Category Archives: ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Διεθνισμός, ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – 24/OLYMPIC COOPERATION – 24»

Ανακοίνωση με αφορμή την επίσκεψη μαθητών σε στρατιωτική άσκηση που έλαβε χώρα στο Πετροχώρι Ξάνθης. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

ΓΙΑ ΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – 24/OLYMPIC COOPERATION – 24»

Το ελληνικό κράτος προσδεμένο πλήρως στο άρμα του ΝΑΤΟ ακολουθεί πιστά τις εντολές του δυτικού ιμπεριαλισμού για τη Μ. Ανατολή, που ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου. Από τις ελληνικές φρεγάτες που συνδράμουν στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας, τη μετατροπή της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα σε συντονιστικό κέντρο της εν λόγω επιχείρησης, την ελληνική αποστολή αντιπυραυλικών συστημάτων και προσωπικού να τα στελεχώνει από το 2021 στη Σ. Αραβία, τις πολεμικές ασκήσεις συνεργασίας με το Ισραήλ στον ελλαδικό χώρο, μέχρι την υλική και πολιτική στήριξη του Ισραήλ και της γενοκτονίας που διαπράττει, το ελληνικό κράτος μετέχει ενεργά στην εν εξελίξει αιματοχυσία.

Παράλληλα συνεχίζει τις αποστολές όπλων στην Ουκρανία χρησιμοποιώντας την Αλεξανδρούπολη σαν ορμητήριο νατοϊκών στρατευμάτων για να συνδράμουν στην περιοχή, όσο ολόκληρος ο ελλαδικός χώρος τείνει να μετατραπεί σε νατοϊκή βάση, κρίσιμη για τους σχεδιασμούς της συμμαχίας λόγω της γεωγραφικής του θέσης, και εφαλτήριο στρατιωτικών δυνάμεων, όπως διαχρονικά συμβαίνει με τη βάση της Σούδας για την εμπλοκή στη Μ. Ανατολή.

Στις 20 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε στο Πετροχώρι Ξάνθης, η διακρατική στρατιωτική άσκηση «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – 24/OLYMPIC COOPERATION – 24». Στην άσκηση σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ συμμετείχαν φίλιες και σύμμαχες χώρες της Ελλάδας και συγκεκριμένα ένοπλες δυνάμεις από την Αλβανία, την Αρμενία, την Αυστρία, την Βουλγαρία, την Γαλλία, τη Γεωργία, την Ιορδανία και την Κύπρο. Με καθεστώς παρατηρητή συμμετείχαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Ιταλία, η Ινδία και η Σαουδική Αραβία. Όπως περιχαρής δήλωσε ο υπουργός άμυνας Νίκος Δένδιας, θα πρέπει να διδαχθούμε από τα μέτωπα της Ουκρανίας και του Ισραήλ και το Δ’ΣΣ που οργάνωσε την στρατιωτική άσκηση, το έκανε πράξη!

Δεν θα σταθούμε στο γεγονός ότι αποτελεί ύβρη προς το θεσμό της «Ολυμπιακής Εκεχειρίας» η ονομασία μιας προσομοίωσης πολέμου και θανάτου ως Ολυμπιακή Συνεργασία και μάλιστα από εθνικόφρονες- καραβανάδες μυημένους, τάχα, στο «αρχαίο πνεύμα αθάνατο». Θα σταθούμε όμως στο γεγονός ότι την άσκηση παρακολούθησαν μαθητές του 3ου ΓΕΛ Ξάνθης, με την συνοδεία των εκπαιδευτικών Νότας Γλυκερίας και του Αργύριου Διαμαντή. Μάλιστα επέλεξαν να βάλουν τα παιδιά σε άρματα μάχης, πολεμικά ελικόπτερα και άλλες μηχανές θανάτου.

Μέχρι σήμερα τα πολεμικά μέτωπα στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη μετρούν εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Νέους και νέες της τάξης μας που γίνονται κρέας στα κανόνια των ιμπεριαλιστών, παιδιά που σκοτώνονται από τις έξυπνες βόμβες τους, νοσοκομεία σχολεία και κατοικίες που ισοπεδώνονται σε μια φρίκη δίχως τέλος. Οι μαθητές που σήμερα παρακολούθησαν το «θέαμα» και «ξεναγήθηκαν στα άρματα» είναι εκείνοι που σε ενδεχόμενη στρατιωτική εμπλοκή της χώρας θα καλεστούν να σκοτώσουν κάποιον συνομήλικο τους και αντίστοιχα να σκοτωθούν για τα συμφέροντα των εκάστοτε αφεντικών. Την ώρα που οι πολεμικοί εξοπλισμοί της χώρας γιγαντώνονται, ροκανίζοντας τις κοινωνικές μας ανάγκες, είναι τρομακτικό να ξεναγούμε τα παιδιά μας, στο σφαγείο που ετοιμάζεται για αυτά. Ακόμα περισσότερο, είναι αποτροπιαστικό αυτό να γίνεται με τη συνοδεία των δασκάλων τους, με την πλήρη υποστήριξη από την διεύθυνση εκπαίδευσης και την ανερυθρίαστη προβολή από τα τοπικά μμε.

Απέναντι στην ζοφερή αυτή εικόνα, εμείς επιλέγουμε να εστιάζουμε στην εικόνα της Δασκάλας Ελευθερίας Παλαιστίδου, που με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Ειρήνης, στις 21 Σεπτέμβρη, έφτιαξε μαζί με τους μαθητές της, μια μεγάλη ζωγραφιά για την ειρήνη. Στο κέντρο της, έγραψαν δύο λέξεις: Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

Ο διευθυντής εκπαίδευσης στη Δ΄ Αθήνας όπου εργάζεται η δασκάλα, έσπευσε στο σημείο για να αποκαταστήσει την τάξη και την κάλεσε σε απολογία. Σύμφωνα με τον διευθυντή της Διεύθυνσης Π.Ε. Δ’ Αθήνας, η δασκάλα υπέπεσε στο παράπτωμα της «παράβασης υπαλληλικού καθήκοντος», γιατί έπραξε αυτό που είναι δικαίωμα, αλλά και χρέος δικό της, αλλά και όλων των εκπαιδευτικών: να μιλήσει στα παιδιά για το δικαίωμα στην ειρήνη και την ελευθερία, αντί καθημερινά να δολοφονούνται από τις βόμβες, τη δίψα, την πείνα και τις αρρώστιες.

Εμείς ξεκάθαρα τασσόμαστε στο πλευρό της. Ο μόνος δρόμος για να αποφύγουμε το σφαγείο που μας ετοιμάζουν, είναι να στοχοποιήσουμε τις πολεμικές ασκήσεις και τα εξοπλιστικά προγράμματα, που ροκανίζουν τις κοινωνικές μας ανάγκες και προετοιμάζουν το έδαφος και περαιτέρω εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Να μπλοκάρουμε τον πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών και να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης με τους καταπιεσμένους διεθνώς. Να σταθούμε απέναντι στην πολιτική που προετοιμάζει την ίδια μοίρα για όλους μας. Γιατί η μόνη προοπτική ουσιαστικής ειρήνευσης βρίσκεται στη οργάνωση, την αλληλεγγύη και την αντεπίθεση των από τα κάτω. Βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα στους δρόμους του αγώνα για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, χωρίς διακρίσεις. Ένα κόσμο που θα φέρει την ειρήνη για όλη την ανθρωπότητα.

 

ΑΤΑΞΙΝΟΜΗΤΑ, ΑΦΙΣΕΣ, ΔΡΑΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΙΣ 12/11/23 ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ 17ΧΡΟΝΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΙΣ 12/11/23 ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ 17ΧΡΟΝΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 17.12.24 ΣΤΙΣ 9.00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΞΑΝΘΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 14.12.24 ΣΤΙΣ 19.00 ΣΤΟΝ Α.Κ.Χ XANADU

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

Το βράδυ του Σαββάτου (11/11/2023), ο 17χρονος Ρομ Χρήστος Μιχαλόπουλος δολοφονείται εν ψυχρώ από μπάτσο στην περιοχή της Αλιάρτου στη Βοιωτία.

Τρία χρόνια μετά την δολοφονία του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη (18 ετών), που τον γάζωσαν με 38 σφαίρες, δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη (16 ετών), που τον δολοφόνησαν για 20 ευρώ βενζίνη, όπου η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη αθώωσε άμεσα τους ένστολους δολοφόνους, ενώ το κράτος, με τη στήριξη των περισσότερων κομμάτων της βουλής, τους επιβράβευσε με χορήγηση έκτακτου επιδόματος 600 ευρώ, γίναμε ξανά στο ίδιο έργο θεατές.

Οι επίσημες ανακοινώσεις της ΕΛ.ΑΣ. από την πρώτη στιγμή έκαναν λόγο για «εκπυρσοκρότηση όπλου», για «θανάσιμο τραυματισμό υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες» κ.α. και σύσσωμα τα αστικά μ.μ.ε. αναπαράγουν το ίδιο αφήγημα στηριζόμενα στη εθνοτική ταυτότητα του θύματος. Συντηρούν και ενισχύουν τον αντιτσιγγανισμό, δίνοντας έτσι νομιμοποίηση για τις κρατικές δολοφονίες που ακολουθούν έναντι των πιο αδύναμων αυτής της κοινωνίας.

Σαν ελάχιστη απάντηση απέναντι στην ψυχρή δολοφονία του ανηλίκου, προχωρήσαμε το βράδυ της Κυριακής 12.11.2023 σε κάλεσμα σε συγκέντρωση – μικροφωνική και έπειτα πορεία γειτονιάς πέριξ του Α.Τ. Ξάνθης. Κατά την διάρκεια της πορείας φωνάχτηκαν και γράφτηκαν συνθήματα, καταδεικνύοντας τον διαχρονικά δολοφονικό χαρακτήρα της ελληνικής αστυνομίας.

Όταν η πορεία σταμάτησε έξω από το αστυνομικό τμήμα, για να καταδείξει το διαχρονικό δολοφονικό χαρακτήρα της ΕΛ.ΑΣ., οι μπάτσοι επιτέθηκαν με τραμπούκικους και μαφιόζικους όρους στα συγκεντρωμένα συντρόφια κάνοντας επτά προσαγωγές, δύο εκ των οποίων μετατράπηκαν σε συλλήψεις με το κατηγορητήριο της «επικίνδυνης σωματικής βλάβης» για την συντρόφισσα (έπρεπε άλλωστε κάπως να δικαιολογήσουν τα τραύματά της) και την «απόπειρα πρόκλησης σωματικής βλάβης» για τον σύντροφο, καθώς και «διατάραξη οικιακής ειρήνης, «διατάραξη λειτουργίας Υπηρεσίας» και «οπλοκατοχή» (για τις σημαίες), «αντίσταση κατά της αρχής» καθώς και οπλοχρησία. Αφού δε δίστασαν να χτυπήσουν λυσσαλέα αγωνιστές και αγωνίστριες, συνέχισαν με υβριστικούς και σεξιστικούς σχολιασμούς καθώς και απειλές. Τέλος, απέρριπταν ειρωνικά μέχρι και το πρωί το αίτημα της συντρόφισσας να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, όπου και εν τέλη νοσηλεύτηκε.

Είναι γνωστός στον κόσμο του αγώνα ο τρόπος που κινούνται οι διωκτικές αρχές με στόχο να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν όσους αγωνίζονται.

Μέσα σε ένα πλαίσιο ασφυκτικό, ακραίας καταστολής, καθημερινής βίας σε όλα τα επίπεδα και διάχυτου φόβου, όπου η ανθρώπινη ζωή υποτιμάται όλο και πιο έντονα, η αντίσταση αποτελεί μονόδρομο. Σε κάθε πτυχή της ζωής μας, ο κρατικός μηχανισμός βασανίζει, κακοποιεί, βιάζει, τραμπουκίζει και ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ. Αν είσαι Ρομά, η ζωή σου δε μετράει, αν είσαι μετανάστρια σε βιάζουν και σε σκοτώνουν στα σύνορα, αν είσαι ΛΟΑΤΚΙ+ σε δολοφονούν μέρα μεσημέρι στην Ομόνοια.

Δεν ξεχνάμε τις κρατικές δολοφονίες, του Βασίλη Μάγγου, του Νίκου Σαμπάνη, του Κώστα Φραγκούλη, του Κώστα Μανιουδάκη, της Zackie Oh, του Ιάκωβου Κούμη, της Σταματίνας Κανελλοπούλου, του Μιχάλη Καλτεζά, του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, της Κατερίνας Γκουλιώνη και τόσων άλλων θυμάτων της κρατικής εξουσίας. Δεν ξεχνάμε τους τουλάχιστον 600 μετανάστες που έπνιξε το λιμενικό στα ανοιχτά της Πύλου, τις μετανάστριες που χάνουν τη ζωή τους καθημερινά στα θαλάσσια και τα χερσαία σύνορα, στην προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή μακριά από τις βόμβες του ΝΑΤΟ. Δεν ξεχνάμε τα θύματα του κρατικού/ καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη. Όσους δεν «αντέχει» το δημόσιο σύστημα υγείας, τους 113 που έχασαν τη ζωή τους στα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα» στα κάτεργα των αφεντικών από τις αρχές του ‘24. Όσων περισσεύουν και όσων δε χωράνε στα καλούπια τους.

Μέσα σε αυτό το καθεστώς πλήρους υποτίμησης της ζωής όσων βρίσκονται στο περιθώριο, ένα σπρέι είναι η ελάχιστη απάντηση μπροστά σε μια ακόμα κρατική δολοφονία. Με όπλο μας την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα, θα το ξανακάναμε χωρίς φόβο, παρά τη συμμορίτικη απάντηση των μπάτσων, τις συλλήψεις και την καταστολή και θα το ξανακάνουμε όσες φορές κι αν χρειαστεί.

Κόντρα στην κρατική τρομοκρατία, την κοινωνική απονέκρωση που επιβάλλουν και τη νομιμοποίηση ακόμα και της εν ψυχρώ δολοφονίας των πλέον καταπιεσμένων, απαντάμε με την οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης.

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ

ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

πέλοτο- αυτόνομο στέκι Ξάνθης

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ

Διασυλλογική ανακοίνωση για τον Νίκο Ρωμανό και την υπόθεση των Αμπελοκήπων που μοιράστηκε στην αντανακλαστική συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 23/11. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από  εδώ.

 

Τη Δευτέρα 18/11 ο σύντροφος Νίκος Ρωμανός συλλαμβάνεται έξω από το σπίτι του με πρόσχημα ενός δαχτυλικού αποτυπώματος σε εξωτερικό μέρος σακούλας (!) που βρέθηκε στο διαμέρισμα όπου συνέβη η έκρηξη στους Αμπελόκηπους. Την Παρασκευή 22/11 η αστική δικαιοσύνη αποφάσισε να τον προφυλακίσει βάζοντας τον αγωνιστή Ν. Ρωμανό ξανά στο στόχαστρο. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι τυχαία, αλλά αποτελεί μια εσκεμμένη απόφαση με σκοπό την πλήρη στοχοποίηση ενός αναρχικού αγωνιστή με συνεπή στάση και δράση όλα αυτά τα χρόνια.

Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την υπόθεση των Αμπελοκήπων, το κράτος βρήκε την ευκαιρία να επιδοθεί σε ένα κρεσέντο καταστολής. Από «προληπτικές» προσαγωγές που μετατρέπονται σε συλλήψεις, παρακολουθήσεις συντροφισσών, μέχρι διώξεις αγωνιστών με στημένα κατηγορητήρια είναι κάποια από τα παραδείγματα κατασταλτικών επιχειρήσεων και μεθοδεύσεων τρομοκρατίας. Ταυτόχρονα, τα ΜΜΕ έδρασαν σε αγαστή συνεργασία. Σπιλώνοντας, αρχικά, τη μνήμη του συντρόφου Κυριάκου, λέγοντας πως «καλύτερα που πέθανε ένας, από το να σκοτώνονταν τόσοι», καλλιεργούν την απαιτούμενη τρομοϋστερία, στρώνοντας το έδαφος για τη σύλληψη του Ν. Ρωμανού και κατ’ επέκταση για τις επόμενες διώξεις αγωνιστών και πολιτικών χώρων.

Το ίδιο κράτος που, μεταξύ αναρίθμητων σκανδάλων, συγκάλυψε την κρατική- καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη, που συγκάλυψε τους παιδοβιαστές Μίχο και Λιγνάδη, συκοφαντεί και κατηγορεί τον αναρχικό Ν. Ρωμανό από ένα δαχτυλικό αποτύπωμα σε μια πλαστική σακούλα. Η στοχοποίηση του συντρόφου Ν. Ρωμανού αποτελεί στοχοποίηση προς όλο το κίνημα. Και με τη σειρά της, η στοχοποίηση προς το κίνημα, αποτελεί επίθεση προς την κοινωνία και ιδιαίτερα προς τα κομμάτια εκείνα που αγωνίζονται, αλλά και σε αυτά που βρίσκονται στο περιθώριο.

Απέναντι, λοιπόν, στους σχεδιασμούς του κράτους και των εντολοδόχων του, με όχημα την ισότητα και την αλληλεγγύη να πάρουμε θέση μάχης. Απέναντι στο νέο κύμα καταστολής και κρατικής τρομοκρατίας να οργανώσουμε την αντίσταση μας και να αγωνιστούμε συλλογικά. Είμαστε στο πλευρό του Νίκου Ρωμανού, ο οποίος αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο «σπασίματος» των όρων αποφυλάκισης του απ’ το 2019. Να παλέψουμε για την απελευθέρωση του και για την απελευθέρωση όλων των διωκόμενων συντρόφων απ’ τα χέρια του κράτους!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ!
ΜΠΑΤΣΟΙ – ΔΙΚΑΣΤΕΣ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΜΑΣ

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΥΡΙΑΚΟ ΞΥΜΗΤΗΡΗ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μ. ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΑΦΙΣΕΣ, Διεθνισμός, ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ, Μεταναστες στην Ελλαδα

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ / ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 12.10 ΣΤΗΝ Κ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΤΙΣ 12:00

Διασυλλογική ανακοίνωση και κάλεσμα για τις κρατικές δολοφονίες του Mohammad Kamran Ashiq στο Α.Τ. Άγιου Παντελεήμονα και του Mia Harizul στο Α.Τ. Ομόνοιας. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

 

 

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ

Δύο δολοφονίες μεταναστών μέσα σε δύο βδομάδες

Την Πέμπτη 26/9 γνωστοποιείται η δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, εργάτη μετανάστη από το Πακιστάν, στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα. Πιο συγκεκριμένα, ο Μοχάμεντ ήταν εξαφανισμένος από τις 13/9, με τους δικούς του ανθρώπους να μην έχουν καμία δυνατότητα επικοινωνίας μαζί του, βρισκόταν υπό αστυνομική κράτηση και μεταφερόταν σε διάφορα τμήματα του κέντρου της Αθήνας και τα δικαστήρια της Ευελπίδων, με τελευταίο αυτό του Αγίου Παντελεήμονα. Ο Μοχάμεντ βρέθηκε νεκρός το Σάββατο 21/9 μέσα στο τμήμα, γεμάτος μώλωπες, εκδορές και πρηξίματα από χτυπήματα σε όλο του το σώμα. Με το που γίνεται γνωστή η είδηση, οι μπάτσοι βγάζουν ανακοίνωση ότι πέθανε από παθολογικά αίτια, σε χώρο προσωρινής κράτησης, που όλως τυχαίως, είναι ο μοναδικός χώρος χωρίς κάμερες, ενώ όσο βγαίνουν νέες πληροφορίες για την βάναυση δολοφονία του Μοχάμεντ, επιστρατεύονται νέα αφηγήματα για την συγκάλυψή της. Την 1η Οκτώβρη, μία εβδομάδα μετά από την δολοφονία του Μοχάμεντ ανακοινώνεται από την αστυνομία η υποτιθέμενη αυτοκτονία ενός μετανάστη μέσα στο περιβόητο ΑΤ Ομόνοιας. Το όνομα του ήταν Mia Harizul, 29 χρονών από το Μπαγκλαντές.

Περί ΑΤ Ομόνοιας και ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα

Το ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα έχει να επιδείξει μια μακροσκελή λίστα ρατσιστικής αστυνομικής βίας, βασανισμών, συγκάλυψης, ακροδεξιάς διαπλοκής και διαφθοράς. Πιο συγκεκριμένα, το 2004 καταγγέλθηκαν από δύο Αφγανούς πρόσφυγες βασανιστήρια, όπως φάλαγγα, από μπάτσους μέσα στο τμήμα. Παράλληλα, δεν ξεχνάμε τις σχέσεις και τη συνεργασία μεταξύ των μπάτσων του ΑΤ με τοπικές δομές του οργανωμένου εγκλήματος και τη Χρυσή Αυγή. Ενδεικτικά το 2009, η αστυνομία είτε συγκάλυπτε είτε βοηθούσε ενεργά στα πογκρόμ και στους ξυλοδαρμούς μεταναστών που διεξήγαγε η Χ.Α. και οι υποστηρικτές της. Ακόμη σημαντικό να αναφερθεί είναι η σύλληψη του Θανάση Σκάρα, πρώην διοικητή του Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα το 2013, μαζί με μέλος της Χρυσής Αυγής, για εμπλοκή σε υπόθεση λαθρεμπορίου, διακίνησης ναρκωτικών και ξεπλύματος χρημάτων. Όσον αφορά το κολαστήριο της Ομόνοιας η λίστα είναι ατελείωτη. Μερικά παραδείγματα των εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί μέσα στο ΑΤ Ομόνοιας είναι η κακοποίηση ανήλικων μεταναστών, δολοφονίες και βασανισμοί Ρομά ατόμων. Με τα πιο πρόσφατα να είναι η δολοφονία του Ebuka το 2019, ο βιασμός 19χρονής εντός του ΑΤ και η συμμετοχή των μπάτσων στην δολοφονία της Zackie.

Πόλεμος κατά των μεταναστριών

Οι δολοφονίες μεταναστών μέσα στα ΑΤ είναι κομμάτι ενός καθημερινού πολέμου που διεξάγει το ελληνικό κράτος είτε στα σύνορα, είτε στην θάλασσα, είτε και μέσα στα αστικά κέντρα. Μερικές από τις θανατοπολιτικές του ελληνικού κράτους για την εξόντωση των μεταναστριών αποτελούν οι καθημερινές επαναπροωθήσεις, οι απαγωγές και ομηρίες μεταναστών στα σύνορα, η βύθιση σκαφών από το λιμενικό (με αποκορύφωμα το ναυάγιο της Πύλου), ο εγκλεισμός μέσα σε άθλιες συνθήκες στα κέντρα κράτησης μεταναστών, μέχρι και οι επιχειρήσεις σκούπας στα κέντρα της πόλης. Την ίδια ώρα, το ελληνικό κράτος μαζί με το ΝΑΤΟ και την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση συμμετέχουν ενεργά στην πολεμική κατάσταση στην Μέση Ανατολή και στην γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, μέσω της μεταφοράς όπλων, καυσίμων και αγαθών όσο και με την αποσιώπηση των εγκλημάτων του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ.

Μέσα στο κρεσέντο βίας, ρατσισμού και πολεμόχαρου κλίματος του Ελληνικού κράτους προς τους μετανάστες, εμείς οφείλουμε να γίνουμε ανάχωμα και να μην παραμείνουμε απλοί θεατές. Ενάντια στη φασιστική όξυνση εντός κι εκτός Ελλάδας, που σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης βρίσκει τον εχθρό στα πιο καταπιεσμένα στρώματα της σάπιας αυτής κοινωνίας. Οι δολοφονίες του Μοχάμεντ και του Μία δεν θα μείνουν αναπάντητες. Στεκόμαστε πλάι στις μετανάστριες και είμαστε πάντα απέναντι στον ρατσιστικό οχετό του ελληνικού κράτους.

ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ – ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ- ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης
Πέλοτο

ΔΡΑΣΕΙΣ, ΕΜΦΥΛΟ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ, Κοινωνικος Κανιβαλισμος

6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ / ΤΗΣ ZACKIE-OH!

Κείμενο που μοιράστηκε στη συγκέντρωση για τα έξι χρόνια από τη δολοφονία της Zackie-oh. Μπορείς να το κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ / ΤΗΣ ZACKIE-OH!

Έξι χρόνια μετά το μεσημέρι της 21ης Σεπτέμβρη του ’18 όταν ο 33χρονος Ζακ Κωστόπουλος βρίσκεται εγκλωβισμένος κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και σε εμφανή κατάσταση αδυναμίας και πανικού μέσα σε κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια. Στην απέλπιδα προσπάθεια του να απεγκλωβιστεί και να βγει έξω μέσω της τζαμαρίας, δέχεται απανωτά χτυπήματα και στην ουσία λιντσάρεται σε κοινή θέα από τον ιδιοκτήτη Δημόπουλο και ένα τουλάχιστον ακόμη άτομο, ιδιοκτήτη παρακείμενου καταστήματος και φασίστα, μέλος της ακροδεξιάς οργάνωσης «Πατριωτικό Μέτωπο», Χορταριά. Αφού ο πρώτος γύρος του προπηλακισμού του διακόπτεται μετά από την παρέμβαση περαστικών και ο Ζακ προσπαθεί αιμόφυρτος από τα γυαλιά και τα χτυπήματα να σηκωθεί και να απομακρυνθεί, δέχεται δεύτερο γύρο χτυπημάτων με κλοτσιές και γκλοπιές από τα ένστολα καθάρματα της ΔΙΑΣ, προκειμένου να του φορέσουν χειροπέδες. Αποτέλεσμα όλων αυτών, ο Ζακ να υποκύψει στα τραύματα του και να μεταφερθεί νεκρός πλέον στο νοσοκομείο.

Σήμερα, όλοι οι αστυνομικοί που συμμετείχαν στην δολοφονία έχουν αθωωθεί σε ένα κατηγορητήριο για θανατηφόρα σωματική βλάβη και όχι για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως.

Ο Ζακ, η Zackie δολοφονήθηκε για τις πολλαπλές ταυτότητες που έφερε, όντας ενεργό μέλος και ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και του αγώνα κατά του στιγματισμού των οροθετικών ατόμων και εκφραζόταν πολιτικά ενάντια, τόσο στην καταπίεση της πατριαρχίας και της ομοφοβίας, όσο και στην γάγγραινα του ρατσισμού και του φασισμού. Στο πρόσωπο της συνυπάρχουν όλα όσα δεν υπακούν στην κυρίαρχη κανονικότητα. Παρ’ όλη αυτή την προσπάθεια η δολοφονία να περάσει στα ψιλά, όπως τόσες άλλες περιπτώσεις ανθρώπων, που δεν χωράνε στα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό λόγω του βίντεο, που υπήρχε ως πειστήριο, αλλά κυρίως λόγω της δημόσιας ταυτότητας του Ζακ Κωστόπουλου.

Ο καπιταλισμός βρίσκεται σε σήψη. Η όξυνση των διακρατικών ανταγωνισμών και η συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο, ο θάνατος που σπέρνουν οι κρατικές πολιτικές, η γενικευμένη ανασφάλεια, ο φόβος, τα απανωτά σοκ, η βίαιη φτωχοποίηση έφεραν στην επιφάνεια τα πιο κτηνώδη ένστικτα ενός αντιδραστικού και μικροαστικού κομματιού της κοινωνίας, που είδε την γη να φεύγει κάτω από τα πόδια του και προσπάθησε με όλα τα μέσα να διατηρήσει την κοινωνική και ταξική του θέση. Έτσι παράλληλα με την ενορχηστρωμένη άνοδο των ιδεολογημάτων του εθνικισμού, του ρατσισμού και της ομοφοβίας, απαξιωθήκαν οι κοινωνικές αξίες της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας και αναδείχθηκαν αυτές της ιδιώτευσης, του κοινωνικού δαρβινισμού, του φόβου και του μίσους για τον αδύναμο και τον διαφορετικό, της αναγωγή της ιδιοκτησίας σε υπέρτατο αγαθό, της υιοθέτησης της κρατικής βαρβαρότητας και της αποδοχής του φασισμού σε ρυθμιστή της κοινωνικής ζωής.

Η εσωτερίκευση και κανονικοποίηση αυτού του σάπιου αξιακού συστήματος άφησε το χώρο για την ωμή δολοφονία του Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά, όπου σπρώχτηκε και αφέθηκε να πνιγεί σε κοινή θέα, μπροστά σε σαστισμένα βλέμματα και ανοιχτές κάμερες, όπως και η Ζάκι. Πέντε χρόνια αργότερα από μια δολοφονία που προσπάθησαν να ξεπλύνουν ενεργοποιώντας βαθιά ριζωμένα τοξικοφοβικά αντανακλαστικά, το ελληνικό κράτος δολοφονεί τον Κώστα Μανιουδάκη, με τους μπάτσους Χανίων να τον σκοτώνουν στο ξύλο. Ο βιασμός στο Α.Τ. Ομόνοιας, οι αλλεπάλληλες γυναικοκτονίες, η φασιστική επίθεση στη Θεσσαλονίκη εναντίων δύο ατόμων ΛΟΑΤΚΙ+. Τα φασιστικά πογκρόμ στον Έβρο την προηγούμενη χρονιά, όσο οι πυρκαγιές μαίνονταν, οι τουλάχιστον 20 μετανάστες που βρέθηκαν απανθρακωμένοι στο δάσος της είναι μόνο κάποια από τα στιγμιότυπα της προηγούμενης περιόδου που αποτυπώνουν την εδραίωση της πατριαρχικής και ρατσιστικής βίας που τείνει να γίνει κανονικότητα μέσα σε ένα πλαίσιο γενικευμένου κοινωνικού κανιβαλισμού.

Απέναντι σε αυτήν την ζοφερή πτυχή της πραγματικότητας είναι ζωτικής σημασίας να αντιτάξουμε την δική μας εναλλακτική. Να μην επιτρέψουμε την απογοήτευση, τον φόβο και την απάθεια να μας κυριεύσει. Να προτάξουμε την συλλογικοποίηση και την αλληλεγγύη απέναντι στην πατριαρχία και τον κανιβαλισμό. Να απαντήσουμε με κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενάντια στην υποτίμηση και τον κατακερματισμό των ζωών μας απέναντι στο κράτος και τα τσιράκια του, τους φασίστες και τα αφεντικά.

Το αίμα δεν είναι νερό – Η μνήμη δεν είναι σκουπίδι Δε θα επιτρέψουμε την αποκτήνωση μας!

Αγώνας για ένα κόσμο χωρίς διακρίσεις με βάση το φύλο, τη φυλή, τη σεξουαλικότητα.

Καμία εκεχειρία – καμία ανακωχή
με το κεφάλαιο, το κράτος και τους κανιβάλους τους.

 

Διεθνισμός, ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ, Κοινωνικος Κανιβαλισμος, Μεταναστες στην Ελλαδα

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ

Διασυλλογική ανακοίνωση από το Πέλοτο και το Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης που μοιράστηκε στην συγκέντρωση για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

 

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ

Στις 18 Σεπτέμβρη 2013, ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας δολοφονείται στο Κερατσίνι από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά με την ανοχή των αστυνομικών της ομάδα ΔΙΑΣ που βρισκόταν στο σημείο. Λίγους μήνες πριν, οι φασίστες της Χ.Α. έχουν ήδη δολοφονήσει το μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα. Ήταν η περίοδος που το κράτος σε συνεργασία με το ντόπιο κεφάλαιο παρείχαν πλήρη στήριξη, υλική και πολιτική, στη Χρυσή Αυγή, με σκοπό να λειτουργήσει ως αντίβαρο στους πολύμορφους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες που ξεσπούσαν απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές επίθεσης στην κοινωνική βάση.

Με τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα ξεκινά η ενορχηστρωμένη από πλευράς κράτους δίωξη της Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση. Όσο το κράτος, λοιπόν, παρίστανε πως θα εξαλείψει το νεοναζιστικό μόρφωμα, που το ίδιο είχε οπλίσει για να επιτίθεται σε αγωνιστές και αδύναμους, ενσωμάτωνε ταυτόχρονα την ίδια φασιστική και ακροδεξιά πολιτική της Χ.Α. στην κεντρική του ατζέντα.

Ο εκφασισμός του κράτους οδήγησε στον εκφασισμό της ίδιας της κοινωνίας. Η περίοδος των «μακεδονικών συλλαλητηρίων» του ’18-’19, τα πογκρόμ μεταναστών στον Έβρο την περίοδο του  ’20 και ’23, αλλά και η περίοδος της πανδημίας, συντέλεσαν στο ντοπάρισμα της κοινωνίας με εθνικιστικό και ρατσιστικό ντελίριο. Όσο το κράτος διατυμπανίζει το εθνικιστικό του αφήγημα, όσο μαίνεται η επίθεση στην κοινωνική βάση, τόσο συσπειρώνει τον εθνικό κορμό, τον θέτει σε θέση μάχης και τον αμολάει να επιτεθεί σε ότι εχθρεύεται. Οι δολοφονίες μεταναστών στο Αιγαίο και στα σύνορα, όπως συνέβη με το ναυάγιο της Πύλου, οι  δολοφονίες των ρομά Μιχαλόπουλου, Φραγκούλη και Σαμπάνη, αλλά και οι επιθέσεις σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, όπως η δολοφονία του Ζακ στην Ομόνοια είναι κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα της υποτίμησης της ανθρώπινης ζωής.

Κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω αποτελεί η όξυνση των διακρατικών ανταγωνισμών. Όσο εντείνεται η πολεμική προετοιμασία εντός των κρατών, τόσο οξύνεται η επίθεση στην κοινωνική βάση με πολιτικές λιτότητας και παράλληλα  εντείνεται η καταστολή του εσωτερικού εχθρού. Οι ακροδεξιές φωνές πληθαίνουν παγκοσμίως και ο φασισμός κερδίζει έδαφος τόσο στο δρόμο όσο και στο κοινοβούλιο. Στα δυτικά κράτη, η ενίσχυση της ισλαμοφοβίας οπλίζει τα χέρια ακροδεξιών για να επιτεθούν ενάντια σε μετανάστες.

Έντεκα χρόνια μετά λοιπόν, ο φασισμός εμφανίζεται με διαφορετικά αλλά το ίδιο αποκρουστικά πρόσωπα. Όποια μορφή και να πάρει ωστόσο, η στόχευση του παραμένει η ίδια: το κυνήγι των αδύναμων, η στοχοποίηση αγωνιστών, η εξόντωση αναρχικών και κομμουνιστών και η προστασία των εξουσιαστών. Έντεκα χρόνια μετά δεν ξεχνάμε ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο των φασιστών, ποιος ο πραγματικός ρόλος της αστυνομίας, ποιος ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας. Κράτος και παρακράτος δολοφονούν με τα ίδια μαχαίρια και καταστέλλουν με τα ίδια γκλοπ.

Απέναντι, λοιπόν, στο διάχυτο κοινωνικό εκφασισμό, δεν πρόκειται να σκύψουμε κεφάλι. Ο Παύλος Φύσσας δεν φοβήθηκε να κοιτάξει το τέρας κατάματα και από το θάρρος του οφείλουμε να διδαχτούμε όλοι. Αν θέλουμε να τιμήσουμε τη ζωή και το θάνατο του, πρέπει να σπάσουμε το φόβο και να βγούμε στο δρόμο. Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας κλέβουν καθημερινά. Να παλέψουμε ενάντια στο θάνατο που σπέρνει το καπιταλιστικό σύστημα είτε σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου. Να αναδείξουμε τα εργαλεία που χρησιμοποιεί, είτε αυτά λέγονται τάγματα εφόδου, είτε «σοβαρή ακροδεξιά», είτε σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση. Να βάλουμε φρένο στη θανατοπολιτική που ρημάζει την κοινωνική βάση. Να σταματήσουμε τη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος. Να δυναμώσουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, μέσα από την οργάνωση στα σωματεία μας, μέσα από τη δημιουργία δομών αλληλοβοήθειας ενάντια στην καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, ενάντια στη επίθεση στις κοινωνικές μας ανάγκες. Να οργανωθούμε από τα κάτω – κόντρα στο θάνατο που σπέρνει αυτό το σύστημα.

 ΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΞΑΝΑ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΠΕΛΑΥΝΟΝΤΑ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΒΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΖΥΓΑΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΑΣ

ΟΛΕΣ/ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

 

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ

Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

Την Τετάρτη 10 Ιούλη οι μπάτσοι της Αντιτρομοκρατικής εισέβαλλαν στα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης στα Εξάρχεια. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε εισβολή της αντιτρομοκρατικής και σε σπίτια τριών συντρόφων. Ο ένας των τριών που αποτελεί και μέλος της συλλογικότητας, οδηγείται στη ΓΑΔΑ με πρόσχημα μια αφηρημένη «έρευνα για τρομοκρατία». Παρά το κρατικό ντελίριο, ο σύντροφος αφήνεται ελεύθερος.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν ένα πρωτοφανές περιστατικό. Το κράτος έχει επιδοθεί ξανά στο παρελθόν σε κατασταλτικές επιχειρήσεις και μεθοδεύσεις τρομοκρατίας ενάντια στους συντρόφους και τις συντρόφισσες της Ταξικής Αντεπίθεσης. Πιο συγκεκριμένα, στο παρελθόν υπήρξαν περιστατικά παρακολουθήσεων της συλλογικότητας είτε με κάμερες σε κρατικά αυτοκίνητα της αντιτρομοκρατικής έξω από τον τότε πολιτικό της χώρο, είτε με συσκευές γεωεντοπισμού στα οχήματα των συντρόφων είτε με στημένα δημοσιεύματα στοχοποιώντας τα μέλη της ομάδας ως «τρομοκράτες».

Όπως και τότε έτσι και σήμερα ο πραγματικός λόγος στοχοποίησης της Ταξικής Αντεπίθεσης είναι η συνεπής και αγωνιστική στάση της. Οι αντιμνημονιακοί αγώνες, τότε ως «ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών ενάντια στην ΕΕ», ο μαχητικός αντιφασιστικός αγώνας, η στήριξη των εργατικών αγώνων, το στήσιμο δομών αλληλεγγύης, οι αντιπολεμικοί αγώνες, η εναντίωση στη λεηλασία της φύσης και η αλληλεγγύη στους μετανάστες, είναι κάποιοι από τους πραγματικούς λόγους που το κράτος θέτει ξανά και ξανά στο στόχαστρο τους συντρόφους της Ταξικής Αντεπίθεσης.

Η στοχοποίηση των συντρόφων της Ταξικής Αντεπίθεσης είναι στοχοποίηση προς όλο το κίνημα. Και με τη σειρά της, η στοχοποίηση προς το κίνημα, αποτελεί επίθεση προς την κοινωνία και ιδιαίτερα προς τα κομμάτια εκείνα που αγωνίζονται και στήνουν αναχώματα αντίστασης, αλλά και σε αυτά που βρίσκονται στο περιθώριο, εκτός της παραγωγικής διαδικασίας για το κεφάλαιο και τα συμφέροντα του.

Όσο, μένουμε ανοχύρωτοι απέναντι στο κράτος, αυτό θα μας χτυπά. Όσο δε στήνουμε αναχώματα ενάντια στην κρατική καταστολή, αυτή θα επεκτείνεται. Ο καπιταλισμός, όπως τον ζήσαμε και τον ξέραμε καταρρέει, μαζί με τις ταξικές ισορροπίες του παρελθόντος. Ο νέος ολοκληρωτισμός, οπλισμένος με το νέο Ποινικό Κώδικα, ανατρέπει βίαια τα υπάρχοντα πλαίσια νομιμότητας. Πλέον μας στοχοποιούν και μας καταδικάζουν χωρίς καν προφάσεις. Και δεν αφορά μόνο σε όσους τάσσονται ιδεολογικά και πολιτικά στη μάχη ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Πλέον αρκεί μονάχα η λήψη αγωνιστικής θέσης απέναντι στις κρατικές πολιτικές και τις κοινωνικές σχέσεις εκείνες που συντηρούν και ενισχύουν τη βαναυσότητα της καθημερινότητας του καπιταλισμού, αρκεί η συμμετοχή σε μια απεργία ή σε μια διαδήλωση, η αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο που του παίρνουν το σπίτι και η δημόσια πολιτική τοποθέτηση.

Απέναντι, λοιπόν, στους σχεδιασμούς του κράτους και των διαχειριστών του, με όχημα την ισότητα και την αλληλεγγύη να πάρουμε θέση μάχης. Έχοντας πλάι μας ο ένας την άλλη, να οργανώσουμε την αντίσταση μας και να αγωνιστούμε συλλογικά. Όσοι πιστεύουν ότι με τέτοια φτηνά κόλπα θα μας στείλουν σπίτια μας πλανώνται πλάνην οικτράν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΜΠΑΤΣΟΙ – ΔΙΚΑΣΤΕΣ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΜΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ, ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟ

ΑΦΙΣΕΣ, ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ Α.Σ.Ξ

Πρόγραμμα εκδηλώσεων για τον νέο ποινικό κώδικα στον κήπο του Α.Σ.Ξ.

Προβολή την Πέμπτη 13/6 στις 21.00- “Κριτικές Έρευνες στον Νέο Ποινικό Κώδικα”, σειρά βίντεο-συνεντεύξεων στα πρότυπα της εργατικής από τα κάτω έρευνας για το νέο πολυνομοσχέδιο Φλωρίδη από την Ανοιχτή Συνέλευση ενάντια στον Νέο Ποινικό Κώδικα και την Πολιτειακή Εκτροπή.

Πολιτική εκδήλωση το Σάββατο 15/6 στις 19.00. Θα παρέμβει τηλεφωνικά ο Γιάννης Ιερόπουλος (δικηγόρος).

-αυταρχικοποίηση της κοινωνίας, ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης και οι κινηματικές απαντήσεις που πρέπει να δοθούν.

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

 

ΑΤΑΞΙΝΟΜΗΤΑ, ΑΦΙΣΕΣ, Διεθνισμός, ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΙΟΥΝΗ

Μικροφωνική συγκέντρωση: Πέμπτη 30 Μάη, 19.00, πλ. Αντίκα

Πορεία προς το παράρτημα του υπουργείου εξωτερικών με προσυγκέντρωση το Σάββατο 1 Ιούνη στις 12.00 στην πλ. Ελευθερίας.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΚΑΜΙΑ ΣΙΩΠΗ-ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Στην γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού- μπλόκο στην συνεργασία του ελληνικού κράτους με το Ισραήλ

Αντίσταση στη θανατοπολιτική ου ελληνικού κράτους και της ΕΕ- Να κλείσουν όλες οι βάσεις και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ.

ΑΤΑΞΙΝΟΜΗΤΑ, ΑΦΙΣΕΣ, Διεθνισμός, ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΔΡΑΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Μεταναστες στην Ελλαδα

76 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ (ΝΑΚΜΠΑ)- ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΜΑΗ, 19.00, ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Συγκέντρωση: Τετάρτη 15 Μάη, 19.00, Πλ. Ελευθερίας

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ

ΤΑΞΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

 

ΑΤΑΞΙΝΟΜΗΤΑ, Διεθνισμός, ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΔΡΑΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Ανταποκριση από την αντιιμπεριαλιστικη – αντιπολεμικη διαδηλωση στη Λαρισα στις 30 Μαρτιου

Με τη συμμετοχή 300 αγωνιστών/τριών από ένα ευρύ φάσμα συλλογικοτήτων και σχημάτων πραγματοποιήθηκε το Σάββατο το απόγευμα στη Λάρισα η διαδήλωση ενάντια στη μετατροπή της πόλης σε ορμητήριο πολέμου της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και του ελληνικού κράτους εναντίον των λαών της Μέσης Ανατολής. Ύστερα από συγκέντρωση μιας ώρας στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, η διαδήλωση με δυνατό παλμό και περιφρούρηση πορεύτηκε σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, πριν προσεγγίσει το στρατόπεδο που έχει εγκατασταθεί το στρατηγείο της ΕΕ, η πρόσβαση στο οποίο είχε αποκλειστεί, σε μεγάλη ακτίνα, από ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ. Αφού παρέμεινε για δέκα λεπτά περίπου μπροστά από τον φραγμό με συνεχή συνθηματολογία, η διαδήλωση συνέχισε ολοκληρώνοντας την πορεία της μετά από μισή ώρα στο σημείο από όπου ξεκίνησε.

Η διαδήλωση της Λάρισας ήταν αναμφισβήτητα μια σημαντική στιγμή για την ανάπτυξη του αντιπολεμικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος που έχει ανάγκη η εποχή μας. Να υπενθυμίσουμε ότι το Ευρωπαϊκό στρατηγείο της Λάρισας ( 1ης στρατιά ) ήδη από τον Μάρτη του 2022, προτού αναβαθμιστεί σε επιχειρησιακό κέντρο της ναυτικής επιχείρησης της Ε.Ε εναντίον των ανταρτών Χουθι στην ερυθρά θάλασσα, είχε δεχτεί την οργή εκατοντάδων διαδηλωτών που προκάλεσαν σημαντικές φθορές στην είσοδο του στο πλαίσιο αντιπολεμικής διαδήλωσης με συγκρουσιακά χαρακτηριστικά απέναντι σε σύμβολα του κράτους , του κεφαλαίου και του στρατού. Η διαδήλωση στη Λάρισα αποτελεί κρίκο των πανελλαδικών κινητοποιήσεων που έλαβαν χώρα έξω από αμερικανατοϊκές βάσεις και εγχώριες πολιτικοστρατιωτικές εγκαταστάσεις (ΥΕΑ- ΓΕΣ) ειδικά την τελευταία διετία σε όλη την Ελλάδα (μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία τον Μάρτη του 2022 και την 7η Οκτωβρίου 2023) σε Λάρισα, Πάτρα, Βόλο, Αλεξανδρούπολη, Αθήνα, και υπό αυτήν την έννοια αποτελεί ισχυρή παρακαταθήκη για τη συνέχεια τους. Ύστερα από δύο χρόνια γίνεται πλέον από φανερό ότι συγκροτείται ένα διακριτό μαχητικό αντιπολεμικό διεθνιστικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα πανελλαδικά, ένα κίνημα μετωπικό που παρά τις επιμέρους διαφορές του ενοποιείται στην πάλη ενάντια στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και τις στρατηγικές του ελληνικού κεφαλαίου, στην αλληλεγγύη στην Παλαιστινιακή Αντίσταση καθώς και στον αγώνα ενάντια στους διακρατικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους και την αλληλεγγύη στους μετανάστες. Άλλωστε και η διαδήλωση της Λάρισας από μια τέτοια σύνθεση προήλθε στην οποία ανταποκρίθηκαν δεκάδες σχήματα, συνελεύσεις και πολιτικές συλλογικότητες (από την εξ. Αριστερά και τον αναρχικό χώρο) από τη Θεσσαλία και όλη την Ελλάδα, πορευμένοι πίσω από το πανό του Αντιπολεμικού Αντιιμπεριαλιστικού Συντονισμού συλλογικοτήτων από τη Θεσσαλία.

Ο δικός μας συντονισμός αποτελούμενος από την Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη), Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα), Πέλοτο (Ξάνθη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα) στήριξε με αφίσα, κείμενο και όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή τη διαδήλωση, στην οποία πορεύτηκε με πανό στο πλάι στο μπλοκ του Αντιπολεμικού Αντιιμπεριαλιστικού Συντονισμού συλλογικοτήτων από τη Θεσσαλία.

Στην κατεύθυνση της όξυνσης της αντιιμπεριαλιστικής/ αντιπολεμικής πάλης, το προσεχές διάστημα οφείλουμε να αναλάβουμε σε διεθνές και πανελλαδικό επίπεδο πρωτοβουλίες αντίστασης απέναντι στην καπιταλιστική / ιμπεριαλιστική μηχανή του πολέμου. Και πιο ειδικά απέναντι στην Ελληνο Ισραηλινή συμμαχία που δολοφονεί στη Γάζα.

Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα), Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου ( Αλεξανδρούπολη), Πέλοτο (Ξάνθη), Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα)

ΑΤΑΞΙΝΟΜΗΤΑ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ

NΑ ΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΟΙΧΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

ΝΑ ΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΟΙΧΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

 

Θα συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων και μαθητών/τριών και θα αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα όλων των παιδιών στην μόρφωση. Δεν μας τρομοκρατεί η επιχείρηση φίμωσης των σωματείων, της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης! Δεν θα μας κάνουν να σωπάσουμε! Θα συνεχίσουμε ακόμα πιο μαζικά!

ΟΛΜΕ – 05.07.2023

 

Ο χώρος της εκπαίδευσης εδώ και χρόνια δέχεται σφοδρή επίθεση από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Οι στοχεύσεις είναι κοινές σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης: εντατικοποίηση, ανταγωνισμός, πειθάρχηση και ιδιωτικοποίηση για την παραγωγή μελλοντικών εργαζόμενων που θα είναι πειθαρχημένοι, φτηνοί, ευέλικτοι και αναλώσιμοι. Και τα μέσα επίσης κοινά: κατάρτιση ποινολογίου για τους μαθητές, ελάχιστη βάση εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, συρρίκνωση του σχολικού δικτύου, παγίωση των αναπληρωτών εκπαιδευτικών για την κάλυψη οργανικών θέσεων, σταθερή υποβάθμιση των κτιριακών υποδομών και υποχρηματοδότηση των λειτουργικών αναγκών, εισαγωγή υπέρογκων διοικητικών/ μη παιδαγωγικών εργασιών στους εκπαιδευτικούς, ξήλωμα εργασιακών δικαιωμάτων, θέσπιση ιδιωτικών πανεπιστημίων, διαγραφή φοιτητών, ιεράρχηση σχολικών μονάδων βάση ταξικών κριτηρίων, ποινικοποίηση των καταλήψεων ακόμα και ως προκάλυμμα αντιμετώπισης του σχολικού εκφοβισμού, τρομοκρατία μέσω της αξιολόγησης, επισφάλεια.. Ο κατάλογος των μέσων που επιχειρείται να εισαχθούν για την καθυπόταξη της εκπαιδευτικής κοινότητας είναι πραγματικά ατελείωτος.

Ατελείωτος είναι επίσης και ο κατάλογος των διώξεων, πειθαρχικών και ποινικών, που δέχονται σήμερα εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την συνδικαλιστική και πολιτική τους δράση. Είναι πρωτοφανής η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και της πολιτικής έκφρασης. Εκπαιδευτικοί διώκονται γιατί έλαβαν μέρος σε απεργιακές κινητοποιήσεις των σωματείων τους, γιατί συμμετείχαν στις διαδηλώσεις μνήμης και αγώνα στην επέτειο δολοφονίας του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, για τις προφορικές τοποθετήσεις τους κατά τη διάρκεια συνελεύσεων της ΕΛΜΕ, για διαδικτυακές αναρτήσεις τους και ηλεκτρονικά μηνύματα στα οποία ασκούσαν κριτική στην κυβέρνηση, για τη συμμετοχή τους στην κινητοποίηση ενάντια στον ταξικό διαγωνισμό Pisa, για τη συμμετοχή σε κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς κατοικιών, γιατί διαμαρτυρήθηκαν για τα κενά στα σχολεία, για άρθρα τους σχετικά με την εκπαιδευτική πολιτική, γιατί αδυνατούσαν να συνδεθούν στο webex εν μέσω κακοκαιρίας.

Στην πόλη μας, 4 χρόνια πριν είχε κινηθεί ποινική δίωξη σε εκπαιδευτικό για ανάρτηση του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης με αντιρατσιστικό περιεχόμενο και αθωώθηκε πανηγυρικά μέσω της κινητοποίησης ενός πλατιού κινήματος αλληλεγγύης. Προσφάτως, η τοπική Δ/νση Π.Ε. Ξάνθης, γνωστή για τις αυθαιρεσίες της, αποπειράθηκε εκ νέου να στοχοποιήσει εκπαιδευτικό και να την καθαιρέσει από τα χρέη υποδιευθύντριας, διότι συμμετείχε στην απεργία ενάντια στην αξιολόγηση. Η ανάκληση της απόφασης καθαίρεσης ήρθε άμεσα μετά από τη δυναμική αντίδραση του σωματείου.

Οι παραπάνω διώξεις εδράζονται στον αντισυνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη, στον αντεργατικό νόμο Γεωργιάδη καθώς και στον αντιδραστικό πειθαρχικό κώδικα των δημόσιων υπαλλήλων (Ν.3528/2007) και συγκεκριμένα στη διάταξη περί «αναξιοπρεπούς ή ανάρμοστης ή ανάξιας για υπάλληλο συμπεριφοράς εκτός υπηρεσίας». Η διάταξη αυτή μέσα από τη χουντική της διατύπωση και την επιτηδευμένη ασάφεια της λειτουργεί ως εργαλείο παραγωγής διώξεων για όποιον εκπαιδευτικό στοχοποιηθεί από τις εκάστοτε διευθύνσεις. Για εμάς είναι ύβρις να μιλούν για αξιοπρέπεια τα καθίκια που ζουν μια ζωή παρασιτικά σε βάρος όλων μας. Είναι ύβρις να επικαλούνται ανάρμοστη συμπεριφορά αυτοί που κουκουλώνουν με μαφιόζικους όρους κάθε σκάνδαλο που τους εμπλέκει, από το noor 1 και τα κυκλώματα παιδοβιαστών μέχρι τη δολοφονία 57 ανθρώπων στα Τέμπη.

Οι διώξεις αυτές, ασχέτως αν θα φτάσουν να εξεταστούν ή θα καταπέσουν στην πορεία ακριβώς λόγω του ανυπόστατου χαρακτήρα τους, συνθέτουν το γενικό πλαίσιο τρομοκράτησης, εκφοβισμού και υποταγής που επιχειρείται να στηθεί. Η προσπάθεια επιβολής της αξιολόγησης, παρά τη μηδαμινή εφαρμογή της, μορφοποιεί σταδιακά ένα διαφορετικό περιβάλλον εντός του σχολικού πλαισίου. Η αλλαγή αυτή, που εξελίσσεται εδώ και χρόνια, στοχεύει στην επικράτηση του ατομικισμού, της επισφάλειας και της αυταρχικότητας μέσα στα σχολεία. Η εφαρμογή των ντιρεκτίβων του υπουργείου παιδείας θα οδηγήσει σε ένα αποστειρωμένο σχολείο όπου ο κάθε εκπαιδευτικός θα δίνει βάρος στην εκπλήρωση των διοικητικών του υποχρεώσεων π.χ. στην συμπλήρωση όλων των ηλεκτρονικών πλατφορμών που έχουν θεσπιστεί, παρά στο παιδαγωγικό έργο. Θα εφαρμόζει απαρέγκλιτα το πρόγραμμα σπουδών, υπό τον φόβο κάποιας καταγγελίας, χωρίς να προσαρμόζει το μάθημα του στις διαβαθμισμένες ανάγκες των παιδιών που διδάσκει. Θα καλύπτει πρώτα και κύρια τη θέση του σκεπτόμενος κάθε στιγμή τις πιθανές συνέπειες από την κάθε του πράξη. Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην περίπτωση της εκπαιδευτικού που διασύρθηκε επί μέρες λόγω της επιλογής της να προβάλει την ταινία «Αγόρια στο ντους».

Το αποτέλεσμα θα είναι προφανές. Ένας φοβισμένος δάσκαλος θα εκπαιδεύει φοβισμένους μαθητές. Και ο φόβος που απλώνεται από πολλαπλές κατευθύνσεις μέσα στην κοινωνίας μας κάνει ακόμα πιο χειραγωγίσιμους. Όπως αναφέρει ο Πολωνός κοινωνιολόγος Ζίγκμουντ Μπάουμαν, ‘ο φόβος διαλύει τους ανθρώπινους δεσμούς, το πνεύμα της αλληλεγγύης αποδυναμώνεται, ο χωρισμός και η απομόνωση παίρνουν τη θέση του διαλόγου και της συνεργασίας. Από την οικογένεια ώς τη γειτονιά, από τον τόπο της εργασίας ώς την πόλη, δεν υπάρχει περιβάλλον που να παραμένει φιλόξενο’. Ποια εφόδια θα έχουν αυτά τα παιδιά για να διεκδικήσουν τη ζωή τους, για να αγωνιστούν και να ζήσουν αξιοπρεπώς;

 

 

 

Η ΕΛΠΙΔΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

 

“Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση είναι πράγματι μαγική!

Παίρνει όλους τους καθοριστικούς οικονομικούς, κοινωνικούς, πολιτικούς παράγοντες που διαμορφώνουν τη δημόσια εκπαίδευση, όλες τις κυρίαρχες πολιτικές που ρήμαξαν και ρημάζουν τα δημόσια σχολεία, που κάνουν το εκπαιδευτικό έργο κάτεργο, όλες τις πολιτικές φτωχοποίησης του εργαζόμενου λαού, όλες τις ανισότητες που κρύβονται πίσω από τα παιδιά που «δεν παίρνουν τα γράμματα», την ανασφάλεια και τα αδιέξοδα των οικογενειών τους, τη σκληρή πραγματικότητα στην αγορά εργασίας –παίρνει λοιπόν όλα αυτά και τα κρύβει από το προσκήνιο, βάζοντας μπροστά-δείχνοντας με το δάχτυλο τις δασκάλες και τους δασκάλους, φορτώνοντάς τους την ευθύνη για ό,τι πάει στραβά!

Η αξιολόγηση δεν κάνει τα σχολεία καλύτερα!

Δεν κάνει καλύτερους τους εκπαιδευτικούς! Αντιθέτως τους κάνει (περισσότερο) αγχωμένους, φοβισμένους, κουρασμένους και κομφορμιστές!

Τα «καλύτερα» σχολεία είναι ήδη «καλύτερα» πριν και ανεξάρτητα από την αξιολόγησή τους και θα παραμείνουν τέτοια. Το ίδιο και τα «χειρότερα» σχολεία. Μόνο που γι’αυτές τις ανισότητες, για όλα τα προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης, μετά την κάθε αξιολόγηση η ευθύνη θα πέφτει στους εκπαιδευτικούς και όχι στο κυρίαρχο κοινωνικό σύστημα που γεννά καθημερινά και αναπόδραστα ανισότητα, όχι στις πολιτικές δυνάμεις και τις κυβερνήσεις που υπηρετούν αυτό το σύστημα της ανισότητας!

Το αποτέλεσμα πράγματι θα είναι μαγικό!”

Περικλής Παυλίδης, Καθηγητής του Παιδαγωγικού τμήματος ΑΠΘ

 

Οι εκπαιδευτικοί εδώ και χρόνια δίνουν ένα δύσκολο αγώνα, με πολλά σκαμπανεβάσματα. Αντιστέκονται στην πράξη, απέχοντας από τις διαδικασίες της αξιολόγησης, ερχόμενοι πολλές φορές σε ρήξη με τους διευθυντές των σχολικών τους μονάδων καθώς ακόμα και εντός των σχολείων έχει επέλθει διαχωρισμός μεταξύ των δασκάλων- καθηγητών και των διευθυντών που λειτουργούν περισσότερο ως προϊστάμενοι παρά ως συνάδελφοι. Οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί που βρίσκονται σε καθεστώς δόκιμου υπαλλήλου, καλούνται από το υπουργείο να αξιολογηθούν πρώτοι, εκμεταλλευόμενο την επισφαλή τους θέση και απειλώντας τους με απόλυση. Ο σκοπός προφανώς είναι να αποδυναμωθεί η αντίσταση και να αρχίσει επιτέλους έστω και σταδιακά η εφαρμογή της αξιολόγησης. Μέσα από μια σειρά δικαστικών αποφάσεων που έκριναν τις απεργίες των δευτεροβάθμιων οργάνων τους, αλλά και της ΑΔΕΔΥ, παράνομες και καταχρηστικές (με κριτήριο το δίκιο του κράτους και του κεφαλαίου), οι εκπαιδευτικοί στρέφονται σήμερα ξανά στα πρωτοβάθμια όργανά τους για την κατοχύρωση της απεργίας έναντι της αξιολόγησης. Με αξιοσημείωτη μαζικότητα σε όλη τη χώρα, χιλιάδες εκπαιδευτικοί ορθώνουν ανάστημα απέναντι στην κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική, στις απειλές, τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία που έχει εξαπολύσει το υπουργείο παιδείας για να επιβάλλει την σιωπή και την υποταγή. Λαμβάνουν αγωνιστικές αποφάσεις κόντρα στην εφαρμογή της αξιολόγησης και πιέζουν τις εκλεγμένες ηγεσίες τους να προκηρύξουν εκ νέου απεργία στα δευτεροβάθμια όργανα τους.

Ήδη αναζητούνται τρόποι από το κράτος για να ανακοπεί ξανά το αγωνιστικό κύμα που ξέσπασε. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Χανίων, έσπευσε να επιδείξει έργο και λειτουργώντας ταχύτατα έκρινε την προκήρυξη απεργίας της ΕΛΜΕ Χανίων παράνομη. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να σταθούμε στο σκεπτικό της απόφασης που βασίζεται σε δύο σκέλη. Αποφαίνεται λοιπόν η δικαιοσύνη α) ότι τα πρωτοβάθμια σωματεία είναι αναρμόδια να προκηρύσσουν απεργία και β) ότι η απεργία είναι παράνομη διότι είναι πολιτική καθώς αποσκοπεί στο να καταλύσει το δικαίωμα της πολιτικής εξουσίας να νομοθετεί. Μετά από δέκα και πλέον χρόνια ξηλώματος των εργασιακών κεκτημένων φτάνουμε σε ένα σημείο που βιώνουμε την αντιστροφή της πραγματικότητα. Ανεξάρτητα με το αν υπάρχουν ή όχι νομικά ερείσματα στην παραπάνω απόφαση δεν θα πρέπει να το κίνημα να πέσει στην παγίδα να δικαιολογήσει τα αυτονόητα. Φυσικά και το αρμόδιο όργανο για την προκήρυξη απεργίας είναι και θα είναι πρώτα και κύρια το πρωτοβάθμιο σωματείο. Όπως και οι απεργίες πάντα ήταν και πάντα θα είναι πολιτικές πράξεις και στρέφονται ενάντια στη μονομερή επιδείνωση των ζωών μας από το κράτος και το κεφάλαιο.

Θα πρέπει να υπερασπιστούμε το διαχρονικό «δίκαιο» του αγώνα ενάντια στο διαρκώς μεταβαλλόμενο «νόμιμο» των αποφάσεων τους. Και αυτό το βάρος δεν μπορεί να πέφτει μόνο στις πλάτες των εκπαιδευτικών. Αυτός ο αγώνας όπως όλοι οι αγώνες οφείλει να μας αφορά όλους. Είναι χρέος όλων των εργαζομένων να σταθούν στο πλευρό των εκπαιδευτικών που διώκονται για το δικαίωμα τους να εκφράζουν την άποψη τους ενάντια στην κυβέρνηση και ενάντια σε κάθε εργοδοσία και για το δικαίωμα τους να συνδικαλίζονται στα σωματεία τους, να λαμβάνουν αγωνιστικές αποφάσεις και να συμμετέχουν στην υλοποίηση αυτών. Να στήσουμε ένα πέπλο προστασίας στους διωκόμενους εκπαιδευτικούς και να στηρίξουμε τον αγώνα τους.

 

Για αυτό οι εκπαιδευτικοί και οι εργαζόμενοι έχουν χρέος να συμβάλουν στην οικοδόμηση ενός Πανεκπαιδευτικού Μετώπου για να ανασχέσουν τις πολιτικές που εξαγγέλλει ο νέος υπουργός Παιδείας και η κυβέρνησή του υπερασπίζοντας το δημόσιο χαρακτήρα του σχολείου προβάλλοντας το όραμα για ενιαίο δημόσιο δωρεάν σχολείο χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.

Γιώργος Κ. Καββαδίας, φιλόλογος, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά, πολλαπλά διωκόμενος για την εμμονή του να υπερασπίζεται το δημόσιο σχολείο.