All posts by peloto

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΟΙΧΟΥ – ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΘΡΕΦΕΙ

Αφίσα με αφορμή τις γυναικοκτονίες που κολλιέται στους τοίχους της πόλης. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.

 

 

 

ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΗ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΠΑΤΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΘΡΕΦΕΙ

ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ Η ΜΙΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ, ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Οι γυναικοκτονίες δεν είναι ούτε «μεμονωμένα περιστατικά», ούτε «εγκλήματα πάθους», ούτε «οικογενειακές τραγωδίες». Αποτελούν το αποκορύφωμα της έμφυλης βίας. Το χέρι των γυναικοκτόνων και των κακοποιητών οπλίζεται από την πατριαρχία, βάσει της οποίας οι κοινωνικές σχέσεις δομούνται με όρους κυριαρχίας και διέπονται από εξουσιαστικές και κακοποιητικές πρακτικές. Οι κακοποιητές, οι (παιδο)βιαστές και οι γυναικοκτόνοι υποστηρίζονται και καλύπτονται από ένα ολόκληρο σύστημα. Ξεπλένονται από τα ΜΜΕ, συγκαλύπτονται από το κράτος και πέφτουν στα «μαλακά» από τις δικαστικές αρχές, ειδικά όταν αποτελούν κομμάτι της υψηλής κοινωνίας.

Με όπλο μας την αλληλεγγύη, γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ άτομα, εμείς που βιώνουμε την πατριαρχική βία και καταπίεση, να βρούμε η μία την άλλη, να δημιουργήσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και να μετατρέψουμε τον πόνο και την αδικία σε συλλογικό αγώνα απέναντι στην πατριαρχία και το σύστημα που τη θρέφει. Να μην αφήσουμε καμία μόνη αντιμέτωπη με την πατριαρχική βία στον εργασιακό χώρο, στην γειτονιά, στις φιλικές, συντροφικές και οικογενειακές σχέσεις. Να οργανωθούμε στους χώρους εργασίας μας και σε κάθε κοινωνικό πεδίο ενάντια στην εργασιακή εκμετάλλευση και τις έμφυλες και ταξικές διακρίσεις.

Να στήσουμε τα δικά μας δίκτυα αλληλεγγύης και δομές αλληλοβοήθειας ενάντια στην πατριαρχία, την έμφυλη βία και όσους την αναπαράγουν και την συγκαλύπτουν. Να βρεθούμε στους δρόμους του αγώνα για την ταξική απελευθέρωση και τη γυναικεία χειραφέτηση.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ,

ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ

Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

Την Τετάρτη 10 Ιούλη οι μπάτσοι της Αντιτρομοκρατικής εισέβαλλαν στα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης στα Εξάρχεια. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε εισβολή της αντιτρομοκρατικής και σε σπίτια τριών συντρόφων. Ο ένας των τριών που αποτελεί και μέλος της συλλογικότητας, οδηγείται στη ΓΑΔΑ με πρόσχημα μια αφηρημένη «έρευνα για τρομοκρατία». Παρά το κρατικό ντελίριο, ο σύντροφος αφήνεται ελεύθερος.

Όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν ένα πρωτοφανές περιστατικό. Το κράτος έχει επιδοθεί ξανά στο παρελθόν σε κατασταλτικές επιχειρήσεις και μεθοδεύσεις τρομοκρατίας ενάντια στους συντρόφους και τις συντρόφισσες της Ταξικής Αντεπίθεσης. Πιο συγκεκριμένα, στο παρελθόν υπήρξαν περιστατικά παρακολουθήσεων της συλλογικότητας είτε με κάμερες σε κρατικά αυτοκίνητα της αντιτρομοκρατικής έξω από τον τότε πολιτικό της χώρο, είτε με συσκευές γεωεντοπισμού στα οχήματα των συντρόφων είτε με στημένα δημοσιεύματα στοχοποιώντας τα μέλη της ομάδας ως «τρομοκράτες».

Όπως και τότε έτσι και σήμερα ο πραγματικός λόγος στοχοποίησης της Ταξικής Αντεπίθεσης είναι η συνεπής και αγωνιστική στάση της. Οι αντιμνημονιακοί αγώνες, τότε ως «ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστών ενάντια στην ΕΕ», ο μαχητικός αντιφασιστικός αγώνας, η στήριξη των εργατικών αγώνων, το στήσιμο δομών αλληλεγγύης, οι αντιπολεμικοί αγώνες, η εναντίωση στη λεηλασία της φύσης και η αλληλεγγύη στους μετανάστες, είναι κάποιοι από τους πραγματικούς λόγους που το κράτος θέτει ξανά και ξανά στο στόχαστρο τους συντρόφους της Ταξικής Αντεπίθεσης.

Η στοχοποίηση των συντρόφων της Ταξικής Αντεπίθεσης είναι στοχοποίηση προς όλο το κίνημα. Και με τη σειρά της, η στοχοποίηση προς το κίνημα, αποτελεί επίθεση προς την κοινωνία και ιδιαίτερα προς τα κομμάτια εκείνα που αγωνίζονται και στήνουν αναχώματα αντίστασης, αλλά και σε αυτά που βρίσκονται στο περιθώριο, εκτός της παραγωγικής διαδικασίας για το κεφάλαιο και τα συμφέροντα του.

Όσο, μένουμε ανοχύρωτοι απέναντι στο κράτος, αυτό θα μας χτυπά. Όσο δε στήνουμε αναχώματα ενάντια στην κρατική καταστολή, αυτή θα επεκτείνεται. Ο καπιταλισμός, όπως τον ζήσαμε και τον ξέραμε καταρρέει, μαζί με τις ταξικές ισορροπίες του παρελθόντος. Ο νέος ολοκληρωτισμός, οπλισμένος με το νέο Ποινικό Κώδικα, ανατρέπει βίαια τα υπάρχοντα πλαίσια νομιμότητας. Πλέον μας στοχοποιούν και μας καταδικάζουν χωρίς καν προφάσεις. Και δεν αφορά μόνο σε όσους τάσσονται ιδεολογικά και πολιτικά στη μάχη ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Πλέον αρκεί μονάχα η λήψη αγωνιστικής θέσης απέναντι στις κρατικές πολιτικές και τις κοινωνικές σχέσεις εκείνες που συντηρούν και ενισχύουν τη βαναυσότητα της καθημερινότητας του καπιταλισμού, αρκεί η συμμετοχή σε μια απεργία ή σε μια διαδήλωση, η αλληλεγγύη στον συνάνθρωπο που του παίρνουν το σπίτι και η δημόσια πολιτική τοποθέτηση.

Απέναντι, λοιπόν, στους σχεδιασμούς του κράτους και των διαχειριστών του, με όχημα την ισότητα και την αλληλεγγύη να πάρουμε θέση μάχης. Έχοντας πλάι μας ο ένας την άλλη, να οργανώσουμε την αντίσταση μας και να αγωνιστούμε συλλογικά. Όσοι πιστεύουν ότι με τέτοια φτηνά κόλπα θα μας στείλουν σπίτια μας πλανώνται πλάνην οικτράν.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΜΠΑΤΣΟΙ – ΔΙΚΑΣΤΕΣ – ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΜΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΒΟ, ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΟΛΕΜΟ

ΕΔΩ ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΕΚΕΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΟΙ – ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από  εδώ.

ΕΔΩ ΠΝΙΓΜΕΝΟΙ ΕΚΕΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΕΝΟΙ – ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ

Ένα χρόνο πριν, το αλιευτικό σκάφος «Adrana», που ξεκίνησε από τη Λιβύη,  βρισκόταν για μέρες μεσοπέλαγα, με τις προμήθειες να έχουν εξαντληθεί, φορτωμένο με πάνω από εφτακόσους μετανάστες και μετανάστριες, ανάμεσα τους μωρά παιδιά, με κάποιους να έχουν ήδη καταλήξει. Για πάνω από δεκαπέντε ώρες το ελληνικό λιμενικό ήταν ενήμερο, έχοντας λάβει το σήμα για βοήθεια από το αλιευτικό. Και όχι μόνο δεν ενεργοποίησε το μηχανισμό διάσωσης αλλά επιχείρηση να προωθήσει το σκάφος προς τα ιταλικά σύνορα, ενέργεια που προκάλεσε και την ανατροπή του και τον φρικτό θάνατο για πάνω από 600 ανθρώπους.

Όσοι κατάφεραν να σωθούν από το ναυάγιο μεταφέρθηκαν στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, χωρίς να τους παρασχεθεί ψυχολογική ακόμα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε άθλιες συνθήκες, ενώ τους κατασχέθηκαν τα κινητά τηλέφωνα και απομονώθηκαν αμέσως ώστε να μη μαρτυρήσουν τα αίτια του ναυαγίου. Εννέα εξ αυτών προφυλακίστηκαν και βρέθηκαν κατηγορούμενοι για διακίνηση αλλά και για την πρόκληση του ναυαγίου, με όλες τις κατηγορίες εν τέλη να καταπέφτουν.

Είναι γνωστή η τακτική του ελληνικού κράτους σε σχέση με τη διακίνηση. Μόνο το 2019, 1905 άνθρωποι φυλακίστηκαν με την κατηγορία της «διευκόλυνσης εισόδου», ενώ στις ελληνικές φυλακές το 1/3 των κρατούμενων είναι μετανάστες. Φορτώνουν ανυπόστατα την κατηγορία της διακίνησης στο σωρό, σε εκείνους που ρισκάρουν την ίδια τους τη ζωή απέναντι στα ανοιχτά της θάλασσας, τα στρατιωτικοποιημένα σύνορα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα σκλαβοπάζαρα της Λιβύης.

Το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου αποτελεί τη μαζικότερη δολοφονία με τη σφραγίδα του ελληνικού κράτους και της ΕΕ στην πρόσφατη ιστορία. Ήταν ένα ακόμα προδιαγραμμένο έγκλημα που ήρθε να αποτελέσει το πιο φρικτό στιγμιότυπο μιας φρικτής καθημερινότητας για όσους επιχειρούν να αφήσουν τον αβίωτο τόπο τους από τον πόλεμο, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τα στημένα πραξικοπήματα, τις πολιτικές διώξεις, την οικολογική καταστροφή.

Είναι η ίδια πολιτική της αποικιοκρατίας, των επεμβάσεων του ΝΑΤΟ σε Μ. Ανατολή, Ασία και Αφρική που ξεριζώνει τους λαούς και έπειτα τους πνίγει στη Μεσόγειο, και το ελληνικό κράτος λειτουργεί εδώ και πάνω από μια δεκαετία ως προμετωπίδα στις δολοφονίες αυτές,  όσο διεκδικεί παράλληλα αναβαθμισμένο ρόλο στο άρμα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στα μέτωπα της Ουκρανίας, και της Μ. Ανατολής στο πλευρό του Ισραήλ, στον γενοκτόνο πόλεμο που επιχειρεί εναντίον του Παλαιστινιακού λαού.

Οι πολύνεκρες δολοφονικές επαναπροωθήσεις, οι καταδιώξεις στις Εγνατία, οι βασανισμοί ακόμα και οι βιασμοί που έχουν καταγγελθεί στα σύνορα, τα ασφυκτικά κέντρα κράτησης αποτελούν τον πυρήνα της πολιτικής του δυτικού πολιτισμού και της ΕΕ. Ειδικότερα σήμερα, με τους φασίστες να αυξάνουν την επιρροή τους εντός της, αλλά και την εμπόλεμη φάση που βρίσκεται ο καπιταλιστικός κόσμος, αυτό που προδιαγράφεται είναι η όξυνση της πολιτικής αυτής.

Η δαιμονοποίηση των μεταναστών, η διάχυση της μισαλλοδοξίας και ο συντελούμενος κοινωνικός εκφασισμός για τη συγκρότηση εθνικού κορμού, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πολεμικής αναβάθμισης του ελληνικού κράτους. Λειτουργεί συμπληρωματικά προκειμένου να διασπάσει το κοινωνικό σώμα, να στήσει ανάχωμα στους κοινωνικούς/ταξικούς αγώνες, και να νομιμοποιήσει τις δολοφονίες των μεταναστών, τον μιλιταρισμό και τις υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες έναντι των τεράστιων κοινωνικών αναγκών και εν τέλη τον πόλεμο.

Ήταν το ίδιο το κράτος που όπλισε όλον εκείνο τον παρακρατικό συρφετό να κυνηγάει μετανάστες τον Μάρτιο του 2020, στο λεγόμενο «έπος του Έβρου». Όπως συνέβη και τον Αύγουστο του 2023, όταν ο πρωθυπουργός με διάγγελμα κατηγόρησε τους μετανάστες ως εμπρηστές ώστε να ξεπλύνει τις εγκληματικές ελλείψεις σε δασοπροστασία και πυρόσβεση, για την ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή, ενεργοποιώντας ξανά τα πιο φασιστικά αντανακλαστικά ενός κομματιού της κοινωνίας, που ανταποκρίθηκε στο διάγγελμα, στήνοντας εθνικιστικές πολιτοφυλακές και πραγματοποιώντας αντιμεταναστευτικά πογκρόμ.

Η εντεινόμενη πολεμική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους δε μπορεί παρά διαλεκτικά να συνοδεύεται και με την όξυνση της καταστολής στο εσωτερικό. Οι επιθέσεις στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης, η αναβάθμιση του ποινικού κώδικα, οι εκκενώσεις καταλήψεων αποτελούν στιγμιότυπα αυτής της διαλεκτικής, όσο η φτώχεια επελαύνει, όσο η Μεσόγειος γίνεται ένα απέραντο νεκροταφείο, όσο το ελληνικό κράτος εντείνει επικίνδυνα την εμπλοκή του στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Έχουμε καθήκον να χτίσουμε ένα πλατύ, ταξικό – διεθνιστικό – αντιφασιστικό – αντιπολεμικό κίνημα ως τη μόνη προοπτική για την ουσιαστική σύγκρουση με την πολιτική του πολέμου. Να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης με τους μετανάστες και να τσακίσουμε το φασισμό σε κάθε έκφανση του: θεσμικό, οργανωμένο ή διάχυτο. Να οργανωθούμε απέναντι στις αντιμεταναστευτικές πολιτικές, τη φτώχεια, το μιλιταρισμό και τον πόλεμο και να δομήσουμε στο δρόμο και στις διαδικασίες αγώνα τη δικιά μια αντιπρόταση στην κρατική – καπιταλιστική δυστοπία.

 

 

*στιγμιότυπα από την συγκέντρωση που πραγατοποιήθηκε την Παρασκευή 14/6 στην κεντρική πλατεία με αφορμή την συμπλήρωση ενός χρόνου από το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στην Πύλο.

 

 

 

 

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 1 ΧΡΟΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΠΥΛΟ

ΣΥΓΚΈΝΤΡΩΣΗ 14/06 | 19:00 | ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛ.

1 χρόνο από το κρατικό έγκλημα στην Πύλο, όπου το ελληνικό λιμενικό έπνιξε πάνω από 600 μετανάστες

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

Απέναντι στη θανατοπολιτική του ελληνικού κράτους και της ΕΕ, να βάλουμε μπροστά

ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ/ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

για σύνορα ανοιχτά, ελεύθερη μετακίνηση και χαρτιά για όλους/ες, να κλείσουν όλα τα κέντρα κράτησης

ενάντια στα κράτη και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που ξεριζώνει τους λαούς και έπειτα τους πνίγει στο Αιγαίο

ενάντια στην ταξική υποτίμηση, το φασισμό, το μιλιταρισμό και  την πολεμική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους που προετοιμάζει την ίδια μοίρα για όλους μας

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΚΩΔΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥ Α.Σ.Ξ

Πρόγραμμα εκδηλώσεων για τον νέο ποινικό κώδικα στον κήπο του Α.Σ.Ξ.

Προβολή την Πέμπτη 13/6 στις 21.00- “Κριτικές Έρευνες στον Νέο Ποινικό Κώδικα”, σειρά βίντεο-συνεντεύξεων στα πρότυπα της εργατικής από τα κάτω έρευνας για το νέο πολυνομοσχέδιο Φλωρίδη από την Ανοιχτή Συνέλευση ενάντια στον Νέο Ποινικό Κώδικα και την Πολιτειακή Εκτροπή.

Πολιτική εκδήλωση το Σάββατο 15/6 στις 19.00. Θα παρέμβει τηλεφωνικά ο Γιάννης Ιερόπουλος (δικηγόρος).

-αυταρχικοποίηση της κοινωνίας, ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης και οι κινηματικές απαντήσεις που πρέπει να δοθούν.

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΑΥΤΑΡΧΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ

 

ΤΗ ΛΕΓΑΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΤΗ ΛΕΝΕ ΑΚΟΜΑ

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

ΤΗ ΛΕΓΑΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΤΗ ΛΕΝΕ ΑΚΟΜΑ

Εδώ και οχτώ, πλέον, μήνες γινόμαστε μάρτυρες μιας επιχείρησης αφανισμού του παλαιστινιακού λαού από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Οι νεκροί σήμερα ανέρχονται στους 40.000 με την πλειοψηφία αυτών να είναι μικρά παιδιά και γυναίκες, ενώ δεκάδες χιλιάδες είναι βαριά τραυματισμένοι, με τον υπόλοιπο κομμάτι του πληθυσμού – περίπου 1,5 εκατομμύριο – να παλεύουν για τη ζωή τους αντιμετωπίζοντας λιμό, και μολυσματικές ασθένειες παράλληλα με τις βόμβες του ισραηλινού στρατού – βρισκόμενοι πλέον στη Ράφα, έχοντας εκτοπιστεί από τη Γάζα, με όλες τις διόδους διαφυγής, ακόμη και για παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας να είναι κλειστές.

Αυτή η κτηνωδία έρχεται και πάλι να υπενθυμίσει σε όλες και όλους μας το πρόσωπο του καπιταλισμού της αποικιοκρατίας, των κρατών, αλλά και του φασισμού και του μιλιταρισμού.

Οι κύριοι στόχοι του Ισραήλ όλη την περίοδο της επίθεσης ήταν τα νοσοκομεία και οι υποδομές που πλέον έχουν καταστραφεί ολοσχερώς. Πραγματοποιεί ένα γενοκτόνο πόλεμο στοχεύοντας και βομβαρδίζοντας αμάχους και καταυλισμούς προσφύγων, όπως παρακολουθήσαμε τη φρίκη της εμπρηστικής επίθεσης στον καταυλισμό Τελ – αλ – Σουλτάν που έκαψε ζωντανούς τουλάχιστον 40 ανθρώπους.

Επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο να κάμψει την αντίσταση. Αυτός ο λαός όμως, που 75 και πλέον χρόνια ζει στο πετσί του το θάνατο, τους βασανισμούς και τον ξεριζωμό από τον Ισραηλινό στρατό, μέσα στα συντρίμμια αναγεννιέται και αυτοοργανώνεται, στήνει αυτοσχέδιες δομές περίθαλψης και αλληλεγγύης αποτελώντας την άκαμπτη βάση της αντίστασης του παλαιστινιακού λαού, που συνεχίζει να πολεμά για τη ζωή και την ελευθερία του και να καταγράφει στρατιωτικές νίκες απέναντι στον πιο καλά εξοπλισμένο στρατό στον κόσμο, που δέχεται και την στήριξη μάλιστα από σύσσωμο το δυτικό ιμπεριαλισμό.

Το κράτος του Ισραήλ από την αρχή της δημιουργίας του αποτελεί τον στρατιωτικό βραχίονα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ στη Μ. Ανατολή. Για αυτό και από την αρχή του εκτοπισμού του παλαιστινιακού λαού είχε την πλήρη στήριξη της δύσης με στρατιωτικό εξοπλισμό, ακόμα και σήμερα που η φρίκη της γενοκτονίας δε μπορεί να κρυφτεί. Καθώς, μια στρατιωτική νίκη για το Ισραήλ, είναι και νίκη για τους σχεδιασμούς του δυτικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή. Και όπως είναι γνωστό, το ελληνικό κράτος δε μένει αμέτοχο.

Προσδεδεμένο πλήρως στο άρμα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ, το ελληνικό κράτος, αποτελώντας στρατηγικό σύμμαχο του Ισραήλ σε οικονομικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο, έχει ήδη στείλει πολεμικό πλοίο που συνδράμει στην περιοχή, κλιμακώνοντας έτσι τη συνενοχή του στο εν εξελίξει μακελειό. Ο κομβικός ρόλος του ελληνικού κράτους, ακόμα, φανερώνεται με την μετατροπή της 1ης Στρατιάς στη Λάρισα, σε συντονιστικό κέντρο της εν λόγω επιχείρησης.

Η πολεμική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους ολοκληρώνεται με την όξυνση της καταστολής στο εσωτερικό, ώστε να επιβληθεί σιγή στην κοινωνία για την εμπλοκή του στη Μ. Ανατολή στο πλευρό του Ισραήλ, και στους διακρατικούς ανταγωνισμούς στο πλευρό των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ. Επιτίθεται στις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, συλλαμβάνει Παλαιστίνιους πρόσφυγες και αλληλέγγυο κόσμο, εκκενώνει καταλήψεις στην γραμμή που χαράσσουν τα δυτικά κράτη που προσπαθούν να μαζέψουν τις συνέπειες των εγκλημάτων τους στο εσωτερικό τους. Καθώς, από άκρη σε άκρη, σε όλο τον κόσμο ξεσπούν γενικευμένες διαδηλώσεις, καταλήψεις σε πανεπιστήμια και συγκρούσεις μεταφέροντας έτσι τη σύγκρουση στον πραγματικό εχθρό των από τα κάτω διεθνώς: Τo κράτος, το πολιτικό προσωπικό, το στρατό και τις δυνάμεις καταστολής

Το μήνυμα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο. Δε θα γίνουμε συνένοχοι στη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ με τις πλάτες των δυτικών κρατών.

Το πρώτο βήμα της αλληλεγγύης είναι να είμαστε στο δρόμο. Να μπλοκάρουμε την οποιαδήποτε στήριξη στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Να υψώσουμε την αλληλεγγύη στην παλαιστινιακή αντίσταση που εκπέμπει την προοπτική για την αντίσταση των από τα κάτω διεθνώς απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την κρατική τρομοκρατία, το φασισμό, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Να στοχοποιήσουμε τις πολεμικές ασκήσεις και τα εξοπλιστικά προγράμματα, που ροκανίζουν τις κοινωνικές μας ανάγκες και προετοιμάζουν το έδαφος και περαιτέρω εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Να μπλοκάρουμε την πολεμική έρευνα εντός των ΑΕΙ και τον πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών και να χτίσουμε σχέσεις αλληλεγγύης με τους καταπιεσμένους διεθνώς. Να σταθούμε απέναντι στην πολιτική που προετοιμάζει την ίδια μοίρα για όλους μας.

Να δυναμώσουμε το αντιπολεμικό κίνημα στα μετόπισθεν του πολέμου ως τη μόνη προοπτική για τη διέξοδο από αυτή τη βαρβαρότητα. Γιατί η μόνη προοπτική ουσιαστικής ειρήνευσης βρίσκεται στη σύγκρουση με την πολιτική του πολέμου που επιβάλει το κράτος. Βρίσκεται και θα βρίσκεται πάντα στους δρόμους του αγώνα για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, χωρίς διακρίσεις. Ένα κόσμο που θα φέρει την ειρήνη για όλη την ανθρωπότητα.

 

*στιγμιότυπα από την σημερινή αντιπολεμική πορεία που πραγματοποιήθηκε σήμερα προς το παράρτημα του υπουργείου εξωτερικών.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΙΟΥΝΗ

Μικροφωνική συγκέντρωση: Πέμπτη 30 Μάη, 19.00, πλ. Αντίκα

Πορεία προς το παράρτημα του υπουργείου εξωτερικών με προσυγκέντρωση το Σάββατο 1 Ιούνη στις 12.00 στην πλ. Ελευθερίας.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΚΑΜΙΑ ΣΙΩΠΗ-ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΝΟΧΗ

Στην γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού- μπλόκο στην συνεργασία του ελληνικού κράτους με το Ισραήλ

Αντίσταση στη θανατοπολιτική ου ελληνικού κράτους και της ΕΕ- Να κλείσουν όλες οι βάσεις και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ.

ANTIΠΟΛΕΜΙΚΗ / ΑΝΤΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ: ΣΑΒ. 8 ΙΟΥΝΗ, ΑΘΗΝΑ, ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

Κοινό κάλεσμα συλλογικοτήτων σε αντιπολεμική αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση/διαδήλωση, 8 Ιουνίου, μια ημέρα πριν τις ευρωεκλογές

Σύγκρουση με την ΕΕ του πολέμου, του ρατσισμού, του ταξικού σφαγείου

«Η Ευρώπη εισήλθε σε μια νέα, ελπιδοφόρα εποχή. Η Συμμαχία μας αρχίζει σήμερα ένα μεγάλο μετασχηματισμό. Εργαζόμενοι με όλες τις χώρες της Ευρώπης, είμαστε αποφασισμένοι να δημιουργήσουμε μόνιμη ειρήνη σ’ αυτή την ήπειρο» (Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο, 1990)

«Ο πόλεμος αποτελεί ένα σημείο καμπής στην παγκόσμια γεωπολιτική τάξη, στις μακροοικονομικές τάσεις και στις αγορές κεφαλαίου» (Λάρι Φινκ, ιδρυτής της Black Rock, Απρίλιος 2022)

75 χρόνια πέρασαν από την ίδρυση του ΝΑΤΟ και 35 χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου και το όραμα της παγκόσμιας ειρήνης ενός “πανκαπιταλιστικού” κόσμου που θα φέρει την ευημερία και τον πλήρη εκδημοκρατισμό του πλανήτη υπό τον έλεγχο και την ηγεμονία των ΗΠΑ πνίγεται για μια φορά ακόμα στο αίμα. Όταν η ιδεολογική ομίχλη των προφητειών της καπιταλιστικής ουτοπίας άρχισε να υποχωρεί η ωμή και εφιαλτική πραγματικότητα έγινε απόλυτα ορατή: φτώχεια, εξαθλίωση, αίμα, πόλεμος, καταστροφή. Σήμερα μοιάζει μακρινή η εποχή του μονοπολικού κόσμου και του μονόπλευρου δικαιώματος για στρατιωτικές επεμβάσεις που δημιούργησε η ραγδαία αναδιάταξη του παγκόσμιου status quo στα 90’s. Νέες καπιταλιστικές δυνάμεις αναδύθηκαν, αμφισβητώντας στην πράξη την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ. Ο οξυμένος και διαρκής ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός για το μοίρασμα του κόσμου, των εμπορικών και ενεργειακών πηγών και οδών δημιουργεί μια σειρά από εναλλασσόμενους θερμούς και ψυχρούς πολέμους. Η παγκόσμια κούρσα εξοπλισμών και η στρατιωτικοποίηση των καπιταλιστικών οικονομιών αντανακλά αυτήν ακριβώς την όξυνση των ανταγωνισμών και την πολεμική προπαρασκευή των δυο κυρίαρχων γεωπολιτικών μπλοκ (εδραιωμένο ευρωατλαντικό και αναδυόμενο ρωσοκινέζικο).

Παράλληλα, όμως, με τη μιλιταριστική οχύρωση ενάντια στον “εξωτερικό εχθρό” κάθε αστικό κράτος φροντίζει να οχυρώνεται κατασταλτικά και ενάντια στον “εσωτερικό εχθρό”. Κι αυτό συμβαίνει γιατί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος εμπεριέχει στον πυρήνα του και την προληπτική αντεπανάσταση, δηλαδή το ενδεχόμενο της ανάπτυξης της ταξικής πάλης στο εσωτερικό του κάθε κράτους που θα κλονίσει τα θεμέλια της αστικής εξουσίας. Θα πρέπει να αποκλειστεί κάθε ενδεχόμενο εσωτερικής αποσταθεροποίησης που θα κάνει ορατό στην πράξη το όραμα μια διαφορετικής οργάνωσης της κοινωνίας χωρίς εκμεταλλευτικές σχέσεις. Γι αυτό ακριβώς κρίνουμε πως η πάλη μας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της πάλης μας για κοινωνική επανάσταση. Η πάλη ενάντια σε ιμπεριαλισμό, καπιταλισμό και κράτος όχι μόνο δεν αλληλοαποκλείονται, αλλά αντιθέτως συναποτελούν μια διαλεκτική ενότητα. Για αυτό και δεν κουραζόμαστε να επαναλαμβάνουμε: ο βασικός εχθρός μας βρίσκεται στην ίδια μας τη χώρα. Μέσα στην Ελλάδα, μέσα στην ΕΕ, μέσα στο ΝΑΤΟ.

Το ελληνικό κράτος, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση βρίσκεται συγκυριακά στο τιμόνι, ακολουθεί τη στρατηγική επιλογής της πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού, με ειδικό ρόλο στην πολιτική της “διπλής ανάσχεσης” της Ρωσίας και της Κίνας. Μπορεί αυτή η πολιτική να παροξύνεται στα χρόνια της παρούσας κυβέρνησης (με τη βαθιά εμπλοκή στον πόλεμο της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής και τη συνενοχή στη σφαγή των Παλαιστινίων), αλλά ας μην ξεχνάμε πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ ακολούθησε ακριβώς τον ίδιο δρόμο προλειαίνοντας το έδαφος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οι όρκοι πίστης του Στέφανου Κασσελάκη προς την “Ιερή Συμμαχία” του ΝΑΤΟ δεν αποτελούν κάποιου είδους “μεταστροφή” του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά έρχονται ως φυσική συνέχεια της πολιτικής του. Άλλωστε, ο ακροδεξιός υπουργός Άμυνας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος, τον Ιανουάριο του 2017 γιόρταζε την ανέλιξη του -κατα Τσίπρα- “διαβολικά καλού” Ντόναλντ Τραμπ στον προεδρικό θώκο των ΗΠΑ, λέγοντας: «Η Ελλάδα αποτελεί έναν παράγοντα σταθερότητας στην περιοχή της Μεσογείου, με στενή συνεργασία με το Ισραήλ, αλλά και με μετριοπαθείς χώρες, όπως είναι η Αίγυπτος, η Ιορδανία, με χώρες του ΝΑΤΟ στα βόρειά μας, όπως είναι η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Με επίκεντρο, λοιπόν, την Ελλάδα μπορεί να δημιουργηθεί ένας άξονας που θα σταματά τον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Οι διμερείς σχέσεις βρίσκονται στο καλύτερο σημείο. Η ελληνοαμερικανική φιλία χτίζεται πλέον με τη στήριξη της απόλυτης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Γνωρίζουμε ότι οι πραγματικοί μας σύμμαχοι ήταν εκείνοι που ήταν δίπλα μας και στον Α’ και στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και στο ξαναχτίσιμο της χώρας μας με το δόγμα Τρούμαν».

Δεν αφορά, λοιπόν, την παρούσα κυβέρνηση μόνο. Είναι στρατηγική επιλογή η πλήρης ευθυγράμμισή του ελληνικού κράτους με τους σχεδιασμούς του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού και η μετατροπή της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Αυτός είναι ο απαραίτητος όρος για την ισχυροποίηση του ρόλου της ντόπιας αστικής τάξης στο διεθνές πλαίσιο των καπιταλιστικών ανταγωνισμών.

Οι ευρωεκλογές του Ιουνίου αποτελούν ακόμα ένα στάδιο στη διαδικασία νομιμοποίησης αυτής της πολεμοκάπηλης πολιτικής. Η ΕΕ εμφανίζει τον εαυτό της ως φιλειρηνική όαση σταθερότητας, ανάπτυξης και δημοκρατίας. Το πραγματικό πρόσωπο πίσω από τη μάσκα της “Ευρώπης των λαών”, όμως, είναι απωθητικό: είναι η Ευρώπη των δυσβάσταχτων χρεών που τα πληρώνει η κοινωνική βάση, των ματωμένων πρωτογενών πλεονασμάτων, της διαρκούς λιτότητας και της στρατιωτικοποίησης των οικονομιών. Είναι το στρατηγείο του πολέμου και της προώθησης των πλέον επιθετικών ταξικών αναδιαρθρώσεων. Είναι το πεδίο τροφοδότησης του αντιμεταναστευτικού ρατσισμού και πριμοδότησης του εθνικιστικού και ακροδεξιού εσμού. Είναι η Ευρώπη – Φρούριο των μαζικών δολοφονιών μεταναστών στα χερσαία και θαλάσσια σύνορά της, των στρατοπέδων συγκέντρωσης – κέντρων επιλογής “χρήσιμης” ή ”άχρηστης” εργατικής δύναμης και του θεσμικού “αντι”ρατσιμού που θέλει τους μετανάστες μόνο ως φθηνή καύσιμη ύλη της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η ΕΕ, λοιπόν, και οι θεσμοί της (από το ευρωκοινοβούλιο μέχρι την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την Κομισιόν) δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αντιδραστική συμμαχία των ληστρικών αστικών τάξεων ενάντια στην εργατική τάξη και την κοινωνική βάση.

Μέσα σ’ αυτό το ζοφερό περιβάλλον η αντίσταση στην θανατοπολιτική ελληνικού κράτους-Ε.Ε-ΝΑΤΟ καλεί στην επανασυσπείρωση ενός μαχόμενου κινήματος απέναντι στον ιμπεριαλιστικό ληστρικό πόλεμο. Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Ευρώπης ενάντια στο γενοκτονικό πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ στην Παλαιστίνη αποτελούν φωτεινό φάρο για την εποχή μας. Και ακόμα πιο ελπιδοφόρο είναι πως στις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις πρωταγωνιστεί η Εβραϊκή νεολαία, αλλά και επιζώντες του Ολοκαυτώματος, που σπάνε τον μύθο των δήθεν “αντισημιτικών” κινήτρων του αντιπολεμικού κινήματος.

Να επιστρέψουμε τον πόλεμο στα μετόπισθεν των δυτικών μητροπόλεων.

Να στήσουμε διεθνιστικά αναχώματα αλληλεγγύης.

Να γίνουμε η άμμος στα γρανάζια του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη.

Αντιπολεμική – Αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση, Σάββατο 8 Ιουνίου, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας και Ασκληπιού), 13:00 και διαδήλωση προς το Υπουργείο Εξωτερικών και τα Γραφεία της Ε.Ε

Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη), Πέλοτο (Ξάνθη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα), Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα)

 

76 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ (ΝΑΚΜΠΑ)- ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΜΑΗ, 19.00, ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Συγκέντρωση: Τετάρτη 15 Μάη, 19.00, Πλ. Ελευθερίας

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ

ΤΑΞΙΚΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ

 

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 1ΗΣ ΜΑΗΣ

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ-ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΜΑΣ
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ

Έχουν περάσει 138 χρόνια από τη νίκη των αγώνων του αμερικανικού Σικάγο για την επίτευξη της 8ωρης
εργασίας για το παγκόσμιο προλεταριάτο και οι εργασιακές συνθήκες στις οποίες καλείται να ανταπεξέλθει
η κοινωνική βάση σήμερα, καθώς και η συνολική επίθεση που δέχεται από κράτος και κεφάλαιο,
φανερώνουν αφενός πως τα αιτήματα εκείνων των ιστορικών αγώνων είναι πιο επίκαιρα από ποτέ και
αφετέρου πως η δόμηση νέων αγώνων για να ανακόψουμε την εξαθλίωση που βιώνουμε είναι πιο αναγκαία
από ποτέ.

Από τη διαρκώς αυξανόμενη ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης σε κάθε εργασιακό τομέα, τον
αντεργατικό νόμο Γεωργιάδη, με τα ωράρια λάστιχο, τις απλήρωτες υπερωρίες και τα δικαιώματά μας που
καταπατώνται με κάθε ευκαιρία, μέχρι την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και τα πογκρόμ
συλλήψεων και διώξεων εις βάρος αγωνιστών και αγωνιστριών, την ψήφιση του νέου ποινικού κώδικα, τις
εκκενώσεις καταλήψεων, αλλά και την ακρίβεια και τη φτώχεια έως την πολεμική απειλή, το συμπέρασμα
για εμάς, την κοινωνική βάση, είναι κοινό: Κράτος και Κεφάλαιο μας κλέβουν τη ζωή.

Σε μία εποχή λοιπόν που το σύστημα προσπαθεί να επιβάλλει τον θάνατό μας ως κανονικότητα, σε μια
εποχή που η φτώχεια και η ανέχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός από βασικά αγαθά για την επιβίωση, ο
κοινωνικός κανιβαλισμός, η βία και ο αλληλοσπαραγμός επιβάλλονται ως η μόνη υπαρκτή συνθήκη ζωής.
Σε μια τέτοια εποχή, το κράτος και τα αφεντικά προχωρούν σε μια άνευ προηγουμένου λεηλασία
στοιχειωδών δικαιωμάτων και κατακτήσεων των ταξικών και κοινωνικών αγώνων όλων των
προηγούμενων δεκαετιών.

Η πρωτομαγιά είναι ημέρα μνήμης, αντίστασης και αγώνα ενάντια στην κυριαρχία και το κανιβαλιστικό
σύστημα που αυτή μας επιβάλλει. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είτε βρισκόμαστε σε πόλεμο, είτε σε ειρήνη,
αντιλαμβανόμαστε ότι οι χαμένοι είμαστε εμείς. Η υποτίμηση που δεχόμαστε δεν είναι «ατομική» επιλογή
συγκεκριμένων κομμάτων, αλλά δομικό στοιχείο του συστήματος που βασίζεται στην εκμετάλλευση
ανθρώπου από άνθρωπο με σκοπό το κέρδος των λίγων. Ας αναγνωρίσουμε με ποιους έχουμε κο ινά
συμφέροντα, βασιζόμενοι στην πραγματικότητα και σε όσα ζούμε. Να οργανωθούμε στους χώρους της
δουλειάς, στα σωματεία μας, σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Να χτίσουμε αναχώματα κόντρα στην υποτίμησή
μας και στο αυξημένο κόστος ζωής. Να εμπνευστούμε από τους νικηφόρους εργατικούς αγώνες του
τελευταίου χρόνου. Να απαιτήσουμε καλύτερους και αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας, ελεύθερη
πρόσβαση σε όλα τα βασικά αγαθά, ως κομμάτι του μισθού μας, ως την ελάχιστη επιστροφή της εργατικής
μας δύναμης. Με όχημα την αλληλεγγύη στους ανθρώπους της τάξης μας, να μπλοκάρουμε την ακρίβεια
με απεργίες, αρνήσεις πληρωμών, αυτομειώσεις και με το στήσιμο των δικών μας δικτύων και δομών
αλληλοβοήθειας. Να κάνουμε ξεκάθαρο ότι δεν θα πολεμήσουμε κανέναν άνθρωπο της τάξης μας από την
άλλη πλευρά των συνόρων.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ
ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ
ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑ ΔΟΥΛΟΙΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ-ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΘΑ ΑΝΕΒΟΥΝ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ

*πανό που κρεμάστηκαν σε κεντρικούς δρόμους της Ξάνθης καλώντας στην απεργιακή διαδήλωση την Τετάρτη 17 Απρίλη.

Μπορείς να κατεβάσεις την παρακάτω ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.

ΟΙ ΤΙΜΕΣ ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ-ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΘΑ ΑΝΕΒΟΥΝ – ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ

Από την ακρίβεια, τις αυξήσεις-κοροϊδία του κατώτατου μισθού, τους πλειστηριασμούς των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων, την εκτίναξη των ενοικίων, την έλλειψη στοιχειωδών μέτρων ασφαλείας στους εργασιακούς χώρους που έχει οδηγήσει σε εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα και δολοφονίες (12 εργατικές δολοφονίες σε 23 ημέρες), μέχρι τις φωτιές στον Έβρο και τις καταστροφικές πλημμύρες στη Θεσσαλία με μηδαμινά αντιπλημμυρικά έργα, κράτος και κεφάλαιο επιτίθενται καθημερινά εναντίον της κοινωνικής πλειοψηφίας με ένα και μοναδικό σκοπό˙ τη διαφύλαξη των κερδών των εκμεταλλευτών μας. Όσο η επίθεση αυτή μαίνεται, η τάξη μας δε σταματά να μετρά νεκρούς. Έτσι, τα γεγονότα του τελευταίου καιρού, υπογραμμίζουν με τον πιο τραγικό τρόπο πως όλα αυτά που βιώνουμε δεν αποτελούν απλά μια κρατική ανεπάρκεια, αμέλεια ή αδιαφορία. Αντίθετα, αποτελούν απτή απόδειξη ότι το κράτος και το κεφάλαιο έχουν άλλες προτεραιότητες.

Βασική προτεραιότητα των εκμεταλλευτών μας αποτελεί το ξεζούμισμα της τάξης μας για να κερδίζουν τα κάθε λογής αφεντικά μας. Το σκοπό αυτό ήρθε να επιτελέσει το νομοσχέδιο Γεωργιάδη πατώντας σε δύο βασικούς άξονες: από τη μία στο ξεζούμισμα και την περαιτέρω εκμετάλλευση μέσω επέκτασης της εργάσιμης ημέρας, και από την άλλη στην καταστολή αντιστάσεων και των εργατικών αγώνων κάνοντας ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία.

Ένας αντικοινωνικός νόμος που προσπαθεί να καθιερώσει συνθήκες σύγχρονης εργασιακής σκλαβιάς με την εξόντωση των εργαζομένων και την περιστολή όποιων δικαιωμάτων τους έχουν απομείνει δεν έρχονται τυχαία. Κράτος και κεφάλαιο προσπαθούν να διαφυλάξουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους όλα αυτά τα χρόνια της διαρκούς κρίσης. Ιδιαίτερα, μετά την πανδημία που η ακρίβεια τσακίζει την κοινωνική βάση και κάθε της δικαίωμα για υγεία, ρεύμα, τροφή, στέγαση, την «ανάπτυξη» των αφεντικών την πληρώνει με το αίμα της η τάξη μας.

Ταυτόχρονα, τα γεγονότα του τελευταίου καιρού, αποτυπώνουν μία ζοφερή πραγματικότητα στην καθημερινότητα της κοινωνικής βάσης. Οι γυναικοκτονίες έξω από αστυνομικά τμήματα, ο κοινωνικός κανιβαλισμός, οι συλλήψεις, η τρομοκρατία και καταστολή, οι εκκενώσεις καταλήψεων, οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι, οι μαζικές δολοφονίες προσφύγων-μεταναστών είναι κάποια από τα στιγμιότυπα της σήψης που βιώνουμε καθημερινά. Μίας πραγματικότητας που δεν αφήνει άλλη λύση πέρα από την οργάνωση, τον αγώνα και την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση.

Σε μια εποχή και ένα σύστημα που προσπαθεί να επιβάλλει τον θάνατό μας ως κανονικότητα, από τα εργατικά «ατυχήματα», τους νεκρούς λόγω διάλυσης του ΕΣΥ και τους αποκλεισμένους που δεν έχουν να πληρώσουν, τις κρατικές δολοφονίες στα τρένα μέχρι τη συμμετοχή σε πολέμους, να υψώσουμε ανάστημα. Να εμπνευστούμε από τους πρόσφατους συλλογικούς και μαχητικούς αγώνες της τάξης μας, από τους εργαζόμενους στα τηλεφωνικά κέντρα, στην E-Food, στις προβλήτες της Cosco, στα Λιπάσματα Καβάλας και την Μαλαματίνα,

Οι εργαζόμενοι και οι άνεργες, οι φτωχοί και οι καταπιεσμένες, αποκλειόμαστε όλο και πιο πολύ από την πρόσβαση στα στοιχειώδη μέσα διαβίωσης. Καθημερινά βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στη φτώχεια και την ανασφάλεια. Κόντρα στον κοινωνικό κανιβαλισμό, στις ατομικές λύσεις και στη λογική της ανάθεση, να οργανωθούμε στους χώρους της δουλειάς, στα σωματεία μας, σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Να χτίσουμε αναχώματα κόντρα στην υποτίμησή μας και στο αυξημένο κόστος ζωής. Με φάρο μας την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση να δομήσουμε στην πράξη τη δικιά μας αντιπρόταση απέναντι στην κρατική-καπιταλιστική δυστοπία. Να βρεθούμε στους δρόμους του αγώνα, σε κάθε σχολείο, σχολή, γειτονιά οργανώνοντας την κοινωνική αυτοάμυνα και διεκδικώντας ότι μας ανήκει. Μόνη λύση οι συλλογικοί αγώνες.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΌΛΑ ΌΣΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ