού κράτους με το Ισραήλ

Αντίσταση στη θανατοπολιτική ου ελληνικού κράτους και της ΕΕ- Να κλείσουν όλες οι βάσεις και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ.

75 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ..

Συγκέντρωση: Πέμπτη 4.4| 19.00| Πλ. Αντίκα

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ-ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ,ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ “ΕΙΡΗΝΗ” ΤΟΥΣ

…Η ΟΞΥΝΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ,Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΣΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟ-ΟΡΜΗΤΗΡΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ

«Και να σας πω επίσης ότι για εμένα ήταν μεγάλη περηφάνια που κοίταξα στον ιστό της “Ύδρας” την ελληνική σημαία να ανεμίζει στον κόλπο του Άντεν». Νίκος Δένδιας

Από το βράδυ της 26ης Φεβρουαρίου η φρεγάτα “Ύδρα” απέπλευσε από το ναύσταθμο της Σαλαμίνας και μετά από μια μικρή στάση στη βάση της Σούδας κατέληξε στις 3 Μαρτίου στην Ερυθρά Θάλασσα, για να ενσωματωθεί στην ευρωενωσίτικη στρατιωτική επιχείρηση “Ασπίδες” (EUNAVFOR ASPIDES), η οποία πραγματοποιείται συνδυαστικά με την αμερικανοβρετανική επιχείρηση “PROSPERITY GUARDIAN”. Στόχος της εν λόγω επιχείρησης, η οποία διαφημίζεται ως η μεγαλύτερη που έχει αναλάβει ποτέ η ΕΕ, είναι η καταστολή των ανταρτών Χούθι που πραγματοποιούν ενέργειες παρενόχλησης σε πολεμικά και εμπορικά πλοία, ως απάντηση στη συνεχιζόμενη ανθρωποσφαγή που πραγματοποιεί το Ισραηλινό κράτος στα Παλαιστινιακά εδάφη (Γάζα και Δυτική Όχθη). Το ελληνικό κράτος, στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ σε οικονομικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, με τη συμμετοχή του στην επιχείρηση “Ασπίδες” κλιμακώνει τη συνενοχή του στο εν εξελίξει μακελειό. Ο κομβικός ρόλος του ελληνικού κράτους φανερώνεται με την παραχώρηση του Ελληνικού Στρατηγείου Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ/EU – OHQ), με έδρα την 1η Στρατιά στη Λάρισα, το οποίο λειτουργεί ως συντονιστικό κέντρο της επιχείρησης “Ασπίδες”.

Στόχος των συνδυασμένων και συντονισμένων στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ερυθρά είναι η προστασία των εμπορικών οδών και των συμφερόντων του εφοπλιστικού κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της Ενέργειας και των Μεταφορών. Να σημειωθεί πως η Ερυθρά Θάλασσα είναι ζωτικής σημασίας υδάτινη οδός, αφού από εκεί διέρχεται περίπου το 12% του παγκόσμιου εμπορίου, συνδέοντας την Ευρωπαϊκή με την Ασιατική αγορά. Ενδεικτική είναι η ανακοίνωση της Ένωσης Εφοπλιστών (ECSA) που καλωσορίζει τη νέα πολεμική προσπάθεια του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού: «Οι Ευρωπαίοι πλοιοκτήτες καλωσορίζουν θερμά την ανακοίνωση για την επίσημη έναρξη της νέας ευρωπαϊκής επιχείρησης θαλάσσιας ασφάλειας στην Ερυθρά Θάλασσα. Η ευρωπαϊκή παρουσία στην περιοχή μέσω της ανάπτυξης της επιχείρησης “Aspides” είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση των κινδύνων ασφαλείας για την εμπορική ναυτιλία (…)». Σύμφωνα με τον Νίκο Δένδια η βαθιά εμπλοκή στην νέα πολεμική προσπάθεια αποτελεί «υπαρξιακή αναγκαιότητα» για το ελληνικό κράτος, καθώς το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι από τους βασικούς χρήστες του συγκεκριμένου εμπορικού διαδρόμου.

Είναι σαφές, λοιπόν, πως οι δίδυμες στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ερυθρά θάλασσα έχουν διπλό στόχο: αφενός στο να βάλουν πλάτη στη σφαγή που διεξάγει το Ισραηλινό κράτος εναντίον του παλαιστινιακού λαού και αφετέρου να συμβάλουν στη μιλιταριστική οχύρωση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Και το ελληνικό κράτος, στο πλαίσιο αυτό, έχει πάρει θέση μάχης για να προστατέψει τα ταξικά συμφέροντα των εφοπλιστών. Ας σημειωθεί πως σύμφωνα με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών οι Έλληνες πλοιοκτήτες ελέγχουν το 21% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου, ενώ την τελευταία δεκαετία η χωρητικότητα του ελληνόκτητου εμπορικού στόλου έχει αυξηθεί κατά 50%. Ο ελληνόκτητος στόλος αντιπροσωπεύει το 60% του ευρωενωσίτικου στόλου. Ο ελληνικός εφοπλισμός είναι βασικός πυλώνας της θαλάσσιας μεταφοράς εμπορευμάτων (που αφορά τα 9/10 της παγκόσμιας μεταφοράς), καθώς αντιπροσωπεύει το 31,27% του παγκόσμιου στόλου πετρελαιοφόρων, το 25,32% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς χύδην ξηρού φορτίου, το 22,65% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG), το 15,79% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς χημικών και προϊόντων πετρελαίου, το 11,46% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς υγραερίου (LPG) και το 8,92% του παγκόσμιου στόλου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων.

Καθόλου τυχαία, λοιπόν, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο έχει χαρακτηριστεί ως το «πέμπτο όπλο του ΝΑΤΟ»! Η σύμφυση εμπορικής και στρατιωτικής δραστηριότητας αποκαλύπτεται ήδη από το “μακρινό” 1997, όταν ο τότε Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών δήλωνε πως ο ελληνικός εμπορικός στόλος: «από στρατηγικής απόψεως συνιστά το μεγαλύτερο στόλο στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, διαθέσιμο δε σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης», δίνοντας ως παράδειγμα τη βοήθεια που παρείχαν οι Έλληνες εφοπλιστές στον πόλεμο στον Περσικό Κόλπο. Ο τότε υπουργός Εμπορίου των ΗΠΑ, Ρ. Σλέιτερ, επιβεβαίωσε τον Λύρα λέγοντας: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες γνωρίζουν ότι μπορούν να βασίζονται στον ελληνικό εμπορικό στόλο σε περιόδους κρίσεως». Και πράγματι, δυο χρόνια αργότερα το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο είχε ενεργό συμμετοχή στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, μεταφέροντας στρατιώτες και πολεμικό υλικό για λογαριασμό των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.

Τα συμφέροντα αυτών των εφοπλιστών έρχεται να εξυπηρετήσει η στρατιωτική παρουσία του ελληνικού κράτους στην περιοχή, χωρίς να ενοχλείται που μόνο το 14% του στόλου των Ελλήνων εφοπλιστών είναι νηολογημένα υπό ελληνική σημαία. Αυτές τις πολεμικές μπίζνες έρχεται να εξυπηρετήσει υποβαθμίζοντας διαρκώς τις κοινωνικές ανάγκες. Η κούρσα εξοπλισμών των τελευταίων ετών παρά την οικονομική κρίση είναι σαφές δείγμα της στρατιωτικοποιημένης οικονομίας που προσαρμόζεται στο νέο παγκόσμιο περιβάλλον της διαρκούς όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και του έρποντος παγκοσμίου πολέμου. Αυτή τη στρατιωτικοποίηση της οικονομίας έζησαν στο πετσί τους οι ναυτεργάτες του πληρώματος του “True Confidence”, που ανήκει στην ελληνική εταιρεία Third January Maritime LTD (με έδρα τον Πειραιά). Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΠΕΝΕΝ στις 7 Μαρτίου η εφοπλιστική εταιρεία αγνόησε τις προειδοποιήσεις των Χούθι και προσπάθησε να διασχίσει την Ερυθρά, με αποτέλεσμα δυο ναυτεργάτες να σκοτωθούν κι άλλοι έξι να τραυματιστούν, έπειτα από πυραυλικό χτύπημα. Να σημειωθεί πως στο πλοίο υπήρχαν τρεις ένοπλοι φρουροί, κάνοντας ακόμα πιο ασαφή και δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στην εμπορική και την πολεμική δραστηριότητα. Όπως κατέδειξε ΚΑΙ αυτό το περιστατικό: δικές τους είναι οι πολεμικές επενδύσεις και τα κέρδη, δικές μας είναι οι πολεμικές δαπάνες και οι νεκροί…

Η μιλιταριστική οχύρωση των συμφερόντων του κεφαλαίου και η κλιμάκωση του κλίματος στρατιωτικοποίησης συμπληρώνεται αυτές τις ημέρες και με δυο επιπλέον γεγονότα. Το πρώτο είναι η θεσμοθέτηση της εθελοντικής στράτευση των γυναικών. Όπως διαρρέει το ίδιο το υπουργείο Εθνικής “Άμυνας”, η θεσμοθέτηση της γυναικείας στρατιωτικής θητείας αφορά τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων που καλούνται να αντιμετωπίσουν απειλές ασφάλειας, οι οποίες: «έχουν γίνει σύνθετες και πολυπαραγοντικές, όπως αποδεικνύουν ο πόλεμος στην Ουκρανία και τη Γάζα, αλλά και η κρίση στην Ερυθρά Θάλασσα». Με δυο λόγια το ελληνικό κράτος θέλει περισσότερο κρέας για τα κανόνια του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Το δεύτερο γεγονός είναι η ψήφιση των μνημονίων συνεργασίας των υπουργείων Εθνικής “Άμυνας” ΗΠΑ – Ελλάδας, που δημιουργούν το πλαίσιο για την άμεση υπαγωγή προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων σε αμερικανική διοίκηση, ακόμα και για πολεμικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του ΥΠΕΘΑ: «σκοπός του Μνημονίου Συνεργασίας είναι να καθορίσει τους όρους και να υλοποιηθεί η τοποθέτηση ελληνικού προσωπικού άμυνας σε μονάδες του Στρατού των ΗΠΑ στην Ευρώπη, για την κάλυψη επιχειρησιακών αναγκών και την απόκτηση εμπειρίας σε ένα περιβάλλον πολυεθνικής διαλειτουργκότητας. Η κύρωση του Μνημονίου Συνεργασίας κρίνεται επωφελής για την Ελλάδα, καθώς: α) Αναμένεται να ενδυναμώσει τη στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών σε επίπεδο Στρατού Ξηράς και να ενισχύσει την αμυντική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ. Β) Αναμένεται να προσφέρει πολύτιμη εμπειρία σε στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων μέσω της εξοικείωσης με την επιχειρησιακή οργάνωση και λειτουργία του Στρατού των ΗΠΑ». Οι συμφωνίες αυτές έρχονται να συμπληρώσουν προγενέστερη συμφωνία για παραχώρηση στις Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ όχι μόνο των στρατιωτικών υποδομών της χώρας, αλλά και των πολιτικών της υποδομών (όπως δρόμοι, γέφυρες κλπ).

Το ελληνικό κράτος παρουσιάζεται ως διαρκώς “αμυνόμενο” και ως “πηγή σταθερότητας σε ένα ευρύ τόξο αστάθειας”. Πέρα από την κυρίαρχη μυθολογία, όμως, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν συμμετάσχει σε δεκάδες στρατιωτικές αποστολές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο εξωτερικό. Αυτή η πλήρης ευθυγράμμιση με τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ γίνεται φανερή και στο μέτωπο της Ουκρανίας, στο αιματοβαμμένο μπρα ντε φερ ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και τον ρωσικό ιμπεριαλισμό. Η συνάντηση Μητσοτάκη και Ζελένσκι στις 6 Μαρτίου, η οποία κρατήθηκε μυστική μέχρι την τελευταία στιγμή, είναι ενδεικτική αυτής της βαθιάς εμπλοκής. «Δείξαμε τη στήριξή μας στην Ουκρανία με αναπάντεχο για ορισμένους εχθρούς μας τρόπο», είπε ο πρωθυπουργός. Και πράγματι, το ελληνικό κράτος έχει μετατραπεί σε επίσημο χορηγό του αντιδραστικού καθεστώτος του Κιέβου και των ναζιστικών του στηριγμάτων, παραχωρώντας τόνους πολεμικού υλικού (αντιαρματικά RPG-18, σφαίρες, Καλάσνικοφ, αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger, πυραύλους για μηχανοκίνητους εκτοξευτές τύπου RM-70, αυτόματα τυφέκια τύπου FN κλπ).

Είναι προφανές πως ζούμε σε ένα εύφλεκτο και ρευστό περιβάλλον. Σε μια εποχή που «έχει συσσωρευτεί τόσο μπαρούτι που τα όπλα θα αρχίσουν να εκπυρσοκροτούν από μόνα τους», με τις θερμές και ψυχρές συγκρούσεις να πυκνώνουν επικίνδυνα προεικονίζοντας ένα ζοφερό μέλλον για τους λαούς που καλούνται να γίνουν σφαχτάρια στο θυσιαστήριο αλλότριων συμφερόντων. Σε ένα περιβάλλον στο οποίο το ενδεχόμενο της γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου είναι διαρκώς ορατό, ενώ πυκνώνουν ακόμα και οι πυρηνικοί αλληλοεκβιασμοί. Εμείς από τη θέση μας οφείλουμε να στήσουμε αναχώματα αντίστασης διεθνιστικής αλληλεγγύης απέναντι στη θανατοπολιτική του ελληνικού κράτους, που έχει μετατραπεί σε μια απέραντη στρατιωτική βάση και σε πολεμικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Οφείλουμε να έχουμε καθαρή ματιά και να αντισταθούμε στη στοίχιση των προλετάριων και της κοινωνικής βάσης κάτω από ξένες σημαίες, πίσω από τις πολεμικές μηχανές του κυρίαρχου ευρωατλαντικού ή του αναδυόμενου ρωσοκινέζικου ιμπεριαλισμού. Να γίνουμε η άμμος στα γρανάζια του ιμπεριαλιστικού πολέμου που σκορπά το θάνατο και γεννά τη φτώχεια και το ξεριζωμό…

Από την Λάρισα και τον Βόλο, μέχρι τον Άραξο, την Αλεξανδρούπολη και τη Σούδα να κλείσουν τώρα οι βάσεις του θανάτου. Να φέρουμε τον πόλεμο στα μετόπισθεν των δυτικών μητροπόλεων.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Αλληλεγγύη στον λαό της Υεμένης και σε όλους τους λαούς που αντιστέκονται

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ-ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ:

ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ 16.00 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ

Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα), Πέλοτο (Ξάνθη), Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα)