All posts by peloto

ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, Διεθνισμός, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – 24/OLYMPIC COOPERATION – 24»

Ανακοίνωση με αφορμή την επίσκεψη μαθητών σε στρατιωτική άσκηση που έλαβε χώρα στο Πετροχώρι Ξάνθης. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

ΓΙΑ ΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – 24/OLYMPIC COOPERATION – 24»

Το ελληνικό κράτος προσδεμένο πλήρως στο άρμα του ΝΑΤΟ ακολουθεί πιστά τις εντολές του δυτικού ιμπεριαλισμού για τη Μ. Ανατολή, που ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου. Από τις ελληνικές φρεγάτες που συνδράμουν στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας, τη μετατροπή της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα σε συντονιστικό κέντρο της εν λόγω επιχείρησης, την ελληνική αποστολή αντιπυραυλικών συστημάτων και προσωπικού να τα στελεχώνει από το 2021 στη Σ. Αραβία, τις πολεμικές ασκήσεις συνεργασίας με το Ισραήλ στον ελλαδικό χώρο, μέχρι την υλική και πολιτική στήριξη του Ισραήλ και της γενοκτονίας που διαπράττει, το ελληνικό κράτος μετέχει ενεργά στην εν εξελίξει αιματοχυσία.

Παράλληλα συνεχίζει τις αποστολές όπλων στην Ουκρανία χρησιμοποιώντας την Αλεξανδρούπολη σαν ορμητήριο νατοϊκών στρατευμάτων για να συνδράμουν στην περιοχή, όσο ολόκληρος ο ελλαδικός χώρος τείνει να μετατραπεί σε νατοϊκή βάση, κρίσιμη για τους σχεδιασμούς της συμμαχίας λόγω της γεωγραφικής του θέσης, και εφαλτήριο στρατιωτικών δυνάμεων, όπως διαχρονικά συμβαίνει με τη βάση της Σούδας για την εμπλοκή στη Μ. Ανατολή.

Στις 20 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε στο Πετροχώρι Ξάνθης, η διακρατική στρατιωτική άσκηση «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ – 24/OLYMPIC COOPERATION – 24». Στην άσκηση σύμφωνα με το ΓΕΕΘΑ συμμετείχαν φίλιες και σύμμαχες χώρες της Ελλάδας και συγκεκριμένα ένοπλες δυνάμεις από την Αλβανία, την Αρμενία, την Αυστρία, την Βουλγαρία, την Γαλλία, τη Γεωργία, την Ιορδανία και την Κύπρο. Με καθεστώς παρατηρητή συμμετείχαν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Ιταλία, η Ινδία και η Σαουδική Αραβία. Όπως περιχαρής δήλωσε ο υπουργός άμυνας Νίκος Δένδιας, θα πρέπει να διδαχθούμε από τα μέτωπα της Ουκρανίας και του Ισραήλ και το Δ’ΣΣ που οργάνωσε την στρατιωτική άσκηση, το έκανε πράξη!

Δεν θα σταθούμε στο γεγονός ότι αποτελεί ύβρη προς το θεσμό της «Ολυμπιακής Εκεχειρίας» η ονομασία μιας προσομοίωσης πολέμου και θανάτου ως Ολυμπιακή Συνεργασία και μάλιστα από εθνικόφρονες- καραβανάδες μυημένους, τάχα, στο «αρχαίο πνεύμα αθάνατο». Θα σταθούμε όμως στο γεγονός ότι την άσκηση παρακολούθησαν μαθητές του 3ου ΓΕΛ Ξάνθης, με την συνοδεία των εκπαιδευτικών Νότας Γλυκερίας και του Αργύριου Διαμαντή. Μάλιστα επέλεξαν να βάλουν τα παιδιά σε άρματα μάχης, πολεμικά ελικόπτερα και άλλες μηχανές θανάτου.

Μέχρι σήμερα τα πολεμικά μέτωπα στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη μετρούν εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς. Νέους και νέες της τάξης μας που γίνονται κρέας στα κανόνια των ιμπεριαλιστών, παιδιά που σκοτώνονται από τις έξυπνες βόμβες τους, νοσοκομεία σχολεία και κατοικίες που ισοπεδώνονται σε μια φρίκη δίχως τέλος. Οι μαθητές που σήμερα παρακολούθησαν το «θέαμα» και «ξεναγήθηκαν στα άρματα» είναι εκείνοι που σε ενδεχόμενη στρατιωτική εμπλοκή της χώρας θα καλεστούν να σκοτώσουν κάποιον συνομήλικο τους και αντίστοιχα να σκοτωθούν για τα συμφέροντα των εκάστοτε αφεντικών. Την ώρα που οι πολεμικοί εξοπλισμοί της χώρας γιγαντώνονται, ροκανίζοντας τις κοινωνικές μας ανάγκες, είναι τρομακτικό να ξεναγούμε τα παιδιά μας, στο σφαγείο που ετοιμάζεται για αυτά. Ακόμα περισσότερο, είναι αποτροπιαστικό αυτό να γίνεται με τη συνοδεία των δασκάλων τους, με την πλήρη υποστήριξη από την διεύθυνση εκπαίδευσης και την ανερυθρίαστη προβολή από τα τοπικά μμε.

Απέναντι στην ζοφερή αυτή εικόνα, εμείς επιλέγουμε να εστιάζουμε στην εικόνα της Δασκάλας Ελευθερίας Παλαιστίδου, που με αφορμή την Διεθνή Ημέρα Ειρήνης, στις 21 Σεπτέμβρη, έφτιαξε μαζί με τους μαθητές της, μια μεγάλη ζωγραφιά για την ειρήνη. Στο κέντρο της, έγραψαν δύο λέξεις: Λευτεριά στην Παλαιστίνη!

Ο διευθυντής εκπαίδευσης στη Δ΄ Αθήνας όπου εργάζεται η δασκάλα, έσπευσε στο σημείο για να αποκαταστήσει την τάξη και την κάλεσε σε απολογία. Σύμφωνα με τον διευθυντή της Διεύθυνσης Π.Ε. Δ’ Αθήνας, η δασκάλα υπέπεσε στο παράπτωμα της «παράβασης υπαλληλικού καθήκοντος», γιατί έπραξε αυτό που είναι δικαίωμα, αλλά και χρέος δικό της, αλλά και όλων των εκπαιδευτικών: να μιλήσει στα παιδιά για το δικαίωμα στην ειρήνη και την ελευθερία, αντί καθημερινά να δολοφονούνται από τις βόμβες, τη δίψα, την πείνα και τις αρρώστιες.

Εμείς ξεκάθαρα τασσόμαστε στο πλευρό της. Ο μόνος δρόμος για να αποφύγουμε το σφαγείο που μας ετοιμάζουν, είναι να στοχοποιήσουμε τις πολεμικές ασκήσεις και τα εξοπλιστικά προγράμματα, που ροκανίζουν τις κοινωνικές μας ανάγκες και προετοιμάζουν το έδαφος και περαιτέρω εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Να μπλοκάρουμε τον πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών και να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης με τους καταπιεσμένους διεθνώς. Να σταθούμε απέναντι στην πολιτική που προετοιμάζει την ίδια μοίρα για όλους μας. Γιατί η μόνη προοπτική ουσιαστικής ειρήνευσης βρίσκεται στη οργάνωση, την αλληλεγγύη και την αντεπίθεση των από τα κάτω. Βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα στους δρόμους του αγώνα για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, χωρίς διακρίσεις. Ένα κόσμο που θα φέρει την ειρήνη για όλη την ανθρωπότητα.

 

ΑΤΑΞΙΝΟΜΗΤΑ, ΑΦΙΣΕΣ, ΔΡΑΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΙΣ 12/11/23 ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ 17ΧΡΟΝΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ ΣΤΙΣ 12/11/23 ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ 17ΧΡΟΝΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 17.12.24 ΣΤΙΣ 9.00 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΞΑΝΘΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 14.12.24 ΣΤΙΣ 19.00 ΣΤΟΝ Α.Κ.Χ XANADU

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

Το βράδυ του Σαββάτου (11/11/2023), ο 17χρονος Ρομ Χρήστος Μιχαλόπουλος δολοφονείται εν ψυχρώ από μπάτσο στην περιοχή της Αλιάρτου στη Βοιωτία.

Τρία χρόνια μετά την δολοφονία του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη (18 ετών), που τον γάζωσαν με 38 σφαίρες, δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη (16 ετών), που τον δολοφόνησαν για 20 ευρώ βενζίνη, όπου η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη αθώωσε άμεσα τους ένστολους δολοφόνους, ενώ το κράτος, με τη στήριξη των περισσότερων κομμάτων της βουλής, τους επιβράβευσε με χορήγηση έκτακτου επιδόματος 600 ευρώ, γίναμε ξανά στο ίδιο έργο θεατές.

Οι επίσημες ανακοινώσεις της ΕΛ.ΑΣ. από την πρώτη στιγμή έκαναν λόγο για «εκπυρσοκρότηση όπλου», για «θανάσιμο τραυματισμό υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες» κ.α. και σύσσωμα τα αστικά μ.μ.ε. αναπαράγουν το ίδιο αφήγημα στηριζόμενα στη εθνοτική ταυτότητα του θύματος. Συντηρούν και ενισχύουν τον αντιτσιγγανισμό, δίνοντας έτσι νομιμοποίηση για τις κρατικές δολοφονίες που ακολουθούν έναντι των πιο αδύναμων αυτής της κοινωνίας.

Σαν ελάχιστη απάντηση απέναντι στην ψυχρή δολοφονία του ανηλίκου, προχωρήσαμε το βράδυ της Κυριακής 12.11.2023 σε κάλεσμα σε συγκέντρωση – μικροφωνική και έπειτα πορεία γειτονιάς πέριξ του Α.Τ. Ξάνθης. Κατά την διάρκεια της πορείας φωνάχτηκαν και γράφτηκαν συνθήματα, καταδεικνύοντας τον διαχρονικά δολοφονικό χαρακτήρα της ελληνικής αστυνομίας.

Όταν η πορεία σταμάτησε έξω από το αστυνομικό τμήμα, για να καταδείξει το διαχρονικό δολοφονικό χαρακτήρα της ΕΛ.ΑΣ., οι μπάτσοι επιτέθηκαν με τραμπούκικους και μαφιόζικους όρους στα συγκεντρωμένα συντρόφια κάνοντας επτά προσαγωγές, δύο εκ των οποίων μετατράπηκαν σε συλλήψεις με το κατηγορητήριο της «επικίνδυνης σωματικής βλάβης» για την συντρόφισσα (έπρεπε άλλωστε κάπως να δικαιολογήσουν τα τραύματά της) και την «απόπειρα πρόκλησης σωματικής βλάβης» για τον σύντροφο, καθώς και «διατάραξη οικιακής ειρήνης, «διατάραξη λειτουργίας Υπηρεσίας» και «οπλοκατοχή» (για τις σημαίες), «αντίσταση κατά της αρχής» καθώς και οπλοχρησία. Αφού δε δίστασαν να χτυπήσουν λυσσαλέα αγωνιστές και αγωνίστριες, συνέχισαν με υβριστικούς και σεξιστικούς σχολιασμούς καθώς και απειλές. Τέλος, απέρριπταν ειρωνικά μέχρι και το πρωί το αίτημα της συντρόφισσας να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, όπου και εν τέλη νοσηλεύτηκε.

Είναι γνωστός στον κόσμο του αγώνα ο τρόπος που κινούνται οι διωκτικές αρχές με στόχο να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν όσους αγωνίζονται.

Μέσα σε ένα πλαίσιο ασφυκτικό, ακραίας καταστολής, καθημερινής βίας σε όλα τα επίπεδα και διάχυτου φόβου, όπου η ανθρώπινη ζωή υποτιμάται όλο και πιο έντονα, η αντίσταση αποτελεί μονόδρομο. Σε κάθε πτυχή της ζωής μας, ο κρατικός μηχανισμός βασανίζει, κακοποιεί, βιάζει, τραμπουκίζει και ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ. Αν είσαι Ρομά, η ζωή σου δε μετράει, αν είσαι μετανάστρια σε βιάζουν και σε σκοτώνουν στα σύνορα, αν είσαι ΛΟΑΤΚΙ+ σε δολοφονούν μέρα μεσημέρι στην Ομόνοια.

Δεν ξεχνάμε τις κρατικές δολοφονίες, του Βασίλη Μάγγου, του Νίκου Σαμπάνη, του Κώστα Φραγκούλη, του Κώστα Μανιουδάκη, της Zackie Oh, του Ιάκωβου Κούμη, της Σταματίνας Κανελλοπούλου, του Μιχάλη Καλτεζά, του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, της Κατερίνας Γκουλιώνη και τόσων άλλων θυμάτων της κρατικής εξουσίας. Δεν ξεχνάμε τους τουλάχιστον 600 μετανάστες που έπνιξε το λιμενικό στα ανοιχτά της Πύλου, τις μετανάστριες που χάνουν τη ζωή τους καθημερινά στα θαλάσσια και τα χερσαία σύνορα, στην προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή μακριά από τις βόμβες του ΝΑΤΟ. Δεν ξεχνάμε τα θύματα του κρατικού/ καπιταλιστικού εγκλήματος στα Τέμπη. Όσους δεν «αντέχει» το δημόσιο σύστημα υγείας, τους 113 που έχασαν τη ζωή τους στα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα» στα κάτεργα των αφεντικών από τις αρχές του ‘24. Όσων περισσεύουν και όσων δε χωράνε στα καλούπια τους.

Μέσα σε αυτό το καθεστώς πλήρους υποτίμησης της ζωής όσων βρίσκονται στο περιθώριο, ένα σπρέι είναι η ελάχιστη απάντηση μπροστά σε μια ακόμα κρατική δολοφονία. Με όπλο μας την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα, θα το ξανακάναμε χωρίς φόβο, παρά τη συμμορίτικη απάντηση των μπάτσων, τις συλλήψεις και την καταστολή και θα το ξανακάνουμε όσες φορές κι αν χρειαστεί.

Κόντρα στην κρατική τρομοκρατία, την κοινωνική απονέκρωση που επιβάλλουν και τη νομιμοποίηση ακόμα και της εν ψυχρώ δολοφονίας των πλέον καταπιεσμένων, απαντάμε με την οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης.

ΑΜΕΣΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ

ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

πέλοτο- αυτόνομο στέκι Ξάνθης

ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ

Διασυλλογική ανακοίνωση για τον Νίκο Ρωμανό και την υπόθεση των Αμπελοκήπων που μοιράστηκε στην αντανακλαστική συγκέντρωση αλληλεγγύης στις 23/11. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από  εδώ.

 

Τη Δευτέρα 18/11 ο σύντροφος Νίκος Ρωμανός συλλαμβάνεται έξω από το σπίτι του με πρόσχημα ενός δαχτυλικού αποτυπώματος σε εξωτερικό μέρος σακούλας (!) που βρέθηκε στο διαμέρισμα όπου συνέβη η έκρηξη στους Αμπελόκηπους. Την Παρασκευή 22/11 η αστική δικαιοσύνη αποφάσισε να τον προφυλακίσει βάζοντας τον αγωνιστή Ν. Ρωμανό ξανά στο στόχαστρο. Η εξέλιξη αυτή δεν είναι τυχαία, αλλά αποτελεί μια εσκεμμένη απόφαση με σκοπό την πλήρη στοχοποίηση ενός αναρχικού αγωνιστή με συνεπή στάση και δράση όλα αυτά τα χρόνια.

Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την υπόθεση των Αμπελοκήπων, το κράτος βρήκε την ευκαιρία να επιδοθεί σε ένα κρεσέντο καταστολής. Από «προληπτικές» προσαγωγές που μετατρέπονται σε συλλήψεις, παρακολουθήσεις συντροφισσών, μέχρι διώξεις αγωνιστών με στημένα κατηγορητήρια είναι κάποια από τα παραδείγματα κατασταλτικών επιχειρήσεων και μεθοδεύσεων τρομοκρατίας. Ταυτόχρονα, τα ΜΜΕ έδρασαν σε αγαστή συνεργασία. Σπιλώνοντας, αρχικά, τη μνήμη του συντρόφου Κυριάκου, λέγοντας πως «καλύτερα που πέθανε ένας, από το να σκοτώνονταν τόσοι», καλλιεργούν την απαιτούμενη τρομοϋστερία, στρώνοντας το έδαφος για τη σύλληψη του Ν. Ρωμανού και κατ’ επέκταση για τις επόμενες διώξεις αγωνιστών και πολιτικών χώρων.

Το ίδιο κράτος που, μεταξύ αναρίθμητων σκανδάλων, συγκάλυψε την κρατική- καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη, που συγκάλυψε τους παιδοβιαστές Μίχο και Λιγνάδη, συκοφαντεί και κατηγορεί τον αναρχικό Ν. Ρωμανό από ένα δαχτυλικό αποτύπωμα σε μια πλαστική σακούλα. Η στοχοποίηση του συντρόφου Ν. Ρωμανού αποτελεί στοχοποίηση προς όλο το κίνημα. Και με τη σειρά της, η στοχοποίηση προς το κίνημα, αποτελεί επίθεση προς την κοινωνία και ιδιαίτερα προς τα κομμάτια εκείνα που αγωνίζονται, αλλά και σε αυτά που βρίσκονται στο περιθώριο.

Απέναντι, λοιπόν, στους σχεδιασμούς του κράτους και των εντολοδόχων του, με όχημα την ισότητα και την αλληλεγγύη να πάρουμε θέση μάχης. Απέναντι στο νέο κύμα καταστολής και κρατικής τρομοκρατίας να οργανώσουμε την αντίσταση μας και να αγωνιστούμε συλλογικά. Είμαστε στο πλευρό του Νίκου Ρωμανού, ο οποίος αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο «σπασίματος» των όρων αποφυλάκισης του απ’ το 2019. Να παλέψουμε για την απελευθέρωση του και για την απελευθέρωση όλων των διωκόμενων συντρόφων απ’ τα χέρια του κράτους!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ!
ΜΠΑΤΣΟΙ – ΔΙΚΑΣΤΕΣ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΜΑΣ

ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΚΥΡΙΑΚΟ ΞΥΜΗΤΗΡΗ!

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΑ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μ. ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

ΑΤΑΞΙΝΟΜΗΤΑ

BAR ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΈΞΟΔΑ ΤΗΣ 12ΧΡΟΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΛΩΝΟ – ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ TRAFFICKING ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ

ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΚΥΚΛΩΜΑΤΑ TRAFFICKING ΚΑΙ ΤΗ ΒΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑΣ
Πριν 2 χρόνια βγήκε στο φως η αποτρόπαια συνθήκη που βίωνε ένα 12χρονο κορίτσι από το Κολωνό. Ο Ηλίας Μίχος, ιδιοκτήτης του παντοπωλείου όπου εργαζόταν η μητέρα του κοριτσιού, αλλά και το ίδιο ώστε να τα βγάλουν πέρα οικονομικά, κακοποιούσε, βίαζε και εξέδιδε την 12χρονη. Ένα κορίτσι που ο βιαστής του το απειλούσε συστηματικά και το εκπόρνευε σε τουλάχιστον 213 παιδοβιαστές, ένα κορίτσι που μετά την καταγγελία του, όχι μόνο αφέθηκε απροστάτευτο μπροστά στις επιθέσεις των κυκλωμάτων μαστροπείας γύρω και μέσα στο σπίτι όπου διαμένει, αλλά και που τα στοιχεία κατοικίας του δόθηκαν στην δημοσιότητα από την τότε υφυπουργό εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου. Ένα παιδί 12 χρονών που ήδη έχει βιώσει με τον πιο σκληρό τρόπο όλη την φρικαλεότητα της πατριαρχίας, του κράτους και του καπιταλισμού, ενός συστήματος που μεθοδικά και απροκάλυπτα συγκαλύπτει, προστατεύει και ξεπλένει παιδοβιαστές.
Στις 6 Νοεμβρίου ξεκίνησε η 2η δίκη της υπόθεσης παιδοβιασμών και μαστροπείας εις βάρος της 12χρονης από τον Κολωνό. Με βάση την δικογραφία παραπέμπονται άλλοι 18 κατηγορούμενοι για παιδοβιασμό. Απέναντι στο σύστημα που σπέρνει, θρέφει και διαιωνίζει την ανέχεια, τον κανιβαλισμό, την εκμετάλλευση και την πατριαρχική βία, που το δίκαιο συναντά πολλαπλά εμπόδια για τους μη προνομιούχους, έχουμε χρέος να δείξουμε την αδιαπραγμάτευτη και έμπρακτη αλληλεγγύη μας στις επιζώσες βιασμών και μαστροπείας. Να μετατρέψουμε το βάρος της καταγγελίας και τον αγώνα για δικαίωση είτε μέσω της δικαστικής οδού, είτε εκτός, σε αγώνα συλλογικό. Να μην αφήσουμε καμία μόνη απέναντι στα κυκλώματα trafficking και τη βία της πατριαρχίας. Να σταθούμε η μία δίπλα στην άλλη για έναν κόσμο ισότητας και αλληλεγγύης. Η στήριξη της 12χρονης και της οικογένειάς της αποτελεί καθήκον μας.
Bar για τα δικαστικά έξοδα | Παρασκευή 22.11 στις 21:00 στο XANADU

ΑΦΙΣΕΣ, Εργατικες Συγκετρωσεις - επετειακες και μη, ΚΕΙΜΕΝΑ, συγχρονες εργασιακες σχεσεις

ΑΠΕΡΓΙΑ 20/11: ΟΛΕΣ/ΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Προκήρυξη και κάλεσμα στην απεργιακή συγκέντρωση στις 20 Νοέμβρη. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

 

ΑΠΕΡΓΙΑ 20/11: ΟΛΕΣ/ΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!

Από την ακρίβεια, τους πλειστηριασμούς και την εκτίναξη των ενοικίων, την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας στους εργασιακούς χώρους που έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα και δολοφονίες (114 εργατικές δολοφονίες απ’ την αρχή του έτους), την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και τις διώξεις εις βάρος αγωνιστ(ρ)ιών, μέχρι την πολεμική απειλή και τον κοινωνικό εκφασισμό, τα πράγματα γίνονται ολοένα και πιο ξεκάθαρα: Κράτος και Κεφάλαιο επιτίθενται καθημερινά εναντίον της κοινωνικής βάσης με ένα και μόνο σκοπό˙ τη διαφύλαξη των κερδών των εκμεταλλευτών μας.

Το σύνολο των αντικοινωνικών πολιτικών που έχουν επιβληθεί, με στόχαστρο την τάξη μας, αποκλείει καθημερινά την κοινωνική βάση από δικαιώματα και κατακτήσεις προηγούμενων δεκαετιών. Οι τελευταίοι αντεργατικοί νόμοι που αφενός επεκτείνουν και ελαστικοποιούν το ωράριο και αφετέρου χτυπούν το δικαίωμα στην απεργία, αποτελούν επισφράγισμα της νεοφιλελεύθερης επέλασης με σκοπό το ξεζούμισμα και την περαιτέρω εκμετάλλευση της τάξης μας. Σε αυτήν την κατεύθυνση βρίσκεται η χρόνια υποβάθμιση του ΕΣΥ που πετάει εκτός υπηρεσιών υγείας όσους δεν έχουν να πληρώσουν, ανοίγοντας παράλληλα το δρόμο για την κερδοφορία του ιδιωτικού τομέα που αισχροκερδεί εις βάρος όσων έχουν ανάγκη δημόσιας και δωρεάν υγειονομικής και φαρμακευτικής περίθαλψης. Παράλληλα, οι ίδιοι αντεργατικοί νόμοι, σε συνδυασμό με το νέο πειθαρχικό κώδικα των δημόσιων υπαλλήλων (Ν.3528/2007), τείνουν να καθιερώσουν ένα νέο κλίμα αυταρχισμού, επισφάλειας και τρομοκρατίας στα σχολεία για όσους εκπαιδευτικούς σηκώσουν κεφάλι ενάντια στις επιταγές του υπουργείου παιδείας. Στο ίδιο πλαίσιο ήρθε και ο νόμος για το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο», οδηγώντας στην πλήρη εμπορευματοποίηση της παιδείας και την περαιτέρω υποβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου.

 Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα νεοφιλελεύθερων αναδιαρθρώσεων,  το κράτος σε αγαστή συνεργασία με την ντόπια και ξένη αστική τάξη αβαντάρουν τα εθνικά αντανακλαστικά μέσω δαπανών για εξοπλιστικά, πολεμικές ασκήσεις και διακρατικά παιχνίδια για τις ΑΟΖ και τα συμφέροντα των μεγαλοαφεντικών, όσο η κοινωνική βάση δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα για το ρεύμα, το ενοίκιο, το σούπερ-μάρκετ, εν μέσω της ακρίβειας και της φτωχοποίησης που οι ίδιοι της έχουν επιβάλλει.

Σε μια εποχή, λοιπόν, που η τάξη μας υποφέρει από τη φτώχεια, την ανέχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό από βασικά για την επιβίωση αγαθά, η ταξική οργάνωση και η συλλογική δράση είναι η μόνη λύση για να βγούμε από αυτό το ζόφο. Μέσα απ’ την οργάνωση στη βάση, στους χώρους εργασίας, στα σωματεία μας και τις εργατικές συνελεύσεις, να πάμε κόντρα στα συμφέροντα των αφεντικών. Να εμπνευστούμε από τους πρόσφατους μαζικούς εργατικούς αγώνες, από τους ντελιβεράδες και τους ναυτεργάτες, μέχρι τους εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα, που με τους αγώνες τους αποδεικνύουν στην πράξη πως αν οργανωθούμε και αγωνιστούμε συλλογικά μπορούμε να πάρουμε πίσω όλα όσα μας ανήκουν. Ιδιαίτερα, οι εργαζόμενοι στην εταιρεία Teleperformance παλεύουν μαζικά και μαχητικά αποφασίζοντας επέκταση της απεργίας σε 48ωρη (19-20/11) μέχρι τη νίκη και πλήρη ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους.

Σε ένα σύστημα που προσπαθεί να επιβάλλει τον θάνατό μας ως κανονικότητα, από τα εργατικά «ατυχήματα», τους νεκρούς λόγω διάλυσης του ΕΣΥ και τις κρατικές δολοφονίες (ΜΜΜ, πλημμύρες, φωτιές), μέχρι τη συμμετοχή σε πολέμους, να υψώσουμε ανάστημα. Κόντρα στην απογοήτευση και την εργασιακή δυστοπία να οργανωθούμε στη βάση και να χτίσουμε αναχώματα κόντρα στην υποτίμησή των ζωών μας. Να διώξουμε τον φόβο, και να διεκδικήσουμε δουλειά με δικαιώματα και συνθήκες εργασίας που δε θα μας κάνουν να φοβόμαστε για το αν θα καταφέρουμε να γυρίσουμε σπίτι απόψε. Με φάρο μας την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση να δομήσουμε στην πράξη τη δικιά μας αντιπρόταση απέναντι στην κρατική-καπιταλιστική δυστοπία. Να βρεθούμε στους δρόμους του αγώνα, σε κάθε σχολείο, σχολή, γειτονιά οργανώνοντας την κοινωνική αυτοάμυνα και διεκδικώντας ότι μας ανήκει. Μόνη λύση οι συλλογικοί αγώνες.

ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ, ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ – ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ

ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΌΛΑ ΌΣΑ ΜΑΣ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝ!

ΑΦΙΣΕΣ, Διεθνισμός, ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ, Μεταναστες στην Ελλαδα

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ / ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 12.10 ΣΤΗΝ Κ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΤΙΣ 12:00

Διασυλλογική ανακοίνωση και κάλεσμα για τις κρατικές δολοφονίες του Mohammad Kamran Ashiq στο Α.Τ. Άγιου Παντελεήμονα και του Mia Harizul στο Α.Τ. Ομόνοιας. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

 

 

ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ

Δύο δολοφονίες μεταναστών μέσα σε δύο βδομάδες

Την Πέμπτη 26/9 γνωστοποιείται η δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ, εργάτη μετανάστη από το Πακιστάν, στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα. Πιο συγκεκριμένα, ο Μοχάμεντ ήταν εξαφανισμένος από τις 13/9, με τους δικούς του ανθρώπους να μην έχουν καμία δυνατότητα επικοινωνίας μαζί του, βρισκόταν υπό αστυνομική κράτηση και μεταφερόταν σε διάφορα τμήματα του κέντρου της Αθήνας και τα δικαστήρια της Ευελπίδων, με τελευταίο αυτό του Αγίου Παντελεήμονα. Ο Μοχάμεντ βρέθηκε νεκρός το Σάββατο 21/9 μέσα στο τμήμα, γεμάτος μώλωπες, εκδορές και πρηξίματα από χτυπήματα σε όλο του το σώμα. Με το που γίνεται γνωστή η είδηση, οι μπάτσοι βγάζουν ανακοίνωση ότι πέθανε από παθολογικά αίτια, σε χώρο προσωρινής κράτησης, που όλως τυχαίως, είναι ο μοναδικός χώρος χωρίς κάμερες, ενώ όσο βγαίνουν νέες πληροφορίες για την βάναυση δολοφονία του Μοχάμεντ, επιστρατεύονται νέα αφηγήματα για την συγκάλυψή της. Την 1η Οκτώβρη, μία εβδομάδα μετά από την δολοφονία του Μοχάμεντ ανακοινώνεται από την αστυνομία η υποτιθέμενη αυτοκτονία ενός μετανάστη μέσα στο περιβόητο ΑΤ Ομόνοιας. Το όνομα του ήταν Mia Harizul, 29 χρονών από το Μπαγκλαντές.

Περί ΑΤ Ομόνοιας και ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα

Το ΑΤ Αγ. Παντελεήμονα έχει να επιδείξει μια μακροσκελή λίστα ρατσιστικής αστυνομικής βίας, βασανισμών, συγκάλυψης, ακροδεξιάς διαπλοκής και διαφθοράς. Πιο συγκεκριμένα, το 2004 καταγγέλθηκαν από δύο Αφγανούς πρόσφυγες βασανιστήρια, όπως φάλαγγα, από μπάτσους μέσα στο τμήμα. Παράλληλα, δεν ξεχνάμε τις σχέσεις και τη συνεργασία μεταξύ των μπάτσων του ΑΤ με τοπικές δομές του οργανωμένου εγκλήματος και τη Χρυσή Αυγή. Ενδεικτικά το 2009, η αστυνομία είτε συγκάλυπτε είτε βοηθούσε ενεργά στα πογκρόμ και στους ξυλοδαρμούς μεταναστών που διεξήγαγε η Χ.Α. και οι υποστηρικτές της. Ακόμη σημαντικό να αναφερθεί είναι η σύλληψη του Θανάση Σκάρα, πρώην διοικητή του Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα το 2013, μαζί με μέλος της Χρυσής Αυγής, για εμπλοκή σε υπόθεση λαθρεμπορίου, διακίνησης ναρκωτικών και ξεπλύματος χρημάτων. Όσον αφορά το κολαστήριο της Ομόνοιας η λίστα είναι ατελείωτη. Μερικά παραδείγματα των εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί μέσα στο ΑΤ Ομόνοιας είναι η κακοποίηση ανήλικων μεταναστών, δολοφονίες και βασανισμοί Ρομά ατόμων. Με τα πιο πρόσφατα να είναι η δολοφονία του Ebuka το 2019, ο βιασμός 19χρονής εντός του ΑΤ και η συμμετοχή των μπάτσων στην δολοφονία της Zackie.

Πόλεμος κατά των μεταναστριών

Οι δολοφονίες μεταναστών μέσα στα ΑΤ είναι κομμάτι ενός καθημερινού πολέμου που διεξάγει το ελληνικό κράτος είτε στα σύνορα, είτε στην θάλασσα, είτε και μέσα στα αστικά κέντρα. Μερικές από τις θανατοπολιτικές του ελληνικού κράτους για την εξόντωση των μεταναστριών αποτελούν οι καθημερινές επαναπροωθήσεις, οι απαγωγές και ομηρίες μεταναστών στα σύνορα, η βύθιση σκαφών από το λιμενικό (με αποκορύφωμα το ναυάγιο της Πύλου), ο εγκλεισμός μέσα σε άθλιες συνθήκες στα κέντρα κράτησης μεταναστών, μέχρι και οι επιχειρήσεις σκούπας στα κέντρα της πόλης. Την ίδια ώρα, το ελληνικό κράτος μαζί με το ΝΑΤΟ και την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση συμμετέχουν ενεργά στην πολεμική κατάσταση στην Μέση Ανατολή και στην γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, μέσω της μεταφοράς όπλων, καυσίμων και αγαθών όσο και με την αποσιώπηση των εγκλημάτων του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ.

Μέσα στο κρεσέντο βίας, ρατσισμού και πολεμόχαρου κλίματος του Ελληνικού κράτους προς τους μετανάστες, εμείς οφείλουμε να γίνουμε ανάχωμα και να μην παραμείνουμε απλοί θεατές. Ενάντια στη φασιστική όξυνση εντός κι εκτός Ελλάδας, που σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης βρίσκει τον εχθρό στα πιο καταπιεσμένα στρώματα της σάπιας αυτής κοινωνίας. Οι δολοφονίες του Μοχάμεντ και του Μία δεν θα μείνουν αναπάντητες. Στεκόμαστε πλάι στις μετανάστριες και είμαστε πάντα απέναντι στον ρατσιστικό οχετό του ελληνικού κράτους.

ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ – ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ- ΜΠΑΤΣΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης
Πέλοτο

ΑΦΙΣΕΣ, Διεθνισμός, ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΚΕΙΜΕΝΑ, Μεταναστες στην Ελλαδα

Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΜΜΟΣ ΣΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΩΝ

Ανακοίνωση που μοιράστηκε στην αντιπολεμική συγκέντρωση της Πέμπτης 10/10. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

Η όξυνση των διακρατικών συγκρούσεων, από την Ουκρανία και τη Ρωσία, μέχρι την επίθεση που διεξάγει το Ισραήλ στη Μ. Ανατολή, σηματοδοτεί για το πολυεθνικό προλεταριάτο από τη μία περεταίρω θάνατο, εκτοπισμό και προσφυγιά και από την άλλη ένταση της υποτίμησης, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Το κράτος του Ισραήλ, όσο επιχειρεί τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, που μετρά πάνω από 40.000 νεκρούς, διευρύνει την επίθεση στο Λίβανο, δολοφονώντας εκατοντάδες αμάχων, και στο Ιράν ετοιμάζοντας εκ νέου επίθεση. Επιδιώκει έτσι, να αναδειχθεί σε ηγέτιδα δύναμη, που θα εξασφαλίζει παράλληλα τα συμφέροντα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, στην περιοχή.

Το ελληνικό κράτος προσδεμένο πλήρως στο άρμα του ΝΑΤΟ ακολουθεί πιστά τις εντολές του δυτικού ιμπεριαλισμού για τη Μ. Ανατολή, που ευθυγραμμίζονται με τα συμφέροντα του εγχώριου κεφαλαίου. Από τις ελληνικές φρεγάτες που συνδράμουν στην περιοχή, τη μετατροπή της 1ης  Στρατιάς στη Λάρισα σε συντονιστικό κέντρο της εν λόγω επιχείρησης, την ελληνική αποστολή αντιπυραυλικών συστημάτων και προσωπικού να τα στελεχώνει από το 2021 στη Σ. Αραβία, τις πολεμικές ασκήσεις συνεργασίας με το Ισραήλ στον ελλαδικό χώρο, μέχρι την υλική και πολιτική στήριξη του Ισραήλ και της γενοκτονίας που διαπράττει, το ελληνικό κράτος μετέχει ενεργά στην εν εξελίξει αιματοχυσία.

Παράλληλα συνεχίζει τις αποστολές όπλων στην Ουκρανία χρησιμοποιώντας την Αλεξανδρούπολη σαν ορμητήριο νατοϊκών στρατευμάτων για να συνδράμουν στην περιοχή, όσο ολόκληρος ο ελλαδικός χώρος τείνει να μετατραπεί σε νατοϊκή βάση, κρίσιμη για τους σχεδιασμούς της συμμαχίας λόγω της γεωγραφικής του θέσης, και εφαλτήριο στρατιωτικών δυνάμεων, όπως διαχρονικά συμβαίνει με τη βάση της Σούδας για την εμπλοκή στη Μ. Ανατολή.

Προέκταση αυτού του πολέμου είναι ο πόλεμος που έχουν κηρύξει τα κράτη με τις επιταγές της ΕΕ εναντίων των μεταναστών. Όσο εντείνεται η πολεμική αναβάθμιση, τα σύνορα θωρακίζονται έχοντας μετατρέψει τη Μεσόγειο σε ένα απέραντο νεκροταφείο. Το ελληνικό κράτος, λόγω και της γεωγραφικής του θέσης, λειτουργεί ως προμετωπίδα στις δολοφονίες αυτές, με τις αλλεπάλληλες δολοφονικές επαναπροωθήσεις, το ανθρωποκυνηγητό στα σύνορα, τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης. Ήταν μόλις ένα χρόνο πριν, όπου το ελληνικό λιμενικό έπνιξε πάνω από 600 ανθρώπους στα ανοιχτά τις Πύλου, η μαζικότερη δολοφονία με τη σφραγίδα του ελληνικού κράτους και της ΕΕ στη σύγχρονη ιστορία.

Είναι τα ίδια κράτη που γεννούν τους πολέμους και εμπλέκονται σε επεμβάσεις σε Μ. Ανατολή, Ασία και Αφρική, και όσοι άνθρωποι καταφέρουν να ξεφύγουν από τον ρημαγμένο τόπο που αφήνουν πίσω, δολοφονούνται από τα ίδια, στα ευρωπαϊκά σύνορα, είτε φυλακίζονται, βασανίζονται και επαναπροωθούνται. Όσο, δηλαδή, το ελληνικό κράτος στηρίζει την επίθεση που διεξάγει το Ισραήλ στη Μ. Ανατολή, θωρακίζει παράλληλα τα σύνορα του απέναντι σε όσες και όσους καταφέρουν να διαφύγουν για να γλιτώσουν από τις ισραηλινές βόμβες.

Η πολεμική αναβάθμιση, ώστε να συμβούν τα παραπάνω αναίμακτα, ολοκληρώνεται με την επίθεση στο εσωτερικό. Οι έμμεσες συνέπειες του πολέμου, όπως η περαιτέρω φτωχοποίηση, επιβάλλουν για τα κράτη και την όξυνση της καταστολής αλλά και την προώθηση του κοινωνικού εκφασισμού σαν αντίβαρο στις κοινωνικές και ταξικές διεκδικήσεις. Επιχειρείται έτσι, να παύσει κάθε φωνή που διεκδικεί και διαμαρτύρεται για τα αυτονόητα, και να νομιμοποιηθεί σε ένα συλλογικό συνειδητό η μισαλλοδοξία, ο μιλιταρισμός, οι κρατικές δολοφονίες μεταναστών και εν τέλη η ίδια η εμπλοκή στον πόλεμο.

Έχουμε καθήκον να χτίσουμε ένα πλατύ, ταξικό – διεθνιστικό – αντιφασιστικό – αντιπολεμικό κίνημα ως τη μόνη προοπτική για την ουσιαστική σύγκρουση με την πολιτική του πολέμου. 

Να μπλοκάρουμε την οποιαδήποτε στήριξη στο κράτος του Ισραήλ. Να υψώσουμε την αλληλεγγύη στην παλαιστινιακή αντίσταση που εκπέμπει την προοπτική για την αντίσταση των από τα κάτω διεθνώς απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την κρατική τρομοκρατία, το φασισμό, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Να στοχοποιήσουμε τις πολεμικές ασκήσεις και τα εξοπλιστικά προγράμματα, που ροκανίζουν τις κοινωνικές μας ανάγκες και προετοιμάζουν το έδαφος και περαιτέρω εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Να μπλοκάρουμε τον πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών και να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης με τους καταπιεσμένους διεθνώς. Να σταθούμε απέναντι στην πολιτική που προετοιμάζει την ίδια μοίρα για όλους μας.

Γιατί η μόνη προοπτική ουσιαστικής ειρήνευσης βρίσκεται στη οργάνωση, την αλληλεγγύη και την αντεπίθεση των από τα κάτω. Βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα στους δρόμους του αγώνα για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, χωρίς διακρίσεις. Ένα κόσμο που θα φέρει την ειρήνη για όλη την ανθρωπότητα.

ΑΤΑΞΙΝΟΜΗΤΑ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ – ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΙΒΑΝΟ

Ανακοίνωση που μοιράστηκε στη σημερινή διαδήλωση αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη και τον Λίβανο. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ – ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΙΒΑΝΟ

 

Ένας χρόνος συνεχών βομβαρδισμών και χερσαίων εισβολών και ο απολογισμός μέχρι τώρα είναι δεκάδες χιλιάδες νεκροί, τραυματισμένοι, εκτοπισμένοι. Βομβαρδισμένες γειτονιές, νοσοκομεία, σχολεία, νηπιαγωγεία, κίνδυνος λιμού και αδυναμία πρόσβασης σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι τα σχέδια του ισραηλινού στρατού για χιλιάδες ανθρώπους στην Μέση Ανατολή. Ένας χρόνος που το κράτος του Ισραήλ, σε μια προσπάθεια επέκτασης των συνόρων του και αφανισμού του παλαιστινιακού λαού, έχει αιματοκυλίσει και ισοπεδώσει την Λωρίδα της Γάζας, έχει διεξάγει επιδρομές στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, ενώ έχει εξαπολύσει επιθέσεις κατά στελεχών οργανώσεων και άμαχου πληθυσμού στον Λίβανο, στην Υεμένη, στο Ιράν και στη Συρία, στοχεύοντας να κάμψει τον αγώνα όσων υπερασπίζονται την αντίσταση των Παλαιστίνιων. Το τελευταίο διάστημα, το Ισραήλ επεκτείνει το μακελειό, εισβάλλοντας στον Λίβανο, όπου βομβάρδισε την πρωτεύουσα, χωριά, καταυλισμό προσφύγων και ιατρικές υποδομές.

 

Η 7η Οκτώβρη αποτέλεσε μία στιγμή της σθεναρής παλαιστινιακής αντίστασης στους επεκτατικούς σχεδιασμούς του Ισραήλ, που χρόνια κρατεί. Ένας λαός που για πάνω από 75 χρόνια βιώνει την φρίκη του πολέμου, γνωρίζει καλά πως εάν δεν αντεπιτεθεί, θα οδηγηθεί στην ολοκληρωτική σφαγή του. Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν πάψει να αγωνίζονται ενάντια στο καθεστώς απαρτχάιντ που έχει επιβάλλει το Ισραήλ στα εδάφη τους, ενάντια στον θάνατο, τις φυλακίσεις, τον βασανισμό και την βίαιη εκδίωξη τους. Μία ανυποχώρητη αντίσταση που επί δεκαετίες έχει επιφέρει μεγάλα πλήγματα στον καλά εξοπλισμένο ισραηλινό στρατό, ο οποίος μάλιστα δέχεται υλικοτεχνική και πολιτική στήριξη από τα δυτικά κράτη.

 

Η Δύση, όσο ευαγγελίζεται την ειρήνη και την δικαιοσύνη, ταυτόχρονα παρέχει στρατιωτικό εξοπλισμό στο Ισραήλ, φανερώνοντας για ακόμα μία φορά ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο του καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού και του μιλιταρισμού. Σε πολιτικό επίπεδο, σύσσωμο το μπλοκ των δυτικών κρατών, γνωρίζοντας ότι θα επωφεληθεί από την κυριαρχία του Ισραήλ στα αραβικά κράτη της περιοχής, σπεύδει να το υποστηρίξει, δικαιολογώντας την προσπάθεια εξόντωσης των Παλαιστινίων, ως άμυνα. Καθώς μια στρατιωτική νίκη για το Ισραήλ, είναι και νίκη για τους σχεδιασμούς του δυτικού ιμπεριαλισμού στην Μέση Ανατολή, ΗΠΑ-ΝΑΤΟ χειροκροτούν ανοιχτά τον γενοκτόνο πόλεμο.

 

Συνένοχο στην κτηνωδία που συντελείται είναι και το ελληνικό κράτος, το οποίο ως σύμμαχος του ισραηλινού κράτους και πιστό μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, επικροτεί και συμμετέχει στην σφαγή, στέλνοντας τρία πολεμικά πλοία στην Ερυθρά θάλασσα για την στρατιωτική επιχείρηση “Ασπίδες” της ΕΕ και μετατρέποντας την βάση της Λάρισας σε συντονιστικό κέντρο της εν λόγω επιχείρησης. Η εμπλοκή του τόσο σε επικοινωνιακό, όσο και σε στρατηγικό επίπεδο, έχει κομβικό ρόλο λόγω τηςγεωγραφικής του θέσης, με την βάση του ΝΑΤΟ στη Σούδα της Κρήτης να αποτελεί ορμητήριο αεροσκαφών που επιχειρούν στην περιοχή. Η αγαστή συνεργασία ελληνικού και ισραηλινού κράτους επιβεβαιώνεται στην πράξη και από τις ανά καιρούς κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, την παροχή του εναέριου χώρου στην ισραηλινή πολεμική αεροπορία για προσομοιώσεις επιθέσεων και τις χερσαίες ασκήσεις των ειδικών δυνάμεων του ισραηλινού στρατού στον ελλαδικό χώρο.

 

Μπροστά στα επεκτατικά σχέδια του Ισραήλ και στον ιμπεριαλισμό των δυτικών κρατών που προσπαθούν με στυγνό τρόπο την εξόντωση ενός ολόκληρου λαού και των συμμάχων του, εμείς οφείλουμε να πάρουμε ξεκάθαρη θέση. Να σταθούμε αρχικά στο πλευρό του παλαιστινιακού και του λιβανέζικου λαού και να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας κατεβαίνοντας στον δρόμο.

 

Να συνειδητοποιήσουμε πως αυτός που σπέρνει τον θάνατο και την εξαθλίωση βρίσκεται και εντός των συνόρων, άλλοτε ως ερευνητικά προγράμματα στα πανεπιστήμια για χάρη του ισραηλινού στρατού και κεφαλαίου, άλλοτε δε ως εταιρεία που εφοδιάζει με στρατιωτικά καύσιμα το Ισραήλ. Ως εργαζόμενοι, φοιτήτριες, ερευνητές, ο καθένας από το δικό του μετερίζι και όλοι μαζί, να μπλοκάρουμε οποιαδήποτε στήριξη στο κράτος του Ισραήλ. Δεν θα σιωπήσουμε αμήχανα δίνοντας συγκατάθεση στην γενοκτονία και δεν θα γίνουμε συνένοχοι.

 

Η παλαιστινιακή αντίσταση όλα αυτά τα χρόνια έχει αποδείξει πως κανένας καταπιεστής δεν είναι άτρωτος, πως με συλλογικούς αγώνες μπορούμε να αντεπιτεθούμε στον ιμπεριαλισμό, την κρατική τρομοκρατία, τον φασισμό και την εξαθλίωση και αυτό οφείλουμε να κάνουμε. Έχουμε χρέος να δομήσουμε ένα αντιπολεμικό κίνημα που θα σταθεί ανάχωμα στην πολιτική του πολέμου, η οποία προετοιμάζει σταδιακά το ίδιο έδαφος για όλους. Να αγωνιστούμε για έναν κόσμο που δεν χωρά διακρίσεις, επισφάλεια και βαρβαρότητα, για έναν κόσμο αλληλεγγύης και ουσιαστικής ελευθερίας.

 

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

 

ΣΕ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

 

ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΪΣΡΑΗΛΙΝΗ ΣΥΜΑΧΙΑ

 

ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΟ ΝΑΤΟ

 

ΑΦΙΣΕΣ, Διεθνισμός, ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, ΔΡΑΣΕΙΣ

1 ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ / ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 5.10 ΣΤΙΣ 12:00 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

1 ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 5.10 ΣΤΙΣ 12:00 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ – ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΙΒΑΝΟ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΕ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΪΣΡΑΗΛΙΝΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΟ ΝΑΤΟ
ΔΡΑΣΕΙΣ, ΕΜΦΥΛΟ, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ, Κοινωνικος Κανιβαλισμος

6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ / ΤΗΣ ZACKIE-OH!

Κείμενο που μοιράστηκε στη συγκέντρωση για τα έξι χρόνια από τη δολοφονία της Zackie-oh. Μπορείς να το κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

6 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΖΑΚ / ΤΗΣ ZACKIE-OH!

Έξι χρόνια μετά το μεσημέρι της 21ης Σεπτέμβρη του ’18 όταν ο 33χρονος Ζακ Κωστόπουλος βρίσκεται εγκλωβισμένος κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες και σε εμφανή κατάσταση αδυναμίας και πανικού μέσα σε κοσμηματοπωλείο στην Ομόνοια. Στην απέλπιδα προσπάθεια του να απεγκλωβιστεί και να βγει έξω μέσω της τζαμαρίας, δέχεται απανωτά χτυπήματα και στην ουσία λιντσάρεται σε κοινή θέα από τον ιδιοκτήτη Δημόπουλο και ένα τουλάχιστον ακόμη άτομο, ιδιοκτήτη παρακείμενου καταστήματος και φασίστα, μέλος της ακροδεξιάς οργάνωσης «Πατριωτικό Μέτωπο», Χορταριά. Αφού ο πρώτος γύρος του προπηλακισμού του διακόπτεται μετά από την παρέμβαση περαστικών και ο Ζακ προσπαθεί αιμόφυρτος από τα γυαλιά και τα χτυπήματα να σηκωθεί και να απομακρυνθεί, δέχεται δεύτερο γύρο χτυπημάτων με κλοτσιές και γκλοπιές από τα ένστολα καθάρματα της ΔΙΑΣ, προκειμένου να του φορέσουν χειροπέδες. Αποτέλεσμα όλων αυτών, ο Ζακ να υποκύψει στα τραύματα του και να μεταφερθεί νεκρός πλέον στο νοσοκομείο.

Σήμερα, όλοι οι αστυνομικοί που συμμετείχαν στην δολοφονία έχουν αθωωθεί σε ένα κατηγορητήριο για θανατηφόρα σωματική βλάβη και όχι για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως.

Ο Ζακ, η Zackie δολοφονήθηκε για τις πολλαπλές ταυτότητες που έφερε, όντας ενεργό μέλος και ακτιβιστής της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και του αγώνα κατά του στιγματισμού των οροθετικών ατόμων και εκφραζόταν πολιτικά ενάντια, τόσο στην καταπίεση της πατριαρχίας και της ομοφοβίας, όσο και στην γάγγραινα του ρατσισμού και του φασισμού. Στο πρόσωπο της συνυπάρχουν όλα όσα δεν υπακούν στην κυρίαρχη κανονικότητα. Παρ’ όλη αυτή την προσπάθεια η δολοφονία να περάσει στα ψιλά, όπως τόσες άλλες περιπτώσεις ανθρώπων, που δεν χωράνε στα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό λόγω του βίντεο, που υπήρχε ως πειστήριο, αλλά κυρίως λόγω της δημόσιας ταυτότητας του Ζακ Κωστόπουλου.

Ο καπιταλισμός βρίσκεται σε σήψη. Η όξυνση των διακρατικών ανταγωνισμών και η συμμετοχή του ελληνικού κράτους στον πόλεμο, ο θάνατος που σπέρνουν οι κρατικές πολιτικές, η γενικευμένη ανασφάλεια, ο φόβος, τα απανωτά σοκ, η βίαιη φτωχοποίηση έφεραν στην επιφάνεια τα πιο κτηνώδη ένστικτα ενός αντιδραστικού και μικροαστικού κομματιού της κοινωνίας, που είδε την γη να φεύγει κάτω από τα πόδια του και προσπάθησε με όλα τα μέσα να διατηρήσει την κοινωνική και ταξική του θέση. Έτσι παράλληλα με την ενορχηστρωμένη άνοδο των ιδεολογημάτων του εθνικισμού, του ρατσισμού και της ομοφοβίας, απαξιωθήκαν οι κοινωνικές αξίες της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας και αναδείχθηκαν αυτές της ιδιώτευσης, του κοινωνικού δαρβινισμού, του φόβου και του μίσους για τον αδύναμο και τον διαφορετικό, της αναγωγή της ιδιοκτησίας σε υπέρτατο αγαθό, της υιοθέτησης της κρατικής βαρβαρότητας και της αποδοχής του φασισμού σε ρυθμιστή της κοινωνικής ζωής.

Η εσωτερίκευση και κανονικοποίηση αυτού του σάπιου αξιακού συστήματος άφησε το χώρο για την ωμή δολοφονία του Αντώνη στο λιμάνι του Πειραιά, όπου σπρώχτηκε και αφέθηκε να πνιγεί σε κοινή θέα, μπροστά σε σαστισμένα βλέμματα και ανοιχτές κάμερες, όπως και η Ζάκι. Πέντε χρόνια αργότερα από μια δολοφονία που προσπάθησαν να ξεπλύνουν ενεργοποιώντας βαθιά ριζωμένα τοξικοφοβικά αντανακλαστικά, το ελληνικό κράτος δολοφονεί τον Κώστα Μανιουδάκη, με τους μπάτσους Χανίων να τον σκοτώνουν στο ξύλο. Ο βιασμός στο Α.Τ. Ομόνοιας, οι αλλεπάλληλες γυναικοκτονίες, η φασιστική επίθεση στη Θεσσαλονίκη εναντίων δύο ατόμων ΛΟΑΤΚΙ+. Τα φασιστικά πογκρόμ στον Έβρο την προηγούμενη χρονιά, όσο οι πυρκαγιές μαίνονταν, οι τουλάχιστον 20 μετανάστες που βρέθηκαν απανθρακωμένοι στο δάσος της είναι μόνο κάποια από τα στιγμιότυπα της προηγούμενης περιόδου που αποτυπώνουν την εδραίωση της πατριαρχικής και ρατσιστικής βίας που τείνει να γίνει κανονικότητα μέσα σε ένα πλαίσιο γενικευμένου κοινωνικού κανιβαλισμού.

Απέναντι σε αυτήν την ζοφερή πτυχή της πραγματικότητας είναι ζωτικής σημασίας να αντιτάξουμε την δική μας εναλλακτική. Να μην επιτρέψουμε την απογοήτευση, τον φόβο και την απάθεια να μας κυριεύσει. Να προτάξουμε την συλλογικοποίηση και την αλληλεγγύη απέναντι στην πατριαρχία και τον κανιβαλισμό. Να απαντήσουμε με κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενάντια στην υποτίμηση και τον κατακερματισμό των ζωών μας απέναντι στο κράτος και τα τσιράκια του, τους φασίστες και τα αφεντικά.

Το αίμα δεν είναι νερό – Η μνήμη δεν είναι σκουπίδι Δε θα επιτρέψουμε την αποκτήνωση μας!

Αγώνας για ένα κόσμο χωρίς διακρίσεις με βάση το φύλο, τη φυλή, τη σεξουαλικότητα.

Καμία εκεχειρία – καμία ανακωχή
με το κεφάλαιο, το κράτος και τους κανιβάλους τους.

 

ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ, Διεθνισμός, ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΕΙΜΕΝΑ, Κοινωνικος Κανιβαλισμος, Μεταναστες στην Ελλαδα

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ

Διασυλλογική ανακοίνωση από το Πέλοτο και το Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης που μοιράστηκε στην συγκέντρωση για τα 11 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

 

Ο ΠΑΥΛΟΣ ΦΥΣΣΑΣ ΖΕΙ – ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ

Στις 18 Σεπτέμβρη 2013, ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας δολοφονείται στο Κερατσίνι από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά με την ανοχή των αστυνομικών της ομάδα ΔΙΑΣ που βρισκόταν στο σημείο. Λίγους μήνες πριν, οι φασίστες της Χ.Α. έχουν ήδη δολοφονήσει το μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα. Ήταν η περίοδος που το κράτος σε συνεργασία με το ντόπιο κεφάλαιο παρείχαν πλήρη στήριξη, υλική και πολιτική, στη Χρυσή Αυγή, με σκοπό να λειτουργήσει ως αντίβαρο στους πολύμορφους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες που ξεσπούσαν απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές επίθεσης στην κοινωνική βάση.

Με τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα ξεκινά η ενορχηστρωμένη από πλευράς κράτους δίωξη της Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση. Όσο το κράτος, λοιπόν, παρίστανε πως θα εξαλείψει το νεοναζιστικό μόρφωμα, που το ίδιο είχε οπλίσει για να επιτίθεται σε αγωνιστές και αδύναμους, ενσωμάτωνε ταυτόχρονα την ίδια φασιστική και ακροδεξιά πολιτική της Χ.Α. στην κεντρική του ατζέντα.

Ο εκφασισμός του κράτους οδήγησε στον εκφασισμό της ίδιας της κοινωνίας. Η περίοδος των «μακεδονικών συλλαλητηρίων» του ’18-’19, τα πογκρόμ μεταναστών στον Έβρο την περίοδο του  ’20 και ’23, αλλά και η περίοδος της πανδημίας, συντέλεσαν στο ντοπάρισμα της κοινωνίας με εθνικιστικό και ρατσιστικό ντελίριο. Όσο το κράτος διατυμπανίζει το εθνικιστικό του αφήγημα, όσο μαίνεται η επίθεση στην κοινωνική βάση, τόσο συσπειρώνει τον εθνικό κορμό, τον θέτει σε θέση μάχης και τον αμολάει να επιτεθεί σε ότι εχθρεύεται. Οι δολοφονίες μεταναστών στο Αιγαίο και στα σύνορα, όπως συνέβη με το ναυάγιο της Πύλου, οι  δολοφονίες των ρομά Μιχαλόπουλου, Φραγκούλη και Σαμπάνη, αλλά και οι επιθέσεις σε ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, όπως η δολοφονία του Ζακ στην Ομόνοια είναι κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα της υποτίμησης της ανθρώπινης ζωής.

Κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω αποτελεί η όξυνση των διακρατικών ανταγωνισμών. Όσο εντείνεται η πολεμική προετοιμασία εντός των κρατών, τόσο οξύνεται η επίθεση στην κοινωνική βάση με πολιτικές λιτότητας και παράλληλα  εντείνεται η καταστολή του εσωτερικού εχθρού. Οι ακροδεξιές φωνές πληθαίνουν παγκοσμίως και ο φασισμός κερδίζει έδαφος τόσο στο δρόμο όσο και στο κοινοβούλιο. Στα δυτικά κράτη, η ενίσχυση της ισλαμοφοβίας οπλίζει τα χέρια ακροδεξιών για να επιτεθούν ενάντια σε μετανάστες.

Έντεκα χρόνια μετά λοιπόν, ο φασισμός εμφανίζεται με διαφορετικά αλλά το ίδιο αποκρουστικά πρόσωπα. Όποια μορφή και να πάρει ωστόσο, η στόχευση του παραμένει η ίδια: το κυνήγι των αδύναμων, η στοχοποίηση αγωνιστών, η εξόντωση αναρχικών και κομμουνιστών και η προστασία των εξουσιαστών. Έντεκα χρόνια μετά δεν ξεχνάμε ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο των φασιστών, ποιος ο πραγματικός ρόλος της αστυνομίας, ποιος ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας. Κράτος και παρακράτος δολοφονούν με τα ίδια μαχαίρια και καταστέλλουν με τα ίδια γκλοπ.

Απέναντι, λοιπόν, στο διάχυτο κοινωνικό εκφασισμό, δεν πρόκειται να σκύψουμε κεφάλι. Ο Παύλος Φύσσας δεν φοβήθηκε να κοιτάξει το τέρας κατάματα και από το θάρρος του οφείλουμε να διδαχτούμε όλοι. Αν θέλουμε να τιμήσουμε τη ζωή και το θάνατο του, πρέπει να σπάσουμε το φόβο και να βγούμε στο δρόμο. Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας κλέβουν καθημερινά. Να παλέψουμε ενάντια στο θάνατο που σπέρνει το καπιταλιστικό σύστημα είτε σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου. Να αναδείξουμε τα εργαλεία που χρησιμοποιεί, είτε αυτά λέγονται τάγματα εφόδου, είτε «σοβαρή ακροδεξιά», είτε σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση. Να βάλουμε φρένο στη θανατοπολιτική που ρημάζει την κοινωνική βάση. Να σταματήσουμε τη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος. Να δυναμώσουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, μέσα από την οργάνωση στα σωματεία μας, μέσα από τη δημιουργία δομών αλληλοβοήθειας ενάντια στην καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, ενάντια στη επίθεση στις κοινωνικές μας ανάγκες. Να οργανωθούμε από τα κάτω – κόντρα στο θάνατο που σπέρνει αυτό το σύστημα.

 ΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΞΑΝΑ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΠΕΛΑΥΝΟΝΤΑ ΦΑΣΙΣΜΟ

ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΒΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΖΥΓΑΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΑΣ

ΟΛΕΣ/ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ