Κοινή προκήρυξη αλληλεγγύης στους/στις μετανάστ(ρι)ες και ενάντια στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον εκφασισμό από το Πέλοτο, το Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης και το Αυτόνομο Σχήμα Πολυτεχνικής Ξάνθης. Μπορείς να το κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

Οι μετανάστες είναι αδέρφια ταξικά

Τις τελευταίες μέρες ερχόμαστε αντιμέτωποι με εικόνες ντροπής και απανθρωπιάς βγαλμένες από πολύ διαφορετικές και σκοτεινές εποχές. Στον Έβρο και γενικότερα στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας, παίζεται ένα γεωπολιτικό παιχνίδι ποδοσφαίρου με μπάλα τους μετανάστες, οι οποίοι  σήμερα δέχονται τη μεγαλύτερη επίθεση από το σύστημα στο οποίο ζούμε με αποτέλεσμα η αξία της ζωής τους να υποτιμάται μέρα τη μέρα. Η όξυνση των διακρατικών ανταγωνισμών στη Ν.Α. Μεσόγειο για το ποιος θα αρπάξει το μεγαλύτερο κομμάτι απ’ την πίτα των πρώτων υλών και των γεωστρατηγικών θέσεων μετατρέπει ξεριζωμένες οικογένειες και παιδιά σε ομήρους διπλωματίας και ανταγωνισμού των συμφερόντων των κρατών, των υπερεθνικών οργανισμών και του διεθνούς και εθνικού κεφαλαίου.

 Από τη μία πλευρά, το ελληνικό κράτος παρατάσσει ΜΑΤ και στρατό στα σύνορα, με σκοπό να αποτρέψουν το πέρασμα των μεταναστών. Οι οπλισμένοι τραμπούκοι του κρατικού μηχανισμού όταν δεν εκκενώνουν καταλήψεις και δεν επιτίθενται στο κίνημα, δέρνουν ή απειλούν με όπλα φοιτητές και επιτίθενται στους μετανάστες. Κράτος και καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. με την ακροδεξιά ρητορική τους, ενισχύουν το ήδη υφέρπον αντιμεταναστευτικό κλίμα, καταφερόμενοι με χυδαίες εκφράσεις ενάντια στους μετανάστες, τη στιγμή που ο υπεροπλισμένος μηχανισμός καταστολής του ελληνικού κράτους επιτίθεται με χημικά σε ανυπεράσπιστους, πάμφτωχους ανθρώπους, στρέφει τα όπλα πάνω τους και απειλεί με πραγματικά πυρά. Εντέχνως, λοιπόν, δημιουργείται η εντύπωση σε ένα διευρυμένο πλέον κοινωνικό κομμάτι, το οποίο εδώ και καιρό μετατοπίζεται ραγδαία προς τα δεξιά και συντηρητικοποιείται, πως το ελ. κράτος βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε κατάσταση πολιορκίας, αν όχι και σε πόλεμο. Από ποιους;! Από τα πιο υποτιμημένα κομμάτια και θύματα ενός συστήματος, τα οποία το ίδιο -από κοινού με τις «σύμμαχες χώρες»- δημιούργησε.

Η Ελλάδα πιστή στα συμφέροντα των ΕΕ-ΝΑΤΟ παίζει το ρόλο του εγγυητή των συμφερόντων του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Μετατρέπει τη χώρα σε μια απέραντη νατοϊκή βάση και ανταγωνίζεται τη Τουρκία στη χάραξη των ΑΟΖ, καθώς για τους ενεργειακούς πόρους, την εξόρυξη και τη μεταφορά υδρογονανθράκων (άξονας Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ, Αιγύπτου-Eastmed). Ταυτόχρονα, καταστέλλει τον εσωτερικό εχθρό, επιτίθεται στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, συκοφαντεί τις απεργίες κινητοποιήσεις και θεσμοθετεί νομικά την διάλυση των διαδηλώσεων, προχωρά απροκάλυπτα πλέον σε ιδιωτικοποιήσεις νοσοκομείων, όπως αυτό της Κομοτηνής, στην κατάργηση του ασύλου, καταστέλλει φοιτητικούς αγώνες, δομές του κινήματος και καταλήψεις, επιβάλει αστυνομοκρατία σε ολόκληρη τη γειτονιά των Εξαρχείων. Αβαντάρει το ακροδεξιό της ακροατήριο και προσπαθεί να σφυρηλατήσει  μία εθνική ενότητα με όχημα τον κανιβαλισμό, τον μιλιταρισμό  και τον εθνικισμό. Σε τελική ανάλυση οχυρώνεται και προετοιμάζεται υλικά και ιδεολογικά για μία πολεμική σύρραξη. Έτσι και τώρα δε διαφυλάσσει απλά τα δικά της σύνορα, αλλά ταυτόχρονα προστατεύει και τα σύνορα της ΕΕ των μνημονίων, της λιτότητας και της καταστολής.

Από την άλλη πλευρά, η Τουρκία ακολουθεί μια επεκτατική εξωτερική πολιτική. Έχοντας επέμβει τρεις φορές στη Συρία, προσπαθεί να εκμαιεύσει τη στήριξη ΕΕ και ΝΑΤΟ όσον αφορά βλέψεις της στη Μ. Ανατολή. Έτσι, ανοίγει τα σύνορα προωθώντας χιλιάδες μετανάστες στον Έβρο, εργαλειοποιώντας τους με έναν αισχρό τρόπο και επιδιώκοντας έτσι να λειτουργήσουν ως εκβιασμός για την ΕΕ και να έχει ως αποτέλεσμα στη στήριξη της στις ιμπεριαλιστικές της επεμβάσεις στη Βόρεια Συρία. Ταυτόχρονα, καταστέλλει κάθε μορφής εσωτερικό εχθρό και ενισχύει την εθνικιστική ιδεολογία και ρητορική.

Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός, ωστόσο, είναι ένα υποσύνολο μιας μεγαλύτερης εικόνας. Η προσπάθεια των ΗΠΑ-ΕΕ να εκμεταλλευτούν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές στη Μ. Ανατολή για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και ο ανταγωνισμός τους με τον αντίπαλο πόλο, τη Ρωσία, είναι η αιτία που δημιούργησε τις μαζικές μεταναστευτικές ροές. Οι ισχυροί αυτού του κόσμου, έχοντας λεηλατήσει επί δεκαετίες τα κράτη της Μ. Ανατολής, έχοντας φτωχοποιήσει εκατομμύρια κόσμου με βομβαρδισμούς, επεμβάσεις κ.λπ. βγάζουν την ουρά τους απ’ έξω σχετικά με το ζήτημα των μεταναστευτικών ροών. Αυτοί είναι που έχουν αιματοκυλίσει τις περιοχές αυτές και που αποφασίζουν για τη μοίρα των εκμεταλλευομένων αυτού του κόσμου.

Από τη μεριά μας, αντιλαμβανόμαστε πως η όξυνση των ελληνοτουρκικών συγκρούσεων και εντάσεων οδηγεί σε παρόμοιες, εχθρικές για τον κόσμο της εργασίας, πολιτικές και στις δυο πλευρές  του Αιγαίου. Ο κρατικός ολοκληρωτισμός, η ενίσχυση της εθνικής ενότητας, η καταστολή των ταξικών και κοινωνικών αγώνων σε συνδυασμό με την πολεμική προετοιμασία και το ρατσιστικό δηλητήριο οδηγεί στην ανάπτυξη και σύγκρουση δυο εθνικισμών. Ο κόσμος της εργασίας καταπίνοντας τη ρητορική των εκάστοτε εκμεταλλευτών του ετοιμάζεται να πολεμήσει, εναντιώνεται και εχθρεύεται τα πιο αδύναμα κομμάτια, τους μετανάστες και δεν αντιστέκεται στις πολιτικές που του τρώνε τη ζωή. Η κατάσταση και στα δύο κράτη οδηγείται κατ’ αυτόν τον τρόπο στον περαιτέρω εκφασισμό και στη συντηρητικοποίηση, με αγανακτισμένους πολίτες να τα βάζουν με ανυπεράσπιστους πρόσφυγες, νεκρούς μετανάστες στο Αιγαίο και ταυτόχρονα τα κοινωνικά αγαθά και οι ελευθερίες τους να τους τα παίρνουν μέρα με τη μέρα.

Αυτή είναι, άλλωστε, και η επίσημη πολιτική της ΝΔ. Η κοινωνική κατάσταση που παρέλαβε με τις ανύπαρκτες κοινωνικές αντιστάσεις και το δεξιά μετατοπισμένο πολιτικό σκηνικό ευόδωσε στην επιβολή του δόγματος «νόμος και τάξη». Έκλεισε, λοιπόν, το μάτι στα πιο συντηρητικά και αντιδραστικά κοινωνικά κομμάτια  και ταυτόχρονα έβαλε στο στόχαστρο τα πιο αδύναμα. Αυτά που έρχονται ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ γιατί καταδεικνύουν το πως στο σύστημα, στο οποίο ζούμε, γεννά τη φτώχεια και την εκμετάλλευση, το ρατσισμό και το φασισμό, την καταπίεση και την καταστολή. Η αντιμεταναστευτική κρατική πολιτική, όμως, δεν ξεκίνησε τώρα. Από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης, μέσα από μια αξιοθαύμαστη συστράτευση των ΜΜΕ προσπαθούν να μας πείσουν ότι όλα τα προβλήματα μας οφείλονται στους κατατρεγμένους ασκεπείς μετανάστες που τους στερήθηκαν τα πάντα και αναζητούν μια ελπίδα για τη ζωή τους ή στα Εξάρχεια και στις καταλήψεις ή στους φοιτητές και το άσυλο. Για ποια «ανομία» μας μιλάνε και για ποια νομιμότητα; Ξέρουμε καλά ότι η αστική νομιμότητα είναι η νομιμότητα των πλουσίων και η ανομία που πολεμάνε είναι το δίκιο των από τα κάτω. Ποια είναι η ηθική τους όταν μιλάνε για «μεταναστευτική εισβολή»; Μετατρέπουν τα σύνορα σε εμπόλεμη ζώνη και κινητοποιούν εθνικιστικά κοινωνικά αντανακλαστικά στρέφοντας την κάννη σε άοπλους ανθρώπους, παιδιά και οικογένειες. Δημιουργούν μια ψευδή εικόνα και αντιμετωπίζουν ως εθνική απειλή πάμφτωχους ανθρώπους που δεν ξεπερνούν ούτε το 1% του ελληνικού πληθυσμού.

Στόχος τους είναι πάντα οι αδύναμοι, αυτοί που στενάζουν στις κακοπληρωμένες δουλειές, που ασφυκτιούν μέσα στις κοινωνικές νόρμες, αυτοί που κυνηγημένοι προσπαθούν να βρουν ένα τόπο να στήσουν τη ζωή τους. Όταν χτυπάνε τους μετανάστες, το πιο υποτιμημένο κομμάτι αυτής της κοινωνίας, ξέρουμε καλά ότι έρχεται η σειρά μας. Όταν χτυπάνε το αναρχικό κίνημα το κάνουν για να είμαστε όλοι ακόμα πιο αδύναμοι την επόμενη φορά που θα προσπαθήσουμε να διεκδικήσουμε κάτι από αυτά που μας κλέβουν. Όταν χτυπάνε το άσυλο και τις καταλήψεις χτυπάνε τις δομές του αγώνα, τα εργαλεία που είναι πάντα στη διάθεση όσων κάνουν το βήμα να κατέβουν στους δρόμους για να υπερασπιστούν τις ζωές τους.

 Επομένως, αν σήμερα αβαντάρουμε τις πολιτικές του κράτους, στρώνουμε οι ίδιοι το δρόμο ώστε αυτό να μας επιτεθεί ακόμα περισσότερο αύριο. Όσο οι κοινωνικές και ταξικές ανισότητες θα συντηρούνται και θα διευρύνονται, οι «έλληνες» μπάτσοι θα «δέρνουν έλληνες» αλλά και μετανάστες, ξεκινώντας από τα πιο ριζοσπαστικά και περιθωριοποιημένα κομμάτια ανεξαρτήτως έθνους και διευρύνοντας τη βεντάλια της καταστολής όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο, όπως έγινε τις προάλλες στα νησιά της Λέσβου και της Χίου, όπως πριν μερικά χρόνια στους αντιμνημονιακούς αγώνες, όπως γίνεται πάντα όταν εντείνεται ο κρατικός ολοκληρωτισμός και ο εκφασισμός.

Ενάντια, λοιπόν, στην κυρίαρχη ακροδεξιά ρητορική και στο ρατσιστικό οχετό που ολοένα και αυξάνεται να ορθώσουμε ανάστημα και να κάνουμε ξεκάθαρο πως οι μετανάστες δεν είναι ούτε τρομοκράτες, ούτε τυχοδιώκτες. Είναι τα αποκαΐδια της φτώχειας και των πολέμων στις πατρίδες τους. Είναι αυτοί που στοιβάζονται σε βάρκες και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Είναι οι σύγχρονοι εξόριστοι του 21ου αιώνα που προορίζονται για ξερονήσια (όπως συχνά ακούγεται από τους υποστηρικτές των ΕΕ-ΝΑΤΟ). Θα είναι η εικόνα από το μέλλον όσο δεν στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο και δεν οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας απέναντι στις ορέξεις και τις στρατηγικές των δυνατών. Η οργή των «φιλοξενούμενων» μεταναστών είναι κομμάτι της δικής μας οργής. Μην ξεχνάμε την εξέγερση που πραγματοποιήθηκε στη Μόρια, το Σεπτέμβριο,μετά την πυρκαγιά που ξέσπασε σε κατάλυμα και οδήγησε στο θάνατο μιας γυναίκας, τον οποίο τα ΜΜΕ παρουσίασαν ως επιτηδευμένο εμπρησμό, και την επίθεση των ΜΑΤ που ακολούθησε, ως άμυνα

Ενάντια στις συμφωνίες Δουβλίνο και ΕΕ-Τουρκίας να προτάξουμε τη διεθνιστική αλληλεγγύη και την ειρήνη μεταξύ των εκμεταλλευομένων. Να πραγματοποιήσουμε ρωγμές στην αντιμεταναστευτική πολιτική. Να στήσουμε αναχώματα ενάντια στην πολεμική προετοιμασία και στα συμφέροντα ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Να μη συνηθίσουμε την εξαθλίωση. Να ανοίξουν τα σύνορα και να δοθούν άσυλο και χαρτιά σε όλους τους μετανάστες.

• Αλληλεγγύη στους/στις μετανάστ(ρι)ες
• Χαρτιά, ΑΜΚΑ, και ελευθερία μετακίνησης σε όλους/ες
• Να κλείσουν τώρα όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης
• Μπλόκο στον πόλεμο και τον εθνικισμό

Πέλοτο | Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης | Αυτόνομο Σχήμα

Αφίσα αλληλεγγύης στην εξεγερμένη Λατινική Αμερική από κοινού με τους συντρόφους και τις συντρόφισσες από Κατάληψη παλιού νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη) και Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά (Θεσσαλονίκη).

Απέναντι στα ίδια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε κι εμείς

Ανεργία

Μισθοί πείνας

Αυξημένο κόστος ζωής

Περικοπές σε υγεία & εκπαίδευση

Μιλιταρισμός

Ιδιωτικοποιήσεις

Λεηλασία του φυσικού κόσμου

Καταστολή

ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΠΕΡΓΟΥΝ, ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΝ, ΣΥΓΚΡΟΥΟΝΤΑΙ

Στην Ουρουγουάη ενάντια στο μιλιταρισμό και στην Αργεντινή ενάντια στις καθημερινές δολοφονίες μικροπαραβατών από μπάτσους, στην φτώχεια, στις κομμένες συντάξεις, με την αστική δημοκρατία να αναζητά χρονική ανάσα μέσω των εκλογών. Στην Ονδούρα ενάντια στη φτώχεια και ενάντια στον εκλεκτό των ΗΠΑ και μπλεγμένο με το εμπόριο ναρκωτικών πρόεδρο της χώρας, που έχει ιδιωτικοποιήσει αεροδρόμια, λιμάνια, δημόσιες υπηρεσίες ενώ ιδιωτικοποιήσεις πλέον ετοιμάζονται και σε υγεία και εκπαίδευση. Στη Βραζιλία ενάντια στον ρατσιστή, μισογύνη, ομοφοβικό και υπέρμαχο του πιο άγριου καπιταλισμού και της χούντας, προέδρου της χώρας που οξύνει την καταστολή και τη φτώχεια, που ιδιωτικοποιεί τα πάντα, που επισπεύδει την καταστροφή του Αμαζονίου που συνοδεύεται από δολοφονίες αυτόχθονων που αντιδρούν. Στο Περού ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού και στην Αϊτή γιατί το 60% του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας χωρίς νοσοκομεία και χωρίς 24ωρη ηλεκτροδότηση. Στην Κολομβία ενάντια στις νέες περικοπές στην παιδεία και στα νέα κοψίματα των μισθών και των συντάξεων. Στο Εκουαδόρ ενάντια στα μέτρα που προσπάθησε να επιβάλει το ΔΝΤ, που σκόνταψε πάνω στην οργάνωση και το πείσμα των εξεγερμένων. Μέτρα που αφορούσαν στο κόψιμο της επιδότησης στο πετρέλαιο, κάτι που θα επηρέαζε άμεσα και τις τιμές των προϊόντων σε μία χώρα της οποία ο πληθυσμός ήδη ζει σε άθλιες συνθήκες που έχει επιβάλει ο καπιταλισμός. Στη Χιλή ενάντια στην αύξηση του εισιτηρίου του μετρό αρχικά αλλά και συνολικά ενάντια στο ίδιο το μοντέλο που κυριαρχεί στη χώρα από την εποχή της δικτατορίας. Το μέτρο αυτό, πάρθηκε πίσω εν μέσω άγριας καταστολής που δεν στάθηκε ικανή να σταματήσει την εξέγερση, ενώ αργότερα ανακοινώθηκαν αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις την ίδια ώρα που ο στρατός, μάταια, κατέβαινε στους δρόμους.

ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ ΔΩΣΕ ΜΑΣ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΣΟΥ!

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ & ΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΟΥ ΚΡΑΤΑΝ ΟΡΘΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΗ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ,

ΣΠΕΡΝΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΜΟ ΣΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΟΥΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Κατάληψη παλιού νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)

Πέλοτο (Ξάνθη)

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά (Θεσσαλονίκη)

Διασυλλογικό κείμενο από το Πέλοτο, το Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης και το Αυτόνομο Σχήμα Πολυτεχνικής Ξάνθης ενάντια στην εισβολή του Τούρκικου κράτους στην Β. Συρία και αλληλεγγύης στην επαναστατημένη Rojava. Μπορείς να κατεβάσεις το κείμενο σε μορφή pdf από εδώ.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΣΥΡΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ROJAVA

Από τις 9 Οκτωβρίου, ύστερα από τη δήλωση αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων από τη Βόρεια Συρία, εξελίσσεται η νέα και ολομέτωπη στρατιωτική επίθεση του τουρκικού κράτους με τους μισθοφόρους του ενάντια στην επαναστατημένη Rojava (αυτόνομη κουρδική κοινότητα). Η επίθεση αυτή είχε προαναγγελθεί από τον Ερντογάν και αποτελεί την τρίτη πράξη της εισβολής του τουρκικού κράτους στην Συρία, με πιο πρόσφατη επίθεση αυτή της κατάληψης του Αφρίν από τον τουρκικό στρατό. Η τελευταία στρατιωτική επέμβαση αποτελεί συνέχεια των πολεμικών συρράξεων στα συριακά εδάφη που κρατάνε από το 2011 με ενεργή συμμετοχή των ΗΠΑ, Γαλλία, Ρωσία, Τουρκία αλλά και άλλων συμμαχικών κρατών που έχουν έμμεσο ρόλο.

Παρά τις συνθήκες πολέμου οι κούρδοι της βόρειας συρίας έδρασαν με όρους αυτοάμυνας και κατάφεραν να δημιουργήσουν μια αυτόνομη κοινότητα με ελευθεριακά χαρακτηριστικά, προετοιμάζοντας το έδαφος για αυτήν από το 2003. Στην κοινότητα της Rojava, οι αποφάσεις λαμβάνονται αμεσοδημοκρατικα με αυτοοργάνωση στη βάση και ο φυσικός πλούτος και τα είδη διατροφής  ανήκουν σε όλο το λαό. Η απελευθέρωση των γυναικών τίθεται επίσης ως βασικό συστατικό για την κοινωνική απελευθέρωση. Οι γυναίκες βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της επανάστασης στη Βόρεια Συρία είτε στις μάχες ενάντια στο ισλαμικό κράτος, είτε στον αγώνα για χειραφέτησή τους στην κοινωνία αλλά και την οικογένεια. Ιδιαίτερη σημασία έχει, ότι σε όλα τα παραπάνω συμμετέχουν (ή είναι ευπρόσδεκτοι να συμμετέχουν) άνθρωποι με διαφορετικές εθνοτικές ταυτότητες (άραβες, αρμένιοι κ.α) και με διαφορετικές θρησκείες. Το πιο σημαντικό είναι ότι όλα αυτά άνθισαν σε μια περιοχή με έντονη πατριαρχική και θρησκευτική καταπίεση και σε ένα πολυετές σκηνικό πολέμου.

Το 2011 επικυρώνεται συμφωνία μεταξύ Άσαντ και ρωσικών εταιριών εξόρυξης υδρογονανθράκων οι οποίες θα αναλάμβαναν την συριακή αοζ. Την ίδια περίοδο απορρίπτεται η δίοδος αγωγού φυσικού αερίου που θα περνούσε μέσα από τη Συρία και θα τροφοδοτούσε την Ευρώπη με αφετηρία το Κατάρ. Εμπλεκόμενες χώρες είναι οι ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία και κάποιες άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι τα συμφέροντα των πολέμων που γίνονται στη Συρία αλλά και σε άλλα κράτη κάποια χρόνια πρίν, είναι οι πλουτοπαραγωγικές πηγές και η διαχείριση των ενεργειακών πόρων. Μπροστά στην κερδοφορία των εταιρειών λοιπόν, τα κράτη αυτά εξοπλίζουν την κάθε πλευρά του Συριακού εμφυλίου ανάλογα με τα συμφέροντά τους ή συμμετέχουν ενεργά στους βομβαρδισμούς της Συρίας περιμένοντας μια πιο ευνοϊκή θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όταν ο πόλεμος τελειώσει. Η εισβολή του τούρκικου στρατού στα συριακά εδάφη είναι ένα ακόμη σημείο της όξυνσης αυτών των διακρατικών ανταγωνισμών που σιγά σιγά πλησιάζει και σε εμάς μιας και  το ελληνικό κράτος θέλει να συμμετέχει στη μοιρασιά της ενεργειακής πίτας ως σταυροδρόμι ενεργειακών ροών(εξορύξεις, κυπριακή αοζ,αγωγός eastmed).

Γίνεται απόλυτα κατανοητό ότι οι πόλεμοι διενεργούνται για τα συμφέροντα των αστικών τάξεων.  Κανένα κράτος μπροστά στη κερδοφορία της αστικής τάξης και στην γεωπολιτική του αναβάθμιση δε θα διστάσει να στείλει στο «απόσπασμα» τους από τα κάτω. Κανένας από τους εκμεταλλευομένους δεν έχει να κερδίσει ούτε από τη νομή της ενεργειακής πίτας ούτε από την πολεμική σύγκρουση των κρατών. Τώρα περισσότερο από ποτέ είναι καθήκον μας να χτίσουμε ένα πλατύ, μαζικό, μαχητικό αντιπολεμικό/διεθνιστικό κίνημα που θα βάλει φρένο και θα ανατρέψει τα σχέδια των κυρίαρχων. Δεν ταυτιζόμαστε με τα συμφέροντα και τους τυχοδιωκτισμούς καμιάς αστικής τάξης. Δεν πολεμάμε για κανένα διακρατικό ανταγωνισμό. Έχουμε χρέος να υψώσουμε αναχώματα στους σχεδιασμούς των παγκόσμιων κυρίαρχων και της ντόπιας αστικής τάξης.

Να σταθούμε αλληλέγγυοι στα επαναστατικά εγχειρήματα όπως αυτό της Rojava, στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες που αναδύονται αυτή τη στιγμή ανά τον κόσμο, όπως στη Χιλή, στο Εκουαδόρ στον Λίβανο κ.α. όπου η βαθύτερη συνολική δυσαρέσκεια των από τα κάτω για τον καπιταλιστικό τρόπο ζωής έχει επιφέρει τη συντριβή της κανονικότητας. Οφείλουμε να δομήσουμε δεσμούς με τους αγωνιζόμενους διεθνώς, να θέσουμε κοινούς στόχους πάλης και να σαμποτάρουμε στη πράξη κάθε πολεμικό σχεδιασμό που επιφυλάσσει την ίδια μοίρα για όλους μας ανεξάρτητα τη μεριά των συνόρων που βρισκόμαστε. Να υψώσουμε το λάβαρο της διεθνιστικής αλληλεγγύης σε όλους τους εξεγερμένους ανά τον κόσμο, να φέρουμε τον πόλεμο που εξαπολύουν εκτός των συνόρων εντός τους γιατί ο μόνος πόλεμος που αξίζει να πολεμήσουμε είναι ο κοινωνικός ταξικός πόλεμος για τα δικά μας συμφέροντα, για μια κοινωνία ελευθερίας ισότητας και αλληλεγγύης.

ΝΑ ΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΑΞΙΚΑ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ

ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΩΝΙΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΔΕ ΘΑ ΣΙΓΑΣΟΥΝ ΠΟΤΕ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΡΟΖΑΒΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Πέλοτο

Αυτόνομο Σχήμα Πολυτεχνικής Ξάνθης

Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης

Εκδήλωση-Βιβλιοπαρουσίαση του 6ου τεύχους του “Κοινωνικού Αναρχισμού” από τις Ελευθεριακές Εκδόσεις ΚΟΥΡΣΑΛ, Σάββατο 26.10 στις 18.00 στον Α.Κ.Χ XANADU – Κουγιουμτζόγλου και 12 Αποστόλων.

“Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι το κεφάλαιο προετοιμάζεται να χύσει πολύ περισσότερο αίμα από όσο χύνει ήδη, προκειμένου να διασφαλίσει την κυριαρχία και αναπαραγωγή του.
Αυτό που μένει να φανεί είναι το τι επιλέγουμε να κάνουμε εμείς, μπροστά σε αυτόν το ζόφο.
Αν θα αφεθούμε να συνηθίσουμε το τέρας ή αν θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να το στείλουμε μια και καλή στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.”

Περιεχόμενα

– Σημείωμα της συντακτικής ομάδας
Σημειώσεις μιας “προ” πολεμικής εποχής
– Νίκος Νικολαΐδης
Kilombos – συνεισφορά σε μια αναρχική θεώρηση του ιμπεριαλισμού
– Σπύρος Δαπέργολας
Σχόλια για το ζήτημα του ιμπεριαλισμού από αναρχική σκοπιά
– Antisystemic
Ο παγκόσμιος εμφύλιος πόλεμος
– Μάνος Βασιλάκης
Η γέννηση μιας πολιτικής υποκουλτούρας στον κυβερνοχώρο και η άνοδος της ακροδεξιάς στην Αμερική
– Ευριπίδης Καλτσάς
Ο οργανωτικός δυϊσμός και η αναγκαιότητα της πολιτικής ανασυγκρότησης των αναρχικών κομμουνιστών
– Πέτρος Πέτκας
Η πυρκαγιά, ο Αμβρόσιος και ο τιμωρός Θεός!
– Κώστας Δεσποινιάδης
Για το “Αχβαχικόν” και τα “32 βήματα” του Τάσου Θεοφίλου
Συνέντευξη με τον ιστορικό Alexander Shubin
– Αλέξανδρος Ηλιάδης
Η Ρώσικη Επανάσταση στις εκδόσεις Πανοπτικόν
– Προς το παγκόσμιο προλεταριάτο!
Μανιφέστο του 1922 για τη Ρώσικη Επανάσταση
– Καρλ Μαρξ
Προς μια Ανηλεή Κριτική του Υπάρχοντος

Αντιπολεμική / Διεθνιστική Εκδήλωση

διακρατικοί ανταγωνισμοί, ελληνοτουρκικές σχέσεις, ΑΟΖ και ενέργεια, λεηλασία της φύσης, μιλιταρισμός στη Θράκη, μειονότητα, αντιπολεμικό κίνημα

Εισηγήσεις:
Πέλοτο – Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης
Μουσταφά Τσολάκ (Δημοσιογράφος)
Μέλος της συνέλευσης ΓΗ και ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Καβάλα-Σέρρες

Τοποθέτηση από μέλος της πρωτοβουλίας για τη συγκρότηση Αντιπολεμικής Διεθνιστικής Κίνησης στη Θεσσαλονίκη.

Παρασκευή 12/4 στις 19:00 στο αμφιθέατρο ΠΡΟΚΑΤ.

Πέλοτο
Αυτόνομο Στέκι Ξάνθης