*πανό αλληλεγγύης στην κατάληψη Ευαγγελισμού που αναρτήθηκε στο κέντρο της Ξάνθης.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ
Ανακοίνωση για τη δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη από την αστυνομία Χανίων, και κάλεσμα σε συγκέντρωση το Σάββατο 30/09. Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΝΙΟΥΔΑΚΗΣ – ΑΚΟΜΑ ΕΝΑΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ
Την Παρασκευή, 1η Σεπτεμβρίου, στον επαρχιακό δρόμο Σούδας Φρε-Βρυσσών στα Χανιά, αστυνομικοί των ΤΑΕ-Σούδας σταματούν το αυτοκίνητο που οδηγεί ο 58χρονος Κώστας Μανιουδάκης. Κάνοντας λόγο για μικροποσότητα κάνναβης, τον απομακρύνουν βίαια από το όχημά του περνώντας του χειροπέδες, και ξεκινούν τον άγριο ξυλοδαρμό του, με τον ίδιο να φωνάζει πως έχει χειρουργηθεί πρόσφατα. Μεταφερόμενος προς το περιπολικό, ο Κώστας Μανιουδάκης καταρρέει από τα χτυπήματα, δεμένος πισθάγκωνα. Στο δρόμο προς το νοσοκομείο αφήνει την τελευταία του πνοή στο όχημα του ΕΚΑΒ.
Αμέσως μετά, ξεκινά μια μεθοδευμένη προσπάθεια διαστρέβλωσης των γεγονότων από την αστυνομία και τα τοπικά ΜΜΕ, κάνοντας λόγο για «ανακοπή, κατά τον τυχαίο έλεγχο από την τροχαία». Οι αυτόπτες μάρτυρες όμως, η λίμνη αίματος στο σημείο όπως και τα βαριά τραύματα που έφερε στο σώμα του, έκαναν μάταιη την όποια απόπειρα απόκρυψης της δολοφονίας.
Είναι η ίδια, πάγια τακτική που εφαρμόζουν οι μηχανισμοί προπαγάνδας στην υπηρεσία των αφεντικών, όπως με την πρόσφατη δολοφονία του Αντώνη Καργιώτη στο λιμάνι του Πειραιά, τη δολοφονία του Ζακ Κοστώπουλου, του Παύλου Φύσσα…
Από την κορύφωση της καπιταλιστικής κρίσης, η ανθρώπινη ζωή υποτιμάται όλο και πιο έντονα, όλο και πιο βίαια, σε όλα επίπεδα. Το κράτος, αποτραβηγμένο πλήρως από την κοινωνική αναπαραγωγή, το μόνο που έχει να προσφέρει είναι περισσότερη εξαθλίωση, καταστροφή και θάνατο. Επενδύει στο φόβο, οχυρώνεται και δαπανά εκατομμύρια στην ενίσχυση των μηχανισμών καταστολής για να πνίξει κάθε μας αντίδραση.
Από τις πιο πρόσφατες κρατικές δολοφονίες από τα καθάρματα της ΕΛ.ΑΣ., του Βασίλη Μάγγου στο Βόλο, του 16χρονου Ρομά Κώστα Φραγκούλη στη Θεσσαλονίκη για 20 ευρώ βενζίνη, του Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα. Τους δολοφονημένους μετανάστες στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα. Τους βασανισμούς μέσα στα α.τ., τις εξοντωτικές συνθήκες κράτησης στις φυλακές και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστριών, το βιασμό στο α.τ. Ομόνοιας, τη συμμετοχή της ομάδας ΔΙΑΣ στη δολοφονία της Ζackie, οι αγώνες μας αποκτούν άλλο νόημα. Μας προτάσσουν να μην ξεχάσουμε, να μη συνηθίσουμε.
Να μη συνηθίσουμε το θάνατο που σπέρνει το κράτος, που δολοφονεί ακόμα και εν ψυχρώ, η καπιταλιστική οικονομία που «ανθίζει» με το αίμα μας, η πατριαρχική και ρατσιστική βία.
Το ερώτημα που πλανάται στη σκέψη όσων εξακολουθούν να διατηρούν την ανθρωπιά τους, όσων δε μένουν κυνικοί μπροστά σε έναν πόλεμο που μαίνεται, που βλέπουν δεκάδες ανθρώπους να χάνονται επειδή επέλεξαν να ταξιδέψουν με το τρένο, τους χιλιάδες νεκρούς στους διαδρόμους των νοσοκομείων, την είδηση για μία ακόμα γυναικοκτονία, τους 140 – από τις αρχές του ’23 – εργαζόμενους που δε γύρισαν στα σπίτια τους και έχασαν τη ζωή τους στα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα», όσους πετιούνται έξω από το σπίτι τους γιατί το σπίτι πουλήθηκε σε πλειστηριασμό, όσους οδηγούνται στον κοινωνικό θάνατο. Τα πλημμυρισμένα χωριά και τους δεκάδες πνιγμένους ανθρώπους, τα χιλιάδες στρέμματα καμένης γης, την ανείπωτη καταστροφή του φυσικού και ζωικού κόσμου στο βωμό της καπιταλιστικής «ανάπτυξης». Το ερώτημα που τίθεται, εξακολουθεί να είναι ένα: ταξική και κοινωνική αντεπίθεση ή βαρβαρότητα.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος και το ξέρουμε καλά. Μας το υπενθυμίζουν με κάθε έναν από τους μπάτσους δολοφόνους που αθωώνουν, με κάθε ποινικοποίηση της κοινωνικής αλληλεγγύης και των αντιστάσεων μας. Δεν υπάρχει σύστημα να τους δικάσει. Δεν υπάρχει κοινοβουλευτική εναλλακτική, πιο κοινωνική, πιο δίκαιη. Η μόνη εναλλακτική βρίσκεται στην οργάνωση και τους αγώνες μας.
Με φάρο μας την αλληλεγγύη, που κατάφερε να σώσει ότι σωζόταν στις πλημμύρες και τις φωτιές μέσω της αυτενέργειας των ίδιων των από τα κάτω, που έσβηναν φωτιές στα μέτωπα της πυρκαγιάς ή οργάνωναν κοινωνικές κουζίνες όσο παρακρατικοί έκαναν πογκρόμ κατά των μεταναστριών. Με όπλο μας την οργάνωση στις γειτονιές, στους χώρους της δουλειάς να περάσουμε στην αντεπίθεση!
Κόντρα στην κοινωνική απονέκρωση, την εξατομίκευση και το φόβο που μας επιβάλλουν να αντιτάξουμε τους ταξικούς – κοινωνικούς αγώνες. Να καταλάβουμε πως το μόνο που έχουμε είναι ο ένας την άλλη.
Καμία κρατική δολοφονία να μη μείνει αναπάντητη. Να απαλλαγούμε από το κράτος και τα τσιράκια του, τους φασίστες και τους κανιβάλους του!
Κόντρα στην «κανονικότητα» της καταστροφής, της βίας και του θανάτου να δομήσουμε στους δρόμους τη δική μας αντιπρόταση, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση που η ανθρώπινη ζωή έχει αξία.
Αντιπολεμική – Αντιφασιστική διασυλλογική ανακοίνωση και κάλεσμα σε κινητοποίηση στην Αλεξανδρούπολη την Κυριακή 15 Οκτωβρίου. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ-ΛΑΔΙ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία να κλείνει περισσότερο από ένα χρόνο και με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους να διευρύνουν τα πεδία αντιπαράθεσης με τη Ρωσία και να ρίχνουν ακόμη περισσότερο λάδι στη φωτιά, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια γενίκευση του πολέμου. Η ένταξη της Σουηδίας, μετά και το πράσινο φως που έδωσε η Τουρκία, η συμφωνία για σταθερή αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στην Ουκρανία αλλά και η ένταξη της στην συμμαχία χωρίς σαφές χρονικό πλαίσιο, είναι κάποια από τα συμπεράσματα της Συνόδου που αναδεικνύουν την πολεμική πολιτική που επιχειρεί να χαράξει η ευρωαντλαντική συμμαχία με φόντο της όξυνση του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Άλλωστε, «ειρήνη» τους είναι απλά μια ανάπαυλα του πολέμου τους, είναι «ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο. Και σε αυτή τη σύγκρουση η Ελλάδα έχει πάρει θέση μάχης, μετατρεπόμενη σε απέραντη στρατιωτική βάση και προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ.
Ο ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Η γεωστρατηγική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Άλλωστε, οι εξοπλιστικές κούρσες, οι πολεμοκάπηλες συμφωνίες, η δημιουργία και επέκταση βάσεων, δεν αφορά μόνο τον αστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου εξυπηρετούνται μέσα από τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα και στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Το ελληνικό κράτος παίζει ειδικό ρόλο στην Νατοϊκή στρατηγική της «διπλής ανάσχεσης» της Ρωσίας και της Κίνας, μέσα στο πλαίσιο της όξυνσης του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και τον ρωσοκινέζικο άξονα. Τμήμα της στρατηγική αυτής είναι και η δημιουργία πολεμοκάπηλων αξόνων υπό τη σκέπη των ΗΠΑ (Ελλάδα – Κύπρος -Ισραήλ – Αίγυπτος, συμμαχία με Σ. Αραβία και ΗΑΕ κλπ.). Κομβικό ρόλο σ’ αυτήν την πολιτική παίζει η ύπαρξη των Νατοϊκών στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων που υπάρχουν από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη. Ο ρόλος των βάσεων αναβαθμίζεται και επεκτείνεται στα πλαίσια της ελληνοαμερικανικής συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA, Οκτώβρης 2021). Σύμφωνα με τη συμφωνία η παρουσία των ΗΠΑ εδραιώνεται σε 6 βασικές υποδομές: Αεροπορική Βάση Λάρισας, Βάση Αεροπορίας Στρατού Στεφανοβικείου (Αεροδρόμιο Στεφανοβικείου), Στρατόπεδο Γεωργούλα (Βόλος), Πεδίο Βολής Λιτόχωρου, Στρατόπεδο Γιαννούλη (Αλεξανδρούπολη) και Ναυτική Βάση Σούδας.
Αυτή η ασφυκτική πρόσδεση του ελληνικού κράτους στο άρμα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εξυπηρετεί φυσικά και τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που θέλει να αρπάξει το μερίδιο που της αναλογεί από τη λεία της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας. Στην απόπειρα γεωστρατηγικής αναβάθμισης και στη διεκδίκηση μιας καλύτερης θέσης στον παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό το ελληνικό κράτος θέλει να εμφανίζεται ως γεωπολιτικό οικόπεδο – γωνία, εγγυητής σταθερότητας και ενεργειακής ασφάλειας στα Βαλκάνια. Ταυτόχρονα, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο κάνει χρυσοφόρες μπίζνες μεταφέροντας το πανάκριβο αμερικάνικο LNG, εκμεταλλευόμενο τον αναπροσανατολισμό της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Ας μην ξεχνάμε πως οι Έλληνες πλοιοκτήτες έχουν χαρακτηρίσει τον εμπορικό τους στόλο ως το «πέμπτο όπλο του ΝΑΤΟ»!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΩΣ «ΣΟΥΔΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ»
Σε γεωστρατηγικό παίκτη υψίστης σημασίας, ανάμεσα στην Σούδα, την Λάρισα, τον Άραξο αναδεικνύεται η πόλη της Αλεξανδρούπολης, μέσα από την μετατροπή της σε ενεργειακό κόμβο και πύλη για την υλοποίηση των πολεμικών σχεδιασμών των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ με φόντο τους εκρηκτικούς διακρατικούς ανταγωνισμούς και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Η δημιουργία νατοϊκής βάσης και η διαρκώς αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση, καθιστά την πόλη της Αλεξανδρούπολης σε ορμητήριο πολέμου, στρατιωτικοποιημένη ζώνη και πέρασμα πολεμικών μηχανών. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα ο αριθμός των φορτίων που μετέφερε μέσω της Αλεξανδρούπολης ο στρατός των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 14 φορές σε σχέση με την προηγούμενη. Καθόλου τυχαία λοιπόν, έτσι όπως δείχνουν και οι δηλώσεις των ίδιων των κυβερνόντων, μια σειρά κινήσεων αναβαθμίζουν την πόλη σε «Σούδα του βορρά», δημιουργώντας ένα πλατύ δίκτυο μεταφοράς πολεμοφοδίων και προώθησης των αμερικανικών και νατοϊκών στρατευμάτων στην κεντρική Ευρώπη και στην Ουκρανία, σημεία κεντρικού ενδιαφέροντος για τους συμμάχους του ελληνικού κράτους στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ταυτόχρονα, η στρατιωτική και ενεργειακή αναβάθμιση της πόλης, εξυπηρετεί τα συμφέροντα του άξονα στο οποίο συμμετέχει και το ελληνικό κράτος, όπως η εξαγωγή και εκτόξευση των πωλήσεων φυσικού αερίου αμερικανικού ενδιαφέροντος έναντι του ρωσικού στην Ευρώπη, με το 70 επί τις εκατό να μεταφέρεται μέσω Ελλάδας και του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, με εξέχοντα ρόλο και την πόλη της Αλεξανδρούπολης. Συγκεκριμένα μέσα από την δημιουργία δύο πλωτών βάσεων αποθήκευσης και επαναεροποίησης φυσικού αερίου FSRU, την αναβάθμιση των οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων και την αξιοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος του λιμανιού, εξυπηρετείται ο διπλός στόχος των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή. Από τη μία η μετατροπή της πόλης και συνολικά του ελληνικού κράτους σε προμετωπίδα και στρατηγικό οχυρό των συμμάχων και από την άλλη η μετατροπή της σε πύλη ανεφοδιασμού, εγγυητή της ενεργειακής σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Αυτό μεταφράζεται σε έλεγχο της στρόφιγγας και των ενεργειακών περασμάτων που ταΐζουν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, εν μέσω του διαρκούς μπράντεφερ που εδαφικοποιείται στην Ουκρανία των 2 κυρίαρχων αξόνων για τα ενεργειακά κοιτάσματα και περάσματα τα οποία εποφθαλμιούν, σέρνοντας τους λαούς σε θάνατο.
ΑΠΟ ΤΗ ΠΥΛΟ ΩΣ ΤΟΝ ΕΒΡΟ, Η ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΕ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΥΣ
Μια άλλη όψη της πολεμικής οχύρωσης του ελληνικού κράτους ξεδιπλώνεται μέσα από την ένταση της δολοφονικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής του. Οι φράχτες, οι επαναπροωθήσεις, τα ναυάγια, τα ανθρωποκυνηγητά σε Εγνατία και στα σύνορα με την συνδρομή των παρακρατικών πολιτοφυλακών είναι μια πλευρά της πολεμικής που ακολουθεί το ελληνικό κράτος απέναντι στους κατατρεγμένους, απέναντι στα εξιλαστήρια θύματα της θανατοπολιτικής του. Η άλλη όψη είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι αποθήκες ψυχών όπου με τις επιταγές της ΕΕ στοιβάζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές σε άθλιες συνθήκες, εξαναγκάζοντας τους να ζούνε σε πλήρη εξαθλίωση. Η εγκληματική διαχείριση αυτή των μεταναστών εξυπηρετεί πολυεπίπεδα το ελληνικό κράτος και τους συμμάχους του. Από τη μία, επιτελεί το ρόλο του πιστού μαντρόσκυλου της ΕΕ και των συνόρων της, διαχειρίζοντας το εξαθλιωμένο ξένο εργατικό δυναμικό ανάλογα τις επιταγές του κεφαλαίου. Από την άλλη, οι μετανάστες εργαλειοποιούνται για την οικοδόμηση του εθνικού αφηγήματος, την ανασυγκρότηση του εθνικού κορμού, ως απαραίτητο εργαλείο της οχύρωσης του, και της ενίσχυσης του ενδοταξικού ανταγωνισμού. Πάνω στην αντιμεταναστευτική φρενίτιδα και τον αντιτουρκισμό, «αθωώνεται» η κρατική και καπιταλιστική θανατοπολιτική, νομιμοποιείται η πολεμική προπαρασκευή του ελληνικού κράτους σε βάρος των κοινωνικών αναγκών και το βάθεμα της εμπλοκής του στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, προετοιμάζεται το δυναμικό εκείνο που στο όνομα του έθνους θα επανδρώσει τις πολεμικές μηχανές και θα ριχθεί στο μέτωπο της σύγκρουσής των ιμπεριαλιστών.
Η Αλεξανδρούπολη έχει μετατραπεί σε βασικό πεδίο δραστηριότητας του ακροδεξιού εσμού, που έχει σχηματίσει με τις κυβερνητικές πλάτες άτυπες εθνικιστικές πολιτοφυλακές που εξαπολύουν αντιμεταναστευτικά πογκρόμ. Δια στόματος του ίδιου το πρωθυπουργού, η ευθύνη για τις καταστροφικές πυρκαγιές στον Έβρο εμμέσως επιρρίπτεται στους μετανάστες, αναδεικνύοντας τον ρόλο του ίδιου του κράτους και της κυβέρνησης ως ενορχηστρωτής των φασιστικών πογκρόμ. Η συνωμοσιολογική αφήγηση που θέλει τους μετανάστες να αποτελούν υποχείρια των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και να ευθύνονται για τις δασικές πυρκαγιές, είναι μια αφήγηση που αθωώνει την κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος για την πλήρη εγκατάλειψη μιας συγκροτημένης πολιτικής δασοπυρόσβεσης. Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού η βασική προτεραιότητα του ελληνικού κράτους είναι η μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, ενώ η προστασία του δάσους και του φυσικού πλούτου αποτελούν ανθυπολεπτομέρεια. Όπως ανθυπολεπτομέρεια ήταν για την κυβέρνηση και τον εθνικιστικό εσμό ο θάνατος 26 μεταναστών που απανθρακώθηκαν στο δάσος της Δαδιάς. Ανθυπολεπτομέρεια ήταν και οι εκατοντάδες νεκροί μετανάστες στο ναυάγιο της Πύλου και οι χιλιάδες δολοφονημένοι στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης – Φρούριο.
ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: ΤΑ ΣΥΧΡΟΝΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΕΝ ΔΡΑΣΗ
Τα τάγματα εφόδου που οργανώθηκαν και έδρασαν παραπληρωματικά στην κρατική πολιτική, ξεπλένοντάς την, εν είδει μιας ανυπολόγιστης οικολογικής καταστροφής που συντελέστηκε στον Έβρο, έφτασαν στο σημείο να επιτεθούν και στο χώρο του Αναγνωστηρίου. Ενώ ο κόσμος της αλληλεγγύης, του αγώνα και της αξιοπρέπειας, με αφετηρία τον αυτοοργανωμένο αυτό χώρο, οικοδομούσε και άπλωνε ένα δίκτυο στήριξης και ενίσχυσης των πληγέντων, όσων συμμετείχαν στην πυρόσβεση και όσων βρίσκονταν σε ανάγκη, οι κυνηγοί κεφαλών αναλώνονταν σε ένα ενδοταξικό, κανιβαλιστικό πόλεμο, όπου οι φτωχοί κυνηγούν τους φτωχότερους. Η διάχυση του μισανθρωπισμού και της μισσαλοδοξίας τους στον αστικό ιστό, μέσα από ψευδείς μηχανορραφίες και fake news, αποτελούν προϊόντα του συντελούμενου εκφασισμού της τοπικής κοινωνίας, ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολεμικής προπαρασκευής του ελληνικού κράτους και της μετατροπής του σε απέραντο νατοϊκό προγεφύρωμα, γεγονός που με τη σειρά του δίνει πολιτικό χώρο σε εθνικιστικές, ακροδεξιές, φασιστικές ιδέες και πρακτικές. Είναι χρέος μας λοιπόν να χτίσουμε αναχώματα αλληλεγγύης ενάντια στη δράση των ακροδεξιών ορδών.
ΤΟ ΕΠΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
Η πύρινη λαίλαπα άφησε πίσω της μια πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή, με έναν ολόκληρο νομό να γίνεται στάχτη και αποκαΐδια. Η άνιση μάχη με την πύρινη κόλαση δεν είναι απότοκο των υπερφυσικών δυνάμεων των πρακτόρων του Ερντογάν, ούτε κάποιου τάχα υβριδικού πολέμου, αλλά των διαχρονικών κρατικών πολιτικών υποστελέχωσης του πυροσβεστικού σώματος, έλλειψης σχεδιασμού δασοπυρόσβεσης και δασοπροστασίας, παρά την ετήσια προαναγγελθείσα απειλή. Άλλωστε, λεφτά υπάρχουν μόνο για τις υπερπτήσεις των black hawk, για την αγορά rafale και οτιδήποτε εξυπηρετεί την πολεμική μηχανή, αλλά δεν υπάρχουν για εναέρια πυροσβεστικά μέσα, για τη προστασία της φύσης και για τις κοινωνικές ανάγκες. Το επαύριο των καταστροφών αυτών πρόκειται να επωμιστεί ίδιος ο λαός, όπου με την πενιχρή επιδοματική πολιτική θα του χρυσώσουν το χάπι για τα καμένα σπίτια, χωράφια και χωριά του, καταδικάζοντας στον στην πείνα κι την φτώχεια, όσο στο κατώφλι του θα στήνουν κερδοφόρες μπίζνες για τα κέρδη των κυριάρχων. Γιατί η οικολογική κρίση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμα ευκαιρία αναπαραγωγής του κεφαλαίου, μια ευκαιρία για την διαχείριση και ανάπλαση των εκτάσεων αυτών, με όρους καπιταλιστικούς και, προς τέρψη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Η καπιταλιστική ανάπλαση αυτή που θα αναδυθεί μέσα από τις στάχτες, εντείνει την λεηλασία της φύσης στην περιοχή, όπως άλλωστε γίνεται και με την εγκατάσταση πλωτών πλατφόρμων επαναεριοποίησης φυσικού αερίου FSRU και LNG, με την ανέγερση αιολικών πάρκων, με τα σχέδια για εξορύξεις χρυσού. Όσο οι μνηστήρες της καμένης γης θα θησαυρίζουν τόσο η κοινωνική πλειοψηφία θα αναμετριέται με την πείνα, την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις, με τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας μετά και την ολοκληρωτική καταστροφή γεωργικών εκτάσεων, με τις πλημμύρες που θα πνίξουν ολόκληρες πόλεις και χωριά.
ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ
Το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και του ιμπεριαλιστικού πολέμου φέρνουν της εργατική τάξη αντιμέτωπη με έναν ασφυκτικό κλοιό πολιορκίας των τελευταίων κεκτημένων της. Πυλώνας της νέας επίθεσης, ανάμεσα στα άλλα, είναι το νομοσχέδιο Γεωργιάδη που στα χνάρια του νόμου Χατζηδάκη έρχεται να εντείνει τον εργασιακό μεσαίωνα και την πλήρη εντατικοποίηση και ελαστικοποιηση της εργασίας και όλα αυτά ενώ οι εργατικές δολοφονίες δίνουν και παίρνουν. Κοινώς δουλειά ή θάνατος, δουλειά και θάνατος ο μονόδρομος που ορίζει η καπιταλιστική αναπαραγωγή. Το μέτωπο της ολομέτωπης επίθεσης διευρύνεται μέσα από την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και παιδείας, την καταλήστευση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών, την λεηλασία της φύσης για τα επενδυτικά συμφέροντα. Η εργατική τάξη εξωθείται σε συνθήκες οριακής επιβίωσης, με την ακρίβεια να βαράει κόκκινο, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, το νέο γύρο δημοσιονομικής λιτότητας, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο κατώφλι. Μέσα σε όλα, ο διάχυτος ενδοταξικός κανιβαλισμός και ο φασισμός έρχεται να τσακίσει οποιαδήποτε συγκροτημένη προσπάθεια οργάνωσης και αναμέτρησης της εργατικής τάξης με το κρατικο-καπιταλιστικό σύστημα.
Απέναντι σε όλα αυτά οφείλουμε να αναδείξουμε τον πραγματικό εχθρό, μακριά από ισαποστακισμούς και λογικές καλού και κακού, αμυνόμενου και επιτιθέμενου, δικαίου και άδικου ιμπεριαλιστικού άξονα και πολέμου, προτάσσοντας τα κοινά συμφέροντα των προλετάριων και τα καθήκοντά τους να τσακίσουν τον ντόπιο και ξένο δυνάστη μέσα στην ίδια τους την χώρα, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ντόπια και ξένη αστική τάξη. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, καλούμε σε πανελλαδική κινητοποίηση στην πόλη της Αλεξανδρούπολης την Κυριακή 15 Οκτωβρίου ενάντια στη μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, αλλά και ενάντια στο διάχυτο εκφασισμό και ρατσισμό που αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα της πολεμοκάπηλης πολιτικής του ελληνικού κράτους.
Ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ – Ρωσίας στην Ουκρανία
Καμία συμμετοχή του Ελληνικού κράτους σε αυτόν
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ
Κάτω τα χέρια από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες
Να τσακίσουμε τα σύγχρονα τάγματα εφόδου των “πολιτοφυλακών”
Δολοφόνοι και εμπρηστές είναι το κράτος και οι καπιταλιστές
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)/ Πέλοτο, στο δρόμο για τον κομμουνισμό και την αναρχία (Ξάνθη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα)/ Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα)
Ανακοίνωση με αφορμή την απεργία ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο Γεωργιάδη. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ
Στα τρένα, στα σύνορα, στα καμένα βουνά, στα πλημμυρισμένα χωριά διεξάγεται ένας συνεχής και ανελέητος πόλεμος. Κράτος και κεφάλαιο επιτίθενται καθημερινά εναντίον της κοινωνικής πλειοψηφίας με ένα και μοναδικό σκοπό˙ τη διαφύλαξη των κερδών των εκμεταλλευτών μας. Όσο η επίθεση αυτή μαίνεται, η τάξη μας δε σταματά να μετρά νεκρούς. Έτσι, τα γεγονότα του τελευταίου καιρού, υπογραμμίζουν με τον πιο τραγικό τρόπο πως όλα αυτά που βιώνουμε δεν αποτελούν απλά μια κρατική ανεπάρκεια, αμέλεια ή αδιαφορία. Αντίθετα, αποτελούν απτή απόδειξη ότι το κράτος και το κεφάλαιο έχουν άλλες προτεραιότητες.
Βασική προτεραιότητα, λοιπόν, αποτελεί το ξεζούμισμα της τάξης μας για να κερδίζουν τα κάθε λογής αφεντικά μας. Το σκοπό αυτό έρχεται να επιτελέσει το νομοσχέδιο Γεωργιάδη πατώντας σε δύο βασικούς άξονες: από τη μία στο ξεζούμισμα και την περαιτέρω εκμετάλλευση μέσω επέκτασης της εργάσιμης ημέρας, και από την άλλη στην καταστολή αντιστάσεων και των εργατικών αγώνων κάνοντας ευθεία επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία.
Πιο συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο Γεωργιάδη προβλέπει επέκταση του μέγιστου αριθμού ωρών απασχόλησης από 48 σε 78 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, επιτρέποντας, ταυτόχρονα, 13 ώρες καθημερινής εργασίας σε πάνω από έναν εργοδότη. Επιπλέον, κατοχυρώνονται συμβάσεις μηδενικών ωρών, απλήρωτες υπερωρίες, ενώ καταργείται το 5ήμερο στις επιχειρήσεις εναλλασσόμενης βάρδιας συνεχούς λειτουργίας. Ακόμα, επεκτείνεται η Κυριακάτικη εργασία στους τομείς βιομηχανίας τροφίμων και εκμετάλλευσης.
Στο δεύτερο σκέλος, προβλέπονται ποινές εξάμηνης φυλάκισης και δυσβάσταχτα χρηματικά πρόστιμα (5.000€ και 10.000€ σε δεύτερη φάση) για όποιους «παρεμποδίζουν με οποιονδήποτε τρόπο την ελεύθερη και ακώλυτη προσέλευση ή αποχώρηση από τον χώρο εργασίας» ή «συμμετέχουν σε κατάληψη χώρων εργασίας ή εισόδων τους κατά τη διάρκεια απεργίας ή ανεξαρτήτως αυτής». Με ένα τέχνασμα για τη δήθεν «προστασία» του δικαιώματος στην εργασία, οποιαδήποτε προσπάθεια αντίστασης στα αντεργατικά αυτά μέτρα τσακίζεται, ενισχύοντας μέσω της εργοδοτικής τρομοκρατίας τον εκβιασμό των εργαζομένων και την απεργοσπασία.
Οι συνθήκες σύγχρονης εργασιακής σκλαβιάς που προσπαθεί να καθιερώσει το νομοσχέδιο Γεωργιάδη, με την εξόντωση των εργαζομένων και την περιστολή οποιονδήποτε δικαιωμάτων τους έχουν απομείνει δεν έρχονται τυχαία. Κράτος και κεφάλαιο προσπαθούν να διαφυλάξουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους όλα αυτά τα χρόνια της διαρκούς κρίσης. Ιδιαίτερα, μετά την πανδημία που η ακρίβεια τσακίζει την κοινωνική βάση και κάθε της δικαίωμα για υγεία, ρεύμα, τροφή, στέγαση, την “ανάπτυξη” των αφεντικών την πληρώνει με το αίμα της η τάξη μας.
Όσο αυξάνεται η ένταση της εκμετάλλευσης, η φυσική εξόντωσή μας γίνεται πλέον σκληρή καθημερινότητα. Μιας καθημερινότητας με μισθούς πείνας, εξαντλητικά ωράρια, ελλιπή (αν όχι ανύπαρκτα) μέτρα ασφάλειας, επισφάλεια και μαύρη εργασία. Δε θέλουμε δεύτερη δουλειά, να τρέχουμε από αφεντικό σε αφεντικό 13 από τις 24 ώρες της ημέρας. Θέλουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια. Να κερδίσουμε αυτά που εμείς -και κανένας άλλος!- παράγουμε.
Από τον πάντα επίκαιρο αγώνα για το 8ωρο, μέχρι τις κρατικές δολοφονίες στα Τέμπη, στην Πύλο, στο καμένο δάσος της Δαδιάς και στα πλημμυρισμένα χωριά της Θεσσαλίας, το συμπέρασμα για εμάς, την κοινωνική βάση, είναι κοινό: Κράτος και Κεφάλαιο μας κλέβουν τη ζωή. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, είτε βρισκόμαστε σε πόλεμο, είτε σε ειρήνη, αντιλαμβανόμαστε ότι χαμένοι θα είμαστε εμείς. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Ανεξάρτητα από ψευτοδιλήμματα για νέους διαχειριστές αυτού του σάπιου συστήματος, είτε με αριστερό είτε με δεξιό προσωπείο, το κράτος πάντα τάσσεται υπέρ του κεφαλαίου.
Κόντρα στον κοινωνικό κανιβαλισμό, στις ατομικές λύσεις και στη λογική της ανάθεσης, να σταθούμε η μία πλάι στον άλλον και να αντεπιτεθούμε. Να οργανωθούμε στους χώρους της δουλειάς, στα σωματεία μας, σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Να χτίσουμε αναχώματα κόντρα στην υποτίμησή μας και στο αυξημένο κόστος ζωής. Να εμπνευστούμε από τους νικηφόρους εργατικούς αγώνες των τελευταίων χρόνων. Να απαιτήσουμε καλύτερους και αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας, ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα βασικά αγαθά ως κομμάτι του μισθού μας, ως την ελάχιστη επιστροφή της εργατικής μας δύναμης. Με όχημα την αλληλεγγύη στους ανθρώπους της τάξης μας, να μπλοκάρουμε την ακρίβεια με απεργίες, αρνήσεις πληρωμών, αυτομειώσεις και με το στήσιμο των δικών μας δικτύων και δομών αλληλοβοήθειας.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 8ΩΡΟ
ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ, ΟΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ ΚΙ ΟΛΑ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ
ΜΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΜΕ ΣΤΗΣΙΜΟ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ
ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΌΛΑ ΌΣΑ ΜΑΣ ΑΞΙΖΟΥΝ!
Αντιφασιστική προκήρυξη και κάλεσμα για τα 10 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα από τα τάγματα εφόδου της Χ.Α. στο Κερατσίνι. Μπορείς την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.
ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΣ – ΣΥΣΤΗΜΙΚΟΣ – ΔΙΑΧΥΤΟΣ
ΘΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ
Δέκα χρόνια πριν, στις 18 Σεπτέμβρη 2013 ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας δολοφονείται από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά με την ανοχή των αστυνομικών της ομάδα ΔΙΑΣ που βρισκόταν στο σημείο. Η δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, η δολοφονία του μετανάστη Σαχζάτ Λουκμάν λίγους μήνες πριν στα Πετράλωνα, αλλά και οι επιθέσεις σε αγωνιστές, αναρχικούς, κομμουνιστές, μετανάστες και συνδικαλιστές ήταν το αποτέλεσμα της στοχευμένης ενίσχυσης (υλικά) και κάλυψης (πολιτικά) που παρείχε το κράτος στην Χρυσή Αυγή, σαν αντίβαρο στους πολύμορφους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες που ξεσπούσαν απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές επίθεσης στην κοινωνική βάση. Η δίωξη της Χ.Α. ως εγκληματική οργάνωση, επιχείρησε να καταλαγιάσει τη συσσωρευμένη κοινωνική οργή, ενώ ταυτόχρονα το κράτος ενσωμάτωνε τις πρακτικές της Χ.Α. στην κεντρική του ατζέντα.
Στα «μακεδονικά συλλαλητήρια» (2018-2019) ο εθνικός κορμός συγκροτήθηκε σε κίνημα και η πλατιά μάζα των φασιστών/εθνικιστών/πατριωτών που συμμετείχαν παρείχαν πλήρη κάλυψη στις επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν σε μετανάστες, σε αγωνιστές και σε κινηματικές δομές. Στον Έβρο το 2020, φασιστικά τάγματα εφόδου, παρακρατικοί, εθνοφύλακες μαζί με τις ένοπλες δυνάμεις (στρατό και αστυνομία) δρούσαν από κοινού, συγκροτώντας μικτές ομάδες και δολοφονώντας μετανάστες. Η δολοφονική δράση τους είχε την πλήρη κάλυψη και αποδοχή του κράτους και των συστημικών μμε. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Σακελλαροπούλου τίμησε τους δολοφόνους της φασιστικής ομάδας «Αινήσιο Δέλτα», που ξαναήρθαν πριν λίγες μέρες στο προσκήνιο για την δολοφονική τους δράση.
Η αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους έχει γιγαντωθεί σε τέτοιο βαθμό που σχεδόν καθημερινά το λιμενικό πνίγει μετανάστες στο αιγαίο, η συνοριοφυλακή και ο στρατός τους βασανίζει, και τους δολοφονεί στον Έβρο και η αστυνομία τους καταδιώκει στην Εγνατία οδηγώντας τους σε θάνατο. Ταυτόχρονα, με την δράση του δίνει σήμα στους οργανωμένους φασίστες να υιοθετήσουν τις ίδιες πρακτικές.
Εδώ και χρόνια, ξεδιπλώνεται μια στοχευμένη αντιτουρκική προπαγάνδα από του κυβερνώντες και τα συστημικά μμε που καλλιεργεί ξανά το υπόστρωμα για το ρίζωμα του φασισμού βαθιά στην κοινωνία: Το διαρκές αίσθημα του επικείμενου κινδύνου είναι μια αλάνθαστη συνταγή για να μετατοπίζεται η προσοχή από τα κοινωνικά προβλήματα και να ανανεώνεται το σύμφωνο εξουσίας-υπακοής μεταξύ των κυβερνώντων και των υπηκόων. Το ίδιο ξαναζεσταμένο φαΐ σερβίρεται και στις δυο πλευρές των συνόρων τη στιγμή που Ερντογάν και Μητσοτάκης επανεκλέχτηκαν με τεράστια ποσοστά και αλληλοσυγχαίρονταν για την τεράστια επιτυχία.
Με αφορμή την πανδημία του covid-19 αναδύθηκαν μια σειρά από συνωμοσιολογικά/αντιεπιστημονικά ιδεολογήματα που με πρόσχημα την περιστολή των ατομικών ελευθεριών, αναμασούσαν μια πλαστή αντισυστημικότητα και αποτέλεσαν τον δούρειο ίππο για την εδραίωση μιας «εναλλακτικής» ακροδεξιάς που διαδόθηκε κατά βάση μέσω των ηλεκτρονικών κοινωνικών δικτύων στη νεολαία.
Δέκα χρόνια μετά λοιπόν, ο φασισμός εμφανίζεται με διάφορα πρόσωπα, το ίδιο και περισσότερο αποκρουστικά. Χτίζεται και ενισχύεται καθημερινά σε πολλαπλά επίπεδα, μα η στόχευση του παραμένει η ίδια: το κυνήγι των αδύναμων, η στοχοποίηση αγωνιστών, η εξόντωση αναρχικών και κομμουνιστών, η προστασία των εξουσιαστών μας. Στη σημερινή κοινοβουλευτική δημοκρατία έχουν λόγο παντός είδους φασίστες που νομιμοποιούν και κανονικοποιούν το μισανθρωπισμό τους. Στο κέντρο των πόλεων, τάγματα εφόδου επιτίθενται σε μετανάστες, όπως η πρόσφατη δολοφονία του μετανάστη εργάτη Πακιστάν Σιράζ Σαφτάρ στις 12/8 στον Περισσό. Στα σύνορα του Έβρου κυνηγοί κεφαλών καταδίωκαν μετανάστες, με αφορμή τις καταστροφικές πυρκαγιές, και επιτέθηκαν σε αντιφασίστες και στους συντρόφους της Κ.Π.Ν. στην Αλεξ/πολη που έδειχναν την έμπρακτη αλληλεγγύη τους στους πυρόπληκτους. Στο λιμάνι του Πειραιά όπου υπάλληλοι μιας ναυτιλιακής δολοφόνησαν εν ψυχρό έναν άνθρωπο χωρίς κανένα λόγο, όπως έκαναν και με τον Ζακ στην πλατεία Ομονοίας.
Δέκα χρόνια μετά δεν ξεχνάμε ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο των φασιστών, ποιος ο πραγματικός ρόλος της αστυνομίας, ποιος ο ρόλος της δικαστικής εξουσίας. Δεν συγχωρούμε καμία δολοφονία είτε είναι στο κέντρο της Αθήνας είτε στα σύνορα. Είναι τα ίδια μαχαίρια και τα ίδια γκλοπ που δολοφονούν και καταστέλλουν. Απέναντι στο τέρας του φασισμού δεν είμαστε διατεθειμένοι και διατεθειμένες να σκύψουμε το κεφάλι. Ο Παύλος Φύσσας δεν φοβήθηκε να κοιτάξει το τέρας κατάματα και από το θάρρος του οφείλουμε να διδαχτούμε όλοι.
Αν θέλουμε να τιμήσουμε τη ζωή και το θάνατο του, θα πρέπει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να σπάσουμε το φόβο και να βγούμε στο δρόμο. Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας κλέβουν καθημερινά. Να παλέψουμε ενάντια στο θάνατο που σπέρνει το καπιταλιστικό σύστημα είτε σε καιρό ειρήνης είτε σε καιρό πολέμου. Να αναδείξουμε τα εργαλεία που χρησιμοποιεί, είτε αυτά λέγονται τάγματα εφόδου, είτε «σοβαρή ακροδεξιά», είτε σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση. Να βάλουμε φρένο στη θανατοπολιτική που ρημάζει την κοινωνική βάση. Να σταματήσουμε τη λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος. Να δυναμώσουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, μέσα από την οργάνωση στα σωματεία μας, μέσα από τη δημιουργία δομών αλληλοβοήθειας ενάντια στην καταπάτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, ενάντια στη επίθεση στις κοινωνικές μας ανάγκες. Να οργανωθούμε από τα κάτω – κόντρα στο θάνατο που σπέρνει αυτό το σύστημα.
ΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΞΑΝΑ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΟΝ ΕΠΕΛΑΥΝΟΝΤΑ ΦΑΣΙΣΜΟ.
ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΒΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΖΥΓΑΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΜΑΣ.
ΌΛΟΙ/ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ
ΌΛΟΙ/ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 18.9, ΣΤΙΣ 18.00 ΣΤΑ ΠΡΟΚΑΤ ΞΑΝΘΗΣ
Διασυλλογική προκήρυξη και κάλεσμα σε Αντιπολεμική – Αντιφασιστική κινητοποίηση στην Αλεξανδρούπολη στις 15 Οκτωβρίου.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΝΑΤΟ-ΛΑΔΙ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
Με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανίας να κλείνει περισσότερο από ένα χρόνο και με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους να διευρύνουν τα πεδία αντιπαράθεσης με τη Ρωσία και να ρίχνουν ακόμη περισσότερο λάδι στη φωτιά, δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για μια γενίκευση του πολέμου. Η ένταξη της Σουηδίας, μετά και το πράσινο φως που έδωσε η Τουρκία, η συμφωνία για σταθερή αποστολή πολεμικού εξοπλισμού στην Ουκρανία αλλά και η ένταξη της στην συμμαχία χωρίς σαφές χρονικό πλαίσιο, είναι κάποια από τα συμπεράσματα της Συνόδου που αναδεικνύουν την πολεμική πολιτική που επιχειρεί να χαράξει η ευρωαντλαντική συμμαχία με φόντο της όξυνση του ιμπεριαλιστικού πολέμου . Άλλωστε, “ειρήνη” τους είναι απλά μια ανάπαυλα του πολέμου τους, είναι “ειρήνη” με το πιστόλι στον κρόταφο. Και σε αυτή τη σύγκρουση η Ελλάδα έχει πάρει θέση μάχης, μετατρεπόμενη σε απέραντη στρατιωτική βάση και προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ.
Ο ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΟΣ ΑΞΟΝΑΣ ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Η γεωστρατηγική αναβάθμιση του ελληνικού κράτους ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική επιλογή πρόσδεσης στο άρμα του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού. Άλλωστε, οι εξοπλιστικές κούρσες, οι πολεμοκάπηλες συμφωνίες, η δημιουργία και επέκταση βάσεων, δεν αφορά μόνο τον αστικό ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό. Tα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου εξυπηρετούνται μέσα από τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό προγεφύρωμα και στρατιωτικό ορμητήριο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Το ελληνικό κράτος παίζει ειδικό ρόλο στην Νατοϊκή στρατηγική της “διπλής ανάσχεσης” της Ρωσίας και της Κίνας, μέσα στο πλαίσιο της όξυνσης του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και τον ρωσοκινέζικο άξονα. Τμήμα της στρατηγική αυτής είναι και η δημιουργία πολεμοκάπηλων αξόνων υπό τη σκέπη των ΗΠΑ (Ελλάδα – Κύπρος -Ισραήλ – Αίγυπτος, συμμαχία με Σ. Αραβία και ΗΑΕ κλπ). Κομβικό ρόλο σ’ αυτήν την πολιτική παίζει η ύπαρξη των Νατοϊκών στρατιωτικών βάσεων και εγκαταστάσεων που υπάρχουν από τη μια άκρη της Ελλάδας ως την άλλη. Ο ρόλος των βάσεων αναβαθμίζεται και επεκτείνεται στα πλαίσια της ελληνοαμερικανικής συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA, Οκτώβρης 2021). Σύμφωνα με τη συμφωνία η παρουσία των ΗΠΑ εδραιώνεται σε 6 βασικές υποδομές: Αεροπορική Βάση Λάρισας, Βάση Αεροπορίας Στρατού Στεφανοβικείου (Αεροδρόμιο Στεφανοβικείου), Στρατόπεδο Γεωργούλα (Βόλος), Πεδίο Βολής Λιτόχωρου, Στρατόπεδο Γιαννούλη (Αλεξανδρούπολη) και Ναυτική Βάση Σούδας.
Αυτή η ασφυκτική πρόσδεση του ελληνικού κράτους στο άρμα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ εξυπηρετεί φυσικά και τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης που θέλει να αρπάξει το μερίδιο που της αναλογεί από τη λεία της ιμπεριαλιστικής λεηλασίας. Στην απόπειρα γεωστρατηγικής αναβάθμισης και στη διεκδίκηση μιας καλύτερης θέσης στον παγκόσμιο καπιταλιστικό καταμερισμό το ελληνικό κράτος θέλει να εμφανίζεται ως γεωπολιτικό οικόπεδο – γωνία, εγγυητής σταθερότητας και ενεργειακής ασφάλειας στα Βαλκάνια. Ταυτόχρονα, το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο κάνει χρυσοφόρες μπίζνες μεταφέροντας το πανάκριβο αμερικάνικο LNG, εκμεταλλευόμενο τον αναπροσανατολισμό της ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής. Ας μην ξεχνάμε πως οι έλληνες πλοιοκτήτες έχουν χαρακτηρίσει τον εμπορικό τους στόλο ως το «πέμπτο όπλο του ΝΑΤΟ»!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ ΩΣ «ΣΟΥΔΑ ΤΟΥ ΒΟΡΡΑ»
Σε γεωστρατηγικό παίκτη υψίστης σημασίας, ανάμεσα στην Σούδα, την Λάρισα, τον Άραξο αναδεικνύεται η πόλη της Αλεξανδρούπολης, μέσα από την μετατροπή της σε ενεργειακό κόμβο και πύλη για την υλοποίηση των πολεμικών σχεδιασμών των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ με φόντο τους εκρηκτικούς διακρατικούς ανταγωνισμούς και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Η δημιουργία νατοϊκής βάσης και η διαρκώς αυξανόμενη στρατιωτικοποίηση, καθιστά την πόλη της Αλεξανδρούπολης σε ορμητήριο πολέμου, στρατιωτικοποιημένη ζώνη και πέρασμα πολεμικών μηχανών. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρουν δημοσιεύματα ο αριθμός των φορτίων που μετέφερε μέσω της Αλεξανδρούπολης ο στρατός των ΗΠΑ αυξήθηκε κατά 14 φορές σε σχέση με την προηγούμενη. Καθόλου τυχαία λοιπόν, έτσι όπως δείχνουν και οι δηλώσεις των ίδιων των κυβερνόντων, μια σειρά κινήσεων αναβαθμίζουν την πόλη σε «Σούδα του βορρά», δημιουργώντας ένα πλατύ δίκτυο μεταφοράς πολεμοφοδίων και προώθησης των αμερικανικών και νατοϊκών στρατευμάτων στην κεντρική Ευρώπη και στην Ουκρανία, σημεία κεντρικού ενδιαφέροντος για τους συμμάχους του ελληνικού κράτους στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Ταυτόχρονα, η στρατιωτική και ενεργειακή αναβάθμιση της πόλης, εξυπηρετεί τα συμφέροντα του άξονα στο οποίο συμμετέχει και το ελληνικό κράτος, όπως η εξαγωγή και εκτόξευση των πωλήσεων φυσικού αερίου αμερικανικού ενδιαφέροντος έναντι του ρωσικού στην Ευρώπη, με το 70 επι τις εκατό να μεταφέρεται μέσω Ελλάδας και του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, με εξέχοντα ρόλο και την πόλη της Αλεξανδρούπολης. Συγκεκριμένα μέσα από την δημιουργία δύο πλωτών βάσεων αποθήκευσης και επαναεροποίησης φυσικού αερίου FSRU, την αναβάθμιση των οδικών και σιδηροδρομικών δικτύων και την αξιοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος του λιμανιού, εξυπηρετείται ο διπλός στόχος των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή. Από τη μία η μετατροπή της πόλης και συνολικά του ελληνικού κράτους σε προμετωπίδα και στρατηγικό οχυρό των συμμάχων και από την άλλη η μετατροπή της σε πύλη ανεφοδιασμού, εγγυητή της ενεργειακής σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Αυτό μεταφράζεται σε έλεγχο της στρόφιγγας και των ενεργειακών περασμάτων που ταΐζουν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, εν μέσω του διαρκούς μπράντεφερ που εδαφικοποιείται στην Ουκρανία των 2 κυρίαρχων αξόνων για τα ενεργειακά κοιτάσματα και περάσματα τα οποία εποφθαλμιούν, σέρνοντας τους λαούς σε θάνατο.
ΑΠΟ ΤΗ ΠΥΛΟ ΩΣ ΤΟΝ ΕΒΡΟ, Η ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΩΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΠΟΥ ΑΣΚΕΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΕΕ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΥΣ
Μια άλλη όψη της πολεμικής οχύρωσης του ελληνικού κράτους ξεδιπλώνεται μέσα από την ένταση της δολοφονικής αντιμεταναστευτικής πολιτικής του. Οι φράχτες, οι επαναπροωθήσεις, τα ναυάγια, τα ανθρωποκυνηγητά σε Εγνατία και στα σύνορα με την συνδρομή των παρακρατικών πολιτοφυλακών είναι μια πλευρά της πολεμικής που ακολουθεί το ελληνικό κράτος απέναντι στους κατατρεγμένους, απέναντι στα εξιλαστήρια θύματα της θανατοπολιτικής του. Η άλλη όψη είναι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι αποθήκες ψυχών όπου με τις επιταγές της ΕΕ στοιβάζει χιλιάδες ανθρώπινες ζωές σε άθλιες συνθήκες, εξαναγκάζοντας τους να ζούνε σε πλήρη εξαθλίωση. Η εγκληματική διαχείριση αυτή των μεταναστών εξυπηρετεί πολυεπίπεδα το ελληνικό κράτος και τους συμμάχους του. Από τη μία, επιτελεί το ρόλο του πιστού μαντρόσκυλου της ΕΕ και των συνόρων της, διαχειρίζοντας το εξαθλιωμένο ξένο εργατικό δυναμικό ανάλογα τις επιταγές του κεφαλαίου. Από την άλλη, οι μετανάστες εργαλειοποιούνται για την οικοδόμηση του εθνικού αφηγήματος, την ανασυγκρότηση του εθνικού κορμού, ως απαραίτητο εργαλείο της οχύρωσης του, και της ενίσχυσης του ενδοταξικού ανταγωνισμού. Πάνω στην αντιμεταναστευτική φρενίτιδα και τον αντιτουρκισμό, «αθωώνεται» η κρατική και καπιταλιστική θανατοπολιτική, νομιμοποιείται η πολεμική προπαρασκευή του ελληνικού κράτους σε βάρος των κοινωνικών αναγκών και το βάθεμα της εμπλοκής του στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, προετοιμάζεται το δυναμικό εκείνο που στο όνομα του έθνους θα επανδρώσει τις πολεμικές μηχανές και θα ριχθεί στο μέτωπο της σύγκρουσής των ιμπεριαλιστών.
Η Αλεξανδρούπολη έχει μετατραπεί σε βασικό πεδίο δραστηριότητας του ακροδεξιού εσμού, που έχει σχηματίσει με τις κυβερνητικές πλάτες άτυπες εθνικιστικές πολιτοφυλακές που εξαπολύουν αντιμεταναστευτικά πογκρόμ. Δια στόματος του ίδιου το πρωθυπουργού, η ευθύνη για τις καταστροφικές πυρκαγιές στον Έβρο εμμέσως επιρρίπτεται στους μετανάστες, αναδεικνύοντας τον ρόλο του ίδιου του κράτους και της κυβέρνησης ως ενορχηστρωτής των φασιστικών πογκρόμ. Η συνωμοσιολογική αφήγηση που θέλει τους μετανάστες να αποτελούν υποχείρια των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και να ευθύνονται για τις δασικές πυρκαγιές, είναι μια αφήγηση που αθωώνει την κυβέρνηση και το ελληνικό κράτος για την πλήρη εγκατάλειψη μιας συγκροτημένης πολιτικής δασοπυρόσβεσης. Και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού η βασική προτεραιότητα του ελληνικού κράτους είναι η μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, ενώ η προστασία του δάσους και του φυσικού πλούτου αποτελούν ανθυπολεπτομέρεια. Όπως, ανθυπολεπτομέρεια ήταν για την κυβέρνηση και τον εθνικιστικό εσμό ο θάνατος 26 μεταναστών που απανθρακώθηκαν στο δάσος της Δαδιάς. Ανθυπολεπτομέρεια ήταν και οι εκατοντάδες νεκροί μετανάστες στο ναυάγιο της Πύλου και οι χιλιάδες δολοφονημένοι στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης – Φρούριο.
ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΕΣ: ΤΑ ΣΥΧΡΟΝΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΕΦΟΔΟΥ ΕΝ ΔΡΑΣΗ
Τα τάγματα εφόδου που οργανώθηκαν και έδρασαν παραπληρωματικά στην κρατική πολιτική, ξεπλένοντάς την, εν είδει μιας ανυπολόγιστης οικολογικής καταστροφής που συντελέστηκε στον Έβρο, έφτασαν στο σημείο να επιτεθούν και στο χώρο του Αναγνωστηρίου. Ενώ ο κόσμος της αλληλεγγύης, του αγώνα και της αξιοπρέπειας, με αφετηρία τον αυτοοργανωμένο αυτό χώρο, οικοδομούσε και άπλωνε ένα δίκτυο στήριξης και ενίσχυσης των πληγέντων, όσων συμμετείχαν στην πυρόσβεση και όσων βρίσκονταν σε ανάγκη, οι κυνηγοί κεφαλών αναλώνονταν σε ένα ενδοταξικό, κανιβαλιστικό πόλεμο, όπου οι φτωχοί κυνηγούν τους φτωχότερους. Η διάχυση του μισανθρωπισμού και της μισσαλοδοξίας τους στον αστικό ιστό, μέσα από ψευδείς μηχανορραφίες και fake news, αποτελούν προϊόντα του συντελούμενου εκφασισμού της τοπικής κοινωνίας, ως αναπόσπαστο κομμάτι της πολεμικής προπαρασκευής του ελληνικού κράτους και της μετατροπής του σε απέραντο νατοϊκό προγεφύρωμα, γεγονός που με τη σειρά του δίνει πολιτικό χώρο σε εθνικιστικές, ακροδεξιές, φασιστικές ιδέες και πρακτικές. Είναι χρέος μας λοιπόν να χτίσουμε αναχώματα αλληλεγγύης ενάντια στη δράση των ακροδεξιών ορδών.
ΤΟ ΕΠΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΉΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
Η πύρινη λαίλαπα άφησε πίσω της μια πρωτοφανή περιβαλλοντική καταστροφή, με έναν ολόκληρο νομό να γίνεται στάχτη και αποκαΐδια. Η άνιση μάχη με την πύρινη κόλαση δεν είναι απότοκο των υπερφυσικών δυνάμεων των πρακτόρων του Ερντογάν, ούτε κάποιου τάχα υβριδικού πολέμου, αλλά των διαχρονικών κρατικών πολιτικών υποστελέχωσης του πυροσβεστικού σώματος, έλλειψης σχεδιασμού δασοπυρόσβεσης και δασοπροστασίας, παρά την ετήσια προαναγγελθείσα απειλή. Άλλωστε, λεφτά υπάρχουν μόνο για τις υπερπτήσεις των black hawk, για την αγορά rafale και οτιδήποτε εξυπηρετεί την πολεμική μηχανή, αλλά δεν υπάρχουν για εναέρια πυροσβεστικά μέσα, για τη προστασία της φύσης και για τις κοινωνικές ανάγκες. Το επαύριο των καταστροφών αυτών πρόκειται να επωμιστεί ίδιος ο λαός, όπου με την πενιχρή επιδοματική πολιτική θα του χρυσώσουν το χάπι για τα καμένα σπίτια, χωράφια και χωριά του, καταδικάζοντας στον στην πείνα κι την φτώχεια, όσο στο κατώφλι του θα στήνουν κερδοφόρες μπίζνες για τα κέρδη των κυριάρχων. Γιατί η οικολογική κρίση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμα ευκαιρία αναπαραγωγής του κεφαλαίο, μια ευκαιρία για την διαχείριση και ανάπλαση των εκτάσεων αυτών με όρους καπιταλιστικούς και προς τέρψη των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Η καπιταλιστική ανάπλαση αυτή που θα αναδυθεί μέσα από τις στάχτες, εντείνει την λεηλασία της φύσης στην περιοχή, όπως άλλωστε γίνεται και με την εγκατάσταση πλωτών πλατφορμών επαναεριοποίησης φυσικού αερίου FSRU και LNG, με την ανέγερση αιολικών πάρκων, με τα σχέδια για εξορύξεις χρυσού. Όσο οι μνηστήρες της καμένης γης θα θησαυρίζουν τόσο η κοινωνική πλειοψηφία θα αναμετριέται με την πείνα, την ακρίβεια και τις ανατιμήσεις, με τα αυξημένα ποσοστά ανεργίας μετά και την ολοκληρωτική καταστροφή γεωργικών εκτάσεων, με τις πλημμύρες που θα πνίξουν ολόκληρες πόλεις και χωριά.
ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΠΑΝΤΑ
Το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης και του ιμπεριαλιστικού πολέμου φέρνουν της εργατική τάξη αντιμέτωπη με έναν ασφυκτικό κλοιό πολιορκίας των τελευταίων κεκτημένων της. Πυλώνας της νέας επίθεσης, ανάμεσα στα άλλα, είναι το νομοσχέδιο Γεωργιάδη που στα χνάρια του νόμου Χατζηδάκη έρχεται να εντείνει τον εργασιακό μεσαίωνα και την πλήρη εντατικοποίηση και ελαστικοποίηση της εργασίας και όλα αυτά ενώ οι εργατικές δολοφονίες δίνουν και παίρνουν. Κοινώς δουλειά ή θάνατος, δουλειά και θάνατος ο μονόδρομος που ορίζει η καπιταλιστική αναπαραγωγή. Το μέτωπο της ολομέτωπης επίθεσης διευρύνεται μέσα από την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας και παιδείας, την καταλήστευση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών, την λεηλασία της φύσης για τα επενδυτικά συμφέροντα. Η εργατική τάξη εξωθείται σε συνθήκες οριακής επιβίωσης, με την ακρίβεια να βαράει κόκκινο, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, το νέο γύρο δημοσιονομικής λιτότητας, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο κατώφλι. Μέσα σε όλα, ο διάχυτος ενδοταξικός κανιβαλισμός και ο φασισμός έρχεται να τσακίσει οποιαδήποτε συγκροτημένη προσπάθεια οργάνωσης και αναμέτρησης της εργατικής τάξης με το κρατικοκαπιταλιστικό σύστημα.
Απέναντι σε όλα αυτά οφείλουμε να αναδείξουμε τον πραγματικό εχθρό, μακριά από ισαποστακισμούς και λογικές καλού και κακού, αμυνόμενου και επιτιθέμενου, δικαίου και άδικου ιμπεριαλιστικού άξονα και πολέμου, προτάσσοντας τα κοινά συμφέροντα των προλετάριων και τα καθήκοντά τους να τσακίσουν τον ντόπιο και ξένο δυνάστη μέσα στην ίδια τους την χώρα, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ντόπια και ξένη αστική τάξη. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, καλούμε σε πανελλαδική κινητοποίηση στην πόλη της Αλεξανδρούπολης την Κυριακή 15 Οκτωβρίου ενάντια στη μετατροπή της πόλης σε Νατοϊκό κόμβο, αλλά και ενάντια στο διάχυτο εκφασισμό και ρατσισμό που αποτελεί απαραίτητο συμπλήρωμα της πολεμοκάπηλης πολιτικής του ελληνικού κράτους.
Συνέλευση Κατάληψης Παλιού Νεκροτομείου (Αλεξανδρούπολη)/ Πέλοτο, στο δρόμο για την αναρχία και τον κομμουνισμό (Ξάνθη), Δυσήνιος Ίππος (Πάτρα)/ Ταξική Αντεπίθεση (Αθήνα)
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Μετά τις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει σε όλο τον ελλαδικό χώρο, με απέραντα δάση να καίγονται ολοσχερώς, οικισμούς να ισοπεδώνονται και ανθρώπους της τάξης μας να χάνουν το σπίτι τους από τη μια στιγμή στην άλλη, τις τελευταίες ημέρες στην πόλη της Αλεξανδρούπολης συντελείται μια προσπάθεια δόμησης ενός δικτύου αλληλεγγύης και στήριξης της μάχης ενάντια στη τεράστια αυτή καταστροφή. Από την πρώτη στιγμή ο ντόπιος (και μη) χώρος του κινήματος δείχνει έμπρακτη αλληλεγγύη τόσο σε όσους βρίσκονται στην πρώτη γραμμή κατάσβεσης των πυρκαγιών όσο και τους πληγέντες από τα πύρινα μέτωπα στον Ν. Έβρου, συγκεντρώνοντας τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης, φάρμακα, ακόμα και συμμετέχοντας στο μέτρο των δυνατοτήτων του στο ίδιο το έργο της κατάσβεσης. Στα πλαίσια αυτά, ο χώρος του Αναγνωστηρίου, ένας χώρος με πολιτιστική, κοινωνική και πολιτική δράση που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, μετατράπηκε σε σημείο συγκέντρωσης ειδών και συντονισμού όλων των παραπάνω κινήσεων αλληλεγγύης.
Τη στιγμή, λοιπόν, που η φωτιά μαίνεται από την ανατολική Θράκη έως τη δυτική και στην περιοχή της Δαδιάς βρέθηκαν απανθρακωμένοι 26 μετανάστες αναμεσά τους και 2 παιδιά, οι φασιστικές – παρακρατικές ομάδες καιροφυλακτούν, βρίσκουν κάλυψη μετά την προτροπή του σκουπιδιού – βουλευτή της Ελληνικής Λύσης Π. Παπαδάκη και βγαίνουν στην περιοχή του Έβρου συγκροτώντας τάγματα εφόδου κυνηγώντας μετανάστ(ρι)ες. Υπηρετώντας πιστά τον ρόλο τους, επιτίθονται στους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου, τους στοχοποιούν ως υπαίτιους για τις πυρκαγιές και με αυτόν τον τρόπο καλύπτουν πλήρως το κράτος που συνειδητά αφήνει τα δάση αυτού του τόπου να κατακαίγονται και δεν μπορεί να ελέγξει μια πυρκαγιά που ξεκίνησε από αγρούς και έφτασε πια να καλύπτει δύο νομούς!
Μπροστά σε αυτή την όξυνση και ενάντια σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα στήνοντας αναχώματα στον περαιτέρω εκφασισμό της κοινωνία μας, την Τετάρτη 23 Αυγούστου καλείται στην Αλεξανδρούπολη αντιφασιστική συγκέντρωση στο Αναγνωστήριο. Κατά τη διάρκεια αυτής, μια ομάδα περίπου 20 φασιστών προσπάθησαν τρεις φορές να προκαλέσουν και επιτεθούν στη συγκέντρωση, στα άτομα και τον χώρο που εξ αρχής στέκονται πλάι στη μάχη εναντίον των πυρκαγιών, χωρίς να καταφέρουν να σπάσουν τη συγκέντρωση. Δεν μας εκπλήσσει άλλη μια φασιστική επίθεση σε δομή του κινήματος για τους καιρούς που διανύουμε. Να μην έχουμε αυταπάτες. Τη στιγμή που οι κανίβαλοι οργανώνονται για να χτυπήσουν αντιφασίστες (και εγχειρήματα που ενισχύουν την πυροσβεστική προσπάθεια), η Δαδιά και το Σουφλί παρακαλάει τρεις μέρες για εθελοντές για να βοηθήσουν στην πυρόσβεση και δεν έχει εμφανιστεί κάνεις. Αυτές είναι οι «αξίες». Αυτές είναι οι προτεραιότητες των ανθρώπων που κυνηγάνε άλλους ανθρώπους τάχα γιατί καίγεται το σπίτι τους, για το καλό του τόπου, για να τον σώσουν από τον “υβριδικό πόλεμο”.
Για άλλη μια φορά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πύρινη λαίλαπα που όλο και αυξάνεται, με τη λεηλασία της φύσης, την καταστροφή ολόκληρων οικισμών, τη διοργάνωση ρατσιστικών πογκρόμ ,την επίθεση σε αυτούς που ορθώνουν ανάστημα, τον ανύπαρκτο σχεδιασμό εκσυγχρονισμένων και εξοπλισμένων πυροσβεστικών μονάδων, τη πρόσληψη όλων και περισσοτέρων μπάτσων , την μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε ένα απέραντο ΝΑΤΟϊκο-πολεμικό ορμητήριο. Όλα αυτά λοιπόν έρχονται να μας υπενθυμίσουν πως ο μόνος πραγματικά υπαίτιος είναι το κράτος και το κεφάλαιο.
Καμιά κρατική και παρακρατική επίθεση δε θα μείνει αναπάντητη.
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στους συντρόφους και τις συντρόφισσες στην Αλεξ/πολη.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ – ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ
Ανακοίνωση και κάλεσμα σε διαδήλωση για το πολύνεκρο ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου που στοίχησε τη ζωή σε τουλάχιστον 79 μετανάστες/ριες, ενώ εκατοντάδες παραμένουν αγνοούμενοι/ες. Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΥΛΟ ΩΣ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΑΜΑ ΩΣ ΤΟΝ ΕΒΡΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ/ΠΟΡΕΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 15.06 ΣΤΙΣ 19:00 | Κ. ΠΛΑΤΕΙΑ
Στους 79 ανέρχεται μέχρι στιγμής ο φρικτός απολογισμός των νεκρών μεταναστριών, από το πολύνεκρο ναυάγιο νοτιοδυτικά της Πύλου, και αναμένεται να αυξηθεί καθώς στο σκάφος επέβαινε αδιευκρίνιστος, προς το παρόν, αριθμός ατόμων, ενώ εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 750 άτομα, με μόλις 104 από αυτά να έχουν διασωθεί.
Πρόκειται για ακόμα ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα. Μια ακόμη μαζική δολοφονία, που ήρθε να προστεθεί στις εκατοντάδες άλλες, στα αμέτρητα ναυάγια στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο των τελευταίων ετών, τους δολοφονημένους στον Έβρο, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστριών, από τις δολοφονικές επαναπροωθήσεις και τις εξοντωτικές συνθήκες κράτησης. Στην περιοχή μας, είναι σχεδόν καθημερινά τα περιστατικά καταδίωξης μεταναστών που τα περισσότερα από αυτά καταλήγουν μοιραία.
Είναι μια ακόμα μαζική δολοφονία με την υπογραφή του ελληνικού κράτους, της Ε.Ε., της Τουρκίας, των γεωπολιτικών παιχνιδιών των κρατών και των ανταγωνισμών των διεθνών κεφαλαίων.
Το κρατικό έγκλημα στην Πύλο, όπως και τα καθημερινά κρατικά εγκλήματα που συντελούνται στα σύνορα της Ελλάδας και της Ε.Ε., αποτελούν την φυσική συνέχεια των διακρατικών πολέμων. Είναι η ίδια πολιτική της αποικιοκρατίας, των συνεχών πολεμικών επεμβάσεων του ΝΑΤΟ σε Μ. Ανατολή, Ασία και Αφρική, που σπέρνει θάνατο, φτώχια και εξαθλίωση, που ξεριζώνει τους λαούς και έπειτα τους πνίγει στο Αιγαίο. Το ελληνικό κράτος, εδώ και 70 χρόνια που είναι ενταγμένο στο ΝΑΤΟ, λειτουργεί ως προμετωπίδα στις δολοφονίες αυτές, έχοντας παράλληλα αναβαθμισμένο ρόλο στους διακρατικούς ανταγωνισμούς στο δυτικό άρμα των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ.
Το πρόταγμα του ελληνικού κράτους μπορεί να συνοψιστεί στα λόγια των δύο κορυφαίων φασιστών υπουργών του, του Α. Γεωργιάδη: ‘Πρέπει να τους κάνουμε τη ζωή όσο μπορούμε πιο δύσκολη για να καταλάβουν ότι είναι ανεπιθύμητοι’, και του Θ. Πλεύρη: ‘Φύλαξη των συνόρων δε μπορεί να υφίσταται αν δεν υπάρχουν νεκροί’.
Οι άνθρωποι αυτοί, αφού κατάφεραν να γλιτώσουν από τον αβίωτο τόπο που αφήνουν πίσω τους, από τους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τη φτώχεια, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, την κλιματική καταστροφή, τους περιμένουν τα στρατιωτικοποιημένα σύνορα, οι επαναπροωθήσεις, οι κλοπές, οι ξυλοδαρμοί, οι φυλακίσεις, και τα κρατικά/παρακρατικά πογκρόμ.
Η στρατηγική δολοφονιών που ακολουθεί εδώ και χρόνια το ελληνικό κράτος απέναντι στους μετανάστες, στον Έβρο, στην Εγνατία οδό, στο Αιγαίο αλλά και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αναγκάζουν τους μετανάστες να αναζητούν διαφορετικές πιο επικίνδυνες θαλάσσιες οδούς παρακάμπτοντας την Ελλάδα και έρχονται αντιμέτωποι με τα σκλαβοπάζαρα της Β. Αφρικής και την ανοιχτή θάλασσα.
Το ελληνικό λιμενικό, σύμφωνα με το ίδιο, ήταν ενήμερο για την κατάσταση του αλιευτικού σκάφους που επέβαιναν οι μετανάστες από το μεσημέρι της προηγούμενης μέρας. Περιπολικό του λιμενικού προσέγγισε το σημείο, είδαν περίπου 700 μετανάστες, ανάμεσα τους εκατοντάδες παιδιά, χωρίς σωστικά, και τους παράτησαν στη μέση του πελάγους.
Η δαιμονοποίηση των μεταναστών από το κράτος και τα αφεντικά, το δόγμα της «ασφάλειας και τάξης» το οποίο χτίζουν μεθοδικά οι ελληνικές κυβερνήσεις εδώ και χρόνια, η πολεμική προετοιμασία, η απόσυρση του κράτους από τις κοινωνικές παροχές, σημαίνει για την κοινωνική βάση περισσότερος θάνατος, εκμετάλλευση και πόλεμος. Και οι μετανάστες είναι οι πλέον ευάλωτοι άνθρωποι της τάξης μας.
Είτε στα εργασιακά κάτεργα, με τους νεκρούς εργάτες να είναι πάνω από 70 από τις αρχές του ’23, με τους ανθρώπους να πεθαίνουν περιμένοντας ένα ασθενοφόρο, τους δεκάδες χιλιάδες νεκρούς την περίοδο της πανδημίας, τους δολοφονημένους ρομά από τους μπάτσους, τους δεκάδες νεκρούς στο έγκλημα στα Τέμπη, είτε στα ευρωπαϊκά σύνορα, κράτος και κεφάλαιο δολοφονούν.
Δεν θα επιτρέψουμε την αποκτήνωση μας. Δεν θα συνηθίσουμε το θάνατο και δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε με τους καταπιεσμένους ολόκληρης της γης.
Να χτίσουμε γέφυρες διεθνιστικής αλληλεγγύης και ένα πλατύ, ταξικό, αντιφασιστικό, αντιπολεμικό κίνημα που θα ανατρέψει τα σχέδια των κυρίαρχων που επιφυλάσσουν την ίδια μοίρα για όλους μας.
ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ
ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ
ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ
Ανακοίνωση αλληλεγγύης στον Ε.Κ.Χ. «Βοτανικό Κήπο» Πετρούπολης. Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση σε μορφή pdf από εδώ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ Ε.Κ.Χ. «ΒΟΤΑΝΙΚΟ ΚΗΠΟ» ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ
Την Τετάρτη 19 Απριλίου ο Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος «Βοτανικός Κήπος» στην Πετρούπολη δέχτηκε επίθεση από ομάδα φασιστών. Εκείνη την ώρα (9:30 το βράδυ) στο χώρο πραγματοποιούταν μάθημα χορού και πρόβα της θεατρικής ομάδας. Η θρασύδειλη φασιστική ομάδα εισήλθε στο χώρο με καλυμμένα πρόσωπα, έβρισε τις κοπέλες που βρισκόντουσαν εκείνη την ώρα στην είσοδο του χώρου, χαιρέτησαν ναζιστικά και πέταξαν κροτίδα εντός της κατάληψης. Κατά την επίθεση τους ζωγράφισαν σβάστικες και έγραψαν ναζιστικά συνθήματα στους τοίχους εντός και εκτός του χώρου. Μόλις γνωστοποιήθηκε η επίθεση συγκεντρώθηκε αλληλέγγυος κόσμος στον χώρο σε ένδειξη στήριξης του χώρου.
Δεν μας εκπλήσσει άλλη μια φασιστική επίθεση σε δομή του κινήματος για τους καιρούς που διανύουμε. Εδώ και χρόνια, συσπειρώνεται εκ νέου ο εθνικός κορμός και λαμβάνει θέση μάχης, έτοιμος να επιτεθεί στους μετανάστες, στους αγωνιζόμενους, στο κίνημα και τις δομές του, όπως έκανε στη Θεσσαλονίκη με το κάψιμο της κατάληψης Libertatia κατά την περίοδο του μακεδονικού το ‘18, όπως έκανε με την κούκλα της Αμάλ στο Μεταξουργείο και τόσες άλλες φορές. Οι φασιστικές- παρακρατικές ομάδες, μακρύ χέρι του κράτους και των αφεντικών, καιροφυλακτούν. Όσο το κράτος διατυμπανίζει το εθνικιστικό του αφήγημα, όσο εντείνεται η πολεμική προετοιμασία και η επίθεση στην κοινωνική βάση, τόσο συσπειρώνει τον εθνικό κορμό, τον θέτει σε θέση μάχης, τον συγκροτεί σε κίνημα και οργάνωση και τον αμολάει να επιτεθεί σε ότι εχθρεύονται.
Η επίθεση του φασιστικού παρακράτους έρχεται μετά τις πρόσφατες απειλές για εκκένωση της κατάληψης, από το Δήμο Πετρούπολης για την δήθεν κατασκευή δημαρχείου στο χώρο του βοτανικού κήπου. Τα αφεντικά και οι εντολοδόχοι τους θέλουν να σβήσουν κάθε εστία αντίστασης απέναντι στην αστική δημοκρατία και στα χαρακτηριστικά ολοκληρωτικού καθεστώτος τα οποία παίρνει όποτε χρειάζεται. Όσους νόμους και να θεσπίσει το κράτος, όσους φασίστες και να αποκλείσει τάχα μου από τις εκλογές, κράτος και φασίστες πάνε χέρι-χέρι και έχουν έναν κοινό εχθρό, τους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεσμένους του κόσμου αυτού, το ανταγωνιστικό κίνημα και τις δομές του.
Κάθε επίθεση στις δομές του ανταγωνιστικού κινήματος, κάθε επίθεση στους ανθρώπους του, κάθε προσπάθεια προβοκαρίσματος των διαδικασιών και των δράσεων του, είναι επίθεση στο ανταγωνιστικό κίνημα στο σύνολό του. Καμιά κρατική και παρακρατική επίθεση δε θα μείνει αναπάντητη. Οι καταλήψεις και οι κοινωνικοί χώροι με τα πόδια στο σήμερα, ανοίγουν ένα παράθυρο στην κοινωνία που οραματιζόμαστε, με την πρακτική εφαρμογή των εννοιών της αλληλεγγύης, της οριζοντιότητας, της ισότητας, της εμπιστοσύνης στη συλλογική δύναμη και της ατομικής ευθύνης, πέρα από ειδικούς και λογικές διαμεσολάβησης. Δείχνουν στην πράξη πως διαφορετικοί τρόποι κοινωνικής οργάνωσης είναι εφικτοί και αποτελούν σημεία συσπείρωσης του ανταγωνιστικού κινήματος. Αποτελούν κομμάτι των ταξικών αγώνων και ως τέτοιες θα τις υπερασπιστούμε. Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο «Βοτανικό Κήπο».
Ανακοίνωση αλληλεγγύης για την εκκένωση της κατάληψης “Στέκι στο Βιολογικό” στη Θεσσαλονίκη. Μπορείς να την κατεβάσεις σε μορφή pdf από εδώ.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ «ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ»
Στις 31/12 τα ξημερώματα (06:00) το κράτος με τα ένστολα τσιράκια του εισβάλλει στο campus του ΑΠΘ και εκκενώνει την κατάληψη «Στέκι στο Βιολογικό». Μια κατάληψη που αριθμούσε 34 χρόνια ζωής. Την μακροβιότερη κατάληψη της Θεσσαλονίκης και μια από τις παλιότερες πανελλαδικά. 34 χρόνια ταγμένα στον αντικαθεστωτικό αγώνα. 34 χρόνια όπου έχουν στεγαστεί πολιτικές συνελεύσεις, φοιτητικά σχήματα, θεατρικά και συναυλιακά εγχειρήματα, ενώ σχεδόν εβδομαδιαία πραγματοποιούνταν καφενεία, μπαρ, συλλογικές κουζίνες, προβολές ταινιών.
Στο στέκι λάμβαναν χώρα εκδηλώσεις πολιτικής, οικονομικής και ηθικής στήριξης των κρατουμένων, καμπάνιες οικονομικής ενίσχυσης κινηματικών εγχειρημάτων και κάλυψης δικαστικών εξόδων, μαθήματα αυτοάμυνας, πολιτικό αρχείο, βιβλιοθήκη, μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες.
Η εισβολή έγινε σε μια περίοδο που η αντιμετώπιση της πανδημίας έχει εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από τραγωδία. Φτάσαμε τα 35.580 κρούσματα σε μια μέρα, οι δεκάδες θάνατοι έχουν γίνει κανονικότητα (ενώ πάμε για εκατοντάδες) και η κατάρρευση του ΕΣΥ με πολύ χειρότερους όρους αυτή τη φορά είναι δεδομένη. Το δημόσιο χρέος ξεπερνά σήμερα το 230% του ΑΕΠ, η ανεργία στη χώρα αγγίζει το 1 εκατομμύριο και οι αντεργατικοί νόμοι να διαμορφώνουν μία νέα εργασιακή βαρβαρότητα (10ωρη και ελαστική εργασία, υπερδιπλασιασμός του ορίου των απλήρωτων υπερωριών, τηλεργασία, κυριακάτικη εργασία, φακέλωμα όσων συνδικαλίζονται).
Ταυτόχρονα, η αντιμεταναστευτική πολιτική σκοτώνει απροκάλυπτα στον Έβρο και στο Αιγαίο τους κατατρεγμένους του κόσμου αυτού, ενώ το κόστος ζωής αυξάνεται ακραία και χωρίς σταματημό.
Ακόμα και στον πλέον αδαή είναι πλέον ξεκάθαρο ότι αυτός ο κόσμος το μόνο που έχει να προσφέρει είναι θάνατος, μιζέρια, εξαθλίωση. Γιατί την ίδια στιγμή που ο κόσμος της τάξης μας πεθαίνει από την πανδημία εκτός ΜΕΘ ή από τα εξοντωτικά ωράρια και την εντατικοποιημένη εργασία, την ίδια στιγμή που στο Αιγαίο πνίγονται καθημερινά μετανάστες, την ίδια στιγμή που τα κατώτερα στρώματα δεν έχουν πρόσβαση στα βασικά κοινωνικά αγαθά, το κράτος επιτίθεται στις καταλήψεις και τις δομές του αγώνα, καταστέλλει εργατικούς αγώνες, σπέρνει θάνατο και τρομοκρατεί.
Το Στέκι στο Βιολογικό αποτελούσε μια δομή του κινήματος ταγμένο στον αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Μία ανάσα ελευθερίας στο ασφυκτικό κλοιό που θέλουν να επιβάλλουν.
ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΒΗΝΟΥΝ ΜΙΑ ΕΣΤΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ, ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΛΛΕΣ ΠΑΣΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΟΥΝ. ΠΙΟ ΩΡΙΜΕΣ, ΠΙΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ, ΠΙΟ ΕΤΟΙΜΕΣ.
ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ